حضرت آیت الله بهجت (ره):

اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام بندگانی هستند که علم و صوابشان مُطرِد (فراگیر) است؛ یعنی با داشتن مقام عصمت نه خطا می‌کنند و نه خطیئه. امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف

«عَيْنُ اللَّهِ النَّاظِرَةُ وَ أُذُنُهُ السَّامِعَةُ وَ لِسَانُهُ النَّاطِقُ فِي خَلْقِهِ وَ يَدُهُ الْمَبْسُوطَة؛

چشم بینا، گوش شنوا، زبان گویا و دست گشاده خداوند»۱ است و از اقوال، افعال، افکار و نیات ما اطلاع دارد؛ مع‌ذلک گویا ما ائمه علیهم‌السلام و به‌خصوص امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف را حاضر و ناظر نمی‌دانیم، بلکه گویا ـ مانند عامه ـ اصلاً زنده نمی‌دانیم و به‌کلی از آن حضرت غافل هستیم.

در محضر بهجت، ج۱، ص۲۲