خطرناکترين چيزى که ابن تيميه بنيانگزار فکرى وهابيت در آغاز دعوت خويش مطرح ساخت و افکار عمومى را متشنج و عقائد مردم را جريحه دار کرد، متهم ساختن مسلمان به کفر و شرک بود.

     او رسماً اعلام کرد: هر کس کنار قبر پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) يا يکى از افراد صالح بيايد و از آنان حاجت بخواهد مشرک است، پس واجب است چنين شخصى را وادار به توبه کنند، و اگر توبه نکرد، بايد کشته شود.

     «من يأتي إلى قبر نبي أو صالح، ويسأله حاجته ويستنجده… فهذا شرک صريح ، يجب أن يستتابَ صاحبُه ، فإن تاب، وإلاّ قُتِل»(1).

صفحات: 1· 2