موضوع: "امام حسین علیه السّلام"

سه ویژگی برجسته اباعبدالله علیه السلام

نوشته شده توسطرحیمی 15ام آبان, 1395

 


بازخوانی سخنان رهبرمعظم انقلاب

 معرفی شخصیتهای افسانه ای بزرگ،نشانگرنیازملتها به الگواست.

در خلال ده‌ها و صدها خصوصیتی که امت اسلام به برکت اسلام و قرآن و اهل بیت علیهم السلام از آن برخوردار است، یکی هم این است که مردم ما الگوهای بزرگ و درخشانی در جلوی چشم خود دارند. 
 
برای ملت‌ها، الگو خیلی مهم است. شما ببینید؛ ملت‌های مختلف اگر در شخصیتی رشحه‌ای از عظمت وجود داشته است، او را مطلق می‌کنند، بزرگ می‌کنند، نام او را جاودانه ‌می‌کنند؛ برای اینکه حرکت عمومی نسل‌هایشان را به سمتی که می‌خواهند جهت بدهند. گاهی شخصیت واقعی هم ندارد؛ اما در داستان‌ها و شعرها و افسانه‌های گوناگون ملی و اساطیر آنها را مطرح می‌کنند. اینها همه از این سرچشمه گرفته‌ است که ملت‌ها از میان خود به دیدن نمونه‌های بزرگ احتیاج دارند. این در اسلام به صورت فراوان و بی‌نظیری است، که از جمله بزرگترین آنها حضرت اباعبدالله علیهم السلام پیشوای مسلمین و فرزند پیامبر و شهید بزرگ تاریخ بشر است. 
 
برجستگی وجود ابا‌عبدالله علیهم السلام دارای ابعادی است که هر کدام از این ابعاد هم بحث و توضیح و تبیین فراوانی به دنبال دارد؛ ولی اگر 2، 3 صفت برجسته را در میان همه این برجستگی‌ها اسم بیاوریم، یکی از آنها “اخلاص” است؛‌ یعنی رعایت کردن وظیفه خدایی و دخالت ندادن منافع شخصی و گروهی و انگیزه‌های مادی در کار. 
 
صفت برجسته دیگر، “اعتماد به خدا” است. ظواهر حکم می‌کرد که این شعله در صحرای کربلا خاموش خواهد شد. چطور این را “فرزدق” شاعر می‌دید، اما امام حسین علیهم السلام نمی‌دید؟! نصیحت کنندگانی که از کوفه می‌آمدند می‌دیدند، اما حسین بن علی علیهم السلام که عین‌اله بود، نمی‌دید و نمی‌فهمید؟! ظواهر همین بود؛ ولی اعتماد به خدا حکم می‌کرد که علی‌رغم این ظواهر یقین کند که حرف حق و سخن درست  او غالب خواهد شد. اصل قضیه هم این است که نیت و هدف انسان تحقق پیدا کند. اگر هدف تحقق پیدا کرد، برای انسان با اخلاص، شخص خود او که مهم نیست…

ادامه »

مداحی «پای پیاده» ویژه پیاده روی اربعین حسینی با نوای میثم مطیعی

نوشته شده توسطرحیمی 9ام آبان, 1395

 

 

 

فایل صوتی مداحی، ویژه پیاده روی اربعین حسینی با نوای حاج میثم مطیعی که مورخ 1395/08/02 در هیأت میثاق با شهدای بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق (علیه السلام) اجرا شده است، در ادامه قابل دریافت می باشد.

 

دانلود


پای پیاده، هم پای جاده، ره می سپارم به عزم زیارت
در کوله بارم، چیزی ندارم، غیر از دلی مست شوق شهادت
مولا
می خوام دلم پر از تو باشه
آقا
نخواه که از تو دل جدا شه
ای یار، دلدار، سالار
دلبسته یاد توام… وای وای وای
دربند و آزاد توام… وای وای وای
وای
نمی خوام بی تو زنده باشم
وای نخواه تا که از تو جدا شم

 

***   ***   ***   ***

آقا نظر کن، این شب رو سر کن، شام دمشق و یمن رو سحر کن
آقا حسین جان، زار و غریبیم، در جاده ها زایر عطر سیبیم
مولا
زمانه را ستم گرفته
آقا
دل یتیما غم گرفته
آقا آقا آقا
با اینکه چیزی ندارم… وای وای وای
که پای عشقت بذارم وای وای وای
وای
به شوق تو آواره هستم
به ذوق نگاه تو مستم

 

***   ***   ***   ***

پای پیاده، هم پای جاده، زائر شده این دل تنگ ساده
مولا یا مولا، دل بی قراره، دل عاشق و خسته از انتظاره
آقا
بهشت و بی شما نمی خوام
آقا
به شوق یاری تو می آم
آقا آقا آقا
دلبسته راه توایم… وای وای وای
دیوانه ماه تو ایم…… وای وای وای
سرمست احساس توایم….. وای وای وای
سرباز عباس تو ایم…. وای وای وای
آه
به این زائرانت نگاه کن
برای فرج هم دعا کن

شاعر: علی محمد مودب

 عمارنامه

 

هلا بيكم يا زوار

نوشته شده توسطرحیمی 9ام آبان, 1395

 

تو هیچ جای این عالم با هرعنوانی به جز زائر ابی عبدالله اینطور تحویلت نمی گیرن …

 

 

بهترین و صمیمی ترین مهمونی هم اگه رفته باشی شاید نگاهی ، رفتاری یا حرفی آزارت بده ، شاید احساس کنی منتی سرت هست …

اما تو این دنیا یه جایی هست بدون منت ازت پذیرایی می کنن …
والله ،والله ، والله بدون هیچ چشم داشتی شرمندت می کنن …
همین روزها عده ای دار و ندار زندگی شون رو خرج زوار امام حسین(علیه السلام) میکنند ، 
بی هیچ منتی …
نه نگاهی آزارت میده ، نه حرفی اذیتت می کنه …
منتی ندارن چون طرف معامله شون کسی دیگه است …
کسی که به من و تو اعتبار داده …
ارباب مون حسین(علیه السلام) …

 

 

به خدا تنها اربابیه که به غلام هاش عزت میده …
تو هیچ جای این عالم با هرعنوانی به جز زائر ابی عبدالله اینطور تحویلت نمی گیرن …
کاش ما هم بتونیم همچین دل بزرگی داشته باشیم …
کاش ما هم بتونیم همچین معامله ای خالصانه با اربابمون داشته باشیم …

گریه ی بر اباعبدالله علیه السلام برحسب معرفت ماست

نوشته شده توسطرحیمی 9ام آبان, 1395

حجت الاسلام علوی تهرانی: 

گریه ی بر اباعبدالله علیه السلام برحسب معرفت ماست هر چقدر معرفتمان نسبت به ایشان بیشتر باشد گریه هم بیشتر است. سیدالشهدا علیه السلام چنان شخصیتی هستند که دشمنشان هم بر ایشان گریست.

 مراسم دهه سوم محرم با سخنرانی حجت الاسلام علوی تهرانی و مداحی حاج کاظم غفارنژاد و حاج روح الله بهمنی و کربلایی علی اصغر ژولیده در هیئت عشاق العباس علیه السلام برگزار شد.

 در ادامه ی خبر متن سخنرانی حجت الاسلام علوی تهرانی را می خوانید:

 حجت الاسلام علوی تهرانی:

 

رابطه حضرت زهرا سلام الله علیها  با امیرالمومنین علی علیه السلام  در اوج مصیبت

 

1- دفاع حضرت زهرا سلام الله علیها  از مقام امامت امام علی علیه السلام   و بحث فرهنگی

  2- گریه کردن فاطمه سلام الله علیها  برای امام علی علیه السلام  (گریه کردن نوعی دفاع است)

 3- جهاد شهادت و جان دادن حضرت زهرا سلام الله علیها  که خود نوعی دفاع از امیرالمومنین علیه السلام بود

 هرکس که ادعا می کند پیرو ائمه علیه السلام  است باید از این سه جهت به ایشان متصل باشد. این بد است که ما برای امام حسین علیه السلام گریه کنیم اما نتوانیم از گریه بر ایشان، از سیاه پوشیدن و عزاداریمان دفاع کنیم. این یعنی ضعف شدید نیروهای مذهبی در جبهه های فرهنگی.

 

سفارش به اقامه ی مجالس عزا

  اقامه ی عزا برای سید الشهدا علیه السلام درخواست و مورد مطالبه است، این دستور را به ما داده اند. وجود مبارک سیدالشهدا علیه السلام  در روز عاشورا 13 وداع داشتند و محتوای دو وداع را لحاظ کردند: 1-وداع با اهل بیت و خانواده یشان.

  قالَ الصادِق علیه السلام : قُولُوا لِاَولیائِنَا ، یَهتَمُّونَ فی اِقامَهِ مَصائِبَنا1 به دوستان و اولیای ما بگویید: که در اقامه و بر پایی مجالس عزا و مصیبت های ما ، همّت گمارند.

 2-وداع دوم حضرت با امام سجاد علیه السلام : فرزندم، به شیعیان و پیروانم سلام مرا برسان و بگو: پدر من غریب از دنیا رفت و برایش ندبه کنید و بگویید: پدرم با لب تشنه شهید شد و او را یاد کنید و برای او گریه کنید.

ادامه »

آیا لازم است اربعین به کربلا برویم

نوشته شده توسطرحیمی 9ام آبان, 1395
بنده تعجب می‌کنم که هنوز برخی سؤال می‌کنند «آیا لازم است اربعین برویم کربلا؟ خُب وقت دیگری می‌رویم که خلوت‌تر باشد!» به آنها می‌گوییم فقط این نیست که تو خودت را به حرم برسانی! مهم این است که این جمعیت را زیادتر کنی؛ «چون همه آمده‌اند، من هم آمدم.»

 

آیا لازم است اربعین به کربلا برویمحجت‌الاسلام علیرضا پناهیان در سخنرانی خود در مسیر پیاده‌روی سال 94 نجف به کربلا در موکب عمود 94 درباره «باطن پیاده‌روی اربعین» بر این نکته تاکید دارد که «مهمترین شرط احقاقِ حق و ظهور، جمع شدن مردم است اما شرط بعدی، همدلیِ جمعیت و باطن و نیّت این حرکت(پیاده‌روی اربعین) است؛ خیلی باید روی باطن و نیت کار کنیم.»

در ادامه متن خلاصه شده این سخنرانی به همراه صوت کامل آن تقدیم مخاطبان میشود:
ـ بنده تعجب می‌کنم که هنوز برخی سؤال می‌کنند:
«آیا لازم است اربعین برویم کربلا؟ خُب وقت دیگری می‌رویم که خلوت‌تر باشد!» به آنها می‌گوییم: فقط این نیست که تو خودت را به حرم برسانی! مهم این است که این جمعیت را زیادتر کنی. بگو: «چون همه آمده‌اند، من هم آمدم» این تجمع مؤمنین خیلی مهم است.

ـ پیاده شدنِ حق که سخت نیست، فقط یک‌سری شرایط می‌خواهد؛ مهمترین شرط احقاقِ حق(لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ؛ فتح/28) جمع شدنِ مردم است لذا ما خیلی به این راهپیمایی عظیم اربعین امیدواریم، در طول تاریخ هیچگاه این‌قدر که امروز شما در اربعین جمع شده‌اید، مؤمنین جمع نشده بودند اما قدمِ بعدی همدلی‌ای است که باید در این جمعیت باشد که همان باطن و نیّت این حرکت است.  

ـ شرط اول که جمعیت است محقق شده، اما شرط دوم که «دل» و باطن است چه؟ باید از خودت بپرسی: «آیا واقعاً حاضر بودی تا پای جان به امام حسین علیه السلام کمک کنی؟» یک‌مقدار عمیق‌تر روی این مسأله فکر کنید. شما در این مسیر پیاده‌روی فرصت دارید صداقت خودتان را در این معنا روشن کنید که «آیا نیتِ ما در مورد کمک به امام حسین علیه السلام صادقانه است؟»      

ـ بله! همۀ ما می‌گوییم: «ای کاش من کربلا بودم و امام حسین علیه السلام را کمک می‌کردم» و در زیارت اربعین هم می‌گوییم: «آماده‌ام برای یاری  شما؛ وَ نُصْرَتِی لَكُمْ مُعَدَّة» اما باید ببینیم که آیا این‌را از ما می‌پذیرند؟ خُب اگر از همه پذیرفته بودند که امام زمان علیه السلام ظهور کرده بود! حضرت 313 نفر می‌خواهد ولی الان بیش از 20 میلیون نفر اربعین می‌آیند، پس معلوم می‌شود که یک‌مقدار سخت‌گیری هم هست!

ـ فرمود: «مِنَ الْمُؤْمِنینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ؛ از میان مؤمنین، برخی به عهدی که باخدا بستند وفا کردندد»(احزاب/23)
خدا می‌خواهد ببیند ما راست می‌گوییم یا نه؟ دوستان! در این پیاده‌روی اربعین، جدّی و مصمّم قدم بردارید. از یک حدّی به بعد، دیگر به باطن آدم نگاه می‌کنند. همین‌که به سمت کربلا قدم برمی‌داری، به سمت باطنِ این عهدی که با خدا می‌گذاری، قدم بردار. هر یک قدمی که بر می‌داری، در دلت بگو: «حسین! من راست می‌گویم» هرچه بیشتر به اعماق وجود خودت برو و روی خودت کار کن. 
ـ در این مسیر پیاده‌روی وقتی به سمت کربلا می‌رویم، بالاخره جسم ما به حرم می‌رسد ولی آیا قلب ما هم به آن‌جایی که باید برسد، می‌رسد؟ یک عزم عمیق درونی می‌خواهد. فقط به گفتن نیست البته اینکه بگویی و در این راه قدم برداری، خیلی خوب است، یعنی «در این راه قرار گرفته‌ای و به سوی مقصدِ خوبی حرکت می‌کنی» اما وقتی در این راه افتادی، بیکار نباش؛ ذهن و روح خودت را بیکار نگذار! دنبال باطن باش.
ـ اینکه خدا واقعاً از شما قبول کند، خیلی مهم است؛می‌دانید اگر خدا این سفر معنوی را (در آن درجۀ عالی‌اش) از شما قبول کند، به کجا می‌رسید؟ در این صورت، دیگر شما یک سفر ظاهری نکرده‌اید؛ اگر خدا از شما قبول کند، تحت حفاظت خدا قرار می‌گیرید، دیگر شیطان غلط می‌کند به شما نزدیک شود! انتظارتان از این سفر معنوی و قدسی، اصلاً کم نباشد.

ـ برای اینکه معنویت و صداقت شما در این سفر بالا برود، چه‌کار باید کرد؟ این‌قدر با قلبتان اصرار کنید که «خدا مرا بپذیر!» اصرارهای شما را می‌شنوند و می‌شمرند. در نهایت تواضع این‌قدر التماس کنید، تا بپذیرند.

ـ یک راه خوب به شما نشان بدهم برای اینکه از شما بپذیرند. ما که مثل حضرت ابراهیم علیه السلام ، اسماعیلی نداریم که به قربانگاه ببریم (و امر به قربانی هم نداریم) پس چه‌کار کنیم؟
با شنیدن روضه‌های حسین علیه السلام زجر بکشید و شرمندۀ حسین علیه السلام بشوید، این شما را بالا می‌برد؛ حضرت ابراهیم علیه السلام هم وقتی نتوانست اسماعیلش را قربانی کند، دلش گرفت و عرض کرد: خدایا! من که قربانی ندادم!
خدا فرمود: فرزند خودت برایت عزیزتر است، یا فرزند آخرین پیامبر؟
گفت: فرزند آخرین پیامبر؛ خدا کربلا را نشانش داد و ابراهیم علیه السلام آن‌قدر سوخت و گریه کرد…(خصال/1/59)

 

يادگاران امام حسين عليه السلام

نوشته شده توسطرحیمی 8ام آبان, 1395

 

چه کسانی از همراهان امام حسین علیه السلام پس از واقعه عاشورا زنده ماندند؟

پاسخ

از روایت های تاریخی به دست می آید که 8 تن از یاران امام حسین علیه السلام زنده ماندند که عبارت بودند از:

1-عقبة بن سلمان، غلام حضرت رباب که عمر سعد او را آزاد کرد.

2ـمرقع بن قمامه؛ قبیله ی او از عمر سعد امان گرفتند. عبید الله بن زیاد نیز او را به بحرین تبعید کرد.

3ـمسلم بن ریاح؛ پس از شهادت امام حسین علیه السلام از کربلا گریخت.

4ـحسن بن حسن معروف به مثنی؛ مجروح شده بود و به دلیل خویشاوندی با عمر سعد، از مرگ نجات پیدا کرد.

5-عمر بن حسن.

6ـقاسم بن عبدالله.

7ـمحمدبن عقیل.

8ـ زید بن حسن

منبع: رسولی محلاتی، سید هاشم، زندگانی امام حسین، ص548.

بالا گرفته کار زیارت نرفته ها

نوشته شده توسطرحیمی 8ام آبان, 1395

 

می گویم از کنار زیارت نرفته ها

بالا گرفته کار زیارت نرفته ها

اشک و نگاه حسرت و تصویر کربلا

این است روزگار زیارت نرفته ها

امسال اربعین همه رفتند و مانده بود

هیات در انحصار زیارت نرفته ها

انگار بین هیات ماهم نشسته بود

زهرا به انتظار زیارت نرفته ها

در روز اربعین همه ما را شناختند

با نام مستعار «زیارت نرفته ها»

اما هزارمرتبه شکر خدا که هست

مشهد در اختیار زیارت نرفته ها

باب الحسین قسمت آنانکه رفته اند

باب الرضا قرار زیارت نرفته ها

غم میخورم برای دل رهبرم که هست

تنها طلایه دار زیارت نرفته ها

گفتند شاعران همه ازحال زائران

این هم به افتخار زیارت نرفته ها

فريضه اى الهى که بر هر مسلمانى واجب و لازم است.

نوشته شده توسطرحیمی 4ام آبان, 1395

 امام صادق عليه السّلام :

لَوْ أَنَّ أَحَدَكُمْ حَجَّ دَهْرَهُ ثُمَّ لَمْ يَـزُرِالْحُسَـيْن بْنَ عَلِىٍّ عليه السلام لَكانَ تارِكا حَقّا مِنْ حُقُوقِ رَسُولِ اللّه صلى الله عليه و آله لأِ حَقَّ الْحُسَيْنِ عليه السلام فَريضَةٌ مِنَ اللّه تَعالى، واجِبَةٌ عَلى كُلِّ مُسْلِمٍ؛

اگر يكى از شما تمـام عمرش را احرام حج بندد، امّا امام حسين (عليه السلام) را زيارت نكند، هر آينه حقّى ازحقوق رسول خدا (صلى الله عليه و آله) راترك كرده است چرا كه حق حسين (عليه السلام) فريضه اى است الهى و بر هر مسلمانى واجب و لازم است.

وسائل الشيعه، ج۱۰، ص۳۳۳

ظلم به جای رحمت

نوشته شده توسطرحیمی 4ام آبان, 1395

 

حجت الاسلام بی آزار تهرانی:
 
منبرهای یک دقیقه ای/ ظلم به جای رحمتامام حسین علیه السلام از همه هستی اش گذشت برای اینکه دست بشریت را بگیرد.
هر کسی وجدان داشته باشد می فهمد راه حق و حقیقت راه حسین بن علی علیه السلام است. دلیل اینکه سیدالشهدا علیه السلام آمدند فقط خدا است.
هدف غائی ابی عبدالله علیه السلام خدا است ولی محور این حرکتشان مردم است.

در جامعه ما ظلم به همدیگر، جای رحمت را گرفته است. خدای متعال به ما عزتی کرامت کرده است و آن امنیت است اگر به هم رحم نکنیم و نسبت به دیگران بی تفاوت باشیم، خدا بد را بر ما مسلط می کند و آن موقع، تر و خشک با هم می سوزند.

وارث/سخنرانی حجت الاسلام بی آزار تهرانی در بیت آل احمد(صلی ‌الله‌ علیه‌ و ‌آله) / آبان 94


>

فضیلت گریۀ بر سیدالشهدا علیه‌السلام

نوشته شده توسطرحیمی 4ام آبان, 1395

 

در بیانات آیت‌الله بهجت (ره)

«وَ الْمَرْوِیُّ عَنْ ابْنِ‌عَبَّاس قَالَ سَمِعْتُ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه و آله یَقُولُ: عَیْنَانِ لَا تَمَسَّهُمَا النَّارُ؛ عَیْنٌ بَکَتْ مِنْ خَشْیَةِ اللهِ…»۱ (دو چشم است که هیچ‌گاه آتش به آن‌ها نمی‌رسد: چشمی که از خشیت الهی بگرید… )؛ بَکَتْ مِنْ خَشْیَةِ اللهِ.

آن‌هایی که بُکای مردم را ـ‌نعوذ بالله‌ـ امر غلطی می‌دانند، چه می‌گویند؟! این «بُکاء مِن خَشیَة الله» عمل انبیاء است. چه می‌گویند؟!
مسئلۀ بکاء بر سیدالشهداء المظلومین علیه‌السلام، این هم مثل بکاء از خشیة الله است. این هم همان اجر را دارد. قطره‌اش چقدر [فضیلت و اجر دارد]. بعضی می‌گویند: گریه چه فایده‌ای دارد؟

فایده‌اش این است که اتصال روحی انسان با خود سیدالشهدا علیه‌السلام و با حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله و با خدا در ترقی است؛ با همین بکاء‌ها.

رحمت واسعه، چاپ۴، ص۲۷۰

***

بکاء۲ در مصائب اهل‌بیت علیهم‌السلام و به‌خصوص سیدالشهدا علیه‌السلام، شاید از آن قبیل مستحباتی باشد که افضل از آن نیست؛ یعنی افضل از آن در مستحبات نیست. «بُکاء مِنْ خَشْیَةِ اللهِ» (گریه از ترس خداوند) هم همین‌طور است که شاید افضل از آن نباشد. آیا صلات لیل۳ هم از همین قبیل است؟ آیا ممکن است در همین درجه باشد یا اینکه این‌ها مقدم بر صلات اللیل هستند؟
بکاء من خشیة الله و بکاء برای مصائب سیدالشهدا علیه‌السلام معلوم نیست عدیل۴ داشته باشد.

رحمت واسعه، چاپ۴، ص۲۶۹
۱.«… و المروي عن ابن عباس قال: سمعت رسول اللّه صلی الله علیه و آله يقول عَينان لا تَمَسُّهُمَا النّار عَينٌ بَكتْ مِن خَشيَةِ اللّه وَ عَينٌ بَاتَت تَحْرُسُ في سَبيل اللّه…؛ … و آنچه از ابن‌عباس روایت شده که گفت: از پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله شنیدم که فرمود: «دو چشم است که آتش آن‌ها را نمی‌سوزاند: چشمی که از ترس خدا گریسته باشد و چشمی که شب بیدار باشد و در راه خدا نگهبانی کند»؛ سنن ترمذی، ج۳، ص۹۶؛ المغنی، عبدالله‌بن‌قدامه، ج۱۰، ص۳۸۰؛ تذکرةالفقها، ج۹، ص۴۵۲؛ جواهر‌الكلام، ج‌۲۱، ص۴۰ و نیز نک: کنزالعمال، ج۳، ص۱۴۱.
۲.گریه.
۳.نماز شب.
۴.مانند، همتا.