«شهادت » جلوه شهود ابدی شهید است و او پرده از شهد شیرین ابدیت برمی دارد:

«. . . بل احیاء عند ربهم یرزقون. » ^{(آل عمران: 169)} و در این آینه نمایی، عارف متعالی تقرب می جوید، عشق می نمایاند و شهد می پراکند; یعنی که او شاهد مقام قرب است; چرا که: «لقا بایدت کرد با کردگار» ، آن سان که فرمود:

«یا ایها الانسان انک کادح الی ربک کدحا فملاقیه » . ^{(انشقاق: 6)} و مولای شهیدان، مولای شاهدان نیز هست; چون نخستین شهید شاهد مقام شهود الهی نیز هموست که:

«. . . الست بربکم قالوا بلی شهدنا» ^{(اعراف: 172)}

پس شهد شیرین شهادت، تنها در سیمای اولین شهید شاهد رخ می نماید و کلام ربانی مولای شهیدان شاهد، می تواند پاره هایی از آن سیمای آسمانی را به دنیای زمینی ما بنشاند; چه این که مولا علی علیه السلام خود نیز فرمود:

«و انما مثلی بینکم مثل السراج فی الظلمة. . . » .

این نوشته می کوشد با سیری کوتاه در آفاق دور دست کلام امیر سخن در نهج البلاغه، اگرچه به شیرینی شهد شهادت دست نیابد، اما کام خود را به عشق علی علیه السلام بیاراید که: «سرآغاز دفتر عشق است بیداری، و سرانجام آن کام یابی » .

. . . صبر کن حافظ به سختی روز و شب

عاقبت روزی بیابی کام را.

ادامه »

در فتواهای مراجع تقلید بررسی شد

لازمه برپایی مراسم پرشور و مؤثر عزاداری حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) علاوه بر اخلاص، افزایش آگاهی و دانش در این باره است. این گزارش با استناد به نظر مراجع تقلید به برخی سؤالات فقهی عزاداری پاسخ داده است.

همزمان با فرارسیدن ایام شهادت سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین علیه‌السلام، شیعیان در سراسر جهان، در مساجد، تکایا و حسنیه‌ها اقدام به برگزاری عزای حسینی می‌کنند که در این میان ممکن است عموم مخاطبان به لحاظ شرعی با سؤالات و مسائل گوناگونی مواجه شوند.

مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی در حال حاضر، سؤالات متداول مخاطبان را جمع آوری کرده و به همراه پاسخ مراجع عظام در اختیار خبرگزاری فارس گذاشته است که بخش نخست آن را در ادامه می‌خوانیم:

* کیفیت برگزاری مجلس عزاداری و سوگواری باید چگونه باشد؟

پاسخ:

آیات عظام: خامنه‌ای، مکارم، سیستانی، شبیری زنجانی، وحید خراسانی و صافی گلپایگانی:

1- در مجلس عزاداری اهل بیت، ذکر اهداف مقدّس امام حسین علیه‌السلام و تاریخچه کربلا و تحلیل فرازهای آن و مراسم سوگواری و روشن کننده اهداف عزاداری حضرت سیّدالشهدا علیه السلام و مانند آن باشد.

2- فضائل اهل بیت علیه السلام ، امر به معروف و نهی از منکر، بیان احکام الهی، مطرح شود.

3- از هر کاری که موجب وهن مجالس مذهبی و عزاداری باشد خودداری شود.

4- از گفتن جملاتی که بوی شرک و کفر می‌دهد اجتناب شود.

5- از هر کاری که موجب ضرر شدید به بدن یا ناقص شدن آن می‌شود باید اجتناب شود.

* خندیدن در ماه محرّم چه حکمی دارد؟

پاسخ:

خندیدن در ماه محرّم و صفر از نظر شرعی حرام نیست، اما چون ماه های اندوه و حزن اهل بیت وخاندان نبوّت، خصوصاً در دهه عاشورا است، بهتر است شیعیان و دوستان اهل بیت در حزن و اندوه باشند. حضرت علی علیه السلام فرمود: «خدا به زمین توجّهی کرد، پس ما را اختیار و انتخاب کرد، وبرای ما، شیعیان ما را اختیار نمود. آنان ما را یاری می‌کنند و در شادی ما شادی می‌نمایند و در حزن و اندوه ما محزون وغمناک هستند. آنها اموال و جان‌های خود را در راه ما بذل می‌کنند».(1)

بنابراین خندیدن و شادی در ایام عزاداری اگر چه حرمت ندارد، اما از نظر اخلاقی ناپسند است و با معیار دوستی و محبت اهل بیت که از واجبات دینی است، سازگار نیست و حتی المقدور لازم است پرهیز شود.

پی‌نوشت‌ها:

1. محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج 65، ص 18، حدیث 24.

* لخت شدن برای سینه زنی در عزاداری چه حکمی دارد؟

پاسخ:

آیات عظام: امام خمینی، سیستانی، شبیری زنجانی، وحید خراسانی و صافی گلپایگانی: لخت شدن مردان، برای سینه زنی اشکال ندارد؛ لیکن زن‌ها نباید به بدن مرد اَجنبی نگاه کنند.

آیات عظام: خامنه‌ای، مکارم: لخت شدن برای سینه زنی در جایی که در معرض دید خانم‌ها باشد جایز نیست.

* خاک تربت امام حسین به چه چیز گفته می‌شود، آیا هنوز بعد از این همه سال خاک تربت وجود دارد؟

پاسخ:

تربت امام حسین علیه السلام خاکی است که از قبر یا حوالی مرقد مطهر حضرت سیدالشهدا صلوات الله علیه می‌آورند که شیعه به خوردن آن استشفا می‌کند؛ خاک اطراف قبر که برای شفای بیمار و مهر نماز استعمال می‌شود.

امام خمینی(ره) می‌فرماید: آنچه به صورت قطعی تربت امام حسین علیه السلام است خاکی است که از قبر و آنچه عرفاً ملحق به قبر است برداشته می‌شود. (1)

نظر عده‌ای از مراجع آن است که حکم فضیلت سجده بر تربت امام حسین و حکم جواز خوردن کم از آن برای شفاء، مخصوص قبر و کمی از اطراف قبر امام حسین علیه السلام است و بقیه خاک کربلا هر چند محترم است؛ اما حکم خاک قبر امام حسین و اطراف قبر را ندارد. (2)

بر اساس برخی از روایات سرزمین کربلا تا پنچ فرسخ از هر طرف جزء حریم قبر امام حسین علیه السلام حساب می‌شود. (3)

به نظر بعضی از مراجع: حکم تربت حسینی که در روایات وارد شده است بر خاک کربلا تا مقداری که حریم قبر امام حسین علیه‌السلام است یعنی از هر طرف پنج فرسخ بار می‌شود. ولی زمین‌های نزدیک قبر شریف حضرت، دارای فضیلت بیشتری هستند. (4)

پی‌نوشت‌ها:

1. تحریر الوسیله، ج 2، ص 156، امام خمینی، موسسه تنظیم و نشر اثار امام خمینی، 1421 ق، چاپ اول.

2. آیت‌الله بهجت، توضیح المسائل مراجع، ج2 ذیل مسئله 2628، استفتاء از دفتر رهبری، و دفتر آیت‌الله سیستانی.

3. مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ قَالَ: قَالَ علیه السلام حَرِیمُ الْحُسَیْنِ علیه السلام خَمْسَه فَرَاسِخَ مِنْ أَرْبَعِ جَوَانِبِ الْقَبْرِ وسائل‏الشیعه، ج14، ص 513، باب حد حرم الحسین علیه السلام الذی یستحب… .

4. استفتاء از دفتر آیت‌الله وحید خراسانی.

* حکم عَلَم‌هایی که در مراسم عزاداری معصومین علیهم‌السلام از آنها استفاده می‌شود و بعضی دارای نقش و نگارهایی نیز هستند، چیست؟

پاسخ:

آیت‌الله خامنه‌ای: استفاده از عَلَم در مراسم عزاداری سید الشهداء علیه‌السلام با قرار دادن آن در مجلس عزا یا حمل آن در دسته عزاداری فی نفسه اشکال ندارد، ولی نباید این امور جزء دین شمرده شوند.

آیات عظام سیستانی، شبیری زنجانی، وحید خراسانی:

استفاده از علم های مذکور به خودی خود در عزاداری اشکال ندارد.

آیت‌الله صافی: استفاده از علم در مراسم عزاداری سالار شهیدان حضرت ابی عبد الله الحسین علیه السلام اگر مشتمل بر مجسمه ذی روح که حرام است نباشد، از تعظیم شعائر محسوب می‌شود و اشکال ندارد؛ بلکه مطلوب است.

* حکم شبیه ساختن مرد به زن و پوشیدن لباس زن در تعزیه و شبیه خوانی چیست؟

پاسخ:

آیات عظام: امام خمینی، خامنه‌ای، وحید خراسانی و صافی گلپایگانی:

احتیاط واجب آن است که مرد لباس زن نپوشد و خود را شبیه زن نسازد.

آیت‌الله مکارم: احتیاط آن است که مرد لباس مخصوص زنان و زن لباس مخصوص مردان را نپوشد.

آیت‌الله سیستانی: مسأله پوشیدن لباس زنانه بر مردان و پوشیدن لباس مردانه بر زنان حرام نیست و نماز خواندن با آن باطل نیست، ولی بنا بر احتیاط واجب جایز نیست مرد خود را به هیئت و زیّ زن درآورد و هم چنین به عکس.

آیت‌الله شبیری زنجانی: اگر در تعذیه مرد لباس زن را بپوشد و لباس زنانه را لباس عادی خود قرار ندهد، اشکال ندارد ولی احتیاط مستحب است که در تعذیه هم لباس زنانه نپوشد.

* حکم تعزیه و شبیه خوانی چیست؟

پاسخ:

آیات عظام: امام خمینی، خامنه‌ای، مکارم، سیستانی، شبیری زنجانی و وحید خراسانی:

اگر مشتمل بر حرام مانند دروغ و آلات لهو نباشد و موجب وهن مذهب و عزاداری نباشد اشکال ندارد، ولی در عین حال بهتر است که به جای آنها، مجالس وعظ و ارشاد و ذکر مصائب حسینی و مرثیه خوانی بر پا شود(آیت‌الله وحید، لیکن شبیه ساختن به اهل بیت علیه السلام جایز نیست).

آیت‌الله صافی: بطور کلی تعزیه‌خوانی چنانچه مشتمل بر محرمات نباشد اشکال ندارد و اصولًا مناسب این است که عزاداری حضرات ائمه طاهرین علیهم‌السلام به صورت مجلس روضه‌خوانی برگزار شود تا سخنرانان عالم و وعاظ و روضه‌خوان های متعهد ضمن ذکر مصائب آن بزرگواران با ذکر فضائل و مناقب و تاریخ زندگی ایشان و بیان احادیث و احکام و تبلیغ معارف اسلام و دفع بدع و شبهات، مردم را آگاه و به مکتب اهل بیت علیهم‌السلام هدایت و ارشاد نمایند.

* حکم استفاده از آلات لهو در عزاداری چیست؟

پاسخ:

آیات عظام: خامنه‌ای، مکارم، سیستانی، شبییری زنجانی، وحید خراسانی و صافی گلپایگانی:

استفاده از آلات لهو در ایام عزاداری جایز نیست.

* با توجه به اینکه پوشیدن لباس سیاه در اسلام مکروه است، آیا پوشیدن لباس سیاه در ایام عزاداری اهل بیت و محرم اشکال دارد؟

پاسخ:

آیات عظام، خامنه‌ای، مکارم، سیستانی، وحید خراسانی و صافی گلپایگانی:

پوشیدن لباس سیاه در این ایام از شیوه‌های عزاداری حساب می‌شود و کراهت ندارد، بلکه به عنوان عزا و اظهار حزن در مصیبت اهل بیت علیه السلام رجحان دارد و کار شایسته و پسندیده‌ای است.

آیت‌الله مکارم، در برخی از روایات نیز آمده است: هنگامی که (بر اثر خطابه‌‏ها و افشاگری‏‌های امام سجّاد علیه السلام و حضرت زینب(س) یزید به خاندان هاشمی اجازه داد در دمشق عزاداری کنند، زنان هاشمی و قرشی لباس سیاه بر تن پوشیدند و به مدّت هفت روز برای امام حسین علیه السلام و شهدای کربلا عزاداری کردند).

* آیا هروله کردن (بالا و پایین پریدن) در عزاداری امام حسین علیه السلام جایز است یا خیر؟

پاسخ:

آیات عظام: خامنه‌ای، سیستانی، شبیری زنجانی، وحید خراسانی و صافی گلپایگانی:

اگر موجب اهانت نسبت به مجلس عزاداری حساب نشود اشکال ندارد.

انجام چنین حرکاتی در شأن عزاداری سید الشهدا علیه السلام که از افضل قربات محسوب می‌شود، نیست.

* آیا سینه‌زنی و زنجیر زنی در عزاداری که منجر به کبود شدن بدن و یا خون شدن بدن می‌شود جایز است؟

پاسخ:

آیات عظام: امام خمینی، خامنه‌ای، شبیری زنجانی، وحید خراسانی و صافی گلپایگانی: اگر موجب ضرر مهم بر بدن نباشد اشکال ندارد.

آیت‌الله مکارم: سینه زنی و زنجیر زنی از شعائر حسینی است، ولی از آسیب رساندن به بدن خودداری شود.

آیت‌الله سیستانی: اشکال ندارد.

منبع:خبرگزاری فارس

 

نذر صحيح فقط بايد براي خدا باشد و صيغه نذر هم (لله علي….) مي ‌باشد؛

يعني براي خدا به عهده من باشد…

اما اين گونه نذر منافات ندارد كه متعلّق آن امور خير باشد.

خبرگزاری «حوزه» پرسش مقلّدین و پاسخ مراجع معظم تقلید دربارۀ نذر و موضوعات اطراف آن را منتشر می کند.

* سؤال: نذر چيست لطفاً توضيح دهيد؟.

جواب: نذر آن است كه انسان ملتزم شود كه كار خيري را براي خدا به جا آورد، يا كاري را كه نكردن آن بهتر است براي خدا ترك نمايد. (1)

* سؤال: آيا انسان مي ‌تواند كار حرام و مكروه يا مباحي را نذر كند؟.

جواب: اگر انسان نذر كند كه كار حرام يا مكروهي را انجام دهد، يا كار واجب يا مستحبي را ترك كند، نذر او صحيح نيست و همچنين اگر نذر كند كه كار مباحي را انجام دهد يا ترك نمايد چنانچه به جا آوردن آن و تركش از هر جهت مساوي باشد، نذر او صحيح نيست. (2)

* سؤال: اگر پدر يا مادري نذر كند كه دختر خود را به سيدي شوهر دهد آيا بعد از آن كه دختر به سن تكليف رسيد لازم است كه پدر و مادر به نذر خود عمل كنند؟.

جواب: احتياط آن است كه اگر بتوانند او را راضي نمايند كه به سيد شوهر كند، لازم است به نذر خود عمل كنند. (3)

* سؤال: اينجانب عهد و نذري كرده ‌ام كه روزهاي دوشنبه و پنج شنبه را روزه بگيريم حال والدينم اجازه نمي ‌دهند كه روزة نذري خود را ادا كنم؛ تكليف من در اين ارتباط چيست؟

جواب: اگر صيغة عهد و نذر را به عربي و يا فارسي نخوانده باشيد، روزه گرفتن برشما واجب نيست و هر وقت كه بتوانيد روزه بگيريد، مانعي ندارد و اگر با خواندن صيغة نذر، نذر محقق شده باشد هرگاه پدر، او را از انجام مورد نظر نهي كند، انجام دادن آن لازم نيست و گناهي ندارد. احسان و كار خير موكول به اجازه از والدين نيست امّا در مواردي كه نهي مي ‌كنند و يا با انجام آن كار، والدين اذيت مي ‌شوند آن عمل را ترك نماييد. (4)

* سؤال: اگر كسي چند روزي روزة نذري داشته باشد بعد از برآورده شدن حاجت، روزه گرفتن او به تأخير بيفتند مي ‌تواند هر وقت خواست آن روزه‌ ها را ادا كند؟.

جواب: اگر صيغه شرعي نذر را خوانده باشد و در نذر گرفتن روزه را مقيّد کرده که بلافاصله بعد از رسيدن به حاجت و يا زمان مشخص انجام دهد بايد در همان زماني كه قرار گذاشته است روزه ‌ها را بگيرد و الا كفاره نيز بر عهدة او مي ‌آيد ولي اگر صيغه شرعي نذر (لله عليّ…. براي خدا به عهده من باشد كه…) را نخوانده باشد و يا اگر صيغه خواندنِ گرفتنِ روزه را مقيد به زمان خاص نکرده روزه ‌ها را با تأخير هم بگيرد، اشكال ندارد. (5)

* سؤال: اگر كسي چيزي نذر كند ولي آن را ادا نكند چه حكمي پيش رو دارد؟.

جواب: اگر نذر شرعي كرده باشد و به آن عمل نكند، گناه كرده و كفاره بر او واجب مي ‌شود و كفاره نذر 60 روز روزه گرفتن يا اطعام 60 فقير مي ‌باشد. (6)

ادامه »

شخصی به نام حسین بن عُلوان می‌گوید : در مجلسی که برای کسب دانش شرکت کرده بودیم نشسته بودم و هزینه ی سفر من تمام شده بود . یکی از کسانی که در آن جلسه بود گفت : برای این گرفتاری به چه کسی امیدواری ؟ گفتم به فلانی . گفت : به خدا سوگند ، حاجتت برآورده نمی‌شود و به آروزی خود نخواهی رسید و مقصودت حاصل نخواهد شد . گفتم : از کجا می‌دانی خدا تو را بیامرزد ؟ گفت من از امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمود در یکی از کتاب‌ها خوانده‌ام که خدای متعال فرموده است به عزّت و عظمت و شرف و بزرگواری و سلطه ام بر جمیع ممکنات سوگند که آرزوی هر کس را که به غیر من امید بندد نا امید خواهم کرد و لباس ذلّت و خواری بر او خواهم پوشاند و او را از پیش خود می رانم و از فضل خویش دور می‌کنم . آیا در گرفتاری‌ها غیر من را می‌طلبد در صورتی که گرفتاری‌ها به دست من است ؟!

آیا به غیر من امید دارد و درِ خانه ی غیر مرا می‌کوبد با آن که کلید های همه ی درهای بسته نزد من است و درِ خانه ی من به روی کسی که مرا بخواند باز است ؟!
کیست که در گرفتاری‌های خود به من امید بسته و من امید او را قطع کرده باشم ؟
چه کسی در مشکلات بزرگی که برای او پیش آمده است به من امیدوار گشته که امیدش را قطع کرده‌ام ؟
من آرزوهای بندگانم را پیش خود محفوظ داشتم و آن‌ها به حفظ و نگهداری من راضی نگشتند و آسمان‌ها را از کسانی که از تسبیح من خسته نمی‌شوند [ : فرشتگان ] پر کردم و به آن‌ها فرمان دادم که درهای بین من و بندگانم را نبندند ولی آنان [ : بندگان ] به قول من اعتماد نکردند .
آیا کسی که به غیر از من امیدوار است نمی‌داند که اگر برای او حادثه‌ای پیش آید چه کسی غیر از من می‌تواند بدون اذنِ من گرفتاری او را برطرف سازد ؟ پس چرا از من رویگردان است با این که از فضل و کَرَم خود چیزی به او داده‌ام که از من نخواسته بود سپس آن را از او می‌گیرم و برگشت آن را از من نمی‌خواهد و از غیر من می‌طلبد ؟
او درباره ی من چه اندیشه‌ای دارد ؟ من که بدون تقاضا و سؤال به او عطا می‌کنم ، آیا هنگامی که از من بخواهد به او پاسخ نمی‌دهم ؟
آیا من بخیل هستم که بنده ام مرا بخیل می پندارد ؟!
آیا هر جود و کَرَمی از من نیست ؟!
آیا عفو و رحمت در دست من نیست ؟!
مگر من محل آرزوها نیستم ؟!
بنابراین چه کسی جز من می‌تواند آرزوها را قطع کند ؟!
آیا آن‌ها که به غیر من امید دارند نمی ترسند [ از عذاب من یا از این که نعمتهایم را از آنان قطع کنم ] ؟
اگر همه ی اهل آسمان‌ها و زمینم به من امید بندند و به هر یک از آن‌ها به اندازه ی امیدواری همه ی آنان بدهم به اندازه ی عضو مورچه ای از فرمانروایی و قدرت و ملک من کاسته نمی‌شود و چگونه کاسته شود از ملکی که من سرپرست آن هستم ؟

پس بدا به حال آن‌ها که از رحمتم نا امیدند و بدا به حال آن‌ها که مرا معصیت کرده و از من پروا ندارند .
بنابراین ، انسان باید فقط به خدا اعتماد کند و از دیگران چشم بپوشد که امیر مؤمنان علیه السلام فرمود :

. . . مَن تَوَکَّلَ عَلَیهِ کَفاهُ . . .
. . . هر کس بر او توکل کند ، خدا او را کفایت می‌کند . . .

ادامه »

بصیرت از صفات شایسته و ستوده ای است که یک مسلمان در زندگی فردی و اجتماعی خویش باید از آن برخوردار باشد. در مبارزات و فعالیت های سیاسی و اجتماعی و موضع گیری ها جایگاه بصیرت روشن تر می گردد. بدون بصیرت، عبادات، مبارزات و جنگ انسان نیز نتیجه و ثمر مطلوب را ندارد و گاهی پس از سال ها عبادت و ریاضت و یا مبارزه با دشمن، انسان بی بصیرت در مسیر باطل و در برابر حق قرار می گیرد چنان که در تاریخ نمونه های فراوانی دیده می شود.

مکتب حیات بخش اسلام به ما می آموزد که در صحنه های زندگی، پیروی ها، حمایت ها، دوستی ها، دشمنی ها و موضع گیری ها براساس شناخت عمیق و بصیرت عمل نماییم و با یقین و اطمینان به درستی کار و حقانیت مسیر و شناخت خودی و بیگانه و حق و باطل گام برداریم.

چنان که برای حرکت از نقطه ای به نقطه دیگر چشم ظاهر لازم است تا در چاه نیفتیم و یا گرفتار راهزنان و دزدان نگردیم برای رسیدن به اهداف متعالی و سیر الی اللَّه و حرکت در مسیر حق چشم بصیرت لازم است تا در دام باطل و شیاطین انس و جن نیفتیم. چه زیبا است تعبیر رهبر فرزانه انقلاب درباره بصیرت:

»بصیرت قطب نمای حرکت صحیح در اوضاع اجتماعی پیچیده امروز است، به گونه ای که اگر کسی این قطب نما را نداشته باشد و نقشه خوانی را بلد نباشد ممکن است ناگهان خود را در محاصره دشمن ببیند. اگر بصیرت نباشد انسان حتی با نیت خوب ممکن است گمراه شود و در راه بد قدم بگذارد.«(هفته نامه صبح صادق، شماره 4200، 20 مهر 1388، ص 2)

چنان که خوارج نهروان به علت نداشتن بصیرت در مقابل امیرمؤمنان علی علیه السلام ایستادند، با آن حضرت جنگیدند و ابن ملجم که از آنان بود، آن حضرت را به شهادت رساند. سپاه عمرسعد با شعار «یا خَیلَ اللَّهِ اَرکبِی فَابْشِرِی بِالجَنَّة» (ای سربازان خدا سوار شوید و بجنگید که بشارت بهشت باد بر شما!) با امام حسین علیه السلام جنگیدند و آن حضرت و فرزندان و برادران و یارانش را به شهادت رساندند و کودکان و زنانش را به اسارت گرفتند. در زمان ما نیز برخی گروه ها و افراد در مقابل نظام اسلامی و ولی فقیه می ایستند و این نشان از نداشتن بصیرت سیاسی آنان است.

ادامه »

مرحوم آیت الله علی سعادت پرور تهرانی در آخرین جلساتی که با شاگردان خاص خودشان داشتند فرموده بودند:

«مردنم را به من نشان دادند، واضح واضح و هم اکنون نیز آن زمان برایم مشهود است، دیدم که انبیا و اولیای الهی(ع) در تشییع جنازه ام شرکت کرده اند و این به خاطر آن است که بنده چهل سال در وقت سحر با توجه، صد مرتبه سوره «قل هو الله احد» را می خواندم و به روح یکصد و بیست و چهار هزار پیامبر هدیه کرده ام.»_{(به نقل از سایت استاد علی فروغی از شاگردان ایشان)}

درباره عظمت تلاوت سوره توحید، روایات عجیبی در میان فرمایشات معصومین علیهم السلام آمده است؛ از جمله:

از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل شده است که فرمودند:

«هر کس که قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را هنگام خواب سه مرتبه بخواند، خداوند پنجاه هزار ملک را بر او موکّل می‏نماید تا در آن شب حراستش کنند».^{(الکافی، ج 2، ص 620)}

امیر المؤمنین علیه السّلام نقل می‏ نماید که رسول خدا ^{صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم} فرمودند:

«کسی که به هنگام خواب صد بار سوره توحید را بخواند، خداوند گناهان پنجاه سال او را می‏بخشد.» ^{(الکافی، ج 2، ص 539)}

همچنین از امیر المؤمنین علیه السّلام نقل شده است که فرمودند:

«کسی که پس از نماز صبح، یازده بار «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» بخواند، در آن روز گناهی از او سر نمی‏زند؛ گرچه شیطان خوار شود(یعنی شیطان هر چه تلاش کند، نتواند انسان را به گناه بکشاند و بدین ترتیب خوار شود).»^{(ثواب‏الأعمال و عقاب الاعمال، ص 277)}

ادامه »

پیامبر اکرم ^{صلی الله علیه و آله}:

عَلامَةُ المُخْلِصِ أَرْبَعَةٌ:

يَسْلَمُ قَلْبُهُ وَ تَسْلَمُ جوارِحُهُ وَ بَذَلَ خَيْرَه وَ كَفَّ شَرَّهُ

نشانه مخلص چهار چیز است:

دلش درست است،

اعضایش بی‏آزار است،

خیرش به دیگران می‏رسد

و از بد کردن خوددار است.

منبع : تحف العقول ج 21 ص 15

در حدیثی از امام سجاد علیه السلام هفت گناه نام برده شده که مانع از استجابت و پذیرش دعای انسان در بارگاه الهی می‌شوند.

در احادیث و روایات علت‌های گوناگونی برای مستجاب نشدن دعا بیان شده است که در این گزارش به نمونه‌هایی اشاره می‌شود.

۱. گناه
اساساً گناه به‌طور کلی سبب می‌شود که پرده‌های عصمت انسان دریده شود؛ گناه می‌تواند موجب نزول بلا، عدم استجابت دعا، گرفتن رزق و روزى و از بین رفتن خیر و برکت در زندگی انسان و… شود. اصولاً این خاصیت و اثر طبیعی گناه است. این چیزی است که در منابع دینی ما به آن اشاره شده است.

در حدیثی آمده است خداوند می‌فرماید: «گاهى بنده از من حاجتى می‌طلبد و من آن‌را اجابت می‌کنم، ولى او گناه می‌کند، من هم به فرشتگان می‌گویم: این بنده به وسیله گناه، خود را در معرض خشم من قرار داد، و خود را مستحقّ محرومیت از نعمت من کرد، پس از این به خواسته خود نزد من نایل نخواهد شد، مگر به بندگیم گردن نهد».[۱]

امام علی(ع): «گناه مانع اجابت می‌شود. راه دعا را با گناهان بسته‌ای. بنابراین، دیر اجابت شدن دعایت را بعید ندان».[۲]

«تعجب است از کسی که دعا می‌کند و اجابت آن‌را کُند می‌شمارد، در حالی‌که اجابت را با گناهان، بسته است».[۳]

امام سجاد(ع): «گناهانى که مانع استجابت دعا می‌شوند، عبارت‌اند از: ۱. نیّت بد داشتن، ۲. پلیدى باطن، ۳. دوروئى با برادران دینى، ۴. اطمینان نداشتن به [خدا در] اجابت دعا، ۵. تأخیر نمازهاى واجب تا وقت بگذرد، ۶. ترک تقرّب جستن به خدا به وسیله نیکى و خیرات، ۷. بد دهنى و گفتن سخن زشت».[۴]

ادامه »

هرکس لباسش نازک باشد، دینش نازک است.

1- رسول خدا (صلی الله علیه واله) فرمودند: هلاکت زنان امت من در دو چیز است: « طلا و لباس نازک‌‌ » ^{( شیخ مفید، امالی)}

2 - حضرت علی علیه السلام فرمودند: بر شما باد بر پوشیدن لباس ضخیم؛ چرا که هرکس لباسش نازک باشد، دینش نازک است.

3 - اسماء دختر ابوبکر و خواهر عایشه به خانه پیغمبراکرم ^{(صلی الله علیه واله)} آمد درحالی که جامه‌های نازک و بدن نما پوشیده بود. رسول اکرم^{(صلی الله علیه واله)} روی خویشرا از وی برگرداند و فرمود: ای اسماء همین که زن به حد بلوغ رسید سزاوار نیست چیزی از بدن او دیده شود مگر از مچ دست به پایین و صورتش ^{(الدرالمنثور ج 5)}

4 - رسول خدا ^{(صلی الله علیه واله)} می‌فرماید: برای زن جایز نیست مچ پایش را برای مرد نامحرم آشکار سازد و اگر مرتکب چنین عملی شد

اول اینکه: خداوند سبحان همیشه او را لعنت می‌کند.

دوم اینکه: دچار خشم و غضب خداوند بزرگ می‌شود.

سوم اینکه: فرشتگان الهی هم او را لعنت می‌کنند.

چهارم: عذاب دردناکی برای او در روز قیامت آماده شده است. هر زنی که به خداوند سبحان و روز قیامت ایمان دارد زینتش را برای غیر شوهرش آشکار نمی‌کند و همچنین موی سر و مچ پای خود را نمایان نمی‌سازد و هر زنی که این کارها را برای غیرشوهرش انجام دهد دین خود را فاسد کرده و خداوند را نسبت به خود خشمگین کرده است.

5 - رسول خدا (صلی الله علیه واله) فرمودند: زر و زیور خود را در منظر و دیدگاه غیرشوهر مگذار و در غیاب شوهر خود را خوشبو مکن و مچ پا را نشان مده اگر چنین کنید دینتان را تباه و خدا را به خشم آورده اید.

6 - پیامبر اکرم (صلی الله علیه واله) زنان را از پوشیدن لباس‌های توجه برانگیز بر حذر می‌داشتند.

7- امام صادق علیه السلام به یکی ازخواهران محمدبن ابی‌عمیر فرمود: وقتی که به دیدار برادرت رفتی لباسهای رنگارنگ و تحریک‌آمیز برتن نکن.

 

نظر مراجع

برخی از مادران، فرزندان دختر خود را که به بلوغ شرعی نرسیده‌اند با سر و پای برهنه درخیابان‌ها و مجالس در حضور نامحرمان می‌آورند، مستدعی‌ است وظیفه‌ی والدین را در قبال فرزندان خود بیان بفرمایید و این بی‌اعتنایی چه صورت دارد؟

حضرت آیت‌الله فاضل لنکرانی: بر پدر و مادر است که فرزندان خود را با آداب و رسوم اسلامی و وظایف شرعی آشنا کنند و چنانچه موارد مذکور موجب تهییج و مفسده شود، اگر چه بچه ممیز نباشد، باید آنان را بپوشانند و حفظ کنند تا جامعه آلوده و بی‌بندوبار نشود.

حضرت آیت‌الله سیستانی: بر غیر بالغ، پوشیدن واجب نیست؛ ولی پدر و مادر لازم است که فرزند خود را به رعایت آداب و شئون اسلامی وادار نمایند و در تربیت صحیح شرعی آنان بکوشند.

حضرت آیت‌الله بهجت: تمرین اطفال بر وظایف شرعیه به عهده‌ی والدین است.

حضرت آیت‌الله صافی گلپایگانی: کار صحیحی نیست و والدین موظف‌اند دختر را از کودکی به رعایت حجاب و گریز از نامحرم عادت دهند و اگر در این امر مسامحه کنند و دختر را نسبت به نامحرم بی‌تفاوت نمایند، شریک در معاصی دختر هستند. در حدیث وارد شده است که در مجلسی که حضرت رضا(ع) تشریف داشتند و عدّه‌ای نیز حضور داشتند، دختر بچه‌ای وارد شد؛ حضار در مجلس یکی یکی دختر را مورد نوازش قرار دادند، تا رسید به حضرت رضا(ع) آن حضرت از سن دختر سؤال کردند؛ گفته شد پنج سال دارد؛ حضرت دختر را از خود دور کرد و رفتاری که دیگران کرده بودند ننمودند؛ و اعمال آن بزرگوار باید برای زن مسلمان سرمشق باشد.

حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی: بر پدر و مادر لازم است فرزندان خود را به مسائل اسلامی از زمان طفولیت آشنا کنند.

منبع: حیاء