موضوعات: "مذهب تشیع" یا "شیعه( امامیه)" یا "اسماعیلیه" یا "زیدیه" یا "کیسانیه"
سبک زندگی مردی که بهشت مشتاق او بود
نوشته شده توسطرحیمی 18ام مهر, 1397
پیامبر اسلام صلی‌الله علیه و آله درباره او فرمود:
«سر تا قدم عمار را ایمان پر کرده و ایمان با گوشت و خونش آمیخته شده است»
و در جای دیگری فرمود:
«هرگز عمار میان دو کار مخیر نشد، مگر آنکه آنچه را به رشد و هدایت نزدیک‌تر بود، برگزید.»
کم حرف می‌زد و اندیشمند بود.
یکی از ذکرهایی که مردم بارها از عمار شنیده بودند این بود که:
«خدایا از فتنه به تو پناه می‌برم.»
تاریخ‌نویسان نام اولین شهیدان اسلام را «یاسر و سمیه» ثبت کرده‌اند؛ زن و شوهری که در دوران رسالت پیامبر اسلام صلی‌الله علیه و آله زندگی می‌کردند و به دعوت پسرشان، عمار، به آن حضرت ایمان آورده و مسلمان شدند. این خانواده سه‌نفره، یکی از خانواده‌هایی هستند که سبک زندگی آنها برای زندگی امروز ما هم قابل‌درک و استفاده است.
خبرگزاری تسنیم با بررسی منابع مستند و معتبر تاریخی، بخش‌هایی از سبک زندگی عمار یاسر را تهیه و بازنویسی کرده است.
آغاز تا پرواز
یاسر، اهل یمن بود که غلام ابوحذیفه مخزومی محسوب می‌شد و در جوانی با زنی به نام سمیه که قبلاً کنیز ابوحذیفه بود و آزاد شده بود، ازدواج کرد. بعدها این زن و شوهر پاک‌سیرت، صاحب پسری شدند و اسم او را عمار گذاشتند. به این ترتیب خانواده سه‌نفره «ابویقظان عمار بن یاسر عنسی» با ارباب‌شان، ابوحذیقه، زندگی می‌کردند. این شیوه زندگی تا زمان حیات ابوحذیقه ادامه داشت و بعد از فوت او، عمار به همراه پدر و مادرش خانه محقری در شهر مدینه تهیه کردند. همان روزها بود که دعوت علنی پیامبر اسلام صلی‌الله علیه و آله شروع شد. اوایل خانه یکی از مسلمانان به نام «ارقم» مرکز نشر و تبلیغ اسلام بود. عمار که آوازه دین رهایی‌بخش اسلام را شنیده بود، به خانه ارقم آمد و با پیامبر اسلام صلی‌الله علیه و آله دیدار و گفت‌وگو کرد. تمام آنچه در خانه ارقم برای عمار اتفاق افتاد، این بود: مرد عرب وارد خانه ارقم شد و یکی از صحابه مخلص رسول خدا صلی‌الله علیه و آله بیرون آمد.
دانلود کتاب المراجعات
نوشته شده توسطرحیمی 25ام مرداد, 1396
المُراجعات کتابی درباره اثبات حقانیت شیعه و امامت امام علی علیه السلام بلافاصله پس از پیامبر است. این کتاب مجموعه نامه‌های مبادله شده میان سید عبدالحسین شرف الدین، در لبنان و شیخ سلیم البشری، عالم اهل سنت مصری است. در این کتاب دلایل متعدد امامت علی علیه السلام از قرآن و روایاتی که در منابع اهل سنت بوده و مورد قبول آنهاست بیان شده و ابهاماتی که برای اهل سنت در این زمینه وجود دارد به طور مفصل مورد بررسی قرار گرفته است.
دانلود کتاب به فرمت ghm برای درج در بازار موبایل های اندروید، آی او اس و ویندوز فون
مقدّمه آقاى سيد محمد تقى حكيم بر کتاب المراجعات
من هم اكنون در برابر كتابى پر ارزش ، اثر مؤ لفى بزرگوار قرار دارم كه در ميان اكثر محققان مباحث اعتقادى ، حق استادى و تقدم دارد.
مجمع علمى منتدى النشر از من خواسته است كه با نوشتن مقدمه اى ، برخى از مضامين كلمات علمى آن را روشن سازم . سپس پيرامون ارزش كتاب و امتيازات ويژه آن ، شرحى بنگارم . و از آن پس ، از شخصيت بزرگ مؤ لف كتاب ، سخن بگويم . با اينكه خود را شايسته اين كار پر ارج نمى دانم ، ولى نظر به تصويب مجمع علمى ، چاره اى جز اطاعت ندارم .
مقدمه اى كه بتواند مفاهيم پاره اى از اصطلاحات كتاب و اهميت مباحث آن را روشن سازد، به گروهى از اساتيد علم اصول فقه بازگشت مى كند، و ناگزيريم براى روشن ساختن قسمتى از مفاهيمى كه در كتاب آمده ، و مؤ لف كتاب را مطابق اصطلاحات آنان نگاشته است ، بياوريم .
نخستين چيزى كه با آن مواجه مى شويم ، اسم كتاب ((نص و اجتهاد)) است . بايد ديد منظور مؤ لف از ((نص )) چيست و از كلمه ((اجتهاد)) چه را اراده كرده است ؟ و تركيب آنها ((نص و اجتهاد)) چه چيزى را بازگو مى كند؟
استادان فن در پاسخ سؤ ال از ((نص )) مى گويند: ((نص )) دليل لفظى مبتنى بر حكم شرعى است كه از راه قطع ، صدور آن از شارع مقدس مسلم باشد يا اينكه ظنّ معتبر شرعى يا عقلى است ، خواه اين ظن از كتاب (قرآن ) يا سنّت (گفتار پيغمبر و ائمّه طاهرين - عليهم السّلام - ) سرچشمه گرفته باشد.
مسلم است كه مؤ لف ، از ((نص )) چيزى غير از مفاد اين تعريف را قصد نكرده است . چنانكه از خلال مباحث كتاب ، آشكار مى گردد.
اما ((اجتهاد)) چيست ؟ علماى اصول فقه ، پاسخهاى مختلفى داده اند كه مضمون غالب آنها يكى است . آنچه از كلمات آنها به نظر مى رسد اين است كه در اين خصوص ، دو اصطلاح دارند و يكى اخص از ديگرى است :
((اجتهاد)) به مفهوم عام خود، در نظر آمدى (24) به كار بردن تمام كوشش در جستجوى ظنّ به چيزى از احكام شرعى است ؛ به طورى كه جوينده احساس كند از نيل به زايد بر آن عاجز است ))(25) .
نامه حضرت امام رضا (علیه السلام) به شیعیان
نوشته شده توسطرحیمی 13ام مرداد, 1396
|
بسم الله الرحمن الرحیم ای عبدالعظیم! سلام گرم مرا به دوستدارانم برسان و به آنان بگو: در دلهای خویش برای شیطان راهی نگشایند. و آنان را به راستگویی در گفتار و ادای امانت و سکوت پرمعنا و ترک درگیری و جدال در کارهای بیهوده و بی فایده فراخوان. و به صله رحم و رفت و آمد با یکدیگر و رابطه گرم و دوستانه با هم دعوت کن، چرا که این کار باعث تقرب به خدا و من و دیگر اولیاء اوست. |
وارث
امام شناسى از ديدگاه امام هشتم عليه السلام
نوشته شده توسطرحیمی 7ام مرداد, 1396
حضرت ابوالحسن على بن موسى الرضا عليه السلام در سال 148 ه . ق، در روز يازدهم ذىقعده در مدينه ديده به جهان گشود .پدر بزرگوارش حضرت امام موسى بن جعفرعليه السلام و مادر مكرمه اش به نام هاى نجمه خاتون، ام البنين، سكينه نوبيه و تكتم ناميده مىشود كه بعد از تولد فرزندش، از طرف امام كاظم عليه السلام «طاهره» نام گرفت.
آن حضرت در دوران امامت 20 ساله خويش (183 - 203) با سه تن از حكمرانان مستبد عباسى، يعنى هارون الرشيد (ده سال)، محمد امين (پنجسال) و مامون (پنجسال آخر عمر) معاصر بود . امام رضاعليه السلام در آخر ماه صفر 203 ه . ق در سن 55 سالگى بوسيله مامون، مسموم و در سناباد نوقان كه امروزه يكى از محلات مشهد مقدس بحساب مىآيد، به شهادت رسيد و در محل مرقد فعلى به خاك سپرده شد .
به بهانه شهادت آن امام همام، برآنيم كه امامت و ولايت را از منظر و ديدگاه آن حضرت به تماشا بنشينيم . آنچه در پيش رو داريد گامى است در اين راه .
ضرورت امامشناسى
از بزرگترين، خطرناكترين و شكننده ترين انحرافاتى كه در جامعه اسلامى رخ داد، انحراف از مسير امامت بود . اگر جامعه بعد از پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله جايگاه امامت را شناخته بودند، امامت و خلافت را در حد نمايندگى قبيلهاى و قومى و حداكثر رهبرى سياسى، تنزل نمىدادند و اجازه نمىدادند كه كسانى بر آن جايگاه تكيه بزنند كه هيچ گونه شايستگى و لياقت در وجود آنها نبود .
چرا شیعه جعفری هستیم؟
نوشته شده توسطرحیمی 27ام تیر, 1396
مناظره آلوسی و مرحوم مظفر
نوشته شده توسطرحیمی 12ام اردیبهشت, 1396
در بغداد، مجلس مناظره‌ای بین علمای فرقه‌های اسلامی تشکیل دادند. از علمای عامّه آلوسی، عالم بزرگ سنی‌ها، و از علمای شیعه مرحوم مظفر۱ در مجلسی حضور داشتند وَ المَجلِسُ غاصّ بِأَهلهِ (مجلس از شیعه و سنی پر بود).
آلوسی به نمایندگی از عامه، روکرد به شیخ مظفر رحمه‌اللّه و گفت: «شیخَنا، مَسأَلَةٌ» اجازه می‌دهید سؤال کنم؟
مرحوم مظفر فرمود: سؤال کن.
آلوسی پرسید: «ما تَقُولُونَ فی أَمْر النَّبِی(صلی الله علیه و آله) أَبابَکرٍ بِالصَّلاةِ بِالْقَوْمِ؟؛ درباره دستور پیامبراکرم به ابوبکر که [به جای خود] برای مردم نماز جماعت بخواند، چیست؟».
مرحوم مظفر بدون تأمل و درنگ فرمود: «إِنَّ الرَّجُلَ لَیهْجُرُ؛ قطعاً این مرد هذیان می‌گوید!». واقعاً، این جواب در اینجا معجزه است.
اگر مرحوم مظفر در جواب می‌گفت: سند این سخن ضعیف است، یا دلالت بر خلافت ندارد، از هرجهت آلوسی او را می‌پیچاند و بالاخره جواب روشن نمی‌شد و به نظر می‌رسید که حق با آنها است، ولی مرحوم مظفر بدون تأمل و درنگ فرمود:
«إِنَّ الرَّجُلَ لَیهْجُرُ؛ قطعاً این مرد هذیان می‌گوید!».۲
واقعاً، این جواب در اینجا معجزه است. آلوسی نتوانست نفس بکشد و حرفی بزند، لذا خاموش شد: فَکأَنَّما أُلْقِمَ حَجَراً! (گویی سنگ در دهان او انداختند!) و با همین سؤال و جواب، ختم جلسه اعلام شد!
آلوسی با اینکه اهل فضل است و در کتاب تفسیر خود، مطالب معقولی ذکر می‌کند ولی وقتی به مسئله امامت می‌رسد، گویی همان شخص فاضل نیست و حرف‌های رکیک و عامیانه می‌زند!
آیا من از شیعیان شما هستم؟
نوشته شده توسطرحیمی 25ام فروردین, 1396|
و سپس فرمودند: شیعیان واقعی ما بهترین اهل بهشتند و آنان که اسم خود را شیعه گذاشته ولی در عمل چنان که ما می خواهیم نیستند و تنها در محبت و ارادت به ما با حقیقتند… اما در عین حال از دستورات و اوامر و نواهی ما تخلف کرده و #گناه می کنند، اینها هم بهشتی هستند،
|
خصوصیات شیعه جعفری چیست؟
نوشته شده توسطرحیمی 16ام اسفند, 1395
آیت الله مجتهدی تهرانی(ره)در شرح حدیثی از امام جعفر صادق علیه السلام در مورد خصوصیات شیعیان می گوید:
امام ششم شیعیان در حدیثی 5 خصوصیت را برای شیعیان ذکر کرده است.
1.حرام نخورد.یک انسان شیعه باید عفت شکم داشته باشد و در حلال و حرام وسواسی باشد.
2.عفت فرج داشته باشد.یعنی اینکه زنا نکند و از راه گناه دامن خودش را به جنابت آلوده نکند.
3.کوشش در عبادت.یک فرد مومن شیعه، باید تلاش فراوانی در عبادت داشته باشد.یعنی به فکر نماز اول وقت باشد،خمس بدهد، در نماز جماعت شرکت کند، وصیت نامه بنویسد.
4.برای خدا کار کند.شیعه مرتضی علی علیه السلام فقط برای خدا کار می کند و امید ثواب هم از جانب پروردگار دارد.یعنی شیعه کسی است که کار خیر را برای خدا انجام می دهد نه برای ریا کاری.مسجد وبیمارستان و مدرسه را برای خدا می سازد؛ مکه برای خدا می رود، نه برای اینکه مرتب قسم بخورد
5.از عقاب خدا بترسد.نمی شود کسی شیعه باشد و از عقوبت اعمالش نترسد.انسان باید اهل مراقب از خود باشد.
کتاب احسن الحدیث، ص21
چه کسانی بهترین های اهل بهشت هستند؟
نوشته شده توسطرحیمی 6ام اسفند, 1395
در میان کسانی که توانسته اند با انجام کارهای نیک به بهشت روند، برخی ها جایگاه ویژه ای دارند.
قبيله گرايي درمصاف ولايتمداري
نوشته شده توسطرحیمی 26ام بهمن, 1395
مروري گذرا بر پديده پيچيده قبيله گرايي در زمان امام رضاعلیه السلام
عبرت از تاريخ به عنوان يكي از اصول عملي دين مبين اسلام همواره از سوي معصومين علیه السلام سفارش شده است. در اين بين عبرت از فرازهايي كه انوار مقدس ولايي فضاي جامعه را نورافشان نموده است بيش از برهه هاي ديگر راهگشا است، چه اين كه اكثريتي كوردل از درك هدايت هاي الهي ولي خدا بي نصيب مانده و اقليت روشن ضميري در پرتو ارشادات محبت خدا راه كمال را با صحت و دقت پيموده اند.
زندگي سرشار از نور و هدايت ثامن الحجج حضرت امام علي بن موسي الرضا علیه السلام خصوصاً صحنه هاي حضور سياسي حضرت ازجمله عبرت آموزترين برهه هاي تاريخ اسلام است. تحميل ولايتعهدي از سوي مامون و درايت و اقتدار مظلومانه امام رضا علیه السلام كه تامين جان و آبروي شيعيان و رسوايي خليفه غاصب را درپي داشت در كنار ايجاد حسن غرور در شيعيان هشدار بزرگ و پراهميتي را نيز به همراه دارد.
خواصي كه علي رغم مجاهدت هاي كم نظير، ثمره تلاش هاي يكصدساله شيعيان را به خاطر كم بصيرتي خويش در مصاف خود حق پنداري ها و اختلافات درون گروهي فناساخته و علي رغم موقعيت استثنايي ايجاد شده از درايت و شهامت و سياست ورزي موحدانه امام رضا علیه السلام نه تنها دستگاه فاسد و ظالم عباسي ساقط نگشت بلكه بستر قبول ولايتعهدي از سوي امام علیه السلام و ترور شخصيت ملكوتي او و نهايتاً شهادت مظلومانه اش را فراهم آورد.
در آن تلاطم كه خواص مدعي و مجاهدين سابقه دار در گيرودار دفاع از موجوديت هاي گروه خود قبيله گرايي سياسي را بر ولايتمداري ترجيح دادند، به صحنه آمدن عوام و مردمان به دور از تحليل نيز مانع خاص بر راه ستمگري و جنايتكاري مامون ايجاد نكرد. مقوله قبيله گرايي سياسي كه اين روزها نيز دامنگير جامعه اسلامي گشته در عصر حيات مبارك حضرت امام رضا علیه السلام بيش از مواقع ديگر قابل تشخيص و شناسايي و عبرت آموزي است. با مروري گذرا بر وقايع تاريخي آن برهه دريچه اي نو به سمت بازشناسي اين پديده مذموم مي گشاييم.
پس از واقعه عظيم و جانسوز عاشورا كه اهل بيت پيامبر(ص) به شهادت رسيده و يا اسير گشته و از جايگاه خويش به زير كشيده شدند، بني اميه با شدت تمام بر مخالفت ها تاخته و به خيال خام خويش پايه هاي حاكميت ظالمانه خود را استحكام مي بخشيد اما ديري نپاييد كه قيام هاي جسته و گريخته خصوصاً پس از بيداري توابين به وقوع پيوست و عرصه سياسي زمامداري امويان را با بحران هاي پي در پي روبه رو ساخت.