| « سفير عشق (به مناسبت حضور حضرت مسلم بن عقيل در كوفه(60ق) | اینفوگرافی:روز عرفه » |
حج ناتمام به مناسبت حركت امام حسين عليه السلام از مكه معظمه به سوى كربلا
نوشته شده توسطرحیمی 22ام مهر, 1392از كعبه رو بكر ببلا مي كند حسين
و آنجا دوباره كعبه بنا مي كند حسين
گر ساخته است خانه اى از سنگ و گل خليل
آنجا بناز خون خدا مي كند حسين
روزى كه حاجيان به حرم روى مي نهند
پشت از حريم كعبه چرا؟ مي كند حسين
آن حج نا تمام كه بر عمره شد بدل
اتمام ان بدشت بلا مي كند حسين
آنجا وقوف در عرفات ار نكرده است
فرياد معرفت همه جا مي كند حسين
آنجا اگر كه فرصت قربانيش نبود
اينجا هر انچه هست فدا مي كند حسين
آنجا كه سعى بين صفا در دويدن است
اينجا به قتلگاه صفا مي كند حسين
آنجا حنا حرام بود بهرا حاجيان
اينجا ز خون خويش حنا مي كند حسين
وقتى به خيمه گاه رود از پى وداع
اينجا دوباره حج نساء مي كند حسين
بعد از هزار سال به همراه حاجيان
هر سال رو بسوى منا مي كند حسين
از چار سوى كعبه ، ز گلدسته ها هنوز
هر صبح و ظهر و شام ندا ميكند حسين
بشنو دعاى در عرفاتش كه بنگرى
با سوز دل هنوزه دعا مي كند حسين
سر داده است و حكم شفاعت گرفته است
بر وعده اى كه داده وفا مي كند حسين
ای حسین ! تو چه خواندی!
ای حسین !
تو در این دشت چه خواندی که هنوز،
سنگ های «کوه رحمت» از گریه تو نالانند؟
عشق را هم ز تو باید آموخت
و مناجات و صمیمیت را
و عبودیت را
و خدا را هم باید ز کلام تو شناخت
در دعای عرفه،
تو چه گفتی؟ … تو چه خواندی، که هنوز
تب عرفان تو در پهنه این دشت، به جاست؟
پهن‌دشت عرفات، وادی «معرفت» است.
و به مشعر ، وصل است.
ای حسین ! دشت از نام تو عرفان دارد.
و شب از یاد تو عطرآگین است.
آسمان، رنگ خدایی دارد.
و تو گویی به زمین نزدیک است.
ای حسین!
ای زلال ایمان، مرد عرفان و سلاح!
در دعای عرفه، تو چه خواندی، تو چه گفتی ، کامروز
زیر هر خیمه گرم
یا که در سایه هر سنگ بزرگ، یا که در دامن کوه
حاجیان گریانند؟ با تو در نغمه و در زمزمه اند؟
فرم در حال بارگذاری ...