نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده:آنجلیکا زیاکا^*  استادیار دانشگاه ارسطو یونان

جکیده:

آتانازی یا مرگ ترحمی از پیچیده‌ترین مسائل در مباحث اخلاقی، شرعی و حقوقی جهان امروز است.

در این میان نقش ادیان و مذاهب گیتی در جهت‌دهی به نگاه پژوهشگران این حوزه بر کسی پوشیده نیست. در این مقاله گزارش کوتاهی از نگاه ادیان مختلف جهان به مسألۀ آتانازی (چه به شکل فعال و چه منفعل) ارائه خواهیم داد و تاحد ممکن این نظرات را تحلیل خواهیم کرد. در ابتدا نظر سه دین توحیدی یعنی اسلام، مسیحیت و یهودیت را بررسی می‌کنیم. سپس به سراغ هندوئیسم و جینیسم می‌رویم و در نهایت از آیین‌های خاور دور نظر بودیسم، تائوئیسم، مکتب کنفسیوس و شینتو را دربارۀ آتانازی بیان خواهیم کرد.

چکیده [English]:

“Euthanasia” or voluntary termination of life is one the most complicated issues in the moral, legal and religious debates nowadays. In the meantime, the role of religions in directing the views of researchers is obvious. In this article, a brief look at the different religions of the world to the issue of euthanasia (whether in the form of active or passive) will be provided as much as possible and we will analyze these ideas. At first, we study three monotheistic religions, Islam, Christianity and Judaism. Hinduism and Jainism, then, will be examined and finally, Far Eastern religions such as Buddhism, Taoism, Confucianism and Shinto school will say about euthanasia.

دانلود و دریافت اصل مقاله

اصل مقاله 543K

حضرت آیت الله بهجت (ره):

اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام بندگانی هستند که علم و صوابشان مُطرِد (فراگیر) است؛ یعنی با داشتن مقام عصمت نه خطا می‌کنند و نه خطیئه. امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف

«عَيْنُ اللَّهِ النَّاظِرَةُ وَ أُذُنُهُ السَّامِعَةُ وَ لِسَانُهُ النَّاطِقُ فِي خَلْقِهِ وَ يَدُهُ الْمَبْسُوطَة؛

چشم بینا، گوش شنوا، زبان گویا و دست گشاده خداوند»۱ است و از اقوال، افعال، افکار و نیات ما اطلاع دارد؛ مع‌ذلک گویا ما ائمه علیهم‌السلام و به‌خصوص امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف را حاضر و ناظر نمی‌دانیم، بلکه گویا ـ مانند عامه ـ اصلاً زنده نمی‌دانیم و به‌کلی از آن حضرت غافل هستیم.

در محضر بهجت، ج۱، ص۲۲

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم. الحمد لله رب العالمین، والصلاة علی سید الأنبیاء والمرسلین، و علی آله سادة الأوصیاء الطاهرین و علی جمیع العترة المعصومین، و اللعن الدائم علی أعدائهم أجمعین.
جماعتی از این جانب، طلب موعظه و نصیحت می‌کنند؛ اگر مقصودشان این است که بگوییم و بشنوند و بار دیگر در وقت دیگر، بگوییم و بشنوند، حقیر عاجزم و بر اهل اطلاع پوشیده نیست؛ و اگر بگویند کلمه‌ای می‌خواهیم که اُم‌ّالکلمات باشد و کافی برای سعادت مطلقه دارَین باشد، خدای تعالی قادر است که از بیان حقیر، آن را کشف فرماید و به شما برساند.

پس عرض می‌کنم که غرض از خلق، عبودیت است «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُون»،  و حقیقت عبودیت، ترک معصیت است در اعتقاد که عملِ قلب است و در عملِ جوارح. و ترک معصیت، حاصل نمی‌شود به‌طوری‌که ملکه شخص بشود، مگر با دوام مراقبه و یاد خدا در هر حال و زمان و مکان و در میان مردم و در خلوت «و لا أقول سبحان الله والحمد لله، لکنه ذکر الله عند حلاله وحرامه».

 

ادامه »

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

 الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلآئِكَةُ طَيِّبِينَ يَقُولُونَ سَلامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُواْ الْجَنَّةَ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ^{(سوره نحل آیه 32)}

همان كسانى كه فرشتگان جانشان را در حالى كه پاكند مى‏ستانند [و به آنان] مى‏گويند درود بر شما باد به [پاداش] آنچه انجام مى‏داديد به بهشت درآييد
 1- كیفر وپاداش بعضى، از همان لحظه مرگ آغاز مى‏شود. «تتوفاهم الملائكة طیبین… ادخلوا الجنّة» در روایات نیز آمده: قبر؛ یا گودالى از دوزخ است، یا باغى از بهشت.

2- مرگ، نیستى نیست، گرفتن روح است. «تتوفاهم»

3- فرشتگان مأموران الهى‏ اند و خداوند براى هر كار مأمورانى دارد. «تتوفاهم الملائكة»

4- مرگ پاكان همراه با درود فرشتگان است. «تتوفاهم الملائكه یقولون سلام علیكم»

5- سلام كردن، شعار فرشتگان و ادبى آسمانى است. «یقولون سلام علیكم»
(در سلام، دعا، سلامتى و امنیت وجود دارد)

6- بهشت را به بها دهند نه بهانه. «ادخلوا الجنّة بما كنتم تعملون»