مداحی شب سوم محرم 97 با نوای حاج محمود کریمی هیأت رایة العباس
نوشته شده توسطرحیمی 25ام شهریور, 1397
شب سوم محرم [۱۳۹۷-۱۴۴۰] هیأت رایة العباس علیه السلام حاج محمود کریمی
روضه ( شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی )
روضه ( زیر سایه یه نخل نشسته بود )
قسمتی از کتاب فتح خون ( شهید سید مرتضی آوینی )
زمینه ( به قولت عمل کن دوباره )
واحد ( غم گرفته سرتا پا مو ببین بابا )
حاج حسن خلج شب اول محرم ۹۷
نوشته شده توسطرحیمی 25ام شهریور, 1397
مداحی شب سوم محرم 97 (شب حضرت رقیه)
نوشته شده توسطرحیمی 25ام شهریور, 1397
شب سوم محرم [۱۳۹۷-۱۴۴۰] هیأت رایة العباس علیه السلام حاج محمود کریمی
روضه ( شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی )
روضه ( زیر سایه یه نخل نشسته بود )
قسمتی از کتاب فتح خون ( شهید سید مرتضی آوینی )
زمینه ( به قولت عمل کن دوباره )
واحد ( غم گرفته سرتا پا مو ببین بابا )
دودمه ( اگر سوخته بال و پر من )
شور ( حجت داوری نبود اگر نبود حسین )
—–——–—-———-——-—-—–
شب پنجم محرم [۱۳۹۷-۱۴۴۰] هیأت رایة العباس علیه السلام بانوای حاج محمود کریمی
نوشته شده توسطرحیمی 25ام شهریور, 1397
شب پنجم محرم [۱۳۹۷-۱۴۴۰] هیأت رایة العباس علیه السلام بانوای حاج محمود کریمی
روضه ( شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی )
روضه ( تاریک شد بر آنکه به چشم دلش ندید )
روضه ( ریشه ی هستی مرا نزنید )
روضه ( ببینم سر ببرن دق می کنم )
قسمتی از کتاب فتح خون ( شهید سید مرتضی آوینی )
زمینه ( فدای دلبرمم مثل زهرا مادرمم )
واحد ( اذن نداده بود حسین اما عبدلله )
واحد ( بین میدان غرق اشک و آهم ای عمو )
دودمه ( ای اهل کوفه من حبیبم )
شور ( به دست و پای دل موی تو پیچید )
اشعار شب هفتم ماه محرم
نوشته شده توسطرحیمی 25ام شهریور, 1397
وحید قاسمی
دل آقا اسیر زلفت بود
خنده ات باده ی حیاتش بود
نخ قنداقه ی مطهرتان
لنگر کشتی نجاتش بود
**
یل شش ماهه ای عجیب که نیست
نوه ی حیدری جگر داری
بی جهت حرمله سه شعبه نساخت
با عمو می پری جگر داری
**
گریه هایت برای آب نبود
پدرت را غریب می دیدی
تا که پلک تو را عطش می بست
خواب شیب الخضیب می دیدی
**
حنجرت را بهانه می دیدند
بغض شان جنگ با علی دارد
کوفه با دیدنت هراسان گفت :
چقدر کربلا علی دارد
**
خورجینی که در خیال خودش
سود خلخالها کلان تر بود
از هیاهوی نیزه ها فهمید
از پدر هم سرت گران تر بود
**
رفتی از نیزه سر در آوردی
بین سرها ، سری در آوردی
ناقه ی عمه را حجاب شدی
وقتی از سایه معجر آوردی
۲۵ حدیث گوهربار درباره مقام کربلا و امام حسین علیه السلام
نوشته شده توسطرحیمی 25ام شهریور, 1397
شخصيت، قيام و نهضت امام حسين علیه السلام هميشه در كلام معصومين علیه السلام وجود داشته است. از این باب احادیثی در مورد امام حسین علیه السلام از کلام معصومین علیه السلام برایتان در اینجا بیان می‌کنیم.
«حریم پاک»
عن النبى صلی الله علیه و آله قال: … و هى اطهر بقاع الارض واعظم‌ها حرمة و إن‌ها لمن بطحاء الجنة. (۱)
پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در ضمن حدیث بلندى مى‌فرماید:
کربلا پاک‌ترین بقعه روى زمین و از نظر احترام بزرگ‌ترین بقعهها است والحق که کربلا از بساط هاى بهشت است.
«سرزمین نجات»
قال رسول الله صلى الله علیه و آله: یقبر ابنى بأرض یقال لها کربلا هى البقعة التى کانت فی‌ها قبة الاسلام نجا الله التى علیها المؤمنین الذین امنوا مع نوح فى الطوفان. (۲)
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: پسرم حسین در سرزمینى به خاک سپرده می شود که به آن کربلا گویند، زمین ممتازى که همواره گنبد اسلام بوده است، چنانکه خدا یاران مؤمن حضرت نوح را در همانجا از طوفان نجات داد.
«عطر عشق»
قال على علیه السلام: وا‌ها لک ایت‌ها التربة لیحشرن منک قوم یدخلون الجنة بغیر حساب. (۳)
امیرالمومنین علیه السلام خطاب به خاک کربلا فرمود: چه خوش‌بویى اى خاک! در روز قیامت قومى از تو به پا خیزند که بدون حساب و بى‌درنگ به بهشت روند.
«کربلا کعبه انبیاء»
قال ابوعبدالله علیه السلام: لیس نبى فى السموات والارض و الا یسألون الله تبارک و تعالى ان یوذن لهم فى زیارة الحسین علیه السلام ففوج ینزل و فوج یعرج. (۴)
امام صادق علیه السلام فرمود: هیچ پیامبرى در آسمان‌ها و زمین نیست مگر این که می خواهد خداوند متعال به او رخصت دهد تا به زیارت امام حسین علیه السلام مشرف شود. چنین است که گروهى به کربلا فرود آیند و گروهى از آنجا عروج کنند.
صفحات: 1· 2
مرد بزرگ کربلا
نوشته شده توسطرحیمی 25ام شهریور, 1397امام باقر علیه السلام:
اِنّ الحُسَينَ صاحِبَ كَربَلا قُتِلَ مَظلوما، مَكروبا عَطشانا، لَهفانا فآلَى اللّهُ عَزَّوَجلّ عَلى نَفسِهِ اَن لا ياتيَهُ لَهفانٌ و لا مَكروبٌ و لا مُذنِبٌ و لا مَغمومٌ و لا عَطشانٌ و لا مَن بِهِ عاهَةٌ ثُمَّ دَعا عِندَهُ و تَقَرَّبَ بِالحُسَينِ بنِ عَلىٍّ علیه السلام اِلَى اللّهِ عَزَّوَجَلَّ إلاّ نَفَّسَ اللّهُ كُربَتَهُ وَ اَعطاهُ مَسأَلَتَهُ و غَفَرَ ذَنبَهُ وَ مَدَّ فى عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فى رِزقِهِ فَاعتَبِروا يا اُولـِى الاَبصار؛
حسين، بزرگ مرد كربلا، مظلوم و رنجيده خاطر و لب تشنه و مصيب زده به شهادت رسيد. پس خداوند، به ذات خود، قسم ياد كرد كه هيچ مصيبت زده و رنجيده خاطر و گنهكار و اندوهناك و تشنه اى و هيچ بَلا ديده اى به خدا روى نمى آورد و نزد قبر حسين علیه السلام دعا نمى كند و آن حضرت را به درگاه خدا شفيع نمى سازد، مگر اينكه خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده مى كند و گناهش را مى بخشد و عمرش را طولانى و روزى اش را گسترده مى سازد. پس اى اهل بينش، درس بگيريد!