همزمان با فرارسیدن بهار قرآن و شمیم عطر رمضان و نوای ربنا، با توجه به سفارش‌های بسیار پیرامون تلاوت قرآن کریم، شما می‌توانید در این گزارش بادانلود جزء بیست وهفتم قرآن کریم با صدای معتز آقایی رمضانی شوید.

 دانلود تندخوانی جزء بیست وهفتم قرآن با صدای معتز آقایی

انسان در ظاهر و باطن در خدمت خداوند است و خداوند بیناتر و شنونده‌تر از هر فرد دیگری است. همیشه شاید یکی از دغدغه هایی که در ذهن انسان رقم می خورد، این است که دروغ نگوید و خود را به راستگویی عادت بدهد.

یکی از این راهکارها شاید هر شب گزارش دادن امور روزانه به پروردگار الهی است، خدایی که در طی یک روز شاهد اعمال و رفتار ما بوده. اما یکی دیگر از راهکارها گزارش هرشب به پیامبر الهی حضرت محمد رسول الله ^{صلی الله علیه و آله} است. ما به خدا و نبی خدا دروغ نمی گوییم و باید راست سخن گفت. اگر این خصلت را بتوانیم در درون خودمان به یک عادت تبدیل کنیم از مسیر دروغ دور خواهیم شد.

شما می توانید، در ادامه صحبت های حجت الاسلام والمسلمین ماندگاری را درخصوص راهکارهای اجتناب از دروغ مشاهده کنید.

دانلود  فیلم

در روایت داریم قبل از ورود به دعا چند مقدمه انجام بگیرد و پس از ثنای خدای متعال، مدح خدای متعال، حمد و تسبیح خدای متعال، اقرار به ذنوب، استغفار و صلوات انسان وارد دعا شود.

مدح برای این است که اگر انسان به صفات جمال الهی توجه نکند، زبانش به دعا باز نمی‌شود. حتی اگر ما مدح کنیم و خدا نشنود باز دعایی اتفاق نمی‌افتد. این مدح و سمع اوست. وقتی این دو با هم جمع می‌شوند «فَاسْمَعْ یا سَمِیعُ مِدْحَتِی» اگر خدای متعال نشنود اتفاقی نمی‌افتد. باید طوری حمد کرد که در معرض سمع الهی قرار بگیرد و خدای متعال بشنود، وقتی شنید کار تمام می‌شود.

دوم اینکه حمد و تسبیح برای این است که وقتی انسان از خدای متعال مطلبی را می‌خواهد، اگر در ناحیه او نقصی ببیند و او را متناسب با آنچه خودش می‌شناسد، بخواهد توصیف بکند، عیب‌ها را گردن او بگذارد، اگر او را کوچک ببینی، امکان اینکه از او بخواهی نیست.

اگر این حمد و تسبیح خداوند نباشد و خدای متعال را در مقام عظمتش نبینیم، اینکه انسان لسان دعا پیدا کند و دعا کند فراهم نمی‌شود.

اگر او را مبدأ بدی‌ها ببینی و بدی‌ها را به او برگردانی، توقع و امیدی نیست. بنابراین باید تسبیح شود از نقص و از تعریفی که ما می‌کنیم که در قرآن عمدتاً تسبیح که گفته می‌شود «سُبْحانَهُ وَ تَعالی‏ عَمَّا یَقُولُون‏» (اسراء/۴۳) تسبیح از آنچه ما می‌گوییم و مدح‌های ما هست. اگر این تسبیح‌ها نباشد و خدای متعال را در مقام عظمتش نبینیم، اینکه انسان لسان دعا پیدا کند و دعا کند فراهم نمی‌شود. عیب را هم گردن خدا بگذارید، باز همینطور است.