دیده و شنیده شده است که اشخاصی در مشاهد مشرفه به امامی که صاحب ضریح است، سلام کرده و جواب سلام را شنیده‌اند. شخصی گفته است:

هر وقت برای زیارت حضرت امام رضا علیه‌السلام به مشهد مشرف می‌شوم ـ شاید در هر سال یک زیارت بیشتر نمی‌کرده است ـ در هر بار در زیارت اول، با وجود ازدحام جمعیت، تا ضریح راه برایم باز می‌شود، به ضریح نزدیک می‌شوم و زیارت می‌کنم و حضرت رضا علیه‌السلام خرجی راه و حتی مقداری پول برای خرید سوغات را نیز به من می‌دهند. در خانه‌ای که ما ۱ در مشهد بودیم نیز علویه‌ای بود که می‌گفت:

هر وقت که برای زیارت به حرم می‌روم، برای من هم راه به سوی استلام۲ ضریح باز می‌شود.

 در محضر بهجت، ج۱، ص۶۹