آیت الله العظمی بهجت نقل می کنند آقایی،آقای دیگری را که زود از دنیا رفت در خواب دید و دید که وضعش خیلی خوب است.با خود گفت حتما دم مرگ تصفیه شده و فشار دیده است،ولی فورا آن آقا این آیه شریفه را خواند:

کسانی که فرشتگان با حالت خوش و گوارا جانشان را می گیرند.

می گوید با خود گفتم حتما در برزخ به حسابش رسیده اند!

ولی باز آیه ای خواند که مومنان در برزخ چنین و چنان متنعم اند.

ایشان افزودند:

می گوید گفتم حتما در روز قیامت و حساب مجازات می شود ولی باز آیه ای خواند و سپس فرمود:

آنطور که تو درباره من گمان داری نیستم.در اوایل امر خوب بودم ولی در اواسط مقداری انحراف داشتم اما در  اواخر عمر باز خوب شدم.

منبع در محضر بهجت ص 31 

فایل صوتی روضه خوانی  دهه اول محرم حسن خلج قابل دریافت است.

روضه شب اول

روضه شب دوم

روضه شب سوم

روضه شب چهارم

روضه شب پنجم

روضه شب ششم

روضه شب هفتم

روضه شب هشتم

روضه شب نهم

روضه شب دهم

در روز سیزدهم محرم کاخ عبیدالله‌بن‌زیاد منتظر ورود اسیران بود. خطبه‌خوانی در این هنگامه سخت، بر میزان خطر و خشم عبیدالله می‌افزود. در این هنگامه، با آرامشی که تنها در، چون زینبی می‌توان یافت، دختر امام علی علیه السلام قصد سخن کرد. خطیب بلیغ و اسیر کوفه این گونه سخن آغاز کرد:

خدا را ستایش می‌کنم و بر پدرم محمد صلی الله علیه و آله  و خاندان پاک و برگزیده‌اش درود می‌فرستم. حضرت زینب سلام الله علیها درنگ کوتاهی کرد و آنگاه چونان آذرخشی که در شب تار فرود آید و بدرخشد، بر قلب‌های تاریک و جان‌های خفته فریاد کشید که:اما بعد،‌ای مردم کوفه!‌ای نیرنگ‌بازان دغل‌کار،‌ای خوارمایگان پست‌کردار، گریه می‌کنید؟! بگریید که چشمانتان از اشک خشک مباد؛ و سینه‌هاتان هماره سوزان و بریان باد.

شما به زنی رشته‌باف می‌مانید که رشته‌ها را با قوت تمام می‌تاباند و می‌بافد و در پایان دیگر بار می‌گسلد و جدا می‌سازد. پیمان‌ها و سوگندهایتان چنین است، شما مردم کوفه مردمانی خودستا، دروغ‌گو، چاپلوس و بلندپرواز و فریب‌کارید. به سبزه و گیاهی می‌مانید که بر مزبله‌ها و پارگین می‌روید، ظاهرتان سبز و دل‌فریب و درون همه پلشتی و زشتی و آلودگی، به سنگی نقره‌گون می‌مانید که بر گوری پلید نشانده باشند.

بنابراین گزارش، حضرت زینب سلام الله علیها در ادامه خطبه‌اش گفت:

چه کار زشتی کردید و چه توشه بدی برای جهان دیگر اندوختید. خشم خدا را خریدید و عذاب جاودانه بهره خود کردید. می‌گریید؟

بگریید که به خدا شایسته و سزاوار گریه‌اید. بسیار بگریید و کم بخندید که داغ ننگی بر پیشانی خود نهاده‌اید که هرگز زدودنی نیست. این ننگ از دامانتان شست‌وشو دادنی نیست. شما فرزند خاتم پیامبران را کشتید. شما سید جوانان بهشت و چراغ راه امت را کشتید. کسی را به قتل رساندید که در جنگ سنگرگاهتان، در سختی پناهتان و در گیر و دار تاریکی و آشفتگی، مشعل هدایت و پایان پریشانی و سرگردانی شما بود. کوششتان تباه و معامله‌تان زیان‌بار است و به خشم و غضب الهی دچار، و خواری و پریشانی و بیچارگی همراهتان. کاری بسیار زشت و ناروا کردید. نزدیک است از زشتی این کار آسمان‌ها بشکافد و زمین متلاشی شود و کوه‌ها از هم گسسته شوند.

هیچ می‌دانید چه جگری از رسول خدا دریدید؟

هیچ می‌دانید چه حرمتی از او شکستید و چه خونی از او ریختید؟ کاری چنان زشت و ناپسند کردید که زمین و آسمان از تباهی و سیاهی آن سرشار است در شگفت نباشید اگر آسمان خون گریه کند و منتظر باشید که عذاب آخرت سخت و هولناک است و گناهکاران را یاور و پشتیبانی نیست. هرگز مباد مهلتی که به شما داده‌اند فریفته‌تان سازد، چرا که خداوند گناهکاران را زود به مکافات و مجازات نمی‌رساند، انتقام خون ستمدیدگان را خدا می‌ستاند. هرگز چنین نیست که می‌پندارید. خدا مراقب ما و شماست.
خطبه پایان یافت.

در مجلس عبیدالله، رؤسای قبایل همگی حضور داشتند؛ حضرت زینب سلام الله علیها همراه اسیران با لباس‌هایی ساده و پاره وارد شدند. حضرت زینب سلام الله علیها زیر چشمی نگاهی به مجلس انداخت، همه و همه بودند. حضرت زینب سلام الله علیها در کنار دیوار مجلس نشست و زنان همراه او، گرداگردش حلقه زدند. عبیدالله با غرور و تبختر خاص خود پرسید:این زن کیست؟ تردیدی نیست که او می‌دانست این زن حضرت زینب سلام الله علیها است. دیگر بار رو به حضرت زینب سلام الله علیها کرد و گفت:این زن کیست؟ هر دو بار حضرت زینب سلام الله علیها سکوت کرد و پاسخ نداد و پاسخ ندادن شکننده‌ترین ضربه‌ای بود که غرور زیادی را می‌شکست. فرعون گوچک کوفه دیگر بار، خشمگینانه و بلندتر پرسید:این زن کیست و حضرت زینب سلام الله علیها همچنان خاموش و آرام و بی‌توجه، سر فرو افکنده بود. این نخستین شکست عبیدالله بود.

خاطرنشان می‌شود از وقایع دیگر سیزدهم محرم می‌توان به شهادت عبدالله‌بن‌عفیف و رسیدن خبر شهادت امام حسین علیه السلام به مدینه و شام اشاره کرد.

منابع:

1.اللهوف

2.امالی مفید

3.الفتوح

4.ارشاد

5.بحارالانوار

6.آینه در کربلاست(محمدرضا سنگری)

در روز سیزدهم محرم کاخ عبیدالله‌بن‌زیاد منتظر ورود اسیران بود. خطبه‌خوانی در این هنگامه سخت، بر میزان خطر و خشم عبیدالله می‌افزود. در این هنگامه، با آرامشی که تنها در، چون زینبی می‌توان یافت، دختر امام علی علیه السلام قصد سخن کرد. خطیب بلیغ و اسیر کوفه این گونه سخن آغاز کرد:

خدا را ستایش می‌کنم و بر پدرم محمد صلی الله علیه و آله  و خاندان پاک و برگزیده‌اش درود می‌فرستم. حضرت زینب سلام الله علیها درنگ کوتاهی کرد و آنگاه چونان آذرخشی که در شب تار فرود آید و بدرخشد، بر قلب‌های تاریک و جان‌های خفته فریاد کشید که:اما بعد،‌ای مردم کوفه!‌ای نیرنگ‌بازان دغل‌کار،‌ای خوارمایگان پست‌کردار، گریه می‌کنید؟! بگریید که چشمانتان از اشک خشک مباد؛ و سینه‌هاتان هماره سوزان و بریان باد.

شما به زنی رشته‌باف می‌مانید که رشته‌ها را با قوت تمام می‌تاباند و می‌بافد و در پایان دیگر بار می‌گسلد و جدا می‌سازد. پیمان‌ها و سوگندهایتان چنین است، شما مردم کوفه مردمانی خودستا، دروغ‌گو، چاپلوس و بلندپرواز و فریب‌کارید. به سبزه و گیاهی می‌مانید که بر مزبله‌ها و پارگین می‌روید، ظاهرتان سبز و دل‌فریب و درون همه پلشتی و زشتی و آلودگی، به سنگی نقره‌گون می‌مانید که بر گوری پلید نشانده باشند.

بنابراین گزارش، حضرت زینب سلام الله علیها در ادامه خطبه‌اش گفت:

چه کار زشتی کردید و چه توشه بدی برای جهان دیگر اندوختید. خشم خدا را خریدید و عذاب جاودانه بهره خود کردید. می‌گریید؟

بگریید که به خدا شایسته و سزاوار گریه‌اید. بسیار بگریید و کم بخندید که داغ ننگی بر پیشانی خود نهاده‌اید که هرگز زدودنی نیست. این ننگ از دامانتان شست‌وشو دادنی نیست. شما فرزند خاتم پیامبران را کشتید. شما سید جوانان بهشت و چراغ راه امت را کشتید. کسی را به قتل رساندید که در جنگ سنگرگاهتان، در سختی پناهتان و در گیر و دار تاریکی و آشفتگی، مشعل هدایت و پایان پریشانی و سرگردانی شما بود. کوششتان تباه و معامله‌تان زیان‌بار است و به خشم و غضب الهی دچار، و خواری و پریشانی و بیچارگی همراهتان. کاری بسیار زشت و ناروا کردید. نزدیک است از زشتی این کار آسمان‌ها بشکافد و زمین متلاشی شود و کوه‌ها از هم گسسته شوند.

هیچ می‌دانید چه جگری از رسول خدا دریدید؟

هیچ می‌دانید چه حرمتی از او شکستید و چه خونی از او ریختید؟ کاری چنان زشت و ناپسند کردید که زمین و آسمان از تباهی و سیاهی آن سرشار است در شگفت نباشید اگر آسمان خون گریه کند و منتظر باشید که عذاب آخرت سخت و هولناک است و گناهکاران را یاور و پشتیبانی نیست. هرگز مباد مهلتی که به شما داده‌اند فریفته‌تان سازد، چرا که خداوند گناهکاران را زود به مکافات و مجازات نمی‌رساند، انتقام خون ستمدیدگان را خدا می‌ستاند. هرگز چنین نیست که می‌پندارید. خدا مراقب ما و شماست.
خطبه پایان یافت.

در مجلس عبیدالله، رؤسای قبایل همگی حضور داشتند؛ حضرت زینب سلام الله علیها همراه اسیران با لباس‌هایی ساده و پاره وارد شدند. حضرت زینب سلام الله علیها زیر چشمی نگاهی به مجلس انداخت، همه و همه بودند. حضرت زینب سلام الله علیها در کنار دیوار مجلس نشست و زنان همراه او، گرداگردش حلقه زدند. عبیدالله با غرور و تبختر خاص خود پرسید:این زن کیست؟ تردیدی نیست که او می‌دانست این زن حضرت زینب سلام الله علیها است. دیگر بار رو به حضرت زینب سلام الله علیها کرد و گفت:این زن کیست؟ هر دو بار حضرت زینب سلام الله علیها سکوت کرد و پاسخ نداد و پاسخ ندادن شکننده‌ترین ضربه‌ای بود که غرور زیادی را می‌شکست. فرعون گوچک کوفه دیگر بار، خشمگینانه و بلندتر پرسید:این زن کیست و حضرت زینب سلام الله علیها همچنان خاموش و آرام و بی‌توجه، سر فرو افکنده بود. این نخستین شکست عبیدالله بود.

خاطرنشان می‌شود از وقایع دیگر سیزدهم محرم می‌توان به شهادت عبدالله‌بن‌عفیف و رسیدن خبر شهادت امام حسین علیه السلام به مدینه و شام اشاره کرد.

منابع:

1.اللهوف

2.امالی مفید

3.الفتوح

4.ارشاد

5.بحارالانوار

6.آینه در کربلاست(محمدرضا سنگری)

 این روزها به هر کوی و برزنی که سر بزنی، مجلسی از محافل حسنی برپاست، مجالسی که برپا کنندهای آن، تمام عشق و ارادت خود را در طبق اخلاص می‌گذارند تا بتوانند خادمی هر چند کوچک در این دستگاه با کرامت و پر برکت باشند.

اما همیشه و در هر حالی باید مراقب بود، گاهی اوقات این شور اگر با شعوری حسینی همراه نباشد، و با صرف پیروی کورکورانه انجام بگیرد ، روزنه‌ای خواهد شد برای ورود بدعت‌ها و  رسم و رسومی که هیچ پشتوانه عقلی و منطقی پشت آن‌ها نیست.

استاد حسن رحیم‌پور ازغدی، در یکی از جلسات سخنرانی خود با اشاره به این موضوع به نکاتی جالب اشاره می‌کند که شنیدن آن بر همه عزاداران مکتب حسینی واجب و لازم خواهد بود.

ازغدی در بخشی از صحبت‌هایش چنین می‌گوید: اسنادی از وزارت خارجه انگلیس منتشر و افشا شد که طبق آن، گفته می‌شد انگلیسی‌ها در ایران، عراق و هند دست سرمایه گذاری‌هایی کلان کردند تا بتوانند درمحافل مذهبی و هیات های مذهبی، از جمله بین شیعیان  نفوذ کنند و با سوء استفاده از این جریان پاک و ارزشمند اهل بیت، این جریان مبارک موثر در تاریخ شیعه و انقلاب  را به عامل مخدر و تفرقه بین مسلمین جلوه دهند.

حتی در یکی اسناد آنها آمده است که بین بعضی از هیات های مذهبی اشعاری را برای مداحی در اختیار آنها قرار می دادند که کاملا بدعت بود.  قمه توزیع می‌کردند بین عزادارن با بودجه خودشان و اینها همه دست‌هایی است که پشت پرده در این زمینه دخالت دارد و باید این دخالت را دید.

البته ممکن است یک مداحی با اخلاص دروغ بگوید و یک عزادار با صداقت قمه بزند. ما بحثی با کسی که این کار را انجام می دهند نداریم، آنها ممکن است معذور هم باشند چون با صداقت انجام می‌دهند. اما توجه داشته باشید که پشت این جریان و پرده‌ها گاهی چه دست هایی در کار است برای اینکه تفرقه و فتنه ایجاد کند.

باشگاه خبرنگاران