اگر كسي بخواهد در گروه ياران امام زمان(علیه السلام) قرار بگيرد بايد صفات و شرايط يار بودن را در خود ايجاد كند.براي ياران امام زمان(علیه السلام) ويژگي هايي گفته شده است؛ از جمله:
الف.معرفت: آنان معرفت و شناخت عميقي از خداوند و امام دارند. امام علي(علیه السلام) درباره آنان فرموده است: مرداني كه خدا را چنان كه شايسته است شناخته اند". (منتخب الاثر فصل 8، ب1، ح2). چنين معرفت همچنان امكان پذير است كه انسان، امام زمان خود را بشناسد.
امام صادق(علیه السلام) به نقل از امام حسين(علیه السلام) فرموده اند:
اي مردم! خدادوند خلق نكرد بندگان را مگر اين كه او را بشناسند. پس وقتي او را شناخته، عبادتش كنند. پس هنگامي كه او را عبادت كردند از عبادت(ذلت در برابر) غير او بي نياز مي شوند. مردي پرسيد: اي پسر رسول خدا، پدر و مادر فدايت باد معرفت خدا چيست؟ فرمودند: اين كه مردم هر زماني امام خود را كه اطاعتش بر آنان واجب است بشناسند”.(بحار الانوار، ج 23، ص83، ح22).
پس معرفت امام راه شناخت خداست و ياران امام مهداي(عجل الله نعالی فرجه الشریف) شناخت عميقي از امام دارند. اين شناخت فراتر از دانستن نام و نشان و نسبت امام است؛ بلكه معرفت به حق ولايت امام و جايگاه بلند او در عالم هستي است.
ب. اطاعت: نتيجه معرفت درست از امام است؛ چرا كه اطاعت از او، اطاعت از خداست. پيامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) در توصيف ياران حضرت مهدي(علیه السلام) فرمودند: “آنان در اطاعت از امام خود كوشا هستند”(بحار الانوار، ج 52، ص309، ح4).
ج. عبادت و صلابت: امام صادق(علیه السلام) در بياني فرمودند: شب ها را با عبادت به صبح مي رسانند و روزها را با روزه به پايان مي رسانند. و در فراز ديگر فرمودند: آنان مرداني هستند كه گويا دل هايشان پاره هاي آهن است(بحار الانوار، ج52، ص308).
د. شهادت طلبي: امام صادق(علیه السلام) فرمودند: “آنان آرزو مي كنند در راه خدا شهيد شوند”.( همان)
ه.اتحاد و همدلي: امام علي(علیه السلام) فرمودند: “ايشان يكدل و هماهنگ هستند” (يوم الخلاص، 224).
و.بصيرت و نورانيت: آنان كساني اند كه دله هاي نوراني داشه و چشم حقيقت بين قلببي آنان باز شده است و ديگران را نيز به راه راست هدايت مي كنند. امام صادق(علیه السلام) فرمودند: “آنان مانند چراغند گويا قلب هايشان مانند قنديل مي درخشد”.(بحار الانوار، ج52 ص308).،
دعاي عهد يكي از ابزار و وسايلي است كه انسان با خواندن آن سعي مي كند نام و ياد حضرت را هر روز در زندگي خود جاري كند و بيعتش را با امام تجديد نمايد. انسان با خواندن دعاي عهد از خداوند مدد مي جويد تا لياقت سربازي در ركاب امام مهدي(علیه السلام) را پيدا كند، و از خداوند مي خواهد اگر چنين لياقتي پيدا كرد ولي قبل از ظهور از دنيا رفت امكان بازگشت مجدد به دنيا(رجعت) را براي او فراهم كند.بنابراين دعاي عهد مانند هر دعاي ديگر زماني اثر خود را خواهد داشت كه انسان با گناه و آلودگي قابليت عنايت هاي الهي را از دست ندهد.[علاوه بر مطالب ذكر شده صداقت به تمام معنا در بيان اين دعا شرط حقيقي كسب مقام ياري حجت خداست]
دعاى عهد است: از حضرت صادق عليه السّلام روايت شده:
هركه چهل صبحگاه اين عهد را بخواند، از ياوران قائم ما باشد، و اگر پيش از ظهور آن حضرت از دنيا برود، خدا او را از قبر بيرون آورد، كه در خدمت آن حضرت باشد، و حق تعالی بر هر كلمه هزار حسنه به او كرامت فرمايد، و هزار گناه از او محو سازد،
خداى اى پروردگار نور بزرگ، و پروردگار كرسى بلند، و پروردگار درياى جوشان، و فرو فرستنده تورات و انجيل و زبور، و پروردگار سايه و حرارت آفتاب، و نازل كننده قرآن بزرگ، و پروردگار فرشتگان مقرّب، و پيامبران و رسولان. خدايا از تو میخواهم به روى كريمت، و به نور وجه نوربخشت، و فرمانروايى ديرينه ات، اى زنده و پا برجاى دائم، از تو می خواهم به حق نامت، كه به آن آسمان ها و زمين ها روشن شد، و به حق نامت كه پيشينيان و پسينيان به آن شايسته مى شوند، اى زنده پيش از هر زنده، اى زنده پس از هر زنده، اى زنده در آن وقتى كه زنده اى نبود، اى زنده كننده مردگان، و ميراننده زندگان، اى زنده، معبودى جز تو نيست
خدايا برسان به مولاى ما امام راهنماى راه يافته، قيام كننده به فرمانت كه درودهاى خدا بر او و پدران پاكش، از جانب همه مردان و زنان مؤمن، در مشرق ها زمين و مغرب هايش، همواري ها و كوه هايش، خشكي ها و درياهايش، و از طرف من و پدر و مادرم، از درودها به گرانى عرش خدا، و كشش كلماتش، و آنچه دانشش برشمرده، و كتابش به آن احاطه يافته، خدايا در صبح اين روز و تا زندگی كنم از روزهايم، براى آن حضرت بر عهده ام، عهد و پيمان و بيعت تجديد مى كنم، كه از آن رو نگردانم، و هيچ گاه دست برندارم. خدايا مرا، از ياران و مددكاران و دفاع كنندگان از او قرار ده، و از شتابندگان به سويش، در برآوردن خواسته هايش، و اطاعت كنندگان اوامرش، و مدافعان حضرتش، و پيش گيرندگان به جانب خواسته اش، و كشته شدگان در پيشگاهش. خدايا اگر بين من و او مرگى كه بر بندگانت حتم و قطعى ساختى حائل شد،
كفن پوشيده از قبر مرا بيرون آور، با شمشير از نيام بركشيده، و نيزه برهنه، پاسخگو به دعوت آن دعوت كننده، در ميان شهرنشين و باديه نشين. خدايا آن جمال با رشادت، و پيشانى ستوده را به من بنمايان، و با نگاهى از من به او ديده ام را سرمه بنه، و در گشايش امرش شتاب كن، و درآمدنش را آسان گردان، و راهش را وسعت بخش، و مرا به راهش درآور، و فرمانش را نافذ كن و پشتش را محكم گردان، خدایا به دست او كشورهايت را آباد كن، و بندگانت را به وسيله او زنده فرما، به درستى كه تو فرمودى، و گفته ات حق است كه: فساد در خشكى و دريا، در اثر اعمال مردم نمايان شد، خدايا ولیّت، و فرزند دختر پيامبرت كه به نام رسولت ناميده شده،
براى ما آشكار كن، تا به چيزى از باطل دست نيابد، مگر آن را از هم بپاشد، و حق را پابرجا و ثابت نمايد، خدايا او را قرار ده پناه گاهى براى ستمديدگان از بندگانت، و ياور براى كسى كه يارى براى خود جز تو نمى يابد، و تجديدكننده آنچه از احكام كتابت تعطيل شده، و محكم كننده آنچه از نشانه هاى دينت و روش هاى پيامبرت (درود خدا بر او و خاندانش) رسيده است، و او را قرار ده، خدايا، از آنان كه از حمله متجاوزان، نگاهش دارى، خدايا پيامبرت محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) را به ديدار او، و كسانى كه بر پايه دعوتش از او پيروى كردند شاد كن، و پس از او به درماندگى ما رحم فرما، خدايا اين اندوه را از اين امت به حضور آن حضرت برطرف كن، و در ظهورش براى ما شتاب فرما، كه ديگران ظهورش را دور مى بينند، و ما نزديك می بينيم، به مهربانى ات اى مهربان ترين مهربانان.
آنگاه سه بار بر ران خود دست مى زنى، و در هر مرتبه مى گويى:
