1. مرحوم قطب الدّين راوندى روايت كرده است:
روزى از امام جعفر صادق عليه السلام سؤ ال كردند:

روزگار خود را چگونه سپرى مى فرمائى؟

حضرت در جواب فرمود:

عمر خويش را بر چهار پايه و ركن اساسى سپرى مى نمايم:

مى دانم آنچه كه روزى براى من مقدّر شده است، به من خواهد رسيد و نصيب ديگرى نمى گردد.
مى دانم داراى وظائف و مسئوليّت هائى هستم، كه غير از خودم كسى توان انجام آن ها را ندارد.
مى دانم مرا مرگ در مى يابد و ناگهان بدون خبر قبلى مرا مى ربايد؛ پس بايد هر لحظه آماده مرگ باشم.
و مى دانم خداى متعال بر تمام امور و حالات من آگاه و شاهد است و بايد مواظب اعمال و حركات خود باشم.(1)

2. در روايات متعدّدى وارد شده است:
هرگاه كه امام جعفر صادق عليه السلام در باغستان و مزرعه، بيل در دست داشته و مشغول كشاورزى و كارگرى مى بود؛ و اصحاب و دوستان، حضرت را با آن حالت مشاهده مى كردند، عرضه مى داشتند: ياابن رسول اللّه! چرا در اين موقعيت خود را به زحمت انداخته ايد؟!
اجازه فرمائيد تا ما كمك كنيم و شما استراحت نمائيد؟
حضرت در جواب مى فرمود:

مرا به حال خود وا گذاريد، من علاقه مندم كه خداوند مرا در حالتى مشاهده نمايد كه با دست خود زحمت مى كشم و كار مى كنم و جسم خود را براى بدست آوردن روزى حلال به زحمت و مشقّت انداخته ام.(2)

ادامه »

قال ابوعبدالله(علیه‌السلام):

«إنّ الدعاءَ لَیردُّ القضاءَ، و إنَّ المؤمنَ لَیذنبُ فیحرمُ بذنبه الرزقَ»؛

همانا دعا قضاء الهی را بر می‌گرداند و همانا مومن وقتی که گناه می‌کند؛ گناهش مانع رزق می‌شود.

رهبر انقلاب روز گذشته در درس خارج فقه خود با اشاره به روایتی از امام صادق علیه السلام فرمودند:

همانا دعا قضاء الهی را بر می‌گرداند و همانا مومن وقتی که گناه می‌کند؛ گناهش مانع رزق می‌شود.

به گزارش فارس، درس خارج فقه رهبر انقلاب روز گذشته(یک‌شنبه 8 بهمن ماه) در حسینیه امام خمینی(ره) برگزار شد.حجت‌الاسلام والمسلمین داود مهدوی‌زادگان عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی به روایتی از این جلسه پرداخت که در ادامه می‌آید:
 
برف سنگین امروز باعث شد افراد کمی در درس شرکت کنند. به همین خاطر، در صف سوم چهارم نشستم. آرامش عجیبی در سیمای ایشان به چشم می‌خورد. یکی گفت: آقا! به خاطر برف، کم آمدند. تبسمی کرد و شروع به خواندن روایت از امالی شیخ طوسی(ص 135) کرد.

روایت از امام صادق علیه السلام درباره تأثیر دعا در تغییر امر مقضی بود. فرمودند:

قضا، تقدیر را حتمیت می‌دهد و دعا قضا را تغییر می‌دهد.
 
همان موقع یاد درخواست چند روز پیش یکی از حاضران در جلسه افتادم که حضرت آقا، برای نزولات آسمانی دعا بفرمایید. بعد خواندن روایت، درس فقه را آغاز فرمودند. باب صلات مسافر، بحث قصد اقامه عشره را می‌گوید، در همان حسینیه امام خمینی(ره).
 

 
دعا مغیِر قضاء
 
اخبرنا ابوعبدالله محمد بن محمد، قال:

اخبرنی ابو القاسم جعفر بن محمد عن ابیه، عن سعد بن عبدالله،

عن احمد بن محمد بن عیسی، عن احمد بن اسحاق، عن بکر بن محمد بنیاد به؛ اسناد روایت بسیار معتبر است)

قال(بکر بن محمد که جزو ثقات عالی مقام و کوفی است): قال ابوعبدالله(علیه‌السلام): «إنّ الدعاءَ لَیردُّ القضاءَ، و إنَّ المؤمنَ لَیذنبُ فیحرمُ بذنبه الرزقَ»؛

همانا دعا قضاء الهی را بر می‌گرداند و همانا مومن وقتی که گناه می‌کند؛ گناهش مانع رزق می‌شود.

(امالی شیخ طوسی، 1393، انتشارات بنیاد بعثت: 135)

هر که به تلاوت قرآن انس بگیرد،

از جدایی دوستان احساس تنهایی نمی کند

عیون الحکم و المواعظ، ص437

أَشْرَفُ الْغِنَى تَرْكُ الْمُنَى

بهترين بى‏ نيازى، ترك آرزوهاست

نهج البلاغه، حکمت 34

امام جواد (علیه السلام) :

رباخوار، گمان نکند با مردم محروم طرف است، بلکه خداوند به حمایت از محرومان برخاسته و از حق آنان دفاع مى‌‏کند و او باید بداند که در این جنگ، در یک طرف او قرار دارد و در طرف دیگر، خداوند.

یکی از مواردی که قرآن کریم به صراحتاً درباره آن سخن گفته و مردم را از ارتکاب به آن نهی فرموده، «رباخواری» است. رباخواری از نظر قرآن کریم حرام است و رباخوار با این عمل به جنگ با خدا می‌رود.

امیرالمؤمنین علیه السلام در این خصوص می‌فرماید:

هرکس ربا بخورد خداوند شکم او را از آتش جهنم پر‌می‌کند و به قدر آنچه که از ربا مال بدست آورده اگر در راه خدا انفاق کند خداوند قبول نمی‌کند، همچنین ربا‌خوار همیشه در لعنت خدا و فرشتگان است.

رسول اکرم صلی الله علیه و آله می‌فرماید:

هرکه ربا بخورد سرانجام او به فقر و بی‌چیزی می‌انجامد؛(نهج‌الفصاحه)

در هشت آیه از آیات قرآن کریم درباره «ربا» سخن گفته شده است که ما بخشی از این آیات را همراه با تفسیر آنها از تفسیر نور حجت‌الاسلام محسن قرائتی برای علاقه‌مندان می‌آوریم:

سوره بقره آیه 278

«یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَذَرُواْ مَا بَقِىَ مِنَ الْرِّبَو اْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ‏»؛

اى کسانى که ایمان آورده‌‏اید! تقواى الهى پیشه کنید و آنچه را از (مطالبات) ربا باقى مانده است، رها کنید، اگر ایمان دارید.

نکته‌ها

در آیات قبل به مفاسد ربا اشاره شد که ربا فرد و جامعه را از تعادل خارج و آشفته مى‌‏کند؛ «یتخبّطه الشیطان» و روشن شد که ربا در حقیقت کم شدن است، نه زیاد شدن؛ «یمحق الربا» اکنون نهى از ربا را صریحاً بیان مى‏‌کند. «ذروا مابقى من الربا»

در تفاسیرِ مجمع‌البیان، المیزان و مراغى نقل شده است که وقتى آیه تحریم ربا نازل شد، برخى از صحابه همانند خالدبن ولید، عباس و عثمان، از مردم مقدارى طلب از بابت ربا داشتند، آنها در مورد طلبکارى خود، از پیامبر(ص) کسب تکلیف کردند و آیه فوق نازل شد. پیامبر(ص) بعد از نزول این آیه فرمود: عباس، عموى من نیز حق مطالبه ربا ندارد و قبل از همه، باید خویشان من دست از ربا بردارند. همچنان که در طى خطبه‌‏اى فرمود: «وکلّ ربا فى الجاهلیة موضوع تحت قدمىّ هاتین و اوّل ربا اَضع ربا العباس» تمام رباهاى مقرر در دوره جاهلیت را زیر پاى مى‏‌اندازم و از همه پیشتر رباهایى که براى عباس است.

ادامه »

چقدر مهربانی قشنگ است. 

چقدر خوبند آدمهایی که برای اندوه و گرفتاری دیگران بی تاب می شوند و برایشان دعا می کنند.

دعای بی منت و بی ریا

خدا هم این کار قشنگشان را بی پاداش نمی گذارد.

هم دعایشان را برای دیگران مستجاب می نماید و هم برای خودشان.

خدا کریم است یعنی همین… 

این را امام جعفرصادق علیه السلام فرمودند:
«مَن قَدَّمَ اَربعینَ رَجُلاً مِن اخوانِهِ فَدَعا لَهُم ثُمَّ دَعا لِنَفسِهِ اُسُتجیبَ لَهُ فیهِم وَ فی‌نَفسِهِ»[1]
کسی که پیش از خود برای چهل نفر برادر مؤمن دعا کند دعای او هم درباره آنان و هم برای خودش مستجاب می‌گردد. 

علاوه بر این، ناگواری های زندگی را هم از آنها دور می کند و رزق و روزی مادی و معنوی آنها را زیاد می کند. 
این مطلب را هم امام صادق علیه السلام فرمودند:
«إنّ دُعاءَ المُؤمِنِ لِأَخیهِ بِظَهْر الغَیبِ مُستَجابٌ وَ یدِرُّ الرِّزقَ وَ یدفَعُ المَكروهَ»[2]
دعای مؤمن در حق برادر دینی غایب خود مستجاب می‌شود و باعث زیاد شدن روزی و دفع ناگواری‌ها خواهد بود. 

از پدر بزرگوارشان امام باقر علیه السلام هم نقل است که: 

«أَسْرَعُ الدُّعَاءِ نُجْحاً لِلْإِجَابَةِ دُعَاءُ الْأَخِ لِأَخِيهِ بِظَهْرِ الْغَيْبِ»[3] 
سريع‏ترين دعايي كه موفق به اجابت مي‏ شود، دعا براي برادر مؤمن در غياب او است.

پی نوشت ها:
[1].خصال، ج ٢، ص ١١٠
[2].وسائل، ج ٤، ص ١١٤٧
[3].بحار الأنوار : ج 93 ص 387 ح 19

نرم افزار باب النعیم

جابر روایت می کند:

روزی زهرا و علی ^{علیهما السلام} محضر پیامبر ^{صلی الله علیه  و آله و سلم} بودند. صحبت در رابطه با بزرگی امیرالمومنین علی ^{علیه السلام} بود که حضرت فاطمه فرمودند:

قسم به آنکه تو را برگزید و هدایت کرد و امت را به دست تو هدایت نمود، تا زنده هستم به فضل و بزرگی علی اقرار خواهم کرد.

دانلود تصویر

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم:

كُلُّ عامِلٍ يَعمَلُ على نِيَّتِهِ

هر کسی مطابق با نیت خود عمل می کند

^{كافي، ج 2، ص 84}