موضوعات: "احادیث" یا "کلام نور" یا "احکام"

در روز و شب صلوات بفرستید و از آن غافل نشوید

نوشته شده توسطرحیمی 1ام مهر, 1396
 
حجت الاسلام والمسلمین فرحزاد مطرح کرد:

در احادیث مختلف آمده که در روز و شب صلوات بفرستید و از آن غافل نشوید

خطیب حرم مطهر رضوی با اشاره به این که خداوند در آیه ۵۹ سوره نساء، مؤمنان را به اطاعت از خدا و رسول خدا صلی الله علیه و آله و اولی الامر دستور می‌دهد، تصریح کرد:
این آیه از دلایل قرآنی شیعیان در اثبات عصمت و امامت امام علی علیه السلام و ائمه معصوم علیه السلام است.
در احادیث مختلف آمده که در روز و شب صلوات بفرستید و از آن غافل نشویدحجت الاسلام والمسلمین حبیب الله فرحزاد، در ویژه برنامه فرهنگی حرم امام رضا علیه السلام که در صحن جامع رضوی برگزار شد، اظهار کرد:
صلوات فرستادن، دعای مستجاب است، در احادیث مختلف آمده که در روز و شب صلوات بفرستید و از آن غافل نشوید.
وی ادامه داد:
ذکر صلوات انسان را به رحمت الهی وصل و قلب انسان را نورانی می‏‌کند، کسانی که از این دنیا می‌‏روند یا بهشتی هستند یا جهنمی، لذا با فرستادن صلوات می‏‌توانیم خویش را به رحمت خدا وصل کنیم و اهل بهشت شویم.
این کارشناس مذهبی تاکید کرد:
ذکر صلوات انسان را از وسوسه‌‏های شیطان در امان نگه ‏داشته و شیاطین را دور می‏‌کند و سنگین‌‏ترین عمل در کفه ترازوی اعمال انسان در روز قیامت است.

ادامه »

فروخوردن خشم

نوشته شده توسطرحیمی 1ام مهر, 1396
 
 


امام صادق  علیه السلام فرمودند:

مَن لَم یملِک غَضَبَهُ لَم یملِک عَقلَهُ.
 
هر آنکه بر غضب خود چیره نشود، بر عقل خود اختیاری ندارد.
 
(کافی، ج. ۲، ص. ۳۰۳)

آثار و برکات دینداری در چیست؟

نوشته شده توسطرحیمی 25ام شهریور, 1396

اهمیت حدیث در میان مسلمانان از آن روست که از منابع اصلی استنباط احکام در فقه و عقاید در علم کلام محسوب می‌شود. همچنین احادیث از منابع اولیه پژوهش‌های تاریخی است.

امام علی (علیه السلام) فرمودند:

مَن رُزِقَ الدِّینَ فَقَد رُزِقَ خَیرَ الدُّنیا وَ الآخِرَةِ

هر کس دین روزى او شود، براستى خیر دنیا و آخرت روزى او شده است.

 (غررالحکم، ح 8523)

حکم تلفظ اشتباه در نماز چیست؟

نوشته شده توسطرحیمی 25ام شهریور, 1396

 

 

تلفظ اشتباه حمد و سوره باعث ابطال نماز می شود و اگر سهوا تلفظ درست ادا نشود، نماز صحیح است.

بر هر انسان مکلفی واجب است که تلفظ صحیح نماز را بیاموزد و بنا بر فتوای بسیاری از فقها، تلفظ ناصحیح به طور عمد، باعث ابطال نماز می‌شود.

حجت الاسلام محمدحسین فلاح زاده، عضو بخش استفتائات دفتر مقام معظم رهبری حکم تلفظ نماز را اینگونه بیان می‌کند:

«بر اساس فتوای امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری و بسیاری از فقهای دیگر، اگر فردی تلفظ را به عمد اشتباه بخواند، نماز او باطل است و بایستی قضاء آن را بجا آورد و اگر سهواً اشتباه خوانده شود، نماز او صحیح است و نیازی به اداء قضاء ندارد بلکه باید تلفظ خود را تصحیح نماید و نماز‌های بعدی را با تلفظ صحیح بخواند.»

هم‌چنین لازم به ذکر است که در نماز های صبح، مغرب و عشاء بر مردان واجب است تا حمد و سوره را بلند بخوانند و اگر سهوا و یا از روی عدم اطلاع آهسته خوانده شود، نماز صحیح است، ولی اگر از روی عمد باشد نماز باطل است، و برای نمازهای قضاء نیز باید به همین صورت اداء شود.

باشگاه خبرنگاران

خوش‌رفتاری با زن و فرزند چه ثمراتی دارد؟

نوشته شده توسطرحیمی 24ام شهریور, 1396
 
آیت الله مجتهدی درباره ثمره خوشرفتاری با زن و فرزند می گوید:
کسانی که با زن و بچه شان خوب رفتار می کنند،این ها صد سال هم عمر می کنند.
رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره ثمره خوشرفتاری با زن و فرزند می گوید:
«هر مردی که بر بداخلاقی زن خود صبر کند،خدای تعالی پاداش ایوب پیامبر را که بر بلای خود صبر کرد،به او می بخشد و هز زنی که بر بداخلاقی شوهرش شکیبایی کند،خدای عز وجل پاداش  آسیه دختر مزاحم ( زن فرعون ) را به او ارزانی می دارد.»
 
خوش‌رفتاری با زن و فرزند چه ثمراتی دارد؟آیت الله مجتهدی در شرح این حدیث می گوید:
بعضی مردها انگار با خودشان هم قهر هستند.مردهایی را می شناسم که با هزار من عسل نمی شود آن ها را خورد.زن بدبخت این ها چه گناهی کرده است؟ در حدیث آمده: « زن خوش اخلاق در خانه مرد بداخلاق غریب است و مرد خوش اخلاق هم در خانه در خانه زن بداخلاق غریب است.»خوشا به حال آن زن و شوهری که هردو تایشان خوش اخلاق هستند.در حدیث آمده : « هرکس به خانواده خود نیکی کند و با آن ها خوشرفتار باشد،خداوند بر طول عمرش می افزاید.»
 
ایشان در ادامه بیان می کنند: کسانی که با زن و بجه شان خوب رفتار می کنند،با بچه ها توپ بازی می کنند،به همسرشان در خانه کمک می کنند،ظرف و لباس می شویند،این ها صد سال هم عمر می کنند،اما کسانی که مرتب غر می زنند،سر سی چهل سالگی شان،گاز خانه می ترکد،آتش سوزی می شود و همگیشان می سوزند.این ها همه اش امکتحان شده،همه اش تجربه است.پیرمردی نود ساله با زنش به ماه عسل رفت به او گفتم :
« ماه عسل رفته بودی ؟ »
گفت: « نه،شیره هم نیست.»
شوخی می کرد.پس کسانی که با زن و بچه شان خوبند عمرشان طولانی است.شما حق ندارید به عیالتان بگویید: کار کن! زن ریحانه است قهرمان که نیست.امیرالمومنین علی (ع ) فرمودند:
« زن به خانه شما نیامده که کلفتی شما را بکند.
البته خدا پدر زن های ما را بیامرزد که لباس می شویند،غذا می پزند،ولی حق ندارد به همسرش بگوید:
« حتما این کار را بکن !»
یا اگر کمی کم و زیاد بشود سرش داد بزند! این خلاف شرع است.مرد حق ندارد به زن بگوید کار کن.
 
 احسن الحدیث ص  63
 باشگاه خبرنگاران جوان

مباهله در احادیث

نوشته شده توسطرحیمی 23ام شهریور, 1396

 

مباهله در احادیث

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ 

 لَمّا نَزلتْ آيةُ المُباهَلة: «تعالَوا نَدْعُ أبناءنا و أبناءكم ···»(آل عمران،61) و أخذَ بيدِ عليٍّ و فاطمةَ و الحسنِ و الحسينِ عليهم السلام ـ : هؤلاءِ أهْلي .
 وقتى آيه مباهله: «بياييد ما فرزندانمان و شما فرزندانتان ··· را حاضر آوريم» نازل شد و پس از آن كه دست على و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام را گرفت ـ فرمود :

اينان خانواده منند.

الدرّ المنثور ـ به نقل از سعد بن ابى وقاص ـ :

لَمّا نَزلتْ هذهِ الآيةُ «قُلْ تعالَوا ندعُ ···» دعا رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله علِيّا و فاطمةَ و حسَنا و حُسينا فقالَ : اللّهمَّ هؤلاءِ أهْلي .
وقتى آيه «بگو: بياييد تا حاضر آوريم ···» نازل شد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله على و فاطمه و حسن و حسين را فراخواند و فرمود: بار خدايا! اينان خانواده من هستند.

امام باقر عليه السلام :

السّاعةُ الّتي تُباهِلُ فيها ما بينَ طُلوعِ الفَجرِ إلى طُلوعِ الشّمسِ .
زمان مباهله، از طلوع فجر تا طلوع خورشيد است.

امام صادق عليه السلام ـ به ابو العباس درباره مباهله ـ فرمود :

 تُشَبِّكُ أصابِعَكَ في أصابِعِهِ ثُمَّ تقولُ : «اللّهُمَّ إنْ كانَ فُلانٌ جَحَدَ حقّا و أقَرَّ بباطلٍ فأصِبْهُ بِحُسْبانٍ مِن السَّماءِ أو بِعذابٍ مِن عِندِكَ» و تُلاعِنُهُ سَبعينَ مرّةً .
 پنجه ات را در پنجه او مى گذارى، آن گاه مى گويى: «خدايا ! اگر فلانى حقّى را انكار يا به باطلى اقرار كرده او را به بلايى آسمانى، يا عذابى از جانب خودت گرفتار كن» و هفتاد بار او را نفرين كن.

امام صادق عليه السلام :

إنّ نَصارى نَجْرانَ لَمّا وَفَدوا على رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله و كانَ سيّدُهُم الأهْتَمَ و العاقِبَ و السَّيّدَ ··· فقالوا : إلى ما تَدْعون ؟ فقالَ : إلى شَهادَةِ أنْ لا إلهَ إلاّ اللّه ُ و أنّي رسولُ اللّه ِ و أنّ عيسى عَبدٌ مَخلوقٌ يأكُلُ و يَشْرَبُ و يُحْدِثُ ··· فقالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : فباهِلُوني ، فإنْ كُنتُ صادقا نزلَتِ اللّعنةُ علَيكُم ، و إنْ كنتُ كاذبا اُنزِلَتْ علَيَّ ، فقالوا : أنْصَفْتَ ، فتَواعَدوا للمُباهَلةِ.فلَمّا رجَعوا إلى مَنازِلهم قالَ رؤساؤهُم··· : إنْ باهَلَنا بقَومِهِ باهَلْناهُ ، فإنَّهُ ليسَ بِنَبيٍّ ، و إنْ باهَلَنا بأهْلِ بَيتِهِ خاصّةً فلا نُباهِلُهُ ، فإنَّهُ لا يُقْدِمُ على أهلِ بيتِهِ إلاّ و هُو صادقٌ.فلَمّا أصبَحوا جاؤُوا إلى رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله و معَهُ أميرُ المؤمنينَ و فاطمةُ و الحسنُ و الحسينُ صلوات اللّه عليهم ··· فَعَرَفواحديث و قالوا لرسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : نُعْطيكَ الرِّضا فَأعْفِنا من المُباهَلة ، فصالَحَهُم رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله على الجِزيةِ و انْصَرَفُوا .
نصاراى نجران به همراه رئيس و نايب و ··· نزد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمدند و عرض كردند: ما را به چه دعوت مى كنى؟ فرمود: به اين كه شهادت دهيد خدايى جز اللّه نيست و من فرستاده خدايم و عيسى بنده اى مخلوق است كه مى خورد و مى آشامد و صحبت مى كند ··· پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: پس با من مباهله كنيد. اگر من راستگو باشم لعن و نفرين ، شما را مى گيرد و اگر دروغگو باشم لعن و نفرين ، مرا مى گيرد. گفتند: منصفانه است. آن گاه وعده مباهله گذاشتند.وقتى به خانه هاى خود برگشتند بزرگانشان گفتند: اگر با قوم خود به مباهله آمد با او مباهله مى كنيم ؛ زيرا در اين صورت او پيامبر نيست اما اگر فقط با خانواده اش براى مباهله آمد با او مباهله نمى كنيم؛ چون اگر خانواده اش را به خطر انداخت حتما راست مى گويد.صبح كه شد نزد پيامبر خدا آمدند، ديدند آن حضرت ، امير المؤمنين و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام را همراه خود آورده است . آنان متوجّه شدند و به رسول خدا گفتند: با تو توافق مى كنيم، ما را از مباهله معاف بدار. پس، رسول خدا بر گرفتن جزيه از آن ها مصالحه كرد و آنان پراكنده شدند و رفتند.

منبع: میزان الحکمه،جلد دوم.


هر کس عبادت خالص خود را به سوی خداوند بالا فرستد

نوشته شده توسطرحیمی 15ام شهریور, 1396

 

مقام اخلاص یکی از عالی‌ترین مراحل تکامل و سیروسلوک است. در اثر اخلاص، قلب، مرکز تابش انوار الهی می‌گردد و حکمت و دانش از قلب بر زبان جاری می‌شود.

 بازخوانی عمیقتر یک حدیث از حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها در کلام آیت الله جوادی آملی:

حدیثی بسیاز زیبا از حضرت زهرا وجود دارد که متاسفانه بسیاری مواقع به صورت سطحی معنا میشود . در اینجا تفسیر آیت الله جوادی از این حدیث تقدیم میشود.

حضرت زهرا سلام الله علیها فرمود:

من أصعد الی الله خالص عمله اهبط الله الیه أفضل مصلحته.

اگر کسی عمل خالص بکند، و این قدرت را داشته باشد که عمل خالص را به پیشگاه ذات أقدس له ببرد، ذات أقدس اله بهترین و والاترین مصلحت او را به او عطا می‌کند و نازل می‌کند.

این مثل یک باغبانی است که یک نهالی را غرس کرده است و دیگر به فکر آبیاری او نیست. ممکن است روی دیم، کسی دیمی کار کند، گاهی محصول می‌گیرد، گاهی نمی‌گیرد و مانند آن. ما مأموریم که مثل یک باغبانی که در کنار منزلش یک نهالی غرس کرده، مثل فرزند از او نگه داری کنیم، دائماً به سراغ او باشیم، حدوثاً و بقائاً؛ پس یک وقت یک کسی کار خیر انجام می‌دهد، به این فکر نیست که آن را حفظ بکند! گاهی آن را می‌گوید، گاهی آن را با منّت ذکر می‌کند، گاهی مثلاً خوشش می‌آید که دیگران بازگو کنند، یا ازش بهره برداری کنند، بهره برداری تبلیغی و سیاسی؛ این شخص کار خوب کرده است، و امّا کار او زمینی است، همین جا ماند!

وجود مبارک بی بی سلام الله علیها نفرمود اگر کسی کار خوب بکند، خدا بهترین مصلحت را به او می‌دهد! فرمود: کار خوب بکن، این را نگه بدار، این را هدیه بکن، برو و ببر. تا انسان بالا نرود که نمی‌تواند هدیه ای را به پیشگاه ذات أقدس له عطا بکند.

کار خیر را ملائکه می‌برند، گزارش می‌دهند، بالأخره جواب را هم آن‌ها می‌آورند. آن بردن و آوردن هر دو مع الواسطه است، بهره‌اش هم کم است. ولی اگر کسی خودش آن هنر را داشته باشد که همراه ملائکه بالا برود و این کار خیر خود را به پیشگاه ذات أقدس له تقدیم بکند. خودش به همراه عمل برود، آنگاه فاضل‌ترین مصلحت او را ذات أقدس له نازل می‌کند؛ خود خدا، نه بوسیله فرشته‌ها! اهبط الله علیه أفضل مصلحه.

خوب این دستوری است که وجود مبارکی به ما داده است.

فرمود: این کار شدنی است، این کار را انجام بدهید و مانند آن.

***************************

******************

*********

 
حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمودند:
 

مَن اَصعَدَ إلَی اللهِ خالِصَ عِبادَتِهِ، اَهبَطَ اللهُ اَفضَلَ مَصلَحَتِه؛

هر کس عبادت خالص خود را به سوی خداوند بالا فرستد (و پیشکش آستان او کند)، خدا هم بهترین مصلحت خود را بر او فرو می فرستد.

 
مجموعه ورّام، ج 2، ص 108
 شرح حدیث:
اگر گفته اند: «از تو حرکت، از خدا برکت» در زمینه ی مسائل عبادی و معنوی هم چنین است.
خداوند عبادتهای ریایی و متظاهرانه را قبول نمی کند. اصلاً چنین عبادتی حالت «صعود» ندارد و بالا نمی رود و در حد و مرتبه ی زمین و مادیات و نفسانیات باقی می ماند.
اما پروردگار خلوص در عبادت را می پذیرد و پاداش می دهد.
اخلاص بالی می شود که اعمال را به پرواز در می آورد و تا عرش خدا می برد. کسی که بخواهد عبادتش پذیرفته ی خالق گردد، باید آن را به «اخلاص» مجهز کند تا زمینه ی صعود داشته باشد.
خدا کریم است و به اقتضای کرم خویش آنچه را به مصلحت بنده ی مخلص خود بداند به او عطا می کند و از خزانه ی غیب و گنجینه ی جود خود به بنده اش ارزانی می دارد.
انجام عمل خالص و عبادت بی ریا بسی دشوار است.
عاملان گاهی در باتلاق ریا می افتند و اعمال گاهی به تظاهر و مردم فریبی و دنیاخواهی آلوده می شود.
مخلصان هم به تعبیر روایات در «خطر عظیم» اند و ابلیس وسوسه گر پیوسته می کوشد تا نیتها را خراب و اعمال عبادی را آلوده به ریا کند.
اگر بنده عبادت خالص به درگاه خدا بفرستد، او بهترین صلاح و مصلحت را به وی می بخشد.
حکمت های فاطمی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از حضرت فاطمه (علیها السّلام)) ،
جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم (1390)

 

اصل خیرات ما را بیمه می کند

نوشته شده توسطرحیمی 5ام شهریور, 1396

 

حجت الاسلام هاشمی نژاد:
اصحاب متحیر شدند از این حرف.
گفتند این چه حرفی است؟
شما وجودتان خیر و برکت است
امام علی علیه السلام  می فرمایند من در دوران عمرم به هیچکس خوبی نکردم.
اصحاب متحیر شدند از این حرف. گفتند این چه حرفی است؟ شما وجودتان خیر و برکت است.
 
 حضرت فرمودند به این دلیل می گویم؛ کلام قرآن:
 
إن أحسنتم أحسنتم لأنفسکم وإن أسأتم فلها (آیه 7 سوره مبارکه اسرا)
 
 ” اگر نیکی کنید، به خودتان نیکی می‌کنید؛واگربدی کنید باز هم به خودمی‌کنید “
 
اصل خیرات ما را بیمه می کند. 
 
هرچه کنی به خود کنی    گر همه  نیک  و بد کنی
 
 
منبع: سخنرانی حجت الاسلام هاشمی نژاد؛ حسینیه کاشانی/ تیر96

چگونه حاجت خود را از خدا بخواهیم؟

نوشته شده توسطرحیمی 5ام شهریور, 1396

 

یکی از مسائلی که در این باره وجود دارد این است که خیلی‌ها می‌گویند خداوند خواسته و نیازهای ما بندگان را می‌داند، آیا باز هم باید حوائج‌مان را مطرح کنیم؟
چگونه حاجت خود را از خدا بخواهیم؟ «دعا» از جمله رفتارهای زیبایی است که اهل‌بیت(علیهم السلام) آن را به ما آموختند و حتی می‌توان از آن با تعبیر سلاح مومن نام برد که در بسیاری اوقات با دعا کردن ـ با توجه و اخلاص ـ به سرعت بسیاری از ناجوری‌ها و معضلات پس زده می‌شود و گشایش‌هایی نیز ایجاد می‌شود.
 
امام صادق(علیه السلام) در حدیث در اهمیت این موضوع که گرچه خداوند حاجت‌های بندگانش را می‌داند، اما بهتر است بنده حوائج خود را به محضر الهی عرضه کند، می‌فرماید:
 
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ:
«إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى یَعْلَمُ مَا یُرِیدُ الْعَبْدُ إِذَا دَعَاهُ وَ لَکِنَّهُ یُحِبُّ أَنْ تُبَثَّ إِلَیْهِ الْحَوَائِجُ فَإِذَا دَعَوْتَ فَسَمِّ حَاجَتَک‏»
 
خداوند متعال حاجت بنده خود را پیش از دعا می داند، اما دوست دارد حاجت‌ها با جزئیات به او گفته شود، پس هنگام دعا، حاجت خود را نام ببر.
 
کافی/ ج2/ ص476

احکام و آداب عقیقه

نوشته شده توسطرحیمی 25ام مرداد, 1396

در دین مبین اسلام تولد فرزند دارای احکامی است که بعضی واجب و برخی مستحب می باشد. عمل به این احکام در زمینه سازی برای سلامت و تربیت معنوی فرزند نقش بسزایی دارد. موارد ذیل، بعضی از این احکام مستحب است:

مستحب است کودک را پس از تولد در صورتی که ضرری متوجه او نشود، بشویند و نیز در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه بگویند و کام او را با آب فرات و تربت سید الشهداء علیه السلام بردارند و برای او نام نیک انتخاب کنند که این از حقوق فرزند بر پدر می باشد، و بهترین اسمها اسمی است که متضمّن معنای عبودیّت برای خداوند تعالی باشد، مثل: عبدالله، عبدالرحمن، عبدالرحیم و… و پس از آن اسماء انبیاء و ائمه علیهم السلام و از همه اسمها بهتر «محمد» است.

[و برای دختر نیز مستحب است نامی مناسب و دارای معنای خوب، مثل: فاطمه، زهراء، زینب، خدیجه و… انتخاب کنند.] و از دیگر مستحبّات آن است که پس از ولادت طفل، ولیمه بدهند.

یکی از مستحبات مؤکّد آن است که برای طفل عقیقه کنند. کسانی که قدرت مالی ندارند، هر گاه توانستند آن را انجام دهند و اگر هیچ گاه نتوانستند عقیقه کنند، اشکالی ندارد. و در استحباب عقیقه فرقی بین فرزند پسر و دختر و نوزاد اول و دوم و غیره نیست.

در ارزش و اهمیت این عمل مستحب، همین بس که از امام صادق علیه السلام نقل شده است: «کُلُّ مَوْلُودٍ مُرْتَهَنٌ بِعَقِیقَتِهِ؛ هر مولودی در گرو عقیقه خود است.» به عبارت دیگر، اگر عقیقه نکند، در معرض انواع بلاهاست.

اما باید دانست که در عقیقه اموری است که توجه به آنها لازم می باشد؛ یا مراعات آنها اولی و مستحب است و یا اصل عقیقه بدون آنها محقق نمی شود، و آنها عبارت اند از:

1. عقیقه حتما باید یکی از انعام ثلاثة باشد؛ یعنی یا از جنس گوسفند باشد که البته بز نیز در این باب با گوسفند یک جنس حساب می شود. و یا از جنس گاو باشد و یا از جنس شتر.

2. مستحب است برای مولود پسر حیوانی نر و برای نوزاد دختر حیوان ماده عقیقه شود.

3. مستحب است عقیقه در هفتمین روز ولادت باشد؛ ولی اگر با عذر یا بدون عذر از روز هفتم تأخیر افتاد، استحباب آن ساقط نمی شود، حتی اگر کودک بمیرد، باز هم مستحب است برای او عقیقه کنند. البته اگر قبل از زوال روز هفتم بمیرد، استحباب عقیقه ساقط می شود. و اگر تا زمان بلوغ عقیقه نشد، مستحب است خودش برای خودش عقیقه کند. یعنی تا وقتی طفل بالغ نشده، استحباب و سنت بودن عقیقه برای پدر طفل است و پس از بلوغ، بر خود فرزند سنت است که برای خودش عقیقه کند.

بلکه اگر برای خودش در تمام مدت زندگی عقیقه نکرد، مستحب است برای او پس از مُردنش عقیقه کنند.

 

شرائط عقیقه

4. گفته شده: مستحب است شرائط حیوانی که برای قربانی تهیه می کنند، در حیوانی که برای عقیقه در نظر می گیرند نیز جمع شده باشد؛ یعنی:

الف. حیوان سالم باشد.

ب. اگر شتر است، سنش کمتر از پنج سال نباشد.

ج. اگر گاو است، کمتر از دو سال نباشد.

د. اگر بز است، کمتر از یک سال کامل نباشد.

ه . اگر گوسفند است، کمتر از هفت ماه نباشد.

ادامه »