روزى امام حسين علیه السلام غلامى را ديد كه با سگى نان مى خورد، يك لقمه پيش سگ مى اندازد و لقمه اى هم خودش مى خورد.

     حضرت فرمود: اى غلام ! عجب هم غذايى پيدا كرده اى ؟!

     غلام عرض كرد: اى پسر پيامبر! من محزون و مغموم وناراحتم و شادى و خوشحالى خودم را از خوشحال كردن اين سگ مى خواهم ؛ زيرا كه صاحب و مولاى من يهودى است و من ازهمراهى و مصاحب ت با او در عذابم . امام علیه السلام فرمود:

      كارى كه انجام دادى اثر خودش را بخشيده و دويست درهم كه قيمت غلام بود نزد يهودى برد و فرمود:

      غلام را به من بفروش ، يهودى عرض كرد من اين غلام را فداى قدم مبارك شما كردم و اين بستان را هم به غلام بخشيدم و درهمها را به حضرت بازگرداند.

     حضرت هم غلام را آزاد كرد و دويست درهم قيمت او را به او بخشيد. زن يهودى خبردار شده ، اسلام آورد و مهريه خود را به شوهرش بخشيد،

     يهودى هم مسلمان شد و منزل خود را به زنش ‍ بخشيد.

بحارالانوار،ج 10،ص145 ، به نقل از دارالسلام ج3،ص350