موضوعات: "کلام نور" یا "احکام"

مبلغ زکات فطره و کفاره برای سال ۱۳۹۶

نوشته شده توسطرحیمی 3ام تیر, 1396

براساس اعلام دفتر مقام معظم رهبری؛
دفتر مقام معظم رهبری، مبلغ زکات فطره برای سال ۱۳۹۶ را حداقل ۷۰۰۰ تومان اعلام کرد.
فطریه عبارت است از سه کیلو طعام غالب هر مسلمان اعم از جو، گندم و برنج و اقلامی که به‌عنوان طعام محسوب می‌شوند. براساس محاسبات صورت‌گرفته میزان زکات فطره برای یک نفر با محاسبه‌ی سه کیلو گندم، ۷۰۰۰ تومان است و پرداخت این مبلغ به‌عنوان فطریه کفایت می‌کند. اما هم‌وطنان می‌توانند با توجه به برنجی که مصرف می‌کنند، سه کیلو از آن یا معادل قیمت آن را به‌عنوان فطریه بپردازند. اما در هر صورت پرداخت حداقل ۷۰۰۰ تومان برای هر نفر کفایت می‌کند.
 

مبلغ زکات فطره و کفاره برای سال ۱۳۹۶

۱ حداقل فطریه برای هر نفر ۷۰۰۰ تومان
۲ کفاره یک روز قضای روزه عذر ۲۰۰۰ تومان
۳ کفاره یک روز قضای روزه عمد (اطعام ۶۰ فقیر) ۱۲۰۰۰۰ تومان


موعد پرداخت زکات فطره از غروب روز آخر ماه مبارک رمضان تا ظهر روز عید است و برای کسانی که در نماز عید فطر شرکت می‌کنند،‌ بهتر است قبل از نماز عید این مبلغ را پرداخت و یا از مجموع اموالشان جدا کنند. اما با توجه به استفتای صورت‌گرفته از معظم‌له، واریز زکات فطره قبل از حلول ماه شوال، برای پرداخت‌های اینترنتی که وجوهات به صورت امانت دریافت می‌گردد، مانعی ندارد.

همچنین افرادی که خودشان فقیری را می‌شناسند و از نیازمندی او اطمینان دارند، می‌توانند مبلغ فطریه را به او بپردازند. البته این افراد باید فقط طعام یا پول معادل آن را به فقیر بپردازند و چیزی غیر از طعام و پول مثل لباس و وسایل منزل پذیرفته نیست. همچنین کسانی که از سادات نیستند نمی‌توانند زکات‌شان را به سادات فقیر بپردازند. بنابراین شخصی که سید نیست، ولو همسر او سید باشد، نمی‌تواند زکاتش را به سید فقیر بدهد؛ چرا که ملاک فرد پرداخت‌کننده است. همچنین فرد دریافت‌کننده اگر آقایی سید و فقیر باشد، او نمی‌تواند زکات فطره‌ی افراد غیر سید را دریافت کند.

همچنین مبلغ کفاره‌ی یک روز قضای روزه با عذر شرعی، مبلغ ۲۰۰۰ تومان و کفاره‌ی یک روز قضای روزه‌ی عمدی، مبلغ ۱۲۰۰۰۰ تومان است.

هم‌وطنان گرامی برای پرداخت مبالغ زکات فطره و کفاره و سایر وجوهات شرعی می‌توانند به صفحه‌ی ویژه‌ی پرداخت وجوهات (اینجا) مراجعه کنند.

قوت غالب چیست؟

نوشته شده توسطرحیمی 2ام تیر, 1396

 

منظور از قوت غالب در زکات فطره قوت غالب اکثر مردم است نه قوت غالب کسی که قصد دارد فطریه بپردازد.

منظور از قوت غالب در زکاه فطره قوت غالب اکثر مردم است نه قوت غالب کسی که قصد دارد فطریه بپردازد و شما می‌توانید انتخاب کنید تا یک من گندم، جو،‌ برنج ، خرما و مانند اینها را به عنوان فطریه بدهید.

 

 

در اغلب جاهای کشور ما نان گندم مصرف می‌شود، ولی مردم به نان گندمِ فقط اکتفا نمی‌کنند؛ احیاناً چیز دیگری هم با نان می‌خورند؛ لیکن قوت غالب همین نان گندم است. یا مثلاً در بسیاری از مناطق کشور، قوت غالب بسیاری از خانواده‌ها برنج است. این‌طور فتوا می‌دهند که اگر به قدر سه کیلو گندم یا برنج یا قیمت آنها را بدهید، ان‌شاءاللّه کافی است.

باشگاه خبرنگاران

احکام سوره های عزائم

نوشته شده توسطرحیمی 27ام خرداد, 1396

 


خواندن سوره های عزائم، در نماز واجب، جایز نیست حتی اگر نماز گزار عمدا یکی از این سوره ها را بخواند به صِرف شروع، نماز باطل است.

 

  چهار سوره در قرآن وجود دارند که به آن ها « سُوَر عزائم » گفته می شود و دارای احکامی هستند .

چهار سوره سجده دار 

الف)سوره سجده ( الم ، تنزیل الکتاب لاریب فیه … سوره 32)

ب)سوره فصلت ( حم تنزیل من الرحمن الرحیم … سوره 41)

ج)سوره نجم (والنجم اذا هوی … سوره 53)

د)سوره علق ( اقرأ باسم ربک الذی خلق … سوره 96)

احکام این چهار سوره  

*در حرمت تلاوت این سوره ها برای جنب و حائض و نُفسا، اجمالا بحثی بین فقها نیست؛ ولی  دو نظریه در این جا مطرح است:

الف) برخی از فقها، خواندن تمام این سوره ها را برای جنب و حائض و نفسا حرام می دانند؛ حتی بسم الله الرحمن الرحیم این سوره ها را.

ب) برخی دیگر از مراجع تقلید، فقط خواندن خود آیه سجده را حرام می دانند نه همه سوره عزیمت را. 1

پس لازم است در این زمینه رعایت احتیاط شده و هیچ قسمت (حتی بسم الله الرحمن الرحیم) این سوره ها خوانده نشود، یا این که هر مکلفی در این زمینه به رساله مرجع تقلید خود، مراجعه نماید.

تذکر : طبق نظریه اول، چنانچه یک آیه از این سوره ها در لابلای دعا باشد آن قسمت از دعا نیز نباید خوانده شود؛ مثل آیه أَ فَمَنْ كانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كانَ فاسِقاً لا يَسْتَوُونَ‏ ؛2  که بخشی از سوره سجده است و در دعای کمیل ذکر شده. 

*خواندن سوره های عزیمت، در نماز واجب، جایز نیست حتی اگر نماز گزار عمدا یکی از این سوره ها را بخواند به صِرف شروع، نماز باطل است.

*اگر آیه سجده، خوانده یا شنیده شود، سجده واجب فوری است؛ بدین معنی که در اولین فرصت باید سجده کرد. پس اگر آیه سجده هم خوانده و هم شنیده شود، دو سجده واجب می گردد.

*در سجده تلاوت، وضو، طهارت لباس و بدن، رو به قبله بودن و ذکر لازم نیست؛ بلکه همین قدر که انسان، اعضاء هفتگانه سجده را بر زمین بگذارد کافی است. تذکر لازم این که واجب است پیشانی را بر چیزی قرار دهد که سجده بر آن صحیح است.3

 

1- توضیح المسائل محشی ، ج1 ، ص 212

 2 - سجده / 18

 3- توضیح المسئل محشی ، ج1 ، ص 545

 تهیه وتدوین حجت الاسلام والمسلمین سید جعفر ربانی

خبرگزاری «حوزه»

 

استفتاء مقام معظم رهبری در پاسخ به شرعیات تئاتر و سینما

نوشته شده توسطرحیمی 9ام اردیبهشت, 1396
به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی مقام معظم رهبری؛ پاسخ مقام معظم رهبری به سوالات شرعی خود شرعایت و حد و حدود عرفی در حوزه تئاتر و سینما را در اینجا مشاهده کنید.
 
 
س: آیا در صورت لزوم، استفاده از لباس رسمی علمای دین و قضات در فیلم‌های سینمایی جایز است؟ آیا تدوین و تولید فیلم‌های سینمایی با صبغه دینی و عرفاًنی راجع به علمای گذشته یا معاصر با حفظ احترام آنان و حرمت اسلام و بدون اسائه ادب و بی‌احترامی به آنان جایز است یا خیر؟ به‌خصوص با توجه به اینکه هدف، ارائه ارزش‌های والا و عمیق ترسیم شده توسط دین حنیف اسلام و بیان مفهوم عرفاًن و فرهنگ اصیلی که امتیاز امت اسلامی ما محسوب می‏‌شود و همچنین مقابله با فرهنگ مبتذل دشمن می‏‌باشد و بیان آن‌ها با زبان سینما جذابیت و تأثیر زیادی به‌خصوص بر نسل جوان دارد؟
 
ج: با توجه به اینکه سینما وسیله‌‏اى براى آگاهى و تبلیغ است، بنا بر این به تصویرکشیدن و ارائه هر چیزى که ممکن است از آن براى رشد فکرى جوانان و غیر آنان و ارتقاى آگاهى و ترویج فرهنگ اسلامى استفاده شود، اشکال ندارد. یکى از این راه‌ها معرفى شخصیت عالمان دین و زندگى اختصاصى آنان و همچنین سایر دانشمندان و صاحب منصبان و زندگى خصوصى آنان است، ولى رعایت شئونات اختصاصى و احترام آنان و همچنین حریم زندگى خصوصى آنان واجب است و همچنین نباید از آن براى ارائه مفاهیم منافى با اسلام استفاده شود.
 
 
س: ما تصمیم به ساخت یک فیلم داستانی و حماسی گرفته‌ایم که حادثه جاوید کربلا را ترسیم نموده و اهداف بزرگی را که امام حسین (علیه‌السلام) به خاطر آن‌ها به شهادت رسید، بیان کند، با توجه به اینکه شخصیت امام حسین (علیه‌السلام) در این فیلم به‌صورت یک فرد عادی و قابل رؤیت با چشم نشان داده نشده بلکه در تمامی مراحل فیلم‌برداری و تولید و نورپردازی به‌صورت یک شخصیت نورانی نشان داده شده است، آیا ساخت این فیلم و نشان دادن شخصیت امام حسین (علیه‌السلام) با این کیفیت جایز است؟
 
ج: اگر فیلم بر اساس منابع مستند و با حفظ قداست موضوع و مراعات مقام و منزلت والای امام حسین (علیه‌السلام) و اصحاب و اهل بیت گرامی او (سلام‏الله علیهم اجمعین) ساخته شود، اشکال ندارد، ولی، چون حفظ قداست موضوع چنانکه شایسته آن است و حفظ حرمت سیدالشهدا و اصحاب او (سلام الله علیهم اجمعین) بسیار مشکل است بنا بر این باید در این زمینه احتیاط شود.
 
 
س: پوشیدن لباس زنانه توسط مردان و برعکس، برای بازی در تئاتر و سینما چه حکمی دارد؟ تقلید صدای مردان توسط زنان و برعکس چه حکمی دارد؟
 
ج: پوشیدن لباس جنس مخالف و تقلید صداى او هنگام بازیگرى و بیان خصوصیات یک شخص حقیقى، اگر سبب فساد نگردد، بعید نیست که جایز باشد.
 
 
س: استفاده زنان از انواع کرم و لوازم آرایش در تئاتر‌ها و نمایش‌‏هایی که توسط مردان هم دیده می‏‌شوند، چه حکمی دارد؟
 
ج: اگر آرایش توسط خود آنان یا زنان و یا یکى از محارم ایشان صورت بگیرد و فسادى هم بر آن مترتّب نشود، اشکال ندارد و در غیر این صورت جایز نیست. البته صورت آرایش شده باید از نامحرم پوشانده شود.
 
استفتائات جدید
 
س: اینجانب در مجموعه‌هاى نمایشى تلویزیون و سینمایى براى نمایش‌دادن و به‌ظهور رساندن شخصیت‌هاى غالباً منفى به اجبار و استلزام، باید محاسن خود را از ته و با تیغ و یا … بتراشم، حکم لازم را مرقوم فرمایید.
 
ج) اگر عنوان تراشیدن ریش بر آن صدق کند، بنابر احتیاط حرام است، ولى اگر کار هنرى شما، نیاز ضرورى جامعه اسلامى محسوب شود، مبادرت به تراشیدن ریش به مقدار آن ضرورت، اشکال ندارد.

دانلود کتاب احکام اعتکاف

نوشته شده توسطرحیمی 21ام فروردین, 1396

 

 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای:

خوشا به حالتان معتکفین عزیز! توصیه‌ی من این است که در این سه روزی که شما در مسجد هستید، تمرین مراقبت از خود بکنید؛ حرف که می‌زنید، غذا که می‌خورید، معاشرت که می‌کنید، کتاب که می‌خوانید، فکر که می‌کنید، نقشه که برای آینده می‌کشید، در همه‌ی این چیزها مراقب باشید رضای الهی و خواست الهی را بر هوای نفستان مقدم بدارید؛ تسلیم هوای نفس نشوید. تمرین این چیزها در این سه روز می‌تواند درسی باشد برای خود آن عزیزان و برای ماها که این‌جا نشسته‌ایم و با غبطه نگاه می‌کنیم به حال جوانان عزیزمان که در حال اعتکاف هستند. با عمل خودتان به ما هم یاد بدهید. بیانات در خطبه‌های نمازجمعه‌ ۱۳۸۴/۰۵/۲۸


* در آستانه سیزدهم رجب و آغاز ایام‌البیض و شروع مراسم اعتکاف، پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR احکام مربوط به معتکفین را منتشر میکند. کاربران گرامی می‌توانند برای مشاهده‌ی متن استفتائات مربوط به اعتکاف به این صفحه (http://khl.ink/etekaf) مراجعه کنند.
همچنین برای دریافت این احکام در قالب جزوه PDF، بر روی تصویر زیر کلیک نمایید.

دنیا گذرگاه است نه قرارگاه

نوشته شده توسطرحیمی 18ام فروردین, 1396
 

ثبات دنیا در گذرا بودن و استقرارش، در پویندگی، سکونتش در حرکت، تکاپو و قانونش، دادن نعمت و سلب نعمت و سرانجامش معاد است کمااینکه در خطبه ۲۰۳ نهج‌البلاغه آمده است: «و استقرار دنیا جز بر نعمت و گرفتاری و پاداش در معاد، یا آن‌چه خواست اوست و بر تو ناپیداست، نخواهد بود».

 
زندگی و مرگ، خوشی و بلا، سلامتی و بیماری، غم و شادی، همه و همه، اجزایی هستند که جهان هستی را پدید آوره‌‌اند؛ به‌طوری‎که می‎توان گفت که جهان، مجموعه اضداد است، زیرا موت و حیات، خلق وزوال، فنا و اعاده، بلا و عافیت، شادی و غم، جشن و ماتم، تندرستی و بیماری، پیروزی و شکست، امید و نومیدی، اطمینان و اضطراب، آرامش و دلهره، همه را در خود جمع کرده است.تمامی این تحولات از آن خداست و سرچشمه همه تحولات اوست.
در خطبه ۲۰۳ نهج‌البلاغه آمده است:
«و استقرار دنیا جز بر نعمت و گرفتاری و پاداش در معاد، یا آن‌چه خواست اوست و بر تو ناپیداست، نخواهد بود».
 
 
آموزه‌ی عبرت‌آمیز امیرمؤمنان علی علیه السلام این است که دنیا برجای نمی‎ماند. دنیا دار مجاز است، نه دار قرار؛ خانه‌ی مستعار است، نه خانه مستدام؛ از این‌جا باید به‌عنوان گذرگاه استفاده کرد، نه قرارگاه، قرارگاه این‌جا هم گذرگاه است.این‌جا خانه‌ی امنش هم ناامن است، این‌جا کاخ مستحکم‌ش هم متزلزل است؛ تا فرصت هست باید بهره‌برداری کرد.
 

آری، ثبات دنیا در گذرا بودن و استقرارش، در پویندگی، سکونتش در حرکت، تکاپو و قانونش، دادن نعمت و سلب نعمت و سرانجامش معاد است و کیفر و پاداش و چیزهایی که در علم بیکران حق گذشته و ما با این مغز کوچک‌ و فکر محدود خود از آن بی‎خبریم، همه به دست اوست.از این‌رو امام علی علیه السلام فرمود: «ثبات این نظام، در نعمت و نقمت، ابتلا و امتحان و سرانجام پاداش و کیفری است که در معاد داده می‎شود».در این فراز حضرت به سه اصل اساسی در عالم هستی اشاره می‎کند: یکی اصل ظهور نعمت‌ها، دیگری اصل آزمون و ابتلا و سوم اصل جزا و پاداش اخروی، این‌ها چیزهایی است که ما کم و بیش می‎دانیم، ولی مبنای ثبات دنیا تنها در این سه مورد نیست، بلکه قواعد دیگری هم در هستی وجود دارد که ما نمی‎دانیم، جهل ما به اندازه‌ی یک اقیانوس و علم ما به اندازه‌ی چند سنگریزه است که از ساحل آن برداریم و به شمارش آن پردازیم.جمله‌ی «او ما شاء مما لا تعلم» اشاره به مجهولات و نادانسته‌های بیکران ماست شگفت این است که گروه تناسخیه این جمله را دلیل بر تناسخ گرفته‌اند و به همین جمله استناد کرده و گفته‌اند: «اشاره است به ناملایماتی که نفس آدمی به هنگام تعلق به بدن‌ها و اجسام مختلف، گرفتار آن می‎شود».

ادامه »

عبور از دنیا

نوشته شده توسطرحیمی 13ام فروردین, 1396

تصویر حدیثی : پل دنیا

حدیث عید

نوشته شده توسطرحیمی 30ام اسفند, 1395

قالَ عيسَى بْنُ مَرْيَمَ:

اَللّهُمَّ رَبَّنا، أَنْزِلْ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ، تَكُونُ

لَنا عِيْـدا لاَِوَّلِنا وَ آخِرنا، وَ آيَةً مِنْكَ،

وَ اُرزُقُنا وَ أَنْتَ خَيْرُالرَّازِقينَ،

آيه 114، سوره مائده

عيسى بن مريم عليه السلام عرضه داشت:

بارالها، پروردگارا! فرو فرست بر ما «مائده اى» از آسمان تا براى ما عيد باشد، براى پيشينيان و پسينيان، و نشانه و آيتى از تو باشد. و ما را روزى بخش، زيرا تو بهترين روزى دهندگانى.


مائده آسمانى «انقلاب اسلامى» با دعا و دعوت حياتبخش «روح اللّه » در عصر قحطى ايمان و شعور گسترده شد،
مظلومان ومحرومان وپابرهنگان را عيد پيروزى رسيد، و دوباره اولين انسان مظلوم و دربند:
«هابيل و هبه اللّه »
با اولين مظلوم تاريخ:«على ولىّ اللّه »
و آخرين و بزرگترين انقلابى آزاديبخش:«م… بقية اللّه »
در چهره الهىِ«خمينى روح اللّه »
متجلى شد.
و كدام دل را يارى آن است تا در طلوع خورشيد عيد جز نام و ياد او بينديشد؟!
و كدامين قلم را توان آن است، تا در مقدمه حديث عيد عزيزان، جز كلام بهار آفرين «روح اللّه » سخنى بنگارد؟!

«… در اعيادى كه اسلام به ما عنايت فرموده است، آنچه كه در همه اعياد انسان ملاحظه مى كند، همه اش مسئله ذكر و دعاست، نماز است، روزه است… و در اين عيد هم ـ عيد نوروز ـ كه عيد ملى است و اسلامى نيست، لكن اسلام هم مخالفتى با آن ندارد باز مى بينيم در روايتى كه وارد شده از آداب امروز روزه گرفتن است، از آداب امروز دعا كردن است، نماز خواندن است، و اين به ما مى فهماند كه اگر ملتى بخواهد به راه راست برود و بخواهد استقلال خودش را، آزادى خودش را حفظ كند بايد در عيدش و غيرعيدش تذكر داشته باشد… به ياد خدا باشد، براى خدا باشد.»(ـ صحيفه نور، ج 17، 215 ـ پيام نوروزى سال 1362)

«… البته از عيدهائى كه اسلام تأسيس فرموده است ـ بحسب نظرهاى مختلف ـ برداشت هاى مختلفى وجود دارد، آن برداشتى كه اهل معرفت از عيد دارند با آن برداشتى كه ديگران مى كنند بسيار متفاوت است، آنها بعد از رياضت هائى كه در ماه رمضان مى كنند روز عيد را روز لقاء اللّه مى دانند، و آن روز براى آنها «ألغيرك من الظهور ماليس لك» است، آنها همه چيز را از او مى دانند، و آن روز را عيد مى كنند براى اينكه بعد از رياضت، يوم ورود به حضرت است.
و در عيد قربان نيز بعد از اينكه تمام عزيزانشان را از دست دادند مهيا براى ملاقات مى شوند، بعد از اينكه نفس خودشان را كشتند و هرچه عزيز است در راه خدا از آن گذشتند آنوقت است كه روز لقاء است.
و جمعه هم در اثر اجتماعاتى كه مسلمين باهم دارند، اهل معرفت مهيا مى شوند براى لقاء اللّه . پس برداشت آنها از عيد غير برداشت ماست و ما اميدواريم كه به تبع اولياء خدا به جلوه اى از آن جلوه ها برسيم و ذره اى از آن معارف در قلب ما واقع بشود.

… خداوند همه را توفيق دهد كه قدر نعمت هاى خدا را بدانند و بدانند كه همه چيز از اوست… اگر، همه چيز را از خدا بدانيم و.. اين را واقعا در قلبمان ادراك كنيم، عيد مى شود براى كسانى كه شهيد داده اند، عيد مى شود براى كسانى كه مجروح شدند، عيد مى شود براى كسانى كه در راه خدا عزيزانشان را از دست دادند. براى اينكه اين عزيزان، عزيزان خدا هستند، اينها همه از او هستند و من اميدوارم كه اين حس و اين ايمان در ما پيدا بشود و تقويت بشود.»(صحيفه نور، ج 18، 259 ـ 260 ـ پيام نوروزى سال 1363)

بدان اميد كه آرزوها و خواسته هاى آن فروغ هميشه جاويد به دست «يداللّهى» و گامهاى استوار آيت حق و يادگار بى مانند «خمينى»، «حضرت آية اللّه خامنه اى» يكى پس از ديگرى جامه عمل پوشد و با تحقق اين وعده الهى هر روزِ شيعيان رنجديده و شاهدان شهيد داده نوروز گـردد .

فَارزُقنا وَأَنتَ خَيرُالرّازِقين

عيد آمد عيد، پس شادى كنيد
لب ز لب بگشوده، قنّادى كنيد
شربت ذكر خدا شيرين تر است
جلوه نور خدا رنگين تر است
كام جان از ياد او شيرين كنيد
سر درِ دل را به نور آذين كنيد
شادى عيد از بهار بندگى است
عيد بى تقوا و طاعت، عيد نيست
عيد مردم همره نقل و نبات
عيد اهل دل، رواج صالحات
عيد يعنى روز تازه، سال نو
يعنى اخلاق جديد و حال نو
عيد را تنها چراغانى ندان
يا هياهوى خيابانى ندان
عيد با كفش و كلاه تازه نيست
جز به رفتار و نگاه تازه نيست
عيدهايى كز پى رنگى بود
مايه اندوه و دلتنگى بود
عيد بيدار دل و جانت بود
رونق اخلاق و ايمانت بود
قلب تو بايد چراغانى شود
در رضاى حق دل فانى شود
عيد ما شور و سرور ماندگار
عيدى ما رحمت پروردگار
عيد ما روز ظهور قائم است
چون سرور شادمانى دائم است
مى شود آن دم بهار بى خزان
اين جهان پير مى گردد جوان
مى شود بر چيده چون ظلم و ستم
مى نشيند شادمانى جاى غم
عيد ما يعنى كه جانها روشن است
دل ز ايمان و ولايت گلشن است
قلب خود را نورافشانى كنيم

آسمان دل چراغانى كنيم.

ادامه »

حکم شرعی استفاده از ترقّه و مواد آتش زا چیست؟

نوشته شده توسطرحیمی 24ام اسفند, 1395

به روزهای آخر سال نزدیک می شویم و بسیاری از مردم در تدارک استقبال از نوروز هستند.اما یکی از موضوعات مهم و بعضا خطرناک این روزها و شب ها، ترقه زدن و استفاده از مواد منفرجه توسط عده ای در جامعه است.این کارها هم به خود افراد آسیب وارد می کند و هم موجبات ناراحتی مردم می شود.در همین باره از مقام معظم رهبری سوالی شده است که ایشان پاسخ داده اند.

رهبر معظم انقلاب در خصوص استفاده از ترقه و آزار و اذیت مردم می فرماید:

در صورتى که موجب اذيّت و آزار ديگران باشد و يا تبذير مال محسوب شود و يا خلاف قانون و مقرّرات نظام جمهورى اسلامى باشد، جايز نيست.

اجوبه الاستفتائات، مسئله 1106

 

نقش حالت ها و زمان ها در بسته شدن نطفه

نوشته شده توسطرحیمی 24ام اسفند, 1395

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : ناپسند است كه مرد ، در حال احتلام به همسر خود درآيد تا آن كه از جنابتى كه ديده است ، غسل كند ، كه اگر در جنابت چنين كرد و فرزند مجنون زاده شد ، جز خود را نبايد سرزنش كند .


پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هرگاه كسى از شما به همسرش درآمد ، بايد خود را بپوشانَد ؛ چرا كه اگر نپوشاند ، فرشتگان شرم مى كنند و خارج مى شوند و شيطان ، حاضر مى شود و اگر فرزندى به وجود آيد ، شيطان در [نطفه] او شريك مى شود .

 

يا عَلِيُ، لا تُجامِع امرَأَتَكَ بَعدَ الظُّهرِ ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ في ذلِكَ الوَقتِ يَكونُ أحوَلَ، و الشَّيطانُ يَفرَحُ بِالحَوَلِ فِي الإنسانِ.
يا عَلِيُ ، لا تَتَكَلَّم عِنْدَ الجِماعِ ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ لا يُؤمَنُ أن يَكونَ أخرَسَ، و لا يَنظُرَنَّ أحَدٌ إلى فَرْجِ امرَأتِهِ، و ليَغُضَّ بَصَرَهُ عِندَ الجِماعِ، فَإِنَّ النَّظَرَ إلَى الفَرجِ يورِثُ العَمى فِي الوَلَدِ.
يا عَلِيُّ ، لا تُجـامِعِ امرَأَتَكَ بِشَهوَةِ امرَأَةِ غَيرِكَ ؛ فَإِنِّي أخشى إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ أن يَكونَ مُخَنَّثا أو مُؤَنَّثا مُخبَّلاً … .
يا عَلِيُ ، لا تُجامِعِ امرَأتَكَ مِن قِيامٍ، فَإِنَّ ذلِكَ مِن فِعلِ الحَميرِ ، فَإِن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ كانَ بَوّالاً فِي الفِراشِ ، كالحَمير البَوّالَةِ في كُلِّ مَكانٍ.
يا عَلِيُ ، لا تُجامِعِ امرَأتَكَ فِي لَيلَةِ الأضحى فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَيْنَكُما وَلَدٌ يَكونُ لَهُ سِتُّ أصابِعَ أو أربَعُ أصابِعَ.
يا عَلِيُ ، لا تُجامِعِ امرَأتَكَ تَحتَ شَجَرَةٍ مُثمِرَةٍ ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ جَلاَّدا قَتَّالاً أو عَريفا.
يا عَلِيُ ، لا تُجامِعِ امرَأتَكَ في وَجهِ الشَّمسِ وتَلَألُئِها إلاّ أن تُرخِيَ سِترا فَيَستُرَكُما؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ لا يَزالُ في بُؤسٍ وفَقرٍ حَتَّى يَموتَ.
يا عَلِيُ ، لا تُجامِعِ امرَأتَكَ بَينَ الأذانِ وَالإِقامَةِ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ حَريصا عَلى إهراقِ الدِّماءِ.
يا عَلِيُ ، إذا حَمَلَتِ امرَأتُكَ فَلا تُجامِعها إلاّ و أنتَ عَلى وُضوءٍ ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ أعمَى القَلبِ بَخيلَ اليَدِ.
يا عَلِيُ ، لا تُجامِع أهلَكَ فِي النِّصفِ مِن شَعبانَ ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ مَشؤوما، ذا شأمَةٍ في وَجهِهِ.
يا عَلِيُ ، لا تُجامِع أهلَكَ في آخِرِ دَرَجَةٍ مِنهُ إذا بَقِيَ يَومانِ ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ عَشّارا
حديث أو عَونا لِلظّالِمينَ، وَيَكونُ هَلاكُ فِئامٍ حديث مِنَ النّاسِ عَلى يَدَيهِ.
يا عَلِيُ ، لا تُجامِع أهلَكَ عَلى سُقوفِ البُنيانِ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ مُنافِقا مُرائِيا مُبتَدِعا.
يا عَلِيُ ، إذا خَرَجتَ في سَفَرٍ فَلا تُجامِع أهلَكَ مِنْ تِلكَ اللَّيلَةِ ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يُنفِقُ مالَهُ في غَيرِ حَقٍّ، وقَرَأَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله : «إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كَانُواْ إِخْوَ نَ الشَّيَـطِينِ» حديث .
يا عَلِيُ ، لا تُجامِع أهلَكَ إذا خَرَجتَ إلى سَفَرٍ مَسيرَةَ ثَلاثَةِ أيَّامٍ و لَياليهِنَّ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ يَكونُ عَونا لِكُلِّ ظالِمٍ عَلَيكَ … .
يا عَلِيُ ، لا تُجامِع أهلَكَ في أوَّلِ ساعَةٍ مِنَ اللَّيلِ ؛ فَإِنَّهُ إن قُضِيَ بَينَكُما وَلَدٌ لا يُؤمَنُ أن يَكونَ ساحِرا مُؤثِرا للدُنيا عَلَى الآخِرَةِ. حديث

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله ـ در سفارش به على عليه السلام ـ : اى على! با همسر خود در آغاز ماه و ميانه آن و پايان آن ، آميزش نكن ، چرا كه ديوانگى و جذام و بى خِردى با شتاب به سراغ همسر و فرزندش مى رود .
اى على! بعد از ظهر با همسرت آميزش نكن ، كه اگر در اين زمان فرزندى ميان شما به وجود آيد ، لوچ مى شود و شيطان از چپ بودن چشم انسان ، خرسند مى گردد .
اى على! هنگام آميزش سخن مگو ؛ چرا كه اگر ميان شما فرزندى به وجود آيد ، از اين كه لال شود ، ايمن نيست . نبايد هيچ كس به شرمگاه همسرش نگاه كند و بايد هنگام آميزش ، چشم خود را ببندد ؛ چرا كه نگريستن به شرمگاه ، كورىِ فرزند را در پى مى آورد .
اى على! با شهوت زن ديگرى با همسر خود آميزش مكن ؛ چرا كه من بيم آن را دارم كه اگر فرزندى ميان شما به وجود آمد ، خنثا باشد يا دختر ديوانه . . . .
اى على! ايستاده با همسرت آميزش مكن ؛ چرا كه اين ، كارِ درازگوش است . اگر ميان شما فرزندى به وجود آيد ، بر بستر بول مى كند ، مانند درازگوش كه در هر جا بول مى كند .
اى على! شبِ عيد قربان با همسر خود آميزش مكن ؛ چرا كه اگر ميان شما فرزندى به وجود آيد ، يا شش انگشتى مى شود يا چهار انگشتى .
اى على! زير درخت ميوه با همسر خود آميزش مكن ، چرا كه اگر ميان شما فرزندى به وجود آيد ، يا جلاّد آدم كُش شود يا عريف . حديث
اى على! زير خورشيد و تابش آن با همسرت آميزش مكن ، مگر از رواندازى استفاده كنى كه شما را بپوشانَد ؛ چرا كه اگر فرزندى ميان شما به وجود آيد ، هماره در گرفتگى و فقر باشد تا بميرد .
اى على! ميان اذان و اقامه با همسر خود آميزش مكن ؛ چرا كه اگر ميان شما فرزندى به وجود آيد ، به خون ريزى حريص مى گردد .
اى على! هرگاه همسرت باردار شد ، با او آميزش مكن ، مگر اين كه وضو داشته باشى ؛ چرا كه اگر فرزندى ميان شما به وجود آيد ، كوردل و خشكْ دست مى گردد .
اى على! در نيمه شعبان با همسر خود آميزش مكن ؛ چرا كه اگر فرزندى ميان شما به وجود آيد ، شوم گشته و چهره اى زشت مى يابد .
اى على! دو روز مانده به آخر شعبان با همسرت آميزش مكن ؛ چرا كه اگر فرزندى ميان شما به وجود آيد ، يا باج بگير مى شود و يا ياور ستمكاران ، و نابودى گروهى از مردم به دست او خواهد بود .
اى على! بر پشت بام ساختمان ها با همسرت آميزش مكن ؛ چرا كه اگر ميان شما فرزندى به وجود آيد ، منافقِ رياكارِ بدعت گذار مى شود .
اى على! هرگاه براى مسافرت حركت كردى ، همان شب با همسر خود آميزش مكن ؛ چرا اگر فرزندى ميان شما به وجود آيد ، مال خود را به ناحق مصرف مى كند . «همانا تبذيرگران ، برادرانِ شيطان اند» .
اى على! هرگاه به اندازه سه روز و سه شب سفر كردى ، با همسر خود آميزش مكن ؛ چرا كه اگر فرزندى ميان شما به وجود آيد ، عليه تو ياور هر ستمگرى مى شود.
اى على! آغاز شب با همسر خود آميزش مكن ؛ چراكه اگر ميان شما فرزندى به وجود آيد ، از اين كه افسونگر و ترجيح دهنده دنيا بر آخرت شود ، ايمن نيست .

ادامه »