اما کس دیگری که اقدام به انتشار پست‌هایی با موضوع اغتشاشات کرده، مهناز افشار است. افشار مدت‌هاست به خاطر پرونده قضایی که در ایران دارد، حاضر به بازگشت به کشور نیست و از قانون تمکین نمی‌کند. وی در شرایطی که ایران نیازمند آرامش است، شروع به انتشار پست‌های سیاسی در توئیتر و اینستاگرامش کرده است. مهناز افشار مدتی پیش نیز تولد «احمد باطبی» از فعالان دنبال کننده تحریم ایران در امریکا را تبریک گفته بود که همین کار می‌تواند نشانه‌ای از ارتباط میان وی و عناصر شناخته شده ضدانقلاب باشد. او همچنین استوری‌هایی را که منشأ تهیه آن منافقین هستند منتشر می‌کند.

از سویی دیگر تهمینه میلانی، کارگردان سینما در صفحه اینستاگرامش چندین پست سیاسی در حمایت از اغتشاشات منتشر کرده است و سعی دارد دست به تحریک مردم بزند. هر چند تحرکات این چند روز نشان می‌دهد مردم هیچ همراهی‌ای با اراذل اجاره‌ای ندارند. میلانی در یکی از آخرین پست هایش در اینستاگرام، نوشته است: «هنرمندان، مدت‌هاست با پرونده سازی، ترور شخصیت، تذکرات ارشاد و رفتن به دادسرای فرهنگ و رسانه کنترل می‌شوند. برای همین، مدت‌هاست که برخی از هنرمندان با نقل قول از دیگران، حرفشان را می‌زنند، حتی اگر همه حرفشان نباشد.» این کارگردان سینما یک بار به خاطر فعالیت‌های سیاسی ضدانقلاب بازداشت شد، اما با عفو رهبری از زندان آزاد شده است. او در شرایطی اعلام کرده است هنرمندان با پرونده‌سازی مواجه هستند که چند ماه قبل پس از آنکه مشخص شد نمایشگاه آثار نقاشی اش، مجموعه‌ای کپی‌شده از آثار هنرمندان خارجی است، از دانشجویان هنر که این مسئله را افشا کرده بودند شکایت کرد و در نهایت یک دانشجو به خاطر شکایت کارگردان کپی کار، محکوم به شلاق شد! میلانی که آزادانه در ایران فیلم‌هایی در مدح «فمینیسم» می‌سازد و از جمله ضدخانواده‌ترین فیلمسازان ایرانی است، معلوم نیست دقیقا به چه چیزی اعتراض دارد! آیا او به خاطر اینکه نمایشگاه نقاشی‌های کپی کاری شده‌اش با استقبال روبه‌رو نشده شاکی است یا اینکه از این ناراحت است که هر فیلمی که ساخته، اکران شده! شاید هم انتظار داشته که معترضان به اینکه وی چرا نقاشی دیگران را دستکاری کرده و به نام خودش منتشر کرده، اعدام شوند!

فعال شدن گلشیفته فراهانی و مهناز افشار در حمایت از اغتشاشگران اجاره‌ای نشان می‌دهد که آزادی این دو بازیگر خارج نشین برای فعالیت در کشور‌های غربی مشروط به تبعیت از سیاست‌های دولت‌های غربی و عوامل ضد میهنی در این کشورهاست.