شعر قاسم صرافان برای امام علی علیه السلام (عید غدیر)

نوری درخشید و به عالم روشنا داد
هادی شد و ره را نشان بر آشنا داد

ظلمت زدود از دهر و چندان فیض بخشید
تا بر کویر جانمان آب بقا داد

آیات قرآن را تلاوت کرد و تفسیر
تا سینه ها را جلوه ای از هل اتی داد

حقِّ صراط المستقیم اش را ادا کرد
وقتی که دل را نوری از خیر النسا داد

ادامه »

(شعر براساس فرمایشات رهبری)

فرمانده ی ما با صلابت گفت :
عید است امّا ما عزاداریم
اندازه ی صدها نفر حاجی
از این سعودی ها طلبکاریم

فرمانده ی ما با صلابت گفت:
ظالم دگر بدبخت خواهد بود
آری همه عالم بداند که
برخورد ایران سخت خواهد بود

فرمانده ی ما با صلابت گفت:
دست خدا پشت و پناه ماست
ای حزب شیطان یادتان باشد
این آخرین هشدار حزب الله ست

آداب اسلامی ست تا اینجا
ما خویشتن داری اگر کردیم
موذی گری هاتان اگر باقیست
از این مواضع باز می گردیم

زهری که در جان تو می ریزیم
در کام ما طعم عسل دارد
کوچکترین بی احترامی هم
از سمت ما عکس العمل دارد

ذریّه ی سعد أبی وقّاص !
دنیا و عقبی أخسر الناسید
آقای ما ذریّه ی زهراست
آقای ما را خوب بشناسید

آقای ما لب تر کند فوراً
سربازهایش دور او هستند
مثل همان روزی که خون دادند
راه ورود بعث را بستند

ما نسل سرخ کربلای پنج
ما فاتح فتح المبین هستیم
ما ذوالفقارانیم و در دستِ
مولا امیرالمومنین هستیم

پایان این تلخیِّ روز افزون
شیرین ترین تقدیر این دنیاست
صاحب حرم، احرام می بندد
آن روز، روز مهدی زهراست

حمید رمی

این­ها به جای اینکه برایت دعا کنند

کف می زنند تا نفست را فدا کنند

یا جای اینکه آب برایت بیاورند

همراه ناله­ی تو چه رقصی به پا کنند

باید فرشته ها، همه با بال­های خود

فکری برای چشمِ پر اشک رضا کنند

هر چند تشنه ای ولی آبت نمی دهند

تا زودتر تو را ز سر خویش وا کنند

این قدر پیش چشم همه دست و پا مزن

اینها قرار نیست به تو اعتنا کنند

بال فرشته های خدا هست پس چرا؟

این چند تا کنیز تو را جابجا کنند

حالا که می­برند تو را روی پشت بام

آیا نمی­شود که کمی هم حیا کنند

تا بام می­برند که شاید سر تو را

در بین راه، با لبه­ای آشنا کنند

حالا کبوتران پر خود را گشوده اند

یک سایبان برای تنت دست و پا کنند

علی اکبر لطیفیان 

ادامه »

تقديم به شهداى مدافع حرم  تيپ فاطميون

در بزم فلك، دوباره اختر داريم
پيوند شقايق و صنوبر داريم

در شام و حلب همنفس “فاطميون”
خون نامه ى لاله هاى پرپر داريم

در دشت شقايقى كه قربانگاه است
از هر نفس لاله ،زمان آگاه است

در معركه‌ى عاشقى “فاطميون”
لبخند رضايت رسول الله است.

محمد مهدی عبداللهی

روسیاه آمدم فقیر توام
تشنه ی جامی از غدیر توام

در دو عالم شریف و محترمم
تازمانی که من حقیر توام

بین این زائران ز فرط گناه
زائر پست و سربه زیر توام

این همه راه آمدم آقا
که بگویم فقط اسیر توام

جامعه خوانده ام میان حرم
تا ببینی که مستجیر توام

مستم و دائم از تو میخوانم
مبتلای توام رضا جانم

سایه ات بر سرم خدا را شکر
شده ام محترم خدا را شکر

ادامه »

صوت

هزینه دانلود یک صلوات

———————————————————————

 کد صوتی

هزینه دانلود یک صلوات

دریافت مولودی با صدای سید مهدی میرداماد 

 

 

دانلود مستقیم مولودی خادما گریه کنون صحنتو جارو میزنن (سال 87) امام رضا (ع)

نام	حجم	زمان
مولودی امام رضا (علیه السلام)با نوای سید مهدی میرداماد	1.1 مگابایت	4:40 دقیقه

ادامه »

امشب دوباره شور تغزل گرفته ام

حس شروع نغمه بلبل گرفته ام

مثل نسیم روی چمن ها دویده ام

هر جا رسیده ام خبر از گل گرفته ام

بر دامن همیشه بهاری و سبز تو

با نور اشک دست توسل گرفته ام

از آسمان برای همه ناز می کنم

تا گنبد طلای تو پرواز می کنم

ادامه »

در اولین قدمم به خاک کربلا خاک می شوم تا طعم شهد شیرین عبودیّت را در کربلا ، این قطعه گم شده بهشت بجشم و به خاک افتم تا شکر گزار آن توفیق بزرگ باشم.

باورم نخواهد شد به کربلا آمده ام ، سرزمین عشق های آسمانی، سرزمین ناله های عاشقانه شبانگاهی ،سرزمین بلندترین حماسه تاریخ ابدیت، سرزمینی که در آن خون اصغر همچو مشتی سهمگین بر دل سنگین آسمان کوبیده شد تا اندکی دل آسمان از آن همه ظلم تاریخ ، به درد آید.

اگر به کربلا بروم ، قطره ای آب خواهم شد در دل فرات تا صدای های های گریه های فرات را بر پیکر قطعه قطعه عباس با تمام وجودم بشنوم.

اما نه !

در خود توان آب شدن را نمی یابم چگونه قطره ای آب باشم و صدای ناله های کودک حسین را بشنوم که از فرط عطش به سختی توان گریه را دارد .

اگر قطره ای آب شوم ،لاجرم نظاره گر ریختن خون خدا در کنار فرات خواهم شد امّا من ضعیف تر از آنم که بتوانم این صحنه را تماشا کنم .اگر قطره ای آب باشم از خود متنفر خواهم شد.

پس اگر به کربلا بروم، قطره ای خون خواهم شد تا از دست حسین علیه السلام به سوی آسمان پرتاب شود تا رضایت خداوند از حسین علیه السلام را طلب کند.امّا من پست تر از آنم که بتوانم خون حسین باشم. پس قطره ای خون خواهم شد تا از پای پر آبله کودک یتیمی بچکد تا ردپایی از مظلومیت در تاریخ بگذارد و فریاد خونخواهی اش را در سرتاسر تاریخ سر دهد، ولی می دانم تاب تحمل آن صحنه ، مرا درهم خواهد شکست.

پس اگر به کربلا بروم قطره ای اشک خواهم شدتا از چشمی بر این همه مظلومیت بچکد . قطره ای اشک خواهم شد تا بچکم و اندکی از این همه آتش غم درونم را سرد کنم.

ای حسین ! ای عطیّه خاصّه الهی بر ما خاکیان بی مقدار ؛ تو به کدامین گناه کشته شدی؟

امّا نه خود می دانم که اگر قطره ای اشک باشم نخواهم توانست برآن همه مصیبت بچکم، زیرامصیبت حسین علیه السلام والاتر از آن است که تنها قطره ای چون من ، ناپاک و بی مقدار، برآن بچکد پس همان خاک خواهم شد و عاشقانه بر مهر عشّاق ابا عبدا… خواهم نشست،

پس همان خاک خواهم شد، آن هم نه خاک کربلا، چون خاک کربلا، خاک بهشت است و من موجودی زمینی و پستم.

خاک خواهم شد، آن هم خاکی بی مقدار که عاشقانه از زیر پای زوّار حسین علیه السلام به هوا خواهم خاست و مستانه در آسمان، از شوق خاک شدن در درگاه حسین، خواهم رقصید.

طلبه دانش آموخته رقیه رحیمی