پيامبر اکرم صلی‌الله‌‌علیه‌وآله‌وسلم:

قرآن با على و على با قرآن است. ^{ينابيع المودّة: ج2، ص245}

آسايش و راحتى، كام‌يابى و رستگارى و پيروزى، بركت و گذشت و تندرستى و عافيت، بشارت و خُرّمى و رضايت‌مندى، قرب و خويشاوندى، يارى و پيروزى و توانمندى، شادى و محبّت، از سوى خداى متعال، بر كسى باد كه علي‌بن ‌ابى‌طالب را دوست بدارد، ولايت او را بپذيرد، به او اقتدا كند، به برترى او اقرار نمايد، و امامانِ پس از او را به ولايت بپذيرد. بر من است كه آنان را در شفاعتم وارد كنم. بر پروردگار من است كه خواسته مرا درباره آنان اجابت كند. آنان پيروان من هستند و هر كه از من پيروى كند، از من است. ^{بحارالأنوار(ط-بيروت): ج27، ص92}

من و على از يك نور آفريده شده‌ايم. پس، دوست‌دار من دوست‌دار على و دشمن من، دشمن على است. ^{بحارالأنوار: ج39، ص266}

على از من است و من از على‌ام؛ و بار مسئوليت را از دوشم، كسى جز خودم يا على برنمى‌دارد. ^{سنن ابن‌ماجة: ج1، ص44}

على با حق است و حق با على. خدايا! حق را هميشه بر مدار على بگردان!. ^{الجمل: ص81}