یادداشت حجت الاسلام و المسلیمن مومنی به سخنان اخیر رئیس جمهور ؛

پاسخ پیامبر به نقض عهد مجازات بود نه تجدید پیمان

سخنان حجت‌الاسلام حسن روحانی رئیس جمهور در سفرهای اخیر به استان‌های یزد و کرمان، درباره مذاکرات و توافقنامه‌های پیامبر اکرم ^{صلی الله علیه و آله} با دشمنان اسلام، واکنش‌های مختلفی را در سطح علما و متخصصان قرآنی، تاریخی و سیاسی به دنبال داشت. بسیاری از آنها معتقدند که ادعای حسن روحانی درباره تجدید پیمان پیامبر با دشمنان عهد شکن اسلام صحیح نیست و چنین ادعایی خالی از پشتوانه تاریخی و در مغایرت با سیره عزتمندانه رسول اعظم اسلام است.

حجت‌الاسلام سیدحسین مؤمنی از مدرسین سطوح عالی و خارج حوزه علمیه قم طی یادداشتی به نقد سخنان رئیس جمهور پرداخته است که در ادامه می‌آید:

متاسفانه در طول تاریخ کم نبوده‌اند، کسانی که با اغراض سیاسی، اجتماعی، قومی و قبیله‌ای، دست به تحریف تاریخ زده و چهره وارونه‌ای از واقعیات بروز داده‌اند و بخش زیادی از تحریفات تاریخی بر این مبنا شکل گرفته است.

اما تاسف بارتر آن که بالاترین مقام اجرایی کشورس شیعی که به برکت صدها هزار خون پاک، بر این مسند تکیه زده، آشکارا به منظور توجیه عملکرد سیاسی‌اش و در ایام سالروز میلاد رسول خدا صلی الله علیه و آله دست به تحریف چهره آن حضرت زده و رفتاری را به آن عزیز مظلوم نسبت دهد که نه تنها هیچ مستند تاریخی برای آن نمی توان یافت، بلکه مسلمات تاریخی، گواه بر ضد این سخنان است.

این ادعا که رسول خدا ^{صلی الله علیه و آله} با کفار مذاکره می‌کرد، حرفی در آن نیست، اما این که پس از نقض پیمان توسط کفار، آن حضرت مجدداً با آنان پیمان می‌بست، به گونه‌ای که ممکن بود، کسانی آن حضرت را متهم به ساده‌لوحی کنند، از کجا؟!

اگر کسی کوچکترین مطالعه‌ای در تاریخ صدر اسلام داشته باشد، به خوبی درمی یابد که رسول خدا ^{صلی الله علیه و آله} در قبال نقض عهد توسط دشمنان، مسیر مجازات آنان را برمی‌گزید، چرا که حجت را تمام کرده بود.

اولین پیمان آن حضرت با کافران، پیمان با سه طایفه یهودی ساکن مدینه بود که پس از نقض پیمان توسط آنان، هیچ پیمان مجددی منعقد نشد، بلکه به اخراج دو طایفه بنی قینقاع و بنی النضیر از مدینه و به مجازات و اعدام مردان جنگی بنی قریظه پس از خیانت بزرگشان منجر شد.

در پیمان صلح حدیبیه نیز که در سال ششم با مشرکان مکه منعقد شد، پس از نقض پیمان در سال هشتم توسط مشرکان مکه و با وجود سفر ابوسفیان به مدینه برای تجدید پیمان، رسول خدا صلی الله علیه و آله حاضر به این کار نشد و این فرصت را زمینه خوبی برای فتح مکه قرار داد.

حال جناب روحانی معین کنند، در کدامین برهه از حیات سیاسی رسول خدا صلی الله علیه و آله و با کدامین گروه از کفار، رسول خدا صلی الله علیه و آله با وجود نقض پیمان از سوی طرف مقابل، مجدداً با آنان پیمان بست؟

چرا جناب ایشان، حتی برای یک بار هم که شده، هیچ اشاره‌ای به مجازات پیمان‌شکنان توسط رسول خدا ^{صلی الله علیه و آله} نکرده و نمی‌کند؟! این نوع رفتار را حمل بر جهالت کنیم یا تجاهل؟ که ای کاش اولی باشد، چرا که در صورت تجاهل، عقوبت شدیدی در انتظار ایشان است و او را باید به جمع تحریفگران عمدی تاریخ و سیره رسول خدا ^{صلی الله علیه و آله} بیفزاییم!

فارس