« بازشناسی روایت ثقلین، در بیانات حضرت آیةالله مظاهریکلام امیر: زن در خطبه 80 نهج البلاغه »

مناجات خائفین (خمس عشر)+ دانلود صوت با نوای حاج میثم مطیعی

نوشته شده توسطرحیمی 21ام شهریور, 1394

إِلَهِی أَ تَرَاكَ بَعْدَ الْإِیمَانِ بِكَ تُعَذِّبُنِی‏

بارالها چگونه باور كنم كه بعد از ایمان به تو باز مرا عذاب مى ‏كنى


دانلود فایل صوتی  مناجات خائفین با نوای حاج میثم مطیعی

حجم : 38.85 MB

دانلود متن  مناجات خائفین 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداى بخشنده مهربان

إِلَهِی أَ تَرَاكَ بَعْدَ الْإِیمَانِ بِكَ تُعَذِّبُنِی‏

اى خدا آیا باور كنم كه بعد از ایمان به تو باز مرا عذاب مى ‏كنى

أَمْ بَعْدَ حُبِّی إِیَّاكَ تُبَعِّدُنِی أَمْ مَعَ رَجَائِی لِرَحْمَتِكَ وَ صَفْحِكَ تَحْرِمُنِی‏

یا بعد از دوستى تو باز مرا از خود دور مى ‏گردانى یا با آنكه به لطف و رحمتت چشم امید دارم باز محرومم سازى

أَمْ مَعَ اسْتِجْارَتِی بِعَفْوِكَ تُسْلِمُنِی حَاشَا لِوَجْهِكَ الْكَرِیمِ أَنْ تُخَیِّبَنِی‏

یا با آنكه به عفوت پناه آوردم باز مرا تسلیم عقاب خواهى كرد حاشا از ذات بزرگوار كریمت كه نا امیدم گردانى

لَیْتَ شِعْرِی أَ لِلشَّقَاءِ وَلَدَتْنِی أُمِّی أَمْ لِلْعَنَاءِ رَبَّتْنِی فَلَیْتَهْا لَمْ تَلِدْنِی وَ لَمْ تُرَبِّنِی‏

اى كاش مى ‏دانستم كه مرا براى بدبختى مادرم زائیده یا براى رنج پرورش داده كاش نمى ‏زائید و نمى ‏پرورید

وَ لَیْتَنِی عَلِمْتُ أَ مِنْ أَهْلِ السَّعَادَةِ جَعَلْتَنِی وَ بِقُرْبِكَ وَ جِوَارِكَ خَصَصْتَنِی فَتَقَرَّ بِذَلِكَ عَیْنِی وَ تَطْمَئِنَّ لَهُ نَفْسِی‏

و اى كاش مى ‏دانستم كه مرا از اهل سعادت مقرر داشته‏اى و براى مقام قرب و جوارت مخصوص گردانیده‏اى تا دلم شاد و دیده‏ام روشن و قلبم آرام مى ‏گردید

إِلَهِی هَلْ تُسَوِّدُ وُجُوهاً خَرَّتْ سَاجِدَةً لِعَظَمَتِكَ أَوْ تُخْرِسُ أَلْسِنَةً نَطَقَتْ بِالثَّنَاءِ عَلَى مَجْدِكَ وَ جَلاَلَتِكَ‏

اى خدا آیا روى آنان كه پیش عظمتت‏به خاك افتادند سیاه مى ‏گردانى یا زبان آنان كه بر مجد و بزرگواریت ثنا گفتند لال مى‏ سازى

أَوْ تَطْبَعُ عَلَى قُلُوبٍ انْطَوَتْ عَلَى مَحَبَّتِكَ أَوْ تُصِمُّ أَسْمَاعاً تَلَذَّذَتْ بِسَمَاعِ ذِكْرِكَ فِی إِرَادَتِكَ‏

یا دلهایى كه در پرده‏هاى آن عشق و محبت تو پنهان است سیاه و تاریك مى‏گردانى یا آن گوشهایى كه به شنیدن ذكر تو لذت برند كر خواهى نمود

أَوْ تَغُلُّ أَكُفّاً رَفَعَتْهَا الْآمَالُ إِلَیْكَ رَجَاءَ رَأْفَتِكَ أَوْ تُعَاقِبُ أَبْدَاناً عَمِلَتْ بِطَاعَتِكَ حَتَّى نَحِلَتْ فِی مُجَاهَدَتِكَ‏

یا آن دستهایى كه به آرزو و امیدوارى به درگاه كرمت بلند گردند به غل و زنجیر قهر خواهى بست یا بدنهایى را كه در راه طاعتت رنج برده و به جهد و كوشش در عبادتت لاغر شدند عقاب خواهى كرد

أَوْ تُعَذِّبُ أَرْجُلاً سَعَتْ فِی عِبَادَتِكَ إِلَهِی لاَ تُغْلِقْ عَلَى مُوَحِّدِیكَ أَبْوَابَ رَحْمَتِكَ‏

یا آن پاهایى كه سعى در راه بندگیت كردند عذاب مى‏ كنى خدایا درهاى رحمتت را به روى بندگان موحدت مبند

وَ لاَ تَحْجُبْ مُشْتَاقِیكَ عَنِ النَّظَرِ إِلَى جَمِیلِ رُؤْیَتِكَ‏

و مشتاقانت را از مشاهده جمالت در حجاب محرومى میفكن

إِلَهِی نَفْسٌ أَعْزَزْتَهَا بِتَوْحِیدِكَ كَیْفَ تُذِلُّهَا بِمَهَانَةِ هِجْرَانِكَ وَ ضَمِیرٌ انْعَقَدَ عَلَى مَوَدَّتِكَ كَیْفَ تُحْرِقُهُ بِحَرَارَةِ نِیرَانِكَ‏

خدایا آن جان را كه عزت توحید بخشیدى چگونه باز خوار و ذلیل هجرانت خواهى كرد و دلى را كه در كمند عشق و محبت بر بستى چگونه در آتش قهرت مى‏سوزانى

إِلَهِی أَجِرْنِی مِنْ أَلِیمِ غَضَبِكَ وَ عَظِیمِ سَخَطِكَ‏

خدایا مرا در پناه خود گیر از خشم و غضبت كه بسیار سخت است

یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ یَا رَحِیمُ یَا رَحْمَانُ یَا جَبَّارُ یَا قَهَّارُ یَا غَفَّارُ یَا سَتَّارُ

اى پر محبت و رأفت اى احسان كننده به بندگان اى بخشنده اى مهربان اى جبران كننده اى قهر كننده اى آمرزنده اى پرده پوش

نَجِّنِی بِرَحْمَتِكَ مِنْ عَذَابِ النَّاِر وَ فَضِیحَةِ الْعَارِ إِذَا امْتَازَ الْأَخْیَارُ مِنَ الْأَشْرَارِ
به حق رحمت بى‏نهایتت كه مرا از آتش عذابت نجات بخش و از رسوایى و ننگ محفوظ دار در روزى كه نیكان از بدان جدا مى‏شوند

وَ حَالَتِ الْأَحْوَالُ وَ هَالَتِ الْأَهْوَالُ وَ قَرُبَ الْمُحْسِنُونَ وَ بَعُدَ الْمُسِیئُونَ وَ وُفِّیَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ وَ هُمْ لاَ یُظْلَمُونَ‏

و هنگام مقامات و حالات فرا مى‏ رسد و عقبات هول انگیز پدیدار مى ‏شود و نیكوكاران به مقام قرب رسند و بدكاران دور از لطف و رحمت گردند و همه به كیفر اعمالشان كاملا مى ‏رسند و به هیچكس ستمى نخواهد شد.


فرم در حال بارگذاری ...