امدادهای الهی 

بدون شک یکی از نگرانیهای افراد مجرد در اقدام به ازدواج و تشکیل خانواده، ترس از فقر و مخارج سنگین عائله مندی است که چگونه می تواند به تنهایی در مقابل این بار سنگین قد علم کند و آن را به دوش بکشد.

ولی باید این مطلب مهم را یادآور شد که مسلما امدادهای الهی و نیروهای معنوی به کمک افرادی می آید که برای انجام وظیفه انسانی و حفظ پاکی خود اقدام به ازدواج می کنند.

و لذا هر فرد با ایمان می تواند به این وعده الهی دلگرم باشد که خداوند روزی او و خانواده اش را از مکانی که گمانش را نمی دهد، می رساند:

«یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ»

«او را از جایی که گمان ندارد، روزی می دهد.»

همچنان که در حدیث از پیامبر گرامی اسلام ^{صلی الله علیه و آله} نقل شده:

«مَنْ تَرَکَ التَّزْوِیجَ مَخَافَةَ الْعَیْلَةِ فَقَدْ أَسَاءَ ظَنَّهُ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ «إِنْ یَکُونُوا فُقَراءَ یُغْنِهِمُ اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ»؛

«کسی که ازدواج را از ترس فقر و مخارج عائله مندی ترک کند، گمان بد به خدا برده است؛ چرا که خداوند متعال می فرماید: اگر آنها فقیر باشند، خداوند آنها را از فضل خود بی نیاز می سازد.»

و دیگر اینکه همه موجودات همواره محتاج و نیازمند امدادهای الهی می باشند و هر کدام به میزان استعدادشان از آن بهره مند می گردند:

جمله را بر قدر استعدادهمی رسد در هر مقام امدادها

خوب است بدانیم که جناب راغب اصفهانی در تعریف کلمه امداد می گوید: کلمه امداد غالبا در مورد کمکهای مفید و مؤثر به کار برده می شود و کلمه «مد» در موارد مکروه و ناپسند.»

و با توجه به آیه ذیل:

«إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا … یُمْدِدْکُمْ رَبُّکُمْ»:

«اگر صبر کنید و تقوا پیشه سازید…، پروردگارتان شما را امداد می کند.»

به این مطلب دست پیدا می کنیم که امداد غیبی و کمک معنوی بی دلیل نمی باشد، بلکه محتاج شرائطی همچون استقامت و تقواست تا افراد شایستگی امداد الهی را پیدا کنند.

و مطلب دیگر اینکه امداد الهی، اختصاص به زمان پیامبر صلی الله علیه و آله ندارد، بلکه هر کس در زمره بندگان خالص خدا و «عِبَادِنَا الْمُخْلَصِینَ» وارد شود، او هم لایق مواهب پروردگار خواهد بود.

نتیجه سخن اینکه، کسانی که از آنچه پایه اصلی پیروزیها را تشکیل می دهد، تلاش و سعی و کوشش آدمی است. آنها که سخت کوش ترند، پیروزترند و آنها که تنبل تر و کم تلاش ترند، محروم ترند ترس فقر ازدواج نمی کنند، باید بدانند خداوند آنها را بی نیاز می کند و هر چه بیشتر اولاد بیاورند، وسعت رزق آنان زیادتر می شود.

اگر در دوره جاهلیت اولاد خود را از ترس فقر می کشتند، امروز هم بسیاری از مردم بچه را سقط می کنند یا از آوردن بچه خودداری می کنند تا به فقر مبتلا نشوند و حال آنکه، رزق به دست خداوند است:

«إِنَّ اللّهَ هُوَ الرَّزّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتینُ»:

«خداوند روزی دهنده و صاحب قوت و قدرت است.»

و همچنین یاری خداوند در روزی هر کس به اندازه نیازمندی او خواهد بود؛ همان طور که امام علی علیه السلام می فرماید:

«تَنْزِلُ الْمَعُونَةُ عَلَی قَدْرِ الْمَئُونَةِ:

کمک [الهی] به اندازه خرجی [و نیاز] فرود می آید.»

و خداوند به واسطه ازدواج و ازدیاد اولاد وسعت در رزق می دهد؛ چنان که در روایتی آمده است:

«کُلَّمَا کَثَّرَ الْعَیَالُ کَثَّرَ الرِّزْقُ:

هر چه [تعداد] افراد خانواده بیشتر شود، رزق هم بیشتر می شود.»

و خداوند سبحان هر صبح و شام روزی واجبی را به بنده خود می رساند؛

همچنان که می فرماید:

«وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلاّ عَلَی اللّهِ رِزْقُها»:

«هیچ جنبنده ای در زمین نیست، مگر اینکه روزی او بر خداوند است.»