بر عهده حكومت اسلام است كه راه تزويج را به روى مردم باز كند؛ و مشكلات دختر و پسر و زن و مرد را در اين امر از ميان بردارد؛ تا با برنامه‌هاى صحيح، دختران و پسران در ابتداى بلوغ بتوانند ازدواج كنند و اولاد بياورند، و در عين حال به تحصيل علوم لازمه نيز بپردازند، بطورى كه ازدواج ابداً مانع پيشرفت و ترقّى نباشد، و داشتن اولاد يك أمر طبيعى و معمولى و قابل سازش با صنعت و فنّ و حرفه و علم به شمار آيد.

در حكومت اسلام مردانى كه در معركه جنگ و جهاد به درجه شهادت مى‌رسند، بايد براى ازدواج زنان آنها برنامه درست تنظيم گردد كه پس از انقضاى عِدّه فوراً شوهر كنند و بى‌سرپرست نگردند و بدون شوهر نمانند؛ و نيز اولاد متعدّد بياورند تا به زودى محلّ خالى مجاهدين پر گردد.

ميل جنسى از غرائز است؛ بهيچوجه نمى‌توان جلوى آن را گرفت. غاية الامر بايد از راه صحيح و نكاح مشروع به عمل آيد، و گرنه خداى ناكرده عواقب ناپسندى را به دنبال مى‌آورد، و دختر جوانى كه شوهرش شهيد شده است يا بايد تحمّل رنج نمايد و زندگى عسرت بار خود را با ميل به ازدواج، بدون ازدواج بگذراند، و يا خواهى نخواهى با گرفتن رفيق پنهانى (اتِّخاذِ أَخْدَان) راهى را بر خلاف شرع بپيمايد.

پرى رخ تاب مهجورى ندارد
چو در بستى ز روزن سر بر آرد

طبق گزارش بعضى از محاكم عدليّه و اداره آمار، امروزه در ايران چهار ميليون و هفتصد هزار زن بدون شوهر وجود دارد. بايد به حال اين معصومان فكرى كنند، و با بهترين وجهى برنامه ازدواج آنها را تنظيم نمايند. تا مانند اداره بسيج و سپاه و رسيدگى از جهت امور مالى به خانواده‌هاى شهدا، اداره‌اى مستقلّ و عظيم و مهمّ جهت ازدواج آنها بدون زحمت و موانع خارجى، و بدون برخورد با مشكلاتى فراهم گردد.

منبع: رساله نكاحيه، ص ۵۵/حضرت علامه آیةالله حسینی طهرانی قدّس‌سرّه