موضوعات: "احادیث" یا "کلام نور" یا "احکام"

فضیلت زیارت حضرت زهرا سلام الله علیها و ائمه بقیع علیهم السلام

نوشته شده توسطرحیمی 17ام بهمن, 1396

 

شيخ طوسى در «تهذيب»، از يزيد بن عبد الملك روايت نموده است و او از پدرش، از جدّش، كه خدمت حضرت فاطمه عليهما السلام مشرّف شدم، آن حضرت به سلام بر من پيشى جست، آنگاه از من پرسيد براى چه آمده‏ اى؟

عرض كردم: براى طلب بركت و ثواب،

فرمود: مرا خبر داد پدرم، و اينكه حاضر است، كه هر كه بر او و بر من سه روز سلام كند، خدا بهشت را بر او واجب كند،

گفتم: در حيات او و شما؟

فرمود: آرى و نيز پس از مرگ‏ ما.

علاّمه مجلسى(ره) فرموده:در حديث معتبر از عبد اللّه بن عبّاس نقل است كه رسول خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود:

هركه امام حسن عليه السّلام را در بقيع زيارت كند، قدمش بر صراط ثابت باشد، روزى كه قدم ها از آن بلغزد.

در كتاب «مقنعه» از حضرت صادق عليه السّلام‏ روايت شده:

هركه مرا زيارت كند گناهانش آمرزيده شود، و تهيدست و پريشان نميرد.

شيخ طوسى در «تهذيب» از حضرت عسگرى عليه السّلام روايت كرده:

هركه حضرت صادق عليه السّلام و پدرش حضرت باقر عليه السّلام را زيارت كند درد چشم نكشد و بيمارى‏ و دردى به او نرسد و مبتلا نميرد.

ابن قولويه در كتاب «كامل الزيارات»، از هشام بن سالم از امام صادق عليه السّلام روايتى طولانى‏ آورده كه بخشى از جملات آن اين است:

مردى به محضر امام صادق عليه السّلام شرفياب شد، و عرض كرد:

آيا پدرت را بايد زيارت‏ كرد؟

فرمود: آرى،

عرضه داشت براى كسى‏ كه او را زيارت كند چه پاداشى است؟

فرمود: اگر اعتقاد به امامت او داشته باشد و از او پيروى كند، بهشت پاداش اوست،

عرض كرد كسى‏ كه از زيارت او اعراض كند چه خواهد شد؟

فرمود در«يوم الحسرة» كه روز قيامت است حسرت خواهد داشت.

احاديث در اين باب بسيار است، و براى متذكّر شدن‏ ما همين اندازه كافى و وافى است.

موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت



درس زندگی در مکتب زهرا سلام الله علیها

نوشته شده توسطرحیمی 17ام بهمن, 1396

روزى حضرت على علیه ‏السلام به حضرت فاطمه علیهاالسلام گفتند:

آیا غذایى در خانه هست تا بخورم؟

حضرت فاطمه علیهاالسلام گفتند:

… ما کان شَیْى‏ءٌ اُطْعِمْناهُ مُذْ یَوْمَیْنِ اِلاّ شَیْىٌ‏ء کُنْتُ اُو ثِرُکَ بِهِ عَلى نَفْسى وَ عَلى ابْنَىَّ هذَیْنِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ. فَقالَ عَلِىٌّ علیه‏السلام: یا فاطِمَةُ اَلاّ کُنْتِ اَعْلَمْتینى فَاَبْغیکُمْ شَیْئا؟ فَقالَت علیهاالسلام: یااَبَاالْحَسَنِ اِنّى لَأَسْتَحى مِنْ‏اِلهى اَنْ تُکَلِّفَ نَفْسَکَ ما لا تَقْدِرُ عَلَیْهِ؛

آنچه که در دو روز گذشته خورده‏‌اید غذایى بوده که من و دو فرزندم ـ حسن و حسین ـ نخورده و براى شما نگه داشته بودیم.

حضرت على علیه‏ السلام گفتند:

چرا به من اطلاع نداده بودی تا براى شما غذایى تهیه کنم؟

حضرت فاطمه علیهاالسلام گفتند:

اى ابوالحسن! من از خداى خود شرم دارم که خودت را به خاطر آنچه که نسبت به آن توانایى ندارى به زحمت اندازى.

تفسیر فرات کوفى: 83

بنویس، اما نکنه خانه خرابم کنی

نوشته شده توسطرحیمی 15ام بهمن, 1396

 

فیلم کوتاه بر اساس فرمایش امام صادق علیه السلام:

اَلعَدلُ اَحلى مِنَ الشَّهدِ وَاَلیَنُ مِنَ الزُّبدِ وَاَطیَبُ ریحا مِنَ المِسکِ

 

عدالت از عسل شیرین ‏تر، از کره نرم ‏تر و از مُشک خوشبوتر است

 
 
بر اساس حدیثی از امام صادق علیه السلام با موضوع عدالت

 
زمان: 158 ثانیه (02:38) (5.89 MB)





نجاسات + احکام تخلی و نجاسات

نوشته شده توسطرحیمی 15ام بهمن, 1396

 

نجاسات عبارتند از:

۱. بول.

۲. غایط.

۳. منی انسان.

۴. مردار.

۵. خون.

۶. سگ.

۷. خوک.

۸. مشروبات مست کننده بنابر احتیاط (واجب).

۹. کفاری که به دینی آسمانی متدین نیستند.

توجه: تمام اشیا، محکوم به طهارت هستند مگر آنهایی که شارع، حکم به نجاستشان کرده است.

آنچه در زیر می‌آید، دروس “ششم، هفتم، هشتم و نهم” از جلد اول «رساله‌ی آموزشی» احکام و مسائل شرعی است که مطابق با فتاوای حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای مدظله‌العالی تهیه، تنظیم و منتشر شده است.


* احکام تخلی (بول و غایط کردن)
۱. رعایت قبله
انسان در هنگام تخلی باید رو به قبله و پشت به قبله نباشد.
۲. پوشش
واجب است انسان در هنگام تخلی – و مواقع دیگر - عورت (شرمگاه) خود را از دیگران غیر از همسر خود بپوشاند، چه مرد باشد و چه زن، و چه محرم و چه نامحرم، حتی از بچه‌ی نابالغ که دارای قدرت تشخیص می‌باشد.
توجه:
http://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/breadcrump.gif زن و شوهر لازم نیست عورت خود را از یکدیگر بپوشاند.
۳. برخی از مکروهات تخلی
۱. ایستاده ادرار کردن.
۲. ادرار کردن در زمین سخت و سوراخ جانوران.
۳. ادرار کردن در آب، مخصوصاً آب ایستاده.
۴. خودداری از دفع بول و غایط.
۵. تخلی در جاده‌ها و معابر و زیر درخت میوه دار.
 
* استبرا
۱. مردان پس از ادرار، اگر کاری که به آن «استبرا» می‌گویند انجام دهند در صورتی که پس از آن رطوبتی از مجرای ادرار خارج شود که نداند بول است یا چیز دیگر، آن رطوبت محکوم به طهارت خواهد بود و بررسی و جستجو در این باره لازم نیست.
۲. استبرا واجب نیست و اگر موجب ضرر شود جایز هم نخواهد بود، مثل وقتی که در مجرا زخمی وجود دارد که هنگام استبرا بر اثر فشار از آن خون جاری می‌شود و بهبودی زخم را به تأخیر می‌اندازد. البته اگر استبرا نکند و بعد از بول کردن، رطوبت مشتبه خارج شود حکم بول را دارد.
۳. بهترین شیوه‌ی استبرا این است که بعد از قطع شدن ادرار، اگر مخرج مدفوع نجس شده، ابتدا آن را تطهیر کنند، بعد سه بار انگشت میانه‌ی دست چپ را از مخرج مدفوع تا بیخ آلت بکشند، و بعد شست را روی آلت و انگشت پهلوی شست را زیر آن بگذارند و سه بار تا سر آلت بکشند و پس از آن سه بار سر آلت را فشار دهند.
۴. تفاوتی بین استبرا قبل از تطهیر مخرج غایط و بعد از تطهیر آن، از نظر کیفیت وجود ندارد.
۵. هرگاه فردی بعد از خروج بول، استبرا نکند و وضو بگیرد، و سپس رطوبتی که مردد بین بول و منی است از او خارج شود واجب است برای تحصیل یقین به طهارت از حدث، هم غسل کند و هم وضو بگیرد.
توجه:
http://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/breadcrump.gif اقسام رطوبت‌هایی که گاهی از انسان خارج می‌شود:
۱. رطوبتی که گاهی بعد از خروج منی از انسان خارج می‌شود و «وَذْی» نام دارد.
۲. رطوبتی که بعضی از اوقات بعد از بول خارج می‌شود و «وَدْی» نام دارد.
۳. رطوبتی که بعد از ملاعبه‌ی زن و مرد با یکدیگر خارج می‌شود و «مَذْی» نام دارد.
http://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/breadcrump.gif همه‌ی رطوبت‌های فوق پاک است و باعث نقض (از بین رفتن) طهارت نمی‌شود.
 
* استنجا (تطهیر مخرج بول و غایط)
۱. چگونگی تطهیر مخرج بول:
۱. مخرج بول (محل دفع ادرار) جز با آب پاک نمی‌شود.
۲. مخرج بول بنا بر احتیاط واجب با دو بار شستن پاک می‌شود.

۲. چگونگی تطهیر مخرج غایط:
الف) مخرج غایط را به دو گونه می‌توان تطهیر کرد:
۱. آن که با آب بشوید تا نجاست از بین برود، و پس از آن آب کشیدن لازم نیست.
۲. آن که با سه قطعه سنگ یا پارچه‌ی پاک و امثال آن، نجاست را پاک کنند و اگر با سه قطعه، نجاست زایل نشد با قطعات دیگر، آن را کاملاً پاک نمایند، و به جای سه قطعه می‌توانند از سه جای یک قطعه سنگ یا پارچه استفاده کنند.
ب) مخرج غایط در سه صورت فقط با آب پاک می‌شود و با سنگ و امثال آن نمی‌شود آن را تطهیر کرد:
۱. آن که با غایط نجاست دیگری، مثل خون بیرون آمده باشد.
۲. آن که نجاستی از خارج به مخرج غایط رسیده باشد.
۳. آن که اطراف مخرج بیش از مقدار معمول آلوده شده باشد

ادامه »

حفظ نگاه

نوشته شده توسطرحیمی 15ام بهمن, 1396

 

حضرت عیسی علیه السلام:

إيّاكُم وَالنَّظرَةَ فَإنَّها تَزرَعُ فِي القَلبِ الشَّهوةَ؛

از نگاه [به نامحرم] خوددارى كنيد؛

زيرا كه آن در دل بذر شهوت مى ‏كارد(محاسن ،ج1،ص110)


پل صراط

نوشته شده توسطرحیمی 14ام بهمن, 1396

 

یکی از جاهای هولناک آخرت، صراط است.


و آن جِسری است که بر روی جهنّم می کشند و تا کسی از آن نگذرد، داخل بهشت نمی شود.

و در روایات وارد شده است که :

از مو باریک تر و از شمشیر برّنده تر و از آتش گرم تر است و مؤمنان خالص در نهایت آسانی از آن می گذرند مانند برق جهنده؛ و بعضی به دشواری می گذرند امّا نجات می یابند؛ و بعضی از عقبات آن به جهنّم می افتند.

و آن در آخرت نمونه ی صراط مستقیم دنیاست که دین حق و راه ولایت و متابعت حضرت امیرالمؤمنین و ائمّه ی طاهرین از ذرّیّه ی او صلوات الله علیهم اجمعین است و هر کس از این صراط عدول و میل به باطل کرده است، در گفتار یا کردار از همان عقبه از صراط آخرت می لغزد و به جهنّم می افتد و صراط مستقیم سوره ی حمد، اشاره به هر دو است. (بحارالأنوار،ج8،ص 64-71)



منازل الآخره (زندگی پس از مرگ) / حاج شیخ عبّاس قمی رحمه الله/ فصل نهم/ صراط

 پرسمان دانشجویی

حدیثی از امام جواد علیه السلام برای فضای مجازی

نوشته شده توسطرحیمی 14ام بهمن, 1396

 

شایسته است که از موعظه امام جواد ـ علیه السلام ـ پند گیریم و ببینیم که دل و جان خود را به “حرفهای خدایی” داده ایم، یا عمر گرانمایه را “پای سخن ابلیس” صرف می کنیم؟

دُردانه امام هشتم، حضرت امام محمد تقی جواد الائمه ـ که دانشمندان نامی عصر عباسی متحیر دانش او بودند ـ فرمود:

«مَن أصغى إلى ناطِقٍ فَقَد عَبَدَهُ؛ فإن كانَ النّاطِقُ عَنِ اللهِ فَقَد عَبَدَ اللهَ، و إن كانَ النّاطِقُ یَنطِقُ عَن لِسانِ إبلیس فَقَد عَبَدَ إبلیسَ».

یعنی: «هركس به حرفهای سخنرانی گوش سپارد (و علاقمند و متمایل به او باشد) بنده او شده است؛ پس اگر آن سخنور از خدا (و معارف و احكام او) سخن بگوید، شنونده، خدا را عبادت کرده است، و اگر آن فرد از زبان شیطان (و هوى و هوس) سخن بگوید، شیطان را بندگی نموده است».

(منبع: تحف العقول، حسن بن شعبه حرّانى‏، ص ۴۵۶؛ الحياة، محمدرضا حكیمی، ج ‏۲، ص ۴۶۳)

هر کدام از ما، دقایقی طلایی از عمر و ساعاتی بازنگشتنی از زندگی خویش را در رسانه های وب محور ـ همچون “تلگرام"، “واتساپ” و “اینستاگرام” ـ یا در حال تماشای شبکه های تلویزیونی و ماهواره ای می گذرانیم.

در تعامل با این رسانه ها، کار خیلی از ما از “اصغاء و گوش دادن” گذشته و با آنها زندگی می کنیم؛ پس شایسته است که از موعظه امام جواد ـ علیه السلام ـ پند گیریم و ببینیم که دل و جان خود را به “حرفهای خدایی” داده ایم، یا عمر گرانمایه را “پای سخن ابلیس” صرف می کنیم؟


خبرگزاری اهل بیت علیهم السلام

چهل منقبت و فضیلت حضرت فاطمه زهراء علیها السلام (+ پوستر)

نوشته شده توسطرحیمی 14ام بهمن, 1396

محبت راستین (عکس نوشته و پوستر)

نوشته شده توسطرحیمی 14ام بهمن, 1396

 

حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام:

 

في الضِّيقِ و الشِّدّةِ يَظهَرُ حُسْنُ المَوَدَّةِ

در تنگى و سختى است كه محبت راستين آشكار مى شود.

غرر الحكم ، 6511

آداب دعا کردن

نوشته شده توسطرحیمی 14ام بهمن, 1396

صلوات فرستادن قبل و بعد از دعا

باران که می بارد دعا مستجاب است. اصلاً هر جا که رحمت خداوند از آسمان نازل شود دعا به استجابت نزدیک می شود.

بهانه های نزول رحمت را هم خداوند دست خودمان داده است. یکی از این بهانه ها وجود مبارک پیامبر صلی الله علیه و آله و اهل بیت پاکشان است که هر جا نام و یادشان بیاید ابرهای رحمت شروع به باریدن می کنند.

به همین دلیل است که فرموده اند قبل و بعد از دعایتان صلوات بفرستید بر پیامبر صلی الله علیه و آله و اهل بیت مطهر ایشان. 
امام جعفرصادق علیه السلام :

«مَن كانَت لَهُ الی اللهِ عزَّوَجلَّ حاجةٌ فَلیبدأْ بِالصَّلوةِ عَلی محمدٍ وَ آلهِ ثُمَّ یسأَلُ حاجَتَهُ ثُمَّ یختِمْ بِالصَّلوةِ عَلی مُحَمّدٍ وآلِ مُحَمّدٍ علیهم‌السلام»[1]

هر کس به سوی خدای متعال حاجتی دارد در آغاز بر محمد و آل محمد علیهم‌السلام صلوات بفرستد بعد حاجت خود را بخواهد و با یک صلوات دیگر آن را ختم نماید. 

در جای دیگر هم فرمودند:
«مَن دَعا وَ لَم یذكُرِ النَّبی صلی الله علیه و آله رَفرَفَ الدُّعاءُ عَلی رَأسِهِ فَاِذا ذَكَرالنّبی صلی الله علیه و آله رُفعَ الدُّعاءُ»[2]
کسی که دعا کند ولی نام پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله را نبرد، دعا بالای سر او (همچون پرنده) بال می‌زند، همین که نام حضرت را بُرد دعا بالا می‌رود. 

 نرم افزار باب النعیم 

[1]. وسائل، ج ٤، ص ١١٣٧
[2]. اصول کافی، ج ٤، ص ٢٤٨