سلام آقا

این سطر را با اشک دیده می نویسم:

اگر قدمهایم لیاقت حضور در بهشت زمینی کربلایت را ندارند،به دستهایم هم

غبطه می خورند که تبرکی عاشقانه از ضریح مقدست می جویند…

چند روزی بیشتر ازعاشورایت نگذشته است…چند روزی بیشتر ازپرپر شدن

گلهای تشنه ات نگذشته است… و می دانم دل رئوفت، ضریح پرشکوهت را به

شهر من روانه می کند تا مرهمی باشد بر دلهای سوخته ای که از درد

مظلومیتت ،بغض سنگینی گلویشان را سخت می فشرد…

امروز…

ضریح مقدس مولایم حسین به بروجرد می آید…