عظمت و شرافت ماه مبارک رمضان به گونه اي است كه پيامبر اسلام ^{(صلّی الله علیه و آله و سلّم)} و ائمه دين ^{(علیهم السّلام)} از مدت ها قبل در انتظار آن به سر مي بردند و در آستانه ورود به فضاي پاك و ملكوتي اش نشاط و شوقي خاص بر آنان غلبه مي كرد و خويشتن را مهيا براي درك كامل لحظات زيبا و روح افزاي آن مي نمودند.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ و أَلْهِمْنَا مَعْرِفَةَ فَضْلِهِ وَ إِجْلَالَ حُرْمَتِهِ

دعای 46 صحیفه سجادیه «دعای ورود به ماه مبارک رمضان» یکی از دعای های زیبایی است که حاوی معارف عظیمی از امام سجاد علیه السلام پیرامون اهمیت این ماه شریف و لزوم رعایت آداب در آن می باشد. توجه به محتوای این دعا می تواند زمینه بهربرداری هر چه بیشتر از ایام و لیالی ماه مبارک رمضان را فراهم آورد .

امام چهارم شيعيان حضرت امام زين العابدين(علیه السلام) در دعاى چهل و چهارم صحيف سجاديه، زبور آل محمد، اينگونه با پروردگار خويش مناجات کرده است:

«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى هَدَانَا لِحَمْدِهِ، وَ جَعَلَنَا مِنْ أَهْلِهِ لِنَکُونَ لِإِحْسَانِهِ مِنَ الشَّاکِرِينَ، وَ لِيَجْزِيَنَا عَلَى ذَلِکَ جَزَاءَ الْمُحْسِنِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى حَبَانَا بِدِينِهِ، وَ اخْتَصَّنَا بِمِلَّتِهِ، وَ سَبَّلَنَا فِى سُبُلِ إِحْسَانِهِ لِنَسْلُکَهَا بِمَنِّهِ إِلَى رِضْوَانِهِ، حَمْداً يَتَقَبَّلُهُ مِنَّا، وَ يَرْضَى بِهِ عَنَّا وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى جَعَلَ مِنْ تِلْکَ السُّبُلِ شَهْرَهُ شَهْرَ رَمَضَانَ، شَهْرَ الصِّيَامِ، وَ شَهْرَ الْإِسْلَامِ، وَ شَهْرَ الطَّهُورِ، وَ شَهْرَ التَّمْحِيصِ، وَ شَهْرَ الْقِيَامِ الَّذِى أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ، هُدًى لِلنَّاسِ، وَ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ فَأَبَانَ فَضِيلَتَهُ عَلَى سَائِرِ الشُّهُورِ ..»

ستايش براى خداست که ما را به سپاس خود رهنمون گرديد، و بدان اهليّت بخشيد تا از شکر گزارانِ احسان او باشيم، و بر اين کار، ما را پاداش نيکوکاران دهد.

ستايش براى خداست که دين خود را به ما عطا فرمود، و ما را به آيين خود ويژه گردانيد، و به راه‌هاى احسان خويش پويا ساخت تا به فضل نعمت او به سوى خشنودى‌اش روانه شويم؛ ستايشى که آن را از ما قبول کند و به سبب آن از ما راضى شود.

ستايش براى خداست که ماه خود، ماه رمضان، را از جمله راه‌هاى احسان قرار داد، که ماه روزه، ماه اسلام، ماه پاکيزگى از آلودگى‌ها، ماه رها شدن از گناهان و ماه شب زنده‌دارى است؛ ماهى که قرآن در آن نازل گرديده؛ قرآنى که راهنماى مردم و نشانه‌ى آشکار هدايت و جدا کننده‌ى حق از باطل است.

به ما بیاموز که حرمت این ماه را بزرگ بشماریم

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَلْهِمْنَا مَعْرِفَةَ فَضْلِهِ وَ إِجْلَالَ حُرْمَتِهِ، وَ التَّحَفُّظَ مِمَّا حَظَرْتَ فِيهِ، وَ أَعِنَّا عَلَى صِيَامِهِ بِكَفِّ الْجَوَارِحِ عَنْ مَعَاصِيكَ، وَ اسْتِعْمَالِهَا فِيهِ بِمَا يُرْضِيكَ حَتَّى لَا نُصْغِيَ بِأَسْمَاعِنَا إِلَى لَغْوٍ، وَ لَا نُسْرِعَ بِأَبْصَارِنَا إِلَى لَهْوٍ وَ حَتَّى لَا نَبْسُطَ أَيْدِيَنَا إِلَى مَحْظُورٍ، وَ لَا نَخْطُوَ بِأَقْدَامِنَا إِلَى مَحْجُورٍ، وَ حَتَّى لَا تَعِيَ بُطُونُنَا إِلَّا مَا أَحْلَلْتَ، وَ لَا تَنْطِقَ أَلْسِنَتُنَا إِلَّا بِمَا مَثَّلْتَ، وَ لَا نَتَكَلَّفَ إِلَّا مَا يُدْنِي مِنْ ثَوَابِكَ، وَ لَا نَتَعَاطَى إِلَّا الَّذِي يَقِي مِنْ عِقَابِكَ، ثُمَّ خَلِّصْ ذَلِكَ كُلَّهُ مِنْ رِئَاءِ الْمُرَاءِينَ، وَ سُمْعَةِ الْمُسْمِعِينَ، لَا نُشْرِكُ فِيهِ أَحَداً دُونَكَ، وَ لَا نَبْتَغِي فِيهِ مُرَاداً سِوَاكَ.

خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و به ما بیاموز که چگونه فضیلت این ماه را بشناسیم و حرمتش را بزرگ بشماریم و از آنچه ما را منع فرموده‌ای؛ خودداری کنیم، و یاری کن تا با نگه داشتن اعضا و جوارح خود از گناه و به کار گماشتن آنها در آنچه سبب خشنودی توست، روزهای آن را روزه بداریم؛ آن سان که به سخنان بیهوده گوش نسپاریم، و چشم خود را به سوی بازیچه‌ها ندوانیم، و به حرام‌ها دست نگشاییم، و به سوی ناشایسته‌ها قدم بر نداریم، و شکم‌هایمان جز آنچه تو حلال کرده‌ای در خود جمع نکند، و زبان‌مان جز آنچه تو فرموده‌ای نگوید، و جز در آنچه ما را به ثواب تو نزدیک می‌سازد، خود را به زحمت نیندازیم و جز آن کار که ما را از مجازات تو حفظ می‌کند به کار دیگر نپردازیم.

آن گاه به لطف خود، همه‌ این اعمال را از ریای ریاکاران و آوازه‌ جویی آوازه‌جویان پیراسته کن، تا کسی را در عبادت خود با تو شریک نگیریم و جز تو منظور و مرادی نجوییم.

پايگاه اطلاع رساني دفتر حضرت آيت الله سید موسی شبيري زنجاني