امام حسین علیه السلام:

مَن حاوَلَ اَمراً بمَعصِیَهِ اللهِ کانَ اَفوَتَ لِما یَرجُو وَاَسرَعَ لِمَجئ ما یَحذَرُ.

آن که در کاری که نافرمانی خداست بکوشد امیدش را از دست می‌دهد و نگرانی‌ها به او رو می‌آورد.

محمد حسین شهریار از شاعرانی بود که ارادت خاصی به ائمه اطهار داشت و در نمونه اشعار او می توان به شعری که در وصف امام حسین علیه السلام   سروده اشاره کرد.

دانلود شعر خوانی شهریار در وصف اباعبدالله علیه السلام

 باشگاه خبرنگاران

همزمان با فرارسیدن دهه دوم محرم الحرام و ورود کاروان اسرأ به شهر کوفه، شاعران کشورمان، اشعاری را سروده‌اند که در زیر می توانید آنها را مشاهده کنید.

ای سرت سایبان محمل من
گشته بر دور نیزه ات دل من

کاش سنگی که خورده بر سر تو
خصم می‌زد به فرق خواهر تو

از نبوسیدن رُخت خجلم
نیزه را خم کن‌ای عزیز دلم

کاش می‌شد به سینه چنگ زنم
بوسه بر جای زخم سنگ زنم

کاش می‌شد که جامه چاک کنم
خون زپیشانی تو پاک کنم

چند گردی به دور محمل من؟
نیزه! خم شو که آب شد دل من

نیزه خم شو و گر نه سر شکنم
با غمم کوه را کمر شکنم

آتش از سوز سینه ام خجل است
نیزه دارت چقدر سنگ دل است

نی که خم می‌شود مقابل من
او شود دورتر زمحمل من

حنجر تشنه‌ی تو آبم کرد
لب خشکیده ات کبابم کرد

یا بیا خون زصورتت شویم
یا تو خون پاک کن زگیسویم

بر سرم سایه‌ی سرت افتاد
ما تَوَ هَّمت یا شَقیقَ فؤاد

دل گرفتار و زلف تواست کمند
دست من کوته است و نیزه بلند

دیده و دل به طلعت بستم
نرسد بر فراز نی دستم

یاد روزی که مادرت زهرا
همچو جان در بغل گرفت مرا

شانه زد حلقه حلقه مویم را
غرق گل بوسه کرد رویم را

گفت: زینب تو نور عین منی
که شبیه من و حسین منی

چهره ات ماه عالمین من است
صورتت صورت حسین من است

گردش آفتاب و مه تا بود
این شباهت همیشه در ما بود

حال‌ای جان و دل زمن برده
این شباهت چرا به هم خورده

موی زینب سفید و موی تو سرخ
روی زینب کبود و روی تو سرخ

صورت من زآفتاب، کبود
صورت تو زسنگ، خون آلود

من و تو هم مرام و هم دردیم
باز باید شبیه هم گردیم

پس تو بر نوک نیزه گلگون باش
خسته از سنگ و شسته از خون باش

من هم از بهر حلّ این مشکل
می‌زنم سر به چوبه‌ی محمل

«غلامرضاسازگار»

ادامه »

حجت الاسلام مهدی آذرطوسی  کارشناس:

در خصوص سبک های مداحی گفت: سبک های مداحی باید به شکلی باشد که منهای محتوای شعری آن که قطعا با ارزش و خوب است، آهنگ و ریتم این سبک ها در سطح مجالس بی بند و باری نباشد و حتی در صورت حلال بودن باید  در شان  مجلس امام حسین(ع) باشد.

منبع: باشگاه خبرنگاران

پوستر بیانات مقام معظم رهبری:

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای:
امام حسین قیام کرد تا آن واجب بزرگی را که عبارت از تجدید بنای نظام و جامعه اسلامی، یا قیام در مقابل انحرافات بزرگ ‌در جامعه اسلامی است، انجام دهد. این از طریق قیام و از طریق امر به معروف و نهی از منکر است؛ بلکه خودش یک مصداق ‌بزرگِ امر به معروف و نهی از منکر است. البته این کار، گاهی به نتیجه حکومت می‌رسد؛ امام حسین برای این آماده بود. گاهی ‌هم به نتیجه شهادت می‌رسد؛ برای این هم آماده بود.‌۱۳۷۴/۳/۱۹

“امام حسین علیه‌السلام و واجب بزرگ اسلامی”

عاشورا

برای دریافت فایل لایه باز (psd) تصویر اینجا یا اینجا کلیک کنید. 

بازاین چه شورش است که در خلق عالم است

باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است

باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین

بی نفخ صور خواسته تا عرش اعظم است

کاروان امام حسین علیه السلام در روز هفتم محرم شاهد آغاز رسمی قطع آب در کربلا بودند. عبد‌الله‌بن‌حصین‌ازدی در این روز خطاب به امام حسین علیه السلام گفت:آیا آب را نمی‌بینی که به روشنی آسمان است؟

به خدا یک قطره از آن نمی‌چشی تا از تشنگی بمیری.

امام سوم شیعیان در حق او نفرین کرد که خدایا او را از تشنگی بکش و هرگز او را نبخش. حمید‌بن‌مسلم می‌گوید فرجام او بیماریی بود که آب می‌خورد و قی می‌کرد و سیراب نمی‌شد و آن‌قدر آب خورد تا جان داد.

عمرو‌بن‌حجاج صدا زد‌ای حسین این فرات است که سگان و خوکان و گرگان از آن می‌نوشند، اما تو قطره‌ای از آن نخواهی نوشید تا آب گداخته جهنم را بنوشی!

همه این فشار‌ها برای تسلیم امام حسین علیه السلام با بهره‌گیری از ناتوانی کودکان و بی‌تابی زنان بود. پس از چیره شدن تشنگی بر خیمه‌ها و یاران، امام حسین علیه السلام پشت خیمه‌های زنان، نوزده قدم به سمت قبله برداشت و زمین را با تبر حفر کرد ناگاه آبی زلال جوشیدن گرفت همگان نوشیدند و مشک‌ها را پر کردند. سپس چشمه فرو شد و هیچ نشانی از آن به جا نماند.

در مناقب نُه گام و در مدینة‌المعاجز آمده است فرشته‌ای نازل شد و پشت خیمه‌ها خطی کشید و نهر آب جاری شد.

منابع:
۱. ینابیع‌الموده
۲. ناسخ‌التواریخ
۳. مثیرالاحزان
۴. نفس‌المهموم
۵. بحارالانوار
۶. تاریخ طبری
۷. مناقب
۸. انساب‌الاشراف
۹. تذکرة‌الخواص
۱۰. معالی‌السبطین
۱۱. کبریت احمر
۱۲. مقتل‌الحسین مقرم
۱۳. مدینة‌المعاجز
۱۴. مقتل‌الحسین خوارزمی
۱۵. آینه در کربلاست (محمدرضا سنگری)

باشگاه خبرنگاران

شخصيت، قيام و نهضت امام حسين علیه السلام هميشه در كلام معصومين علیه السلام وجود داشته است. از این باب احادیثی در مورد امام حسین علیه السلام از کلام معصومین علیه السلام برایتان در اینجا بیان می‌کنیم.

«حریم پاک»

عن النبى صلی الله علیه و آله قال: … و هى اطهر بقاع الارض واعظم‌ها حرمة و إن‌ها لمن بطحاء الجنة. (۱)

پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در ضمن حدیث بلندى مى‌فرماید:

کربلا پاک‌ترین بقعه روى زمین و از نظر احترام بزرگ‌ترین بقعه‏‌ها است والحق که کربلا از بساط هاى بهشت است.

«سرزمین نجات»

قال رسول الله صلى الله علیه و آله: یقبر ابنى بأرض یقال لها کربلا هى البقعة التى کانت فی‌ها قبة الاسلام نجا الله التى علی‌ها المؤمنین الذین امنوا مع نوح فى الطوفان. (۲)

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: پسرم حسین در سرزمینى به خاک سپرده می شود که به آن کربلا گویند، زمین ممتازى که همواره گنبد اسلام بوده است، چنانکه خدا یاران مؤمن حضرت نوح را در همانجا از طوفان نجات داد.

«عطر عشق‏»

قال على علیه السلام: وا‌ها لک ایت‌ها التربة لیحشرن منک قوم یدخلون الجنة بغیر حساب. (۳)

امیرالمومنین علیه السلام خطاب به خاک کربلا فرمود: چه خوش‌بویى اى خاک! در روز قیامت قومى از تو به پا خیزند که بدون حساب و بى‌درنگ به بهشت روند.

«کربلا کعبه انبیاء»

قال ابوعبدالله علیه السلام: لیس نبى فى السموات والارض و الا یسألون الله تبارک و تعالى ان یوذن لهم فى زیارة الحسین علیه السلام ففوج ینزل و فوج یعرج. (۴)

امام صادق علیه السلام فرمود: هیچ پیامبرى در آسمان‌ها و زمین نیست مگر این که می خواهد خداوند متعال به او رخصت دهد تا به زیارت امام حسین علیه السلام مشرف شود. چنین است که گروهى به کربلا فرود آیند و گروهى از آنجا عروج کنند.

صفحات: 1· 2

امام باقر علیه السلام:

اِنّ الحُسَينَ صاحِبَ كَربَلا قُتِلَ مَظلوما، مَكروبا عَطشانا، لَهفانا فآلَى اللّه‏ُ عَزَّوَجلّ عَلى نَفسِهِ اَن لا ياتيَهُ لَهفانٌ و لا مَكروبٌ و لا مُذنِبٌ و لا مَغمومٌ و لا عَطشانٌ و لا مَن بِهِ عاهَةٌ ثُمَّ دَعا عِندَهُ و تَقَرَّبَ بِالحُسَينِ بنِ عَلىٍّ علیه السلام اِلَى اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ إلاّ نَفَّسَ اللّه‏ُ كُربَتَهُ وَ اَعطاهُ مَسأَلَتَهُ و غَفَرَ ذَنبَهُ وَ مَدَّ فى عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فى رِزقِهِ فَاعتَبِروا يا اُولـِى الاَبصار؛

حسين، بزرگ مرد كربلا، مظلوم و رنجيده خاطر و لب تشنه و مصيب ‏زده به شهادت رسيد. پس خداوند، به ذات خود، قسم ياد كرد كه هيچ مصيبت‏ زده و رنجيده خاطر و گنهكار و اندوهناك و تشنه ‏اى و هيچ بَلا ديده ‏اى به خدا روى نمى‏ آورد و نزد قبر حسين علیه السلام دعا نمى ‏كند و آن حضرت را به درگاه خدا شفيع نمى ‏سازد، مگر اين‏كه خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده مى‏ كند و گناهش را مى‏ بخشد و عمرش را طولانى و روزى ‏اش را گسترده مى ‏سازد. پس اى اهل بينش، درس بگيريد!