امام صادق علیه السلام فرمود: غذا خوردن نزد مصیبت زدگان از رفتارهای جاهلیت است.

قَالَ الصَّادِقُ  علیه السلام:

  الْأَكْلُ عِنْدَ أَهْلِ الْمُصِيبَةِ مِنْ عَمَلِ أَهْلِ الْجَاهِلِيَّةِ وَ السُّنَّةُ الْبَعْثُ إِلَيْهِمْ بِالطَّعَامِ كَمَا أَمَرَ بِهِ النَّبِيُّ ص فِي آلِ جَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع لَمَّا جَاءَ نَعْيُهُ.

 غذا خوردن نزد مصيبت زدگان و با خرج آنان، از رفتارهاى جاهليت است و سنّت پيامبر صلي الله عليه و آله، فرستادن غذا براى مصيبت زدگان است.

من لا يحضره الفقيه، ج‏1، ص: 182.

امام حسین علیه‌السلام:

من عبد الله حقّ عبادته آتاه الله فوق أمانیّه و کفایته.

هر که خدا را، آن‌گونه که سزاوار اوست، بندگی کند، خداوند بیش از آرزوها و کفایتش به او عطا کند.

بحارالأنوار/68/184

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ * الَّذِينَ يفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يصْلِحُونَ^{(الشعراء151/152)}

و از فرمان اسراف گران اطاعت نکنید.همانان که در زمین فساد میکنند و به اصلاح گری نمی پردازند.

در اخر نامه امام حسین علیه السلام آمده ：

فلَعَمْري ماالامام الّا الحاكمُ بالكتابِ القائِمُ بالقسط الدَّائِنُ بدين الحقِّ الحابسُ نفسهُ علي ذات الله والسلام.

به جان خودم سوگند،تنها شخصی می تواند پیشوا باشد که مطابق با دستور کتاب خدا رفتار کند بر مردم حکومت نماید و عدل و داد را در میان افراد رواج دهد و خود هم بدین حق، متدین و پایبند باشد و خود را مطیع و فرمانبردار خدا بداند والسلام.

_{منبع:الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد ج۲ ص ۳۸}

حجت الاسلام ریاضت:

 در روایتی عجیب پیامبر صلی ‌الله‌ علیه‌ و ‌آله فرمودند:

کسی که صفت بدی را در مومنی می داند و بقیه نمی دانند و این صفت بد را باز گو می کند و آبروی مومن را می برد و ناراحتش می کند. اگر بعد از این عمل پشیمان شود و بخواهد جبران کند، هیچ اثری ندارد و اجر هم ندارد. چون پیامبر صلی ‌الله‌ علیه‌ و ‌آله پرده کعبه را گرفت و فرمود: 

ای کعبه خیلی آبرو داری و همه به شعاع چهار فرسخی تو باید حرام که هیچ حلال را هم ترک کنند ولی حرمت آبروی مومن و مومنه از تو بالاتر است.

_{منبع:وارث / سخنرانی حجت الاسلام ریاضت در هیئت پیروان امام حسین (ع) در تاریخ 1394/04/19}

حدیثی عجیب از امام باقر علیه السلام：

آن مردمی که تحت ولایت ولی الله زندگی میکنند،اهل نجات هستند؛اگرچه در کارهای شخصی و خصوصی،قصورها و تقصیرها وگناه هایی هم داشته باشند،

آن مردمی که تحت ولایت شیطان و طاغوت زندگی می کنند،اهل بدبختی و عذابند؛اگرچه در کارهای شخصی ،در اعمال خصوصی اهل نیکوکاری و کارهای خوب هم باشند.^{(کافی کتاب الحجه.باب فی من دان الله عزوجل بغیر امام من الله ج4 )}

در توضیح این حدیث باید گفت：

حاکمی که امین باشد.راه بلد باشد و خلاصه امام عادل من الله باشد مردم را به هدف میرساند اگرچه مردم در این مسیر که حاکم تعیین کرده،قدری بدی کرده باشند.البته این بدی ها ی نتایجی دارد ،یک اثاری دارد ،که ان نتایج را مجبورند تحمل کنند اما به هرحال به هدف میرسند.
اما آنجا که حاکم راه بلد نبود،هواپرست بود،و خلاصه حاکم جائر باشد و جامعه با ولایت طاغوت اداره شود.این مردم به هدف نخواهند رسید.هرچند با هم خوب باشند و رفتار انسانی هم در معاشرت باهم داشته باشند.

کانال ولایت

فمن الأیمان ما یکون ثابتاً مستقراً فی‌القلوب و منه ما یکون عواری بین‌القلوب و الصّدور الی اجل معلوم»^(۱).

دوگونه ایمان داریم؛ ایمان ثابت و مستقر، و ایمان مستودع و عاریه‌یی.

ایمان عاریه‌یی هم ایمان است؛ نه این‌که آن شخص، منافق است؛ ایمانش راسخ نیست؛ لذا زود زایل می‌شود.

ایمان ثابت و مستقر، یعنی جای گرفته‌ی در قلب، تکیه کرده‌ی به یک استدلال و یک بینش عمیق، و پشتیبانی شده‌ی با عمل صالح.

نوع دیگر ایمان این است که با احساسات پیدا شده، با منطق پیدا نشده؛ انسان پای آن، عمل صالح نگذاشته؛ همین‌طور شعارِ ایمانی داده و گاهی هم خیلی تند شعار داده؛اما پای این، عمل صالحی که به‌خاطر آن با نفس ِ خودش مجاهدت و مبارزه کند، خرج نکرده؛ یعنی این ایمان با عمل صالح آبیاری نشده؛ این می‌شود ایمان عاریه‌یی.

حضرت می‌فرماید: «و منه ما یکون عواری بین القلوب والصّدور الی اجل معلوم». آن وقتِ معلوم چه هنگام است؟

تا این ایمان، عاریه‌یی است؛ تا وقتی که این ایمان از او زایل شود؛ گنجشکی که در سینه‌ی خودش حبس کرده، بپرد و برود؛ چون این ایمان جزو وجود او نشده است.

در چه مواقعی این‌گونه ایمان زایل می‌شود؟

وقتهای امتحان و لحظات هوای نفس. مثلاً اگر کسی پولکی است، هنگامی‌که بین پول و حفظ ایمان، سر دو راهی قرار بگیرد، ایمان می‌پرد و تمام می‌شود. بعضی‌ها دچار وسوسه‌های نفسانی و شهوات جنسی هستند؛ بعضی‌ها دچار مقام‌پرستی‌اند؛ هر کسی یک‌طوری است. هر کدام از ماها لغزشگاهی داریم؛ به قول فرنگی‌ها، پاشنه‌ی آشیل و چشم اسفندیاری داریم؛ آن‌جا گیجگاه و ضربت‌خور ماست؛ به خدا پناه ببریم که آن ضربت‌خور پیش نیاید. راهش تقواست.

ادامه »

پاسخ علمای اهل سنت به دو شبهه وهابیت

ادامه »