به گزارش خبرگزاری حوزه، رییس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، در مراسم جلسه اخلاق که در دفتر مقام معظم رهبری در قم برگزار شد، درباره روند رشد انسان و نیازهای آن در مراحل مختلف زندگی، گفت: انسان در ابتدای تولد نیاز به شیر خوردن دارد که با رشد او نیازهای جدیدی به وجود می آید که برای برطرف کردن آنها تلاش می‌کند.

     ایشان با بیان این که بسیاری از این نیازها قابل فهم نیستند، ولی بر اساس شواهد و قرائنی انسان به آن دست می‌یابد و قابل فهم می‌‌شود، افزود: خدا از طریق انبیاء و وحی کمک می‌کند که انسان نسبت به نیازهای اصلی خود که برای آن خلق شده است، آگاه شود، همچنین کتاب‌های آسمانی و اولیای الهی تلاش می‌کنند که انسان را به حقیقت انسانی آشنا کنند.

     عضو خبرگان رهبری افزود: این وسایل به انسان کمک می‌کند که انسان بداند بعد کمالی او چه اندازه است و نباید به لهو و لعب دنیا سرگرم شود؛ انسان باید بداند که وسایل دنیوی ابزاری برای رسیدن به کمال می‌باشد.

     ایشان با بیان این که هنگامی که انسان زیبایی‌های دستگاه خلقت را می‌ بیند و نسبت به نظم آن آگاه می‌شود، در برابر خدا تعظیم می‌کند، ابراز داشت: اگر انسان در همان دوره شیرخوارگی باقی می‌ماند و نیاز او به غذا خوردن نیز تا ابد ادامه می‌یافت، در آن صورت تنها هدف او از خلقت همین غذا خوردن بود، اما تمایل انسان به بی‌نهایت دلیل فطری اثبات خداوند است چرا که خواسته نهایی او خداست.

     آیت‌الله مصباح یزدی خاطرنشان کرد: زمانی که انسان بفهمد نیازهای مادی و کوچک دنیایی مقدمه‌ای برای هدف نهایی اوست، به سعادت دست می‌یابد؛ انسان با رسیدن به هدف نهایی خود به لذتی دست می‌یابد که ذره‌ای قابل مقایسه با لذایذ دنیوی نیست.

     ایشان ادامه داد: وقتی که انسان شایسته رسیدن به این درجه از کمال است، چرا باید خود را متوجه مسایلی کند که با مرگ او تمام می‌شود؟

     عضو خبرگان رهبری در ادامه شکر نعمت را عاملی قوی برای رشد انسان دانسته و گفت: شکر نعمت از بهترین راه‌های ترقی و رسیدن به خداست؛ انسان زمانی شکر می‌کند که از نعمت استفاده کرده باشد و زمانی از آن استفاده می‌کند که به آن احساس نیاز داشته باشد.

     رییس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی در پایان افزود: انسان بر اساس نظم طبیعت هر روز با نیازهای جدیدی روبرو می‌شود که در راستای برطرف کردن آنها از نعمت‌ها استفاده می‌کند و با شکر آن به مقاماتی که باید دست یابد، می‌رسد.