در پی سخنان تأسف‌آور و سخیفانه بخشی از اظهارنظر «نجف‌قلی حبیبی»، رئیس سابق شورای هماهنگی اصلاحات و رئیس ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی در استان تهران و عضو مؤسس حزب منحله مشارکت در برنامه زنده تلویزیونی دیروز، امروز، فردا، گفته شده است:

«شما سالانه برای بعضی چیزها چقدر خرج می‌کنید؟

در همین ایام عاشورا چقدر پول‌ها خرج می‌شود؟

ولی بازده فرهنگی‌اش چقدراست؟ سه چهار تا گریه می‌کنند و تمام.»

از سوی دیگر، طنز تلخ این ماجرا این است که نجفقلی حبیبی هم اکنون معاون موسسه تنظیم و نشر آثار امام(ره) است؛ امامی که اساسا نهضت انقلاب اسلامی را از هیات و مجالس اشک برای مظلومیت سیدالشهدا(ع) کلید زد و با استفاده از طرفیت همین مجالس، حکومت تا دندان مسلح شاهنشاهی را ساقط کرد.

جمله تاریخی امام نیز به قدی مطرح و مشهور است که نیازی به توضیح ندارد که فرمودند:

«این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است.»

حالا، کسی که قرار است مسئولیت «تنظیم» و «نشر» سخنان و دیدگاه‌های امام خمینی را برعهده داشته باشد، از بی‌فایده بودن گریه برای امام حسین(ع) سخن می‌گوید و هزینه کردن در این زمینه را بی‌فایده عنوان می‌کند؛ کسی که در زمان مسئولیت خود در دانشگاه علامه طباطبایی بیشترین حمایت مادی و معنوی را از دانشجویان افراطی و ساختارشکن داشته است.

آقای حبیبی در پایان برنامه یاد شده و بعد از مواجهه با اعتراض طرف دیگر مصاحبه یا مناظره می‌گوید «مسلما من معتقد هستم که عاشورا مهم‌ترین چیزی است که ما داریم». خب! اگر چنین اعتقادی دارید که می‌دانیم دارید و خود از شرکت‌کنندگان در عزای حسینی(ع) هستید، آن اظهارات موهن از کجا ریشه گرفته؟! و با چه انگیزه‌ای بر زبان شما نشسته است؟!

بنده خیال می کنم فضیلت بکاء بر سید الشهداعلیه السلام بالاتر از نماز شب باشد

زیرا نماز شب عمل قلبی صرف نیست بلکه کالقلبی است ولی حزن و اندوه و بکاء عمل قلبی است به حدی که بکاء و دمعه از علایم قبولی نماز وتر است.

بکاء بر مصائب اهل بیت(ع) و به خصوص حضرت سیدالشهدا(ع) شاید از آن قبیل مستحباتی باشد که مستحبی افضل از آن نیست.

بکاء من خشیة الله ، گریه از ترس خداوند ، آن هم همینجور است شاید افضل از آن نباشد.^{آیت الله بهجت(ره)}

صفحات: 1· 2