« باقیات الصالحات روز افزون شیخ طوسی چه بود؟حسد »

بیان مؤدّبانه قرآن به هنگام صحبت از فاسقین و کافرین

نوشته شده توسطرحیمی 4ام آذر, 1396

 

نماز جمعه قلب فرهنگی هر شهر است؛ مرکز فرهنگی هر شهر، نماز جمعه است؛ البتّه شرایطی دارد که حالا بعضی از اینها را عرض خواهیم کرد. جایی است که آنجا هدایت گری انجام میگیرد؛ من تأکید میکنم این هدایت گری صرفاً هدایت گری سیاسی نیست، هدایت گری سیاسی و فرهنگی است. ما گمان نکنیم که اگر فرض کنید در فلان مسئله ی سیاسی روز که محلّ ابتلاء هم هست، دادِ سخن دادیم و حرف زدیم و مطالب خودمان را با بیان شیوا بیان کردیم، قضیّه تمام شد؛ نه، ما هدایت گری فرهنگی را از هدایت گری سیاسی بنیانی تر میدانیم؛ هدایت گری سیاسی خیلی لازم است و از آن نباید صرف نظر کرد، امّا هدایت گری فرهنگی و فرهنگ مردم، اخلاق مردم [مهم تر است ].

 فرض بفرمایید که مسئله ی سبک زندگی که ما سه چهار سال پیش مطرح کردیم،یکی از مسائل مهم است. سبک زندگی شُعبی دارد؛ یکی از مهم ترین اهداف دشمنان ملّت ایران و دشمنان اسلام این است که سبک زندگی مسلمانها را عوض کنند و شبیه به سبک زندگی خودشان بکنند. واقعیّتهای زندگی، در فکر انسان اثر میگذارد؛ رفتار روزانه در دل و روح انسان اثر میگذارد -هم روح خود انسان، هم روح مخاطبان و معاشران انسان- اینها میخواهند این را تغییر بدهند.

 اسلام یک سبک زندگی برای ما آورده است. فرض بفرمایید ادب. یکی از کارهای مهم ادب است. فرنگی ها در برخوردهای معمولی شان خیلی مقیّد به ادب نیستند؛ ما ایرانی ها از قدیم معروف بودیم به اینکه در گفتارهایمان، در مخاطباتمان ملاحظه ی ادب را میکنیم؛ احترام طرف مقابل را حفظ میکنیم. اینها میخواهند این را عوض کنند و متأسّفانه یک جاهایی هم موفّق شده اند. فرض کنید شما با یکی مخالفید، میخواهید راجع به او حرف بزنید؛ دوجور میشود حرف زد: یک جور میشود هتّاکانه و بی باکانه و بی ادبانه حرف زد؛ یک جور هم میشود مؤدّب حرف زد. شما ببینید در قرآن کریم در بسیاری از موارد وقتی صحبت از فاسقین است، صحبت از کافرین است، صحبت از بدهای اشرار عالم است، میفرماید: وَ لکنَّ اَکثَرَهُم لا یَعلَمون؛[1] نمیگوید همه ی آنها؛ ملاحظه میکنید؛ بالاخره یک اقلّی هستند بین همینها که اینها تعقّل دارند؛ قرآن کریم ملاحظه ی حقّ آنها را میکند و «اَکثَرَهُم» میفرماید.۱۳۹۴/۱۰/۱۴

بیانات مقام معظم رهبری در دیدار ائمه جمعه سراسر کشور

 پی نوشت:

[1]  سوره مبارکه الأنعام آیه ۳۷

وَقالوا لَولا نُزِّلَ عَلَیهِ آیةٌ مِن رَبِّهِ ۚ قُل إِنَّ اللَّهَ قادِرٌ عَلی أَن ینَزِّلَ آیةً وَلکنَّ أَکثَرَهُم لا یعلَمونَ

ترجمه:

و گفتند: 

«چرا نشانه (و معجزه ای) از طرف پروردگارش بر او نازل نمی شود؟!»

بگو:

«خداوند، قادر است که نشانه ای نازل کند؛ ولی بیشتر آنها نمی دانند!»

http://farsi.khamenei.ir


فرم در حال بارگذاری ...