عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ:

يَقُولُ إِبْلِيسُ لِجُنُودِهِ أَلْقُوا بَيْنَهُمُ الْحَسَدَ وَ الْبَغْيَ فَإِنَّهُمَا يَعْدِلَانِ عِنْدَ اللَّهِ الشِّرْكَ.

امام صادق عليه السلام فرمود:

ابليس به لشكر خود مى گويد: ميان آنان(مردم) حسادت و تجاوزگرى افكنيد زیرا اين دو خصلت نزد خداوند، برابر با شرك است.

الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 327.

حجت الاسلام والمسلمین سعید امیدیان محقق و پژوهشگر عرصه مهدویت گفت: یکی از فرصت های به وجود آمده برای زمینه سازی ظهور ارتباط انقلاب اسلامی با آموزه های مهدویت است که مصداق بارز و برجسته این ارتباط «حکومت مبتنی بر ولایت فقیه» می باشد.

*ولایت فقیه نشأت گرفته از باور مهدوی

باور به «ولایت فقیه» به مشروعیت آن بر می گردد که در عصر اهل بیت علیهم السلام نیز این باور وجود داشته است، یکی از مسائلی که قبل از حضرت مهدی(عج) و به دوران امام جوادعلیهم السلام مربوط می گردد، ارتباط فقها به عنوان رابطان میان امام و مردم است که در تاریخ از آن به عنوان « سازمان وکالت » یاد شده است، فقهایی به عنوان وکیل و رابط میان ائمه اطهارعلیهم السلام و مردم معرفی می شدند تا آرام آرام جامعه را با این سیستم آشنا سازند و چنانچه دسترسی به امام معصومعلیهم السلام سهل الوصول نیست ارتباط و حلقه اتصالی برای تامین نظر حجت خداوند باشد که فقها از آن دوران تاکنون چنین رسالتی را عهده دار بوده و هستند.

 این سیستم رفته رفته راه اندازی می شود و به یک سازمان وسیعی ارتقا پیدا کرد و عراق، حجاز، ایران، آذربایجان و سایر بلاد اسلامی حتی کشورهای دور دست را هم شامل شد، ارتباط بین امام معصوم علیهم السلام توسط همین سازمان وکالت صورت می گرفت و در دوران امامت حضرت بقیه الله اعظم(عج) شکل جدی تری به خود گرفت.

 حجت الاسلام والمسلمین حسین ابراهیمی، مدیر حوزه علمیه ثقلین در گفت و گو با خبرنگار مهدویت خبرگزاری شبستان در رابطه با اهتمام  حضرت زهرا سلام الله علیها در ولایت مداری و حفاظت از جایگاه ولایت اظهار کرد:

حضرت زهرای مرضیه سلام الله علیها با تمام وجود، ولایت را پذیرا بود و از آن حراست و حفاظت کرد. حضرت سلام الله علیها حتی فرزندش در این راه سقط شد اما ولایت را رها نکرد. آیا حدی بالاتر از این نیز وجود دارد؟

 وی افزود: راوی این روایت سلمان فارسی رضوان الله علیه است که می گوید: «حضرت زهرا سلام الله علیها وقتی به درب مسجد آمدند و دیدند که به امیرالمومنین علی علیه السلام جسارت شد، دستان مبارکشان را بر در گرفتند و فرمودند:«من نفرینتان می کنم» و هنوز نفرین نفرموده بودند که یک مرتبه ستون های مسجد به تکان درآمد.»

حضرت آیت الله وحید خراسانی امروز در ابتدای درس خارج فقه خود، ضمن رد شایعاتی که اخیرا علیه ایشان منتشر شده بود،  گفتند: مطالبی که در این درس بیان می شود برای علماست و نه برای جهال، تحریف مطالب، موجب لعن خداست. خدا لعنت کند آن کسانی که یحرفون الکلم عن مواضعه،آنچه ما نگفتیم به ما نسبت می دهند.

معظم له در ادامه ضمن اشاره به شایعه مذکور بیان داشتند: ما نگفتیم: نبش قبر آن دو(عمر و ابوبکر)، واجب است و جنازه آنها را باید بیرون آورد، بلکه این نتیجه گفته خود صدیق ابوبکر است که گفت: نَحْنُ مَعاشِرَ الْأَنْبِیاءِ لا نُوَرِّثُ ما تَرَکْناهُ صَدَقَة- ما انبیا ارث نمی گذاریم و هرچه از ما می ماند صدقه می باشد.

ایشان در توضیح و بیان سخن مذکورگفتند:: در مبحث حجیت ظواهر ثابت شده، هر سخنی بر آنچه که مطابق با آن و یا ملازم آشکار با آن است، دلالت دارد و حجت و برهان است، بنابر این نتیجه این گفته صدیق(ابوبکر) در مقابل صدیقه کبری این می شود که آن صدقه، حق جمیع مسلمین است و هر مؤمنی از خانه رسول خدا(صلی الله علیه وآله) مورد این صدقه است و بر دفن آن دو در آنجا حق اعتراض دارد.

حضرت آیت الله وحید خراسانی، سپس با اشاره به بحثهایی که در غصب مال می باشد، بیان داشتند:

این جا، این سؤال مطرح می شود: آیا دفن آن دو در آن مکان به اذن همه مسلمین (از زمان رسول خدا تا قیامت) بود و یا چنین اجازه ای نبود؟ بین نفی و اثبات منزله ای نیست. چنین اجازه ای از همه مسلمین نبود، بنابر این آنان به مقتضای حقشان چنان حقی دارند.

حوزه

خداوند متعال در قرآن می‌فرماید:

رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ  ^بقره/201

پروردگارا به ما در دنیا (نیکی) عطا کن و در آخرت نیز (نیکی) مرحمت فرما! و ما را از عذابِ آتش نگاه‌دار

پیامبر مهربان (صلی‌الله علیه و آله و سلم) که همواره جویای حال یاران خود می‌شد، دریافت که یکی از یارانش بیمار و بستری‌شده است. به عیادت او رفت و بر بالینش نشست. پس از احوال‌پرسی، بیمار گفت: یا رسول‌الله! نماز مغرب را با شما به جماعت خواندم، شما سوره قارعه را در نماز خواندید، من آن‌چنان تحت تأثیر قرار گرفتم که به خدا عرض کردم اگر در نزد تو گناهکارم، طاقت عذاب آخرت را ندارم، در همین دنیا مرا عذاب کن. اکنون ای رسول خدا می‌بینی که دعایم اجابت شده و بیمار شده‌ام. 

پیامبر فرمود: دعای درستی نکرده‌ای، می‌بایست در دعا به پیروی از قرآن کریم بگویی:

رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ ^بقره/201

«پروردگارا به ما در دنیا نیکی عطا کن و در آخرت نیز نیکی مرحمت فرما! و ما را از عذابِ آتش نگاه‌دار).

^{با اقتباس و ویراست از کتاب هزار و یک حکایت قرآنی}

امام صادق علیه السلام، مقدار ذکر کثیر روزانه را بیان فرمودند.

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) فِي قَوْلِهِ تَعَالَى «اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِيراً» قَالَ إِذَا ذَكَرَ الْعَبْدُ رَبَّهُ فِي الْيَوْمِ مِائَةَ مَرَّةٍ كَانَ ذَلِكَ كَثِيراً.

‏امام صادق عليه السلام در تبیین آیه 41 سوره احزاب فرمودند:

چنانچه بنده در روز صد بار پروردگارش را ياد كند، اين ذِكرِ كثير است.

النوادر(للأشعري)، ص: 137