عکس پوستری | افطاری ساده

دغدغه‌ای که از ۲۴ سال پیش رهبر درباره آن سخن گفتند

افطاری ساده

 تصور کنید وارد شهر جدیدی شده‌اید، چه نمادها و نشانه‌ها یا موضوعاتی در ابتدا توجه شما را به خود جلب می‌کند؟ معماری شهر؟ سازه‌ها و ساختمان‌ها؟ بزرگراه‌ها و خیابان‌ها؟ یا…؟

حالا تصور کنید که وارد شهری شده‌اید که از قبل شنیده‌اید آن شهر جزو شهرهای مذهبی محسوب می‌شود، مثلا جزو یکی از شهرهای اسلامی است، حال برای اینکه پی به اثبات گزاره‌ی فوق ببرید، به چه چیزهایی توجه می‌کنید؟ از نظر شما «شهر اسلامی» دارای چه ویژگی‌هایی است؟ آیا شهری است که صرفا «معماری» آن اسلامی است؟ آیا شهری است که فی‌المثل در آن گنبد و مناره و اماکن مذهبی زیاد وجود داشته باشد؟ آیا به صرف وجود این موارد می‌توان گفت که این شهر، اسلامی است؟

ارکان اصلی شهرها
در جواب این سؤالات باید گفت که اگرچه معماری یا «کالبد شهر»، یکی از ارکان اصلی در شناخت تفاوت بین شهر اسلامی با سایر شهرها است، اما همه‌ی تفاوت در این رکن نیست. در حقیقت معماری شهر، «شرط لازم» برای تحقق شهر اسلامی است نه «شرط کافی». در کنار معماری، شهرها دارای دو رکن مهم دیگر هم هستند: اول، انسان‌ها به‌مثابه مهم‌ترین بازیگران این اجتماع، و دوم روابط و ارتباطات فیمابین این بازیگران. بنابراین هر شهری از دو جزء سخت‌افزاری و نرم‌افزاری تشکیل شده است، معماری شهر بعد سخت‌افزاری آن را تشکیل می‌دهد و روابط اجتماعی انسان‌ها بعد نرم‌افزاری آن را.   اتفاقا بعد نرم‌افزاری شهر نیز مهم‌تر از بعد سخت‌افزاری آن است. به سخن دیگر، اگر بپذیریم که «هر شهری را اهالی آن شهر می‌سازند»، پس شهر اسلامی یعنی شهری که اولا مردمانش مسلمان‌اند و ثانیا روابط اجتماعی بین آن‌ها نیز مبتنی بر آموزه‌های اسلامی است.

ادامه »

حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم، زنی را مشاهده کردند، در حالی که روزه بود به کنیز خود دشنام می داد.

رسول الله، غذایی طلبیدند و به آن زن گفتند:

از این غذا بخور!

زنی که فحاشی می کرد عرض کرد: من روزه هستم!

پیامبر فرمودند:

چگونه روزه‏ هستی در حالی که به کنیزت دشنام داده ای؟!

چه اندک هستند روزه داران حقیقی!

و چه بسیارند گرسنگی کشندگان!

روزه داری فقط خودداری از خوردن و نوشیدن نیست!

کلینی، اصول کافی ، جلد 4 ، صفحه 88
شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، جلد 4 ، صفحه 194

ماه رمضان در هر سال، قطعه ای از بهشت است که خدا در جهنم سوزان دنیای مادی ما، آن را وارد می کند .

ادامه »

اندکی زمان تا شروع میهمانی خدا در ماه مبارک رمضان باقی مانده است.

لینک دانلود

امام صادق علیه السلام:

روزه، تنها دست كشيدن از طعام و آشاميدن نيست و براى آن شرطى است كه تنها با رعايت آن، روزه کامل می‏ گردد و آن شرط، سکوتی است که از تفکر درونی نشأت گرفته باشد.

هنگامى كه روزه گرفتید، زبان خود را از دروغ نگه داريد و ديدگانتان را از ناروا فرو پوشيد، با يكديگر نزاع مكنيد و بر هم حسد مبريد و غيبت يكديگر را نكنيد و با هم بحث ‏و جدل نکنید و با یکدیگر به اختلاف نپردازید و نسبت به هم خشمگين نشويد و دشنام و ناسزا مگویيد و القاب زشت بر يكديگر مگذاريد و با هم دشمنى و جنگ مكنيد و بر يكديگر ستم نورزيد و بی ‏خردى مكنيد.

از ياد خدا و نماز غفلت مكنيد و چنان باشيد كه گویى قيامت و آخرت را در منظر خود و مرگ را در پيش روى داريد و چشم به راه تحقق وعده‏ هاى الهى باشيد و براى لقاء خداوند توشه برگيريد.

و باید در روزه ‏ات ولایت خداوند را داشته باشی و بوسیله خاموشیِ برخواسته از تفکر دورنی، در همه جهات از هر آنچه که خداوند از آن نهی نموده است در آشکار و نهان خاشع باشی. پس چون اين اعمال را به طور کامل انجام دهی حقيقت روزه را براى خداوند بجا آورده‏ای اما اگر از اين اعمال كه برايت بيان داشتم بكاهى، به همان مقدار از فضل و ثواب روزه‏ ات كاسته خواهد شد.

به راستى روزه، تنها دست كشيدن از طعام و آشاميدنى نيست بلكه خداوند آن را مانعى در برابر رفتار و گفتارى كه روزه را باطل می ‏كند قرار داده است. چه اندک هستند روزه‏ داران و چه بسيارند کسانی که فقط گرسنگی می‏کشند.

شیخ حر عاملی، وسائل ‏الشيعة ، جلد 10 ، صفحه 166

برای این‌که انسان بتواند وقتی وارد این تالار[ماه رمضان] شد، چشمش باز باشد، غافل نشود، دچار گیجی و گولی نشود که سرش را بیندازد پایین و از این در وارد شود و از آن در بیرون برود؛ نگاهی به دوروبر کند و استفاده‌یی ببرد و برای این‌که این آمادگی در من و شما پیدا شود، این ماه رجب و شعبان را قرار داده‌اند؛ رجب یک‌جور، شعبان یک‌جور دیگر. رجب، بیشتر ماه نماز است؛ شعبان، بیشتر ماه دعا و روزه است؛ این مناجات شعبانیه را ببینید.

من یک وقتی از امام (رضوان‌اللَّه‌علیه) پرسیدم در این دعاهای مأثوری که وجود دارد، شما کدام دعا را بیشتر از همه خوشتان می‌آید و دوست دارید.

فرمودند: دعای کمیل و مناجات شعبانیه.

اتفاقاً هر دو دعا هم مال ماه شعبان است؛ دعای کمیل که می‌دانید اصلاً ورود اصلی‌اش مال شب نیمه‌ی شعبان است، مناجات شعبانیه هم که از ائمه نقل شده، متعلق به ماه شعبان است. لحن این دو دعا به هم نزدیک است؛ هر دو عاشقانه است.

در مناجات شعبانیه: «و ان ادخلتنی النّار اعملت اهلها انّی احبّک»(۱) ؛

جهنم هم که من را ببری، فریاد می‌کشم تو را دوست دارم.

و در دعای کمیل: «لان ترکتنی ناطقا لاضجّن الیک بین اهلها ضجیج الاملین و لاصرخنّ الیک صراخ المستصرخین و لابکینّ بکاء الفاقدین»(۲)؛

اگر به من در جهنم اجازه بدهی و نطق را از من نگیری، فریاد می‌کشم؛ فریادِ امیدواران، فریادِ دلدادگان و فریادِ دلباختگان را.۱۳۸۳/۰۷/۱۳

ادامه »

وقتی یک مسئولیتی به ما میدهند، عرصه‌ی آن مسئولیت، عرصه‌ی وظیفه‌ی اساسی ما است و باید برویم دنبال کنیم لکن قبل از آن و همراه با آن و در نهایت آن، آنچه برای ما باید مهم باشد و در مدّنظر ما قرار بگیرد، این است که ما چه کار کنیم که به وظیفه‌ی الهی خودمان عمل کرده باشیم؛ تعبّد ما، اخلاص ما، عمل ما، عمل صالح ما تأمین شده باشد. این، آن وظیفه‌ای است که مسئولین، خیلی باید به آن توجّه کنند.

خب، این ماه‌ها فرصت بزرگی است - ماه شعبان، ماه رمضان - فرصتهای بزرگی است. این دعاهایی که در این ماه‌ها وارد شده است، راه را برای ما باز میکند. من و شما اگر بخواهیم با خدای متعال حرف بزنیم و یک مطالبه‌ای داشته باشیم، یک چیزی را از خدا درخواست کنیم، حقیقتاً درست بلد نیستیم. این دعاها با بلیغ‌ترین زبان، یاد میدهند به ما که از خدای متعال چه بخواهیم و با خدا چه‌جوری حرف بزنیم. همین مناجات شریف شعبانیه، فِقراتی که از اوّل تا آخر [این‌] دعا هست، هرکدام از اینها یک دریایی از معرفت است. علاوه‌ی بر این به ما یاد میدهد که چطور با خدا حرف بزنیم و از خدا چه بخواهیم. اِلهی هَب لی قَلبًا یدنیهِ مِنک شَوقُهُ وَ لِسانًا یرفَعُ اِلَیک صِدقُهُ وَ نَظَرًا یقَرِّبُهُ مِنک حَقُّه. (۱) ببینید، سه نقطه‌ی کلیدی اساسی در یک فقره‌ی کوتاه دعا؛ دلی به من عطا کن که شوق، آن را به تو نزدیک کند؛ این شوق باید در دل به‌وجود بیاید. آلودگی ما به مادّیات، آلودگی ما به گناه، آلودگی ما به طمعها و حرصهای گوناگون، این شوق را در دل میمیرانَد. انس ما با قرآن، انس ما با دعا، انس ما با نوافل، درست به‌جاآوردن فرائض، این شوق را در دل برمی‌انگیزد و مشتعل میکند. یدنیهِ مِنک شَوقُه؛ آن‌وقت این شوق، دل را به خدا نزدیک میکند. وَ لِسانًا یرفَعُ اِلَیک صِدقُه؛ زبان صادق، سخن با صداقت. این سخن با صداقت، به‌سوی خدا بالا میرود. اِلَیهِ یصعَدُ الکلِمُ الطَّیبُ وَ العَمَلُ الصّلِحُ یرفَعُه؛ (۲) حرف درست، حرف صادقانه، حرف صمیمانه، حرفی که در آن شائبه‌ای از مادّیت و خودخواهی و هواپرستی و این چیزها نباشد، سخنی است که به‌سمت خدا بالا میرود. وَ نَظَرًا یقَرِّبُهُ مِنک حَقُّه؛ نگاه حقیقت‌آمیز و حقیقت‌آلود، نگاه حقّانی به مسائل، نه نگاه جانب‌دارانه، نه نگاه هوس‌گرانه، نه نگاه کاسب‌کارانه، مسائل را با نگاه حق، طرف‌داری از حق، دنباله‌ی حق بودن، با این نظر نگاه کنیم؛ آن‌وقت دل به خدا نزدیک میشود. ببینید، راه حرف زدن با خدا را به ما یاد میدهند؛ به ما میگویند از خدا چه بخواهیم.

ادامه »

مولودی چه هیجانیه چه ضربانیه با صدای حاج عبدالرضا هلالی

دانلود چه هیجانیه چه ضربانیه