مسلم بن عقیل در نیمه ماه رمضان سال ۶۰ از مکه خارج شد[3] و ابتدا به مدینه رفت و از آنجا همراه با دو راهنما، از بی‌راهه به سوی کوفه رهسپار شد که به نظر می‌رسد برای مخفی ماندن حرکتش به کوفه بوده است. آنها در بیابان راه را گم‌کردند و دچار بی‌آبی و تشنگی شدند. در این واقعه دو راهنما درگذشتند و خود مسلم نجات پیدا کرد و خود را به آبادی‌ای رساند و پیکی را نزد امام حسین علیه السلام فرستاد و واقعه را شرح داد و با اشاره به اینکه این پیش آمد را به فال بد گرفته، از ایشان خواست که او را از ادامه راه منصرف کند اما امام دستور به ادامه راه داد.[4]

 

مسلم در پنجم شوال به کوفه رسید[5] و در خانه مختار بن ابی عبیده،[6] و بنابر برخی روایات در خانه مسلم بن عوسجه ساکن شد.[7] شیعیان به محل اقامت مسلم رفت و آمد می‌کردند و مسلم نامه امام حسین علیه السلام را برای آنها می‌خواند.[8]