حمد و سپاس خدايي را سزاست كه تير حتمي قضايش را هيچ سپري نمي‌شكند و لطف و محبت و هدايايش را هيچ مانعي باز نمي‌دارد و هيچ آفريده‌اي به پاي شباهت مخلوقات او نمي‌رسد.
      
 خداوندا!
        من مشتاقانه به سوي تو ميل مي‌كنم و به پروردگاري‌ات شهادت مي‌دهم و اقرار مي‌كنم كه تو خداي مني و بازگشت من به سوي توست.
       جهل و ناداني من و عصيان و گستاخي من تو را باز نداشت از اينكه راهنمايي‌ام كني، پس هرگاه كه تو را خواندم، پاسخم گفتي؛ هرچه از تو خواستم، عنايتم فرمودي، هرگه اطاعتت كردم، قدرداني و تشكر كردي.
      و هرگاه فرمان كه شكرت را به جا آوردم، بر نعمتهايم افزودي و اينها همه چيست جز نعمت تمام و كمال و احسان بي‌پايان تو!؟
      تويي خدايي كه معبود و ستايش شده‌اي جز تو نيست، تو خداي يكتايي، يگانه‌اي، تنهايي، بي‌مثال و بي‌مانندي
       تويي جدايي كه جز تو خدايي نيست. بخشنده‌اي، مهرباني،‌ دانايي حكيم و با تدبيري.
       تويي خدايي كه جز تو خدايي نيست، شنواي بينايي و بخشنده‌ترين كريماني.
     
       منزّه و پاكي تو!چقدر بزرگ است شأن و مقام تو، و چه بلند است در همه جا موقعيت و منزلت تو، و چه روشنگر و جدا سازندة حق است بيانگري و جداسازي تو.
       منزّه و پاكي تو! اي مهربان و لطف كننده به بندگان! چقدر زياد است لطف و مهرباني و نيكي تو، اي رئوف وخيرخواه!
       چقدر بسيار است خيرخواهي و مهرباني تو،اي حكيم و دانا! چه بسيار است آشنايي و دانايي تو.
       پاك و منزهي تو! مشيت و خواست تو را باز گرداننده‌اي نيست.  گفته‌ها و سخنان تو را تغيير دهنده و جابه‌جا كننده‌اي نيست.
       بار خدايا! و من بنده تو هستم كه پيش از اين كه او را بيافريني و پس از آفرينشت، او را نعمت دادي. پس او را از كساني كه آنها را به دينت راهنمايي كردي قرار دادي و او را براي اداي حق خودت توفيق دادي. و او را با ريسمان خودت نگهداشتي.
و اكنون اين منم در پيشگاه تو در حالي كه خوار و كوچك، شكسته و فروتن، و ترسان و لرزان ايستاده‌ام كه به گناهان بزرگي كه بر دوش دارم و به لغزشها و خطاهاي زيادي كه انجام داده‌ام اقرار مي‌كنم، و از گذشت تو امان مي‌خواهم، و به آمرزش و رحمتت بناه مي‌برم.
       يقين و باور دارم كه امان دهنده‌اي مرا از تو امان نمي‌دهد.
       منم آن كه از روي جرأت و بي‌باكي به راه خلاف امر تو رفت و بر نافرماني به تو اقدام نمود.
       منم آن كه از بندگانت زشتكاريهايش را پنهان ساخت و در برابر تو آشكارا به گناه پرداخت.
       منم آن كه برخود ستم روا داشته و بر نفس خود ظلم و جنايت كرده،
       منم، گنهكار، اقرار كنندة به گناه، خطا كار لغزشكار
       خداوندا! تو را به حق كسي كه او را از ميان آفريدگانت برگزيده‌اي و او را براي خودت پسنديده‌اي.
        سرپرستي مرا به عهده بگير همانطور كه سرپرستي كساني را كه اهل طاعت و دارندگان قرب و منزلت در پيشگاهت هستند به عهده مي‌گيري، مرا از خواب بي‌خبران و غافلان، و خواب‌آلودگي اسرافكاران و از چرت زدگي خوارشدگان و زبون گشتگان بيدارساز.
       و قلبم را ميال كن به سوي چيزي كه اهل طاعت را به آن وا داشته‌اي و دلبستگان به بندگي و شيفتگان عبادت را با آن به راه بندگي كشيده‌اي و سهل‌انگاران را با آن، از هلاكت باز گرفته و نجات داده‌اي.
       مرا از اختيار خودت دور نساخته و به حال خودم وامگذار، مانند دور كردن و رها ساختن كسي كه در او خير و فايده‌اي نبوده و تو را به او نيازي نيست، و براي او توبه و بازگشتي نباشد.
       و براي من راز و نياز و مناجات با خودت را در تنهايي و شب و روز دلنشين و خوشايند فرما.
       و براي من خود نگهداري و عصمتي را ببخش كه به ترسيدن از تو نزديكم كند و مرا از انجام دادن حرامهاي تو باز دارد و از اسيري و گرفتاري گناهان بزرگ آزادم نمايد.
       و در پيش خودت براي من آسايشگاهي قرار ده كه با خيال راحت به سوي آن روي آورم و جايگاه امني كه آن را به خود مأوي گزينم و چشمم را روشن سازم.
       پروردگارا! بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، درودي پاك كه هيچ درودي پاك‌تر از آن نباشد بر او درودي بفرست كه افزون كننده باشد وهيچ درودي فزاينده‌تر از آن نباشد و بر او درودي بفرست كه همراه با خوشنودي باشد، و هيچ درودي بالاتر از آن نباشد.