شعر وفات حضرت معصومه سلام الله علیها 

باز هم می‌شوم کبوترتان
زیر این گنبد منورتان
من نمک‌گیر سفره‌ات شده‌ام
دست خالی نرفتم از درتان
مادر من کنیزتان بوده
پدرم نیز بوده نوکرتان
جای کرب و بلا و طوس و نجف
شده‌ام خاک‌بوس محضرتان
ما عجم‌ها چقدر خوشبختیم
شده ایران مسیر آخرتان
اشک‌هایم دخیل می‌بندند
به ضریح فرشته‌پرورتان
از ضریح تو یاس می‌ریزد
مثل چادرنماز مادرتان
چقدر از مدینه دور شدی
پای دل‌تنگی برادرتان
خسته از راه دور آمده‌ای
خسته‌ای از فراق دلبرتان
مثل مادر خمیده‌ای اما
نگرفته به میخ در پرتان
محملت پرده داشت شکر خدا
سایبان بوده بر روی سرتان
گرچه شد حمله بر عشیره‌ی تو
شکر، غارت نگشت زیورتان
در میان هجوم دست نخورد
دست نامحرمی به معجرتان

شد خزان گرچه نو بهار شما
کم نشد لحظه‌ای از وقار شما

غُصه‌ی از همه بریدن تو
غم روی رضا ندیدن تو
گرچه آواره گشته‌ای خانم
گرچه غم دارم از خمیدن تو
ناقه‌ات بین ازدحام نرفت
بی‌خطر بود این پریدن تو
چادرت زیر چکمه گیر نکرد
لحظه‌ی تلخ پرکشیدن تو
بی‌برادر میان کوچه ندید
پشت مرکب کسی دویدن تو
ثبت شد در جریده‌ی تاریخ
قصه‌های به قم رسیدن تو

آمدی شهر قم گلستان شد
پیش  پایت زمین گل افشان شد

شهر قم بر تو احترام گذاشت
پیش رویت فقط سلام گذاشت
پیر قم با بزرگ مردم قم
سر به پای تو چون غلام گذاشت
بهر تو قم گذاشت سنگ تمام
کِی دگر سنگ روی بام گذاشت
کی به قم دختر ولی خدا
پای در مجلس عوام گذاشت

بهترین جای قم سرایت بود
کِی میان خرابه جایت بود

محمدجواد پرچمی 

دیده بر راهم و با گریه کمی آرامم
محتضر ،خسته ،از این بی کسی ایامم

ازهمان کودکی ام روزی من هجران شد
چهارده سال هم از وصل پدر ناکامم

از تو یک نامه فقط مانده برایم چه کنم؟
شده تسکین به همین نامه کمی آلامم

چقَدَر خوب شد اینجا سروکارم افتاد
میهمانِ قم و این سلسلة خوش نامم

چشم ناپاک نیفتاده سوی محمل من
فکر آوارگی زینب و شهرِ شامم

جز سلام ، از همه یک بی ادبی نشنیدم
سرِبازار ندادست کسی دشنامم

داغها دیدم اگر بی کس و تنها نشدم
دست بسته سرِهر کوچه تماشا نشدم

عزتم را نشکستند خیالت راحت
غیرتم را نشکستند خیالت راحت

پَرِ خاکی ننشسته است روی چادر من
حرمتم را نشکستند خیالت راحت

مثلِ کوفه وسط خطبة من کف نزدند
صحبتم را نشکستند خیالت راحت

دست بر سینه مودب همه ره وا کردند
شوکتم را نشکستند خیالت راحت

با لگد باز نکردند درِ بیت النور
خلوتم را نشکستند خیالت راحت

قم کجا شام کجا غربت سادات کجا
سرِ بر نیزه و دروازة ساعات کجا

دخترِ فاطمه ! بازار! خدارحم کند
چادرِ پاره و انظار خدا رحم کند

ما که از کوچه فقط خاطره بد داریم
شود این حادثه تکرار خدارحم کند

یک و زن و قافله و خنده نامحرم ها
بر اسیران گرفتار خدا رحم کند

یک شبه پیر شدی یا زتنور آمده ای
یک سر و این همه آزار خدا رحم کند

نیزه داران همه مستند نیفتی پایین
حنجرت خوب نگه دار خدا رحم کند

گیسویت کم شده و این جگرم میسوزد
بر من و زلف ِ خم یار خدا رحم کند

ظرفِ خاکسترِ یک عده هنوز آتش داشت
شعله افتاد به گلزار خدا رحم کند

دست انداخت یکی پرده محمل را کَند
جلویِ چشم علمدار خدا رحم کند

راهمان از گذرِ برده فروشان افتاد
این همه چشمِ خریدار خدا رحم کند

زنی از بام صدا زد که کدام است حسین
نوبت من شده این بار خدارحم کند

یک نفر گفت اگر بغض علی را داری
سنگ با حوصله بردار خدا رحم کند

قاسم نعمتی

شعر میلاد حضرت امام حسن عسکری علیه السلام 

 
ای حضرت معشوق ای لیلاترینم
من از همه پروانه ها شیدا ترینم
 
سنگ ملامت خورده عشق تو هستم
یعنی میان عاشقان رسوا ترینم
 
 تو آیه های مصحف پیغمبرانی
بهر تلاوت کردنت شیواترینم
 
ای کیسه بر دوش سحرهای محله
مرد کریم سامرا ؛ آقاترینم

ادامه »

السلام‌علیک ‌یا مهدی جان

شب‌ها بدون آمدنت صبح ظلمت‌اند

        برگرد ای توسل شب زنده‌دارها

این دست‌ها به لطف تو ظرف گدایی‌اند

                         ای أیّهاالعزیز تمام ندارها

خیالت را نفس میکشم؛

   این عطرهوای توست

                 که هرصبح

دلتنگی هایم را

به دست باد میسپارد…

سلام ای رویای صادقه من؛

        کِی محقق می‌شوی؟

?اللهم عجل لولیک الفرج?

باید غزل نوشٺ زغوغاے سرگذشٺ

از عمر عاشقے ڪه همہ بےخبر گذشٺ

این هفتہ هم گذشت بہ سویٺ نیامدم

این هفتہ هم نیامدے و سخٺ‌تر گذشٺ

امیر حسین حیدری

ادامه »

? آقاجان

درد فراق،ساده مداوا نمۍشــود

بایدبہ هم رسیدو اِلّا نمی شـود

از شنبہ بستہ ایم بہ جمعہ دخیل اشڪ

تا تــو نیایی این گره ها وا نمی شود..

اللهم عجل لولیڪ الفرج

این هفته هم گذشت تو اما نیامدی
     خورشید خانواده ی زهرا نیامدی

     از جاده ی همیشه ی چشم انتظارها
               ای آخرین مسافردنیا نیامدی

               صبحی کنار جاده تو را منتظر شدیم
                    “آمد غروب،رفت وتوآقا نیامدی”

                     امروزمان که رفت چه خاکی به سر کنیم؟
                                 آقای من ! اگر زد وفردا نیامدی

                                 غیبت بهانه ای است که پاکیزه تر شویم
                                 تا روبرویمان نشدی ، تا نیامدی!

علی اکبر لطیفیان

توضیحات میثم مطیعی درباره شعر

«امان از فتنه‌های رنگ‌رنگ»

ادامه »

آقا جانم!

نه تورا یک اشاره ای

نه مرا راه چاره ای

آقا جان

         لطفی ای پاکی ز دامن

              دست ما بر دامنت

تا در این دوران وانفسا نلغزذ گام ما

….

دیگر این خانه مرا تنگ بود

زندگی بی شهدا ننگ بود

دوستانم همه از دستم رفت

عمر من این همه از دستم رفت

دل به هر پاک دلی بستم رفت

حال تنها و غریبم چه کنم

این جهان داده فریبم چه کنم!؟

آقاجانم خیلی دلتنگم…..