حضرت علی علیه السلام، فقیری را که خداوند او را از رحمت خود دور می گرداند معرفی فرموده اند.
 
 عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ، عَنْ أَبِيهِ قَالَ:

كَانَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامُ يَقُولُ:

«مَنْ وَجَدَ مَاءً وَ تُرَاباً ثُمَّ افْتَقَرَ فَأَبْعَدَهُ اللَّهُ».

امام باقر عليه السلام فرمود: اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمود:

کسی که با وجود داشتن آب و خاك (زمین) نيازمند (فقیر) باشد، خداوند او را [از رحمت خود] دور می گرداند.

قرب الإسناد (ط - الحديثة)، متن، ص: 115