فرقه ضاله وهابی بر اساس تفکر غلط با کمک آل سعود بسیاری از آثار دینی را تخریب و به هتک حرمت قبور ائمه بقیع و دیگر اماکن پرداختند. در طول تاریخ جنایات زیادی کرده و امروزه نیز همان تفکر را دنبال میکند؛ در حالی که این عقیده بر خلاف کتاب و سنت است.

 آشنایی با قبرستان بقیع

یکی از پر خاطره ترین مکانهای مدینه، بقیع است ; جایی که نخست آن را بقیع الغرقد می نامیدند. «غرقد» نوعی درخت بوده که در گذشته، در محل این قبرستان و یا در کنار آن قرار داشته و محتملا به تدریج با گسترش قبرستان، آن درختها (که به نظر برخی توتستان بوده) از میان رفته است. بقیع پیش از اسلام، گورستان مردم یثرب بوده و پس از اسلام نیز به عنوان مهمترین گورستان مدینه شناخته شده است. این گورستان با وسعت نسبتا زیاد خود، در طول قرون مختلف اسلامی مدفن صحابه، تابعین و مهمتر از همه، چهار تن از امامان (علیهم السلام) بوده و از این رو محل زیارت تمامی زائران مدینه منوره است. بقیع در ناحیه شرقی مسجد النبی و تقریبا در فاصله دویست متری آن قرار دارد. این قبرستان تا یکصد سال پیش خارج از حصار قرار داشت، اما اکنون تقریبا در میان شهر مدینه واقع شده و با چهار خیابان محاصره گردیده است ; ستین، عبد العزیز، ابی ذر، باب العوالی.

بقیع در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله نیز زیارتگاه بوده و آن حضرت برخی شبها خانه را ترک کرده و تنها به بقیع می رفته و در آنجا به راز و نیاز با خدا می پرداخته است. برخی دختران آن حضرت و نیز برخی از یاران نزدیکش در بقیع مدفونند ; کسانی چون عثمان بن مظعون که از صحابی مورد علاقه رسول خدا صلی الله علیه و آله بود.

قبرستان بقیع تا قبل از تسلط آل سعود، قبه های متعددی داشت که بر روی قبور خاصی ساخته شده بود. اما اکنون به صورت فضای باز و ساده ای در آمده است و قبرها جز نشانی ساده، به صورت سنگی که بالای سر آنها گذاشته شده، چیزی ندارد. با وجود این، تعلق خاطر مسلمانان به مدفون شدگان بقیع باعث گردیده است تا قبر عده ای از بزرگان مدفون، مشخص باقی بماند ; گرچه به مرور زمان، قبور صدها بلکه هزاران تن از صحابه و تابعین به دست فراموشی سپرده شده و قبر آنان نا مشخص مانده است.

قبرستان بقیع

بقیع در گذر تاریخ(1) (2)

ادامه »

نصیحت امام جواد علیه السلام؛

 

مردی از حضرت امام محمد تقی علیه السلام درخواست نصیحت کرد

امام فرمود: می پذیری؟

گفت: آری!

امام فرمود :

صبر را بالش و تکیه های خود قرار ده
فقر را در آغوش بگیر و تحمل کن
و شهوت رانی را کنار بگذار
و با نفس و خواسته دلت مخالفت کند
و بدان که از دید خداوند پنهان نیستی
پس مواظب باش که چگونه می باشی

_{بحارالانوار ج۷۸ ص ۳۵۸}

>

 

ote>

 

پنج فايده اقرار به گناه در شرح حدیثی از امام صادق(عليه السلام)

صاحب کتاب عدة الداعی در شح حدیثی از امام صادق (عليه السلام) پنج فايده اقرار به گناه را برشمردند.

قال الصَّادِقِ(عليه السلام)‏ :

إِنَّمَا هِيَ الْمِدْحَةُ ثُمَّ الثَّنَاءُ ثُمَّ الْإِقْرَارُ بِالذَّنْبِ ثُمَّ الْمَسْأَلَةُ إِنَّهُ وَ اللَّهِ مَا خَرَجَ عَبْدٌ مِنَ الذَّنْبِ إِلَّا بِالْإِقْرَارِ.

صاحب عده الداعی در شرح این روایت گهربار می گوید؛

فكان في الإقرار بالذنب خمس فوائد:

* الأول الانقطاع إلى الله تعالى.

*الثاني انكسار القلب     

*الثالث ربما يحصل عنده الرقة و هي دليل الإخلاص و عنده تكون الإجابة.

 *الرابع ربما كان سبب البكاء و هو سيد الآداب.

* الخامس موافقة أمر الصادق(علیه السلام)

امام صادق عليه السلام فرمود:

آداب دعا عبارتند از مدح خدا، ثناى الهى، اقرار به گناهان سپس درخواست از خدا.

به خدا قسم هيچ كس از گناه جز با اقرار به آن بيرون نرفته است و در اقرار به گناه پنج فايده وجود دارد:

اوّل- منقطع شدن به سوى خداوند متعال.

دوّم- شكسته شدن قلب  

سوّم- گاهی دعا هنگام رقّت قلب صورت می گیرد كه دليل بر اخلاص است و در نتيجه موجب اجابت دعا مى‏گردد.

چهارم- موجب گريه نيز می گردد و گريه كردن، خود سيد الآداب است.

پنجم- موافقت نمودن با فرمان حضرت صادق- عليه السّلام-

عدة الداعی ص180

 

 

مرز بین بردگی و آزادگی! 

اميرالمؤمنين عليه السّلام درحدیثی معیار برده بودن وآزاد بودن انسان را بیان کردند.

 قال امیرالمومنین علیه السلام:

الْعَبْدُ حُرٌّ مَا قَنِعَ، الْحُرُّ عَبْدٌ مَا طَمِعَ  

 امام علی علیه السلام فرمودند :

بنده اگر قناعت كند، «آزاد» است، و بنده آزاد اگر طمع داشته باشد «برده» است!

غررالحكم: ج1 ،ص113

منبع:خبرگزاری «حوزه»

اميرالمؤمنين عليه السّلام درحدیثی ویژگی شخص مغبوط ومغبون را بیان نمودند .

قَالَ أَمِيرُالْمُؤْمِنِينَ(عليه السّلام) :

فِي خُطْبَةٍ لَهُ أَيُّهَا النَّاسُ سَلُوا اللَّهَ الْيَقِينَ وَ ارْغَبُوا إِلَيْهِ فِي الْعَافِيَةِ فَإِنَّ أَجَلَّ النِّعْمَةِ الْعَافِيَةُ وَ خَيْرَ مَا دَامَ فِي الْقَلْبِ الْيَقِينُ وَ الْمَغْبُونَ مَنْ غُبِنَ دِينَهُ وَ الْمَغْبُوطَ مَنْ غُبِطَ يَقِينَهُ.

امير المؤمنين علی عليه السّلام فرمودند:

اى مردم از خداوند بخواهيد به شما يقين عطا كند، و شما را عافيت دهد، بزرگترين نعمت‏ها عافيت مى‏باشد، و خيرى كه همواره در قلب جاى دارد يقين است، مغبون كسى است كه در دين خود زيان كند، و مغبوط شخصى است كه در يقين مورد غبطه ديگران باشد.

بحارالانوار ج67 ص176

آغاز می کنم سخنم را به یا حسین

در می زنم به خانه ی معبود با حسین

کاری به خاطر رمضانم نکرده ام

اما گرفت دست تهیِ مرا حسین

ما روزه دارها همه یاد لب توییم

ای تشنه لب تر از همه ی تشنه ها حسین

آخر مرا برای خودش می خرد شبی

من می شوم مسافر کرب و بلا حسین

طبق روایت شیخ صدوق در کتاب عیون اخبار الرضا علیه السلام ، امام رضا علیه السلام داستانی از حضرت آدم علیه السلام را اینگونه نقل می کنند:

ادامه »

امير المؤمنين عليه السّلام درحدیثی شش حالت جسم وروح را بیان فرمودند.

 

قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عليه السّلام إِنَّ لِلْجِسْمِ سِتَّةَ أَحْوَالٍ الصِّحَّةَ وَ الْمَرَضَ وَ الْمَوْتَ وَ الْحَيَاةَ وَ النَّوْمَ وَ الْيَقَظَةَ وَ كَذَلِكَ الرُّوحُ فَحَيَاتُهَا عِلْمُهَا وَ مَوْتُهَا جَهْلُهَا وَ مَرَضُهَا شَكُّهَا وَ صِحَّتُهَا يَقِينُهَا وَ نَوْمُهَا غَفْلَتُهَا وَ يَقَظَتُهَا حِفْظُهَا  

 

امير المؤمنين عليه السّلام فرمودند:

جسم وبدن را شش حالت است: صحت، بيمارى، مرگ، زندگى، خواب و بيدارى، و روح هم، چنين است، دانش موجب زندگانی آن می شود، جهل، مرگ روح است، شک بیماری آن، یقین، صحت آن؛ غفلت؛ خواب روح و نیز حفظ و یادآوری؛ بیداری روح است.

 

بحارالانوارج58ص40

 

امام علی علیه السلام در سخنی گرانبها دو نشانه اصلی بهترین مردم نزد خدا را بیان فرموده اند.

امیرالمومنین امام على علیه‌السلام فرمودند:

بهترین مردم نزد خداى متعال کسانى هستند که در اطاعت از خدا استوارترند چه به سودشان باشد چه به ضررشان. و حق گو باشند، هر چند تلخ باشد، زیرا که آسمان‎ها و زمین بر اساس حق استوار است.

متن حدیث:

خَیْرُ النّاسِ عِنْدَ اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ اَقْوَمُهُمْ لِلّهِ بِالطّاعَةِ فیما لَهُ وَ عَلَیْهِ وَ اَقْوَلُهُمْ بِالْحَقِّ وَ لَوْ کانَ مُرّا فَاِنَّ الحَقَّ بِهِ قامَتِ السَّماواتُ وَ الاَْرْضُ؛

«بحارالأنوار، ج 32، ص 401»

تا محراب…

برای دریافت فایل ، با توجه به سرعت اینترنت خود ، یکی از سه لینک روبرو را کلیک نمایید:

کیفیت خوب	کیفیت متوسط	کیفیت پایین
6/75 MB دریافت	3/37 MBدریافت	1/7 MB دریافت

 «وقتی ضربت را این دشمنِ خدا بر امیرالمؤمنین وارد کرد، در روایت دارد که حضرت هیچ آه و ناله‌‌‌‌‌ای نکردند؛ اظهار دردی نکردند. تنها چیزی که حضرت فرمودند، این بود:

«بسم اللَّه و باللَّه و فی سبیل اللَّه، فزت و ربّ الکعبة»؛ به خدای کعبه سوگند که من رستگار شدم. بعد هم امام حسن مجتبی (علیه‌‌‌‌‌السّلام) آمد سر آن بزرگوار را در دامان گرفت. روایت دارد که خون از سر مبارکش میریخت و محاسن مبارکش خونین شده بود. امام حسن همانطور نگاه میکرد به صورت پدر، گریه چشمان امام حسن را پر اشک کرد؛ اشک از چشم امام حسن یک قطره‌‌‌‌‌ای افتاد روی صورت امیرالمؤمنین.

حضرت چشم را باز کردند، گفتند: حسنم! گریه میکنی؟ گریه نکن؛ من در این لحظه در حضور جماعتی هستم که اینها به من سلام میکنند؛ کسانی در اینجا هستند - در همان لحظه‌‌‌‌‌ی اول؛ اینی که نقل شده است از حضرت - فرمود:

پیغمبر اینجاست، فاطمه‌‌‌‌‌ی زهرا اینجاست. بعد حضرت را برداشتند - بعد از اینکه امام حسن (علیه‌‌‌‌‌السّلام) نماز را در مسجد خواندند، حضرت هم نشسته نماز خواندند.

ادامه »