پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:

امت من چهار گروه هستند:

1 ـ گروهی نماز می خوانند، ولی در نمازشان سهل انگارند “ویل” برای آنهاست، و “ویل” نام یکی از طبقات زیرین جهنم است، خداوند فرمود:

فَوَيلٌ لِلْمُصَلِّينَ *الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ^{(الماعون5/4)}

پس “ویل” برای نمازگزاران است، آنهایی که در نمازشان سهل انگارند.

2 ـ گروهی گاهی نماز می خوانند و گاهی نمی خوانند، پس “غی” مال آنهاست،و “غی” نام یکی از طبقات پایین جهنم است. خداوند متعال فرمود:

فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ فَسَوْفَ يلْقَوْنَ غَيا^{(مريم/59)}

آنگاه پس از آنان جانشيناني به جاي ماندند که نماز را تباه ساخته و از هوسها پيروي کردند و به زودي [سزاي] گمراهي [خود] را خواهند ديد.

سپس جانشین آن مردم خداپرست قومی شدند که نماز را ضایع کرده و از شهوات پیروی کردند، و اینها به زودی در “غی” افکنده خواهند شد.

3 ـ گروهی هیچ وقت نماز نمی خوانند، “سقر” برای آنهاست،“سقر” هم نام یکی از طبقات زیرین جهنم است که خداوند متعال فرمود:

مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ*قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ^{(المدثر43/42)}
چه چيز شما را در آتش [سقر] درآورد* گويند از نمازگزاران نبوديم

(اهل بهشت از اهل جهنم سئوال می کنند)
چه چیزی شما را به “سقر” کشاند؟
در جواب می گویند :
ما از نمازگزاران نبودیم.

4 ـ گروهی همیشه نماز می خوانند، و در نمازشان خشوع دارند.

خداوند متعال فرمود:

قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ*الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ(^{المؤمنون2/1)}
به راستي که مؤمنان رستگار شدند آنهایی که در نمازشان با خشوع هستند.

امیدواریم خداوند متعال همه ما را از گروه چهارم قرار دهد.

وَأَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ ^{(العنکبوت/45)}

نماز را بپادار، که نماز انسان را از هر کار زشت و منکر باز می دارد و یاد خدا بزرگتر است

 نقل شده است:
هنگامی كه شیطان به خداوند گفت من از چهار طرف جلو، پشت، راست و چپ انسان را گرفتار و گمراه می‏كنم “لَأقْعُدَنَّ لَهُم صِراطك المستقیم‌٭ ثم لاتینَّهم مِنْ بَینِ أیدیهم ومِنْ خَلْفِهِم وعَن أیمانِهِم وعَن شمائلهم”

فرشتگان پرسیدند:

شیطان از چهار سمت بر انسان مسلّط است، پس چگونه انسان نجات می‏یابد؟

خداوند فرمود:

راه بالا و پایین باز است؛

راه بالا نیایش و راه پایین سجده و بر خاك افتادن است.

بنابراین، كسی كه دستی به سوی خدا بلند كند یا سری بر آستان او بساید، می‏تواند شیطان را طرد كند.

بحار، ج 60، ص 155

قال َحُسَیْنِ بن علی علیه السلام:

إنَّ شیعَتَنا مَنْ سَلِمَتْ قُلُوبُهُمْ مِنْ کُلِّ غِشٍّ وَ غِلّ وَ دَغَل.

فرمود:

شیعیان و پیروان ما ـ اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام ـ

آن کسانى هستند که أفکار و درون آن ها از هر گونه حیله و نیرنگ و عوام فریبى سلامت و تهى باشد

_{تفسیرالإمام العسکرى علیه السلام: ص 309، ح 154، بحارالأنوار: ج 65، ص 156، ح 11}

نذر صحيح فقط بايد براي خدا باشد و صيغه نذر هم (لله علي….) مي ‌باشد؛

يعني براي خدا به عهده من باشد…

اما اين گونه نذر منافات ندارد كه متعلّق آن امور خير باشد.

خبرگزاری «حوزه» پرسش مقلّدین و پاسخ مراجع معظم تقلید دربارۀ نذر و موضوعات اطراف آن را منتشر می کند.

* سؤال: نذر چيست لطفاً توضيح دهيد؟.

جواب: نذر آن است كه انسان ملتزم شود كه كار خيري را براي خدا به جا آورد، يا كاري را كه نكردن آن بهتر است براي خدا ترك نمايد. (1)

* سؤال: آيا انسان مي ‌تواند كار حرام و مكروه يا مباحي را نذر كند؟.

جواب: اگر انسان نذر كند كه كار حرام يا مكروهي را انجام دهد، يا كار واجب يا مستحبي را ترك كند، نذر او صحيح نيست و همچنين اگر نذر كند كه كار مباحي را انجام دهد يا ترك نمايد چنانچه به جا آوردن آن و تركش از هر جهت مساوي باشد، نذر او صحيح نيست. (2)

* سؤال: اگر پدر يا مادري نذر كند كه دختر خود را به سيدي شوهر دهد آيا بعد از آن كه دختر به سن تكليف رسيد لازم است كه پدر و مادر به نذر خود عمل كنند؟.

جواب: احتياط آن است كه اگر بتوانند او را راضي نمايند كه به سيد شوهر كند، لازم است به نذر خود عمل كنند. (3)

* سؤال: اينجانب عهد و نذري كرده ‌ام كه روزهاي دوشنبه و پنج شنبه را روزه بگيريم حال والدينم اجازه نمي ‌دهند كه روزة نذري خود را ادا كنم؛ تكليف من در اين ارتباط چيست؟

جواب: اگر صيغة عهد و نذر را به عربي و يا فارسي نخوانده باشيد، روزه گرفتن برشما واجب نيست و هر وقت كه بتوانيد روزه بگيريد، مانعي ندارد و اگر با خواندن صيغة نذر، نذر محقق شده باشد هرگاه پدر، او را از انجام مورد نظر نهي كند، انجام دادن آن لازم نيست و گناهي ندارد. احسان و كار خير موكول به اجازه از والدين نيست امّا در مواردي كه نهي مي ‌كنند و يا با انجام آن كار، والدين اذيت مي ‌شوند آن عمل را ترك نماييد. (4)

* سؤال: اگر كسي چند روزي روزة نذري داشته باشد بعد از برآورده شدن حاجت، روزه گرفتن او به تأخير بيفتند مي ‌تواند هر وقت خواست آن روزه‌ ها را ادا كند؟.

جواب: اگر صيغه شرعي نذر را خوانده باشد و در نذر گرفتن روزه را مقيّد کرده که بلافاصله بعد از رسيدن به حاجت و يا زمان مشخص انجام دهد بايد در همان زماني كه قرار گذاشته است روزه ‌ها را بگيرد و الا كفاره نيز بر عهدة او مي ‌آيد ولي اگر صيغه شرعي نذر (لله عليّ…. براي خدا به عهده من باشد كه…) را نخوانده باشد و يا اگر صيغه خواندنِ گرفتنِ روزه را مقيد به زمان خاص نکرده روزه ‌ها را با تأخير هم بگيرد، اشكال ندارد. (5)

* سؤال: اگر كسي چيزي نذر كند ولي آن را ادا نكند چه حكمي پيش رو دارد؟.

جواب: اگر نذر شرعي كرده باشد و به آن عمل نكند، گناه كرده و كفاره بر او واجب مي ‌شود و كفاره نذر 60 روز روزه گرفتن يا اطعام 60 فقير مي ‌باشد. (6)

ادامه »

شخصی به نام حسین بن عُلوان می‌گوید : در مجلسی که برای کسب دانش شرکت کرده بودیم نشسته بودم و هزینه ی سفر من تمام شده بود . یکی از کسانی که در آن جلسه بود گفت : برای این گرفتاری به چه کسی امیدواری ؟ گفتم به فلانی . گفت : به خدا سوگند ، حاجتت برآورده نمی‌شود و به آروزی خود نخواهی رسید و مقصودت حاصل نخواهد شد . گفتم : از کجا می‌دانی خدا تو را بیامرزد ؟ گفت من از امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمود در یکی از کتاب‌ها خوانده‌ام که خدای متعال فرموده است به عزّت و عظمت و شرف و بزرگواری و سلطه ام بر جمیع ممکنات سوگند که آرزوی هر کس را که به غیر من امید بندد نا امید خواهم کرد و لباس ذلّت و خواری بر او خواهم پوشاند و او را از پیش خود می رانم و از فضل خویش دور می‌کنم . آیا در گرفتاری‌ها غیر من را می‌طلبد در صورتی که گرفتاری‌ها به دست من است ؟!

آیا به غیر من امید دارد و درِ خانه ی غیر مرا می‌کوبد با آن که کلید های همه ی درهای بسته نزد من است و درِ خانه ی من به روی کسی که مرا بخواند باز است ؟!
کیست که در گرفتاری‌های خود به من امید بسته و من امید او را قطع کرده باشم ؟
چه کسی در مشکلات بزرگی که برای او پیش آمده است به من امیدوار گشته که امیدش را قطع کرده‌ام ؟
من آرزوهای بندگانم را پیش خود محفوظ داشتم و آن‌ها به حفظ و نگهداری من راضی نگشتند و آسمان‌ها را از کسانی که از تسبیح من خسته نمی‌شوند [ : فرشتگان ] پر کردم و به آن‌ها فرمان دادم که درهای بین من و بندگانم را نبندند ولی آنان [ : بندگان ] به قول من اعتماد نکردند .
آیا کسی که به غیر از من امیدوار است نمی‌داند که اگر برای او حادثه‌ای پیش آید چه کسی غیر از من می‌تواند بدون اذنِ من گرفتاری او را برطرف سازد ؟ پس چرا از من رویگردان است با این که از فضل و کَرَم خود چیزی به او داده‌ام که از من نخواسته بود سپس آن را از او می‌گیرم و برگشت آن را از من نمی‌خواهد و از غیر من می‌طلبد ؟
او درباره ی من چه اندیشه‌ای دارد ؟ من که بدون تقاضا و سؤال به او عطا می‌کنم ، آیا هنگامی که از من بخواهد به او پاسخ نمی‌دهم ؟
آیا من بخیل هستم که بنده ام مرا بخیل می پندارد ؟!
آیا هر جود و کَرَمی از من نیست ؟!
آیا عفو و رحمت در دست من نیست ؟!
مگر من محل آرزوها نیستم ؟!
بنابراین چه کسی جز من می‌تواند آرزوها را قطع کند ؟!
آیا آن‌ها که به غیر من امید دارند نمی ترسند [ از عذاب من یا از این که نعمتهایم را از آنان قطع کنم ] ؟
اگر همه ی اهل آسمان‌ها و زمینم به من امید بندند و به هر یک از آن‌ها به اندازه ی امیدواری همه ی آنان بدهم به اندازه ی عضو مورچه ای از فرمانروایی و قدرت و ملک من کاسته نمی‌شود و چگونه کاسته شود از ملکی که من سرپرست آن هستم ؟

پس بدا به حال آن‌ها که از رحمتم نا امیدند و بدا به حال آن‌ها که مرا معصیت کرده و از من پروا ندارند .
بنابراین ، انسان باید فقط به خدا اعتماد کند و از دیگران چشم بپوشد که امیر مؤمنان علیه السلام فرمود :

. . . مَن تَوَکَّلَ عَلَیهِ کَفاهُ . . .
. . . هر کس بر او توکل کند ، خدا او را کفایت می‌کند . . .

ادامه »

بصیرت از صفات شایسته و ستوده ای است که یک مسلمان در زندگی فردی و اجتماعی خویش باید از آن برخوردار باشد. در مبارزات و فعالیت های سیاسی و اجتماعی و موضع گیری ها جایگاه بصیرت روشن تر می گردد. بدون بصیرت، عبادات، مبارزات و جنگ انسان نیز نتیجه و ثمر مطلوب را ندارد و گاهی پس از سال ها عبادت و ریاضت و یا مبارزه با دشمن، انسان بی بصیرت در مسیر باطل و در برابر حق قرار می گیرد چنان که در تاریخ نمونه های فراوانی دیده می شود.

مکتب حیات بخش اسلام به ما می آموزد که در صحنه های زندگی، پیروی ها، حمایت ها، دوستی ها، دشمنی ها و موضع گیری ها براساس شناخت عمیق و بصیرت عمل نماییم و با یقین و اطمینان به درستی کار و حقانیت مسیر و شناخت خودی و بیگانه و حق و باطل گام برداریم.

چنان که برای حرکت از نقطه ای به نقطه دیگر چشم ظاهر لازم است تا در چاه نیفتیم و یا گرفتار راهزنان و دزدان نگردیم برای رسیدن به اهداف متعالی و سیر الی اللَّه و حرکت در مسیر حق چشم بصیرت لازم است تا در دام باطل و شیاطین انس و جن نیفتیم. چه زیبا است تعبیر رهبر فرزانه انقلاب درباره بصیرت:

»بصیرت قطب نمای حرکت صحیح در اوضاع اجتماعی پیچیده امروز است، به گونه ای که اگر کسی این قطب نما را نداشته باشد و نقشه خوانی را بلد نباشد ممکن است ناگهان خود را در محاصره دشمن ببیند. اگر بصیرت نباشد انسان حتی با نیت خوب ممکن است گمراه شود و در راه بد قدم بگذارد.«(هفته نامه صبح صادق، شماره 4200، 20 مهر 1388، ص 2)

چنان که خوارج نهروان به علت نداشتن بصیرت در مقابل امیرمؤمنان علی علیه السلام ایستادند، با آن حضرت جنگیدند و ابن ملجم که از آنان بود، آن حضرت را به شهادت رساند. سپاه عمرسعد با شعار «یا خَیلَ اللَّهِ اَرکبِی فَابْشِرِی بِالجَنَّة» (ای سربازان خدا سوار شوید و بجنگید که بشارت بهشت باد بر شما!) با امام حسین علیه السلام جنگیدند و آن حضرت و فرزندان و برادران و یارانش را به شهادت رساندند و کودکان و زنانش را به اسارت گرفتند. در زمان ما نیز برخی گروه ها و افراد در مقابل نظام اسلامی و ولی فقیه می ایستند و این نشان از نداشتن بصیرت سیاسی آنان است.

ادامه »

مرحوم آیت الله علی سعادت پرور تهرانی در آخرین جلساتی که با شاگردان خاص خودشان داشتند فرموده بودند:

«مردنم را به من نشان دادند، واضح واضح و هم اکنون نیز آن زمان برایم مشهود است، دیدم که انبیا و اولیای الهی(ع) در تشییع جنازه ام شرکت کرده اند و این به خاطر آن است که بنده چهل سال در وقت سحر با توجه، صد مرتبه سوره «قل هو الله احد» را می خواندم و به روح یکصد و بیست و چهار هزار پیامبر هدیه کرده ام.»_{(به نقل از سایت استاد علی فروغی از شاگردان ایشان)}

درباره عظمت تلاوت سوره توحید، روایات عجیبی در میان فرمایشات معصومین علیهم السلام آمده است؛ از جمله:

از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل شده است که فرمودند:

«هر کس که قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را هنگام خواب سه مرتبه بخواند، خداوند پنجاه هزار ملک را بر او موکّل می‏نماید تا در آن شب حراستش کنند».^{(الکافی، ج 2، ص 620)}

امیر المؤمنین علیه السّلام نقل می‏ نماید که رسول خدا ^{صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم} فرمودند:

«کسی که به هنگام خواب صد بار سوره توحید را بخواند، خداوند گناهان پنجاه سال او را می‏بخشد.» ^{(الکافی، ج 2، ص 539)}

همچنین از امیر المؤمنین علیه السّلام نقل شده است که فرمودند:

«کسی که پس از نماز صبح، یازده بار «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» بخواند، در آن روز گناهی از او سر نمی‏زند؛ گرچه شیطان خوار شود(یعنی شیطان هر چه تلاش کند، نتواند انسان را به گناه بکشاند و بدین ترتیب خوار شود).»^{(ثواب‏الأعمال و عقاب الاعمال، ص 277)}

ادامه »

از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام پرسیدند:

کدام عمل محبوبتر است نزد خدا؟

حضرت فرمود: انتظار فرج.

و از حضرت امام زین ‏العابدین علیه السلام منقول است که فرمود: غیبت امام دوازدهم ممتد خواهد شد و اهل زمان غیبت او که قائل باشند به امامت او، و انتظار ظهور آن حضرت کشند، بهترین اهل هر زمان خواهند بود، زیرا که حق تعالی از عقل و فهم و معرفت آن قدر به ایشان عطا فرموده است که غیبت نزد ایشان به منزله مشاهده گردیده است؛ و خدای عزوجل ایشان را در آن زمان به منزله جماعتی گردانیده که جهاد کنند در پیش روی رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم به شمشیر؛ ایشانند مخلصان به حق و شیعیان مایند به راستی و دعوت کنندگانند خلق را به سوی دین خدا در پنهان و آشکار. و فرمود که انتظار فرج کشیدن از بزرگترین فرجها است.

و ایضاً از آن حضرت منقول است که هر که ثابت بماند بر ولایت ما در غیبت قائم ما، عطا کند به او حق تعالی ثواب هزار شهید از شهیدان بدر و احد. و به سندهای معتبر از حضرت صادق علیه السلام منقول است که هر که انتظار ظهور قائم کشد و بمیرد، به منزله کسی است که در زیر خیمه حضرت قائم با آن حضرت باشد، بلکه مثل کسی است که در پیش روی او شمشیر زند و جهاد کند، بلکه به منزله کسی است که در خدمت حضرت رسول صلی الله علیه و آله وسلم شهید شده باشد. و از حضرت صادق علیه السلام منقول است که بر مردم زمانی خواهد آمد که غایب شود از ایشان امام ایشان. پس خوشا به حال آن‏ها که ثابت بمانند به امر ما در آن زمان.

جابر جعفی نیز از امام باقر علیه السلام نقل نموده كه فرمود: «زمانی بر مردم خواهد آمد كه در آن زمان، امامشان غایب خواهد شد؛ پس خوشا به حال كسانی كه بر امر ما ثابت باشند؛ همانا كم‌ترین پاداش ایشان، آن است كه خداوند خطاب به آنان می‌فرماید: بندگان من! به سرّ من ایمان آوردید و غیبت حجت مرا تصدیق نمودید؛ پس به بهترین پاداش از سوی من بر شما بشارت باد! بندگان من شمایید از شما می‌پذیرم و شما را عفو می‌نمایم و به وسیله شما، رحمت و باران را بر بندگانم نازل می‌كنم و برای شما است كه از بندگان بلا و عذاب را دور می‌كنم…»1

1.كمال الدین و تمام النعمه، شیخ صدوق، ج1، ص330، ح15.

آیت‌الله سبحانی در درس خارج اصول در مسجد اعظم قم با اشاره به روایتی از حضرت امیر علیه السلام ، اظهار کرد: حضرت در این حدیث فرمودند:

« فقط دو شخص کمرم را شکستند، عالمی که از انجام گناه ابائی ندارد و نادانی که اهل عبادت باشد. آن عالم با ارتکاب گناهان، مردم را از دینداری فراری می‌دهد و این نادان، به خاطر جهلش،‌ مردم را به سمت باطل می‌کشاند».

وی خطاب به طلاب ملبس به لباس مقدس روحانیت، گفت:

کار شما بسیار سخت‌تر از دیگران است، چرا که اگر آنان گناه کنند، گناهی شخصی محسوب می‌شود، اما اگر از عالم، گناهی سر بزند، سبب ضربه به دین و دوری مردم از دین خواهد شد.

این مرجع تقلید با بیان این‌که «عالم با هتک حرمت، جامعه را آلوده می‌کند» خاطرنشان کرد: آقایانی که قدرت تبلیغ دارند، باید در این عرصه وارد شده و به آن بپردازند.

آیت‌الله سبحانی با بیان خاطره‌ای از بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، تصریح کرد: در ماه مبارک رمضان برای تبلیغ رفتم و پس از برگشت خدمت امام خمینی(ره) رسیدم و عرض کردم: ما وقتی به تبلیغ می‌رویم، از مسائل علمی عقب می‌مانیم که ایشان فرمودند: «وظیفه‌ای بالاتر از تبلیغ نیست، چرا که آموزش مقدمه تبلیغ است».

این استاد درس خارج حوزه با تأکید بر این‌که «باید با تبلیغ با انحراف شیعیان مقابله کرد» اظهار کرد: امروز ماهواره‌های فارسی زبان بسیاری وجود دارند که به عرضه شبهه پرداخته و ما باید خود را برای پاسخگویی به این شبهات آماده کنیم.

وی وهابیت و عرفان‌های دروغ و باطل را 2 تهدید برای جوانان کشور دانست و گفت: این دو تهدید، متوجه جوانان متدین است تا آنان را از مسجد و محراب دور کنند.

منبع:حوزه نیوز

پیامبر اکرم ^{صلی الله علیه و آله}:

عَلامَةُ المُخْلِصِ أَرْبَعَةٌ:

يَسْلَمُ قَلْبُهُ وَ تَسْلَمُ جوارِحُهُ وَ بَذَلَ خَيْرَه وَ كَفَّ شَرَّهُ

نشانه مخلص چهار چیز است:

دلش درست است،

اعضایش بی‏آزار است،

خیرش به دیگران می‏رسد

و از بد کردن خوددار است.

منبع : تحف العقول ج 21 ص 15

قال‌ الحسین علیه السلام:

فایاک ان تکون ممن یخاف علی العباد من ذنوبهم، و یا من العقوبه من ذنبه، فان الله تبارک و تعالی لایخدع عن جنته ولاینال ما عنده الابطاعته ان‌شاءالله.

مبادا از کسانی باشی که بر دیگران به سبب گناهان و معاصی که انجام داده‌اند، بیمناک و نگران باشی، ولی از کیفر گناهان خود آسوده‌خاطر، زیرا که بهشت را نمی‌توان با خدعه و فریب از خداوند تبارک و تعالی گرفت و انسان جز از راه اطاعت و بندگی به ثواب و نعمت ‌الهی نخواهد رسید. _{بحارالانوار، ج 75، ص 121.}