اين دعا از دعاهاى بسيار معتبر است و ما بين نسخه‏ هاى آن تفاوت ديده می شود.ما آن را از كتاب مصباح المتهجّد شيخ‏ طوسى نقل مى‏ كنيم.خواندن آن در هر صبح و شام مستحب است و بهترين وقت براى خواندن آن بعد از عصر جمعه است.

سند دعا

دعای عشرات را سید بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع، از شیخ طوسی و شیخ طوسی از احمد بن محمد بن سعید بن عقده از علی بن حسن بن علی بن فضال از ثعلبه بن میمون از صالح بن فیض از ابن مریم از عبدالله بن عطا نقل کرده است که می‌گوید امام محمد باقر علیه السلام از پدرش حضرت علی بن الحسین علیه السلام و او از پدرش امام حسین علیه السلام نقل کرده است که امیرالمومنین علیه السلام این دعا را به من آموخت.^[۱] علامه مجلسی در بحارالانوار،^[۲] دعای عشرات را از جمال الاسبوع سید بن طاووس و در جای دیگر^[۳] از مهج الدعوات با سند دیگری از امام صادق علیه السلام از امیرالمومنین علیه السلام نقل کرده است. کفعمی در بلدالامین^[۴] به نقل از شیخ طوسی و در مصباح با نقل دیگر^[۵] و شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان^[۶] به نقل از شیخ طوسی نقل کرده است.

وجه نام‌گذاری

وجه نامگذاری این دعا به عشرات آن است که قسمتی از جملات پایانی آن ده بار باید تکرار شود.

ثواب قرائت

امام باقر علیه السلام فرمودند: امیرالمومنین علی علیه السلام به امام حسین علیه السلام فرمود: فرزندم البته تقدیرات الهی در حق تو جاری خواهد شد به هر نحوه‌ای که مصلحت او اقتضا کند، پس با من عهد کن که رازی را که با تو می‌گویم تا یکسال پس از شهادت من به هیچکس نگوئی، همانا من تو را خبری می‌دهم که اصل آن از خداوند متعال است و آن دعایی است که تو را تعلیم می‌نمایم تا هر صبح و شام بخوانی، و هزار هزار فرشته که هر یک را خداوند قدرت هزار هزار نویسنده عطا کرده به نوشتن ثواب آن پردازند، و خداوند هزار هزار فرشته را به طلب مغفرت تو برانگیزد که هر یک را نیروی هزار هزار استغفار کننده عطا فرماید، و در بهشت فردوس هزار هزار قصر برای تو بنا کند که در هر قصری هزار هزار خانه باشد، و همسایه جدت رسول خدا(ص) باشی و در دارالسلام برای تو خانه‌ای قرار دهد که مجاور اهل خود باشی، و در بهشت عدن برای تو هزار شهر بنا فرماید و با تو از قبر نامه‌ای محشور شود سخنگو، که به راستی و حق سخن گوید و اعلام دارد که بر صاحب من هیچ ترس و بیم و لغزش و عذابی نیست … و آنگاه حضرت امام حسین علیه السلام عهد کرد که دعا را با همین شرایط پذیرا شود. سپس امیرالمومنین علیه السلام تاکید کرد: چون شهادت تو نزدیک شود این دعا را جز به خاندان و شیعیان و دوستان خود تعلیم مکن، که اگر چنین نکنی و به هر کسی بیاموزی همه نوع حاجت ـ حتی حوایج ناروا ـ به وسیله آن می‌خواهد و بر آورده شود.^[۷]

زمان قرائت

مستحب است دعای عشرات، صبح یا شب خوانده شود. بهترین اوقات قرائت این دعا بعد از عصر روز جمعه است.^[۸]

مضامین

• دعای عشرات با تنزیه، حمد، اقرار به وحدانیت و بزرگی خدا و ذکر حوقله شروع می‌شود. با تنزیه خداوند به عبارت‌های مختلف ادامه می‌یابد. سپس بر رسولان الهی درود می‌فرستد و حمد و سپاس نثار خداوندی می‌کند که پروردگار جهانیان است و بار دیگر خداوند تنزیه می‌شود.
• در فراز بعد نعمت، خیر، برکت و عافیت خداوند یاد می‌شود و بر پیامبر(ص) و خاندان او درود فرستاده و از خدا درخواست می‌کند تا «نعمت و خیر و برکات و سلامتی را بر من، با نجات از آتش دوزخ تمام کن» و از خداوند می‌خواهد تا «شکرگزاری و سلامتی و فضل‏ و کرامت خود را همواره تا زمانی که زنده هستم روزی‏‌ام فرما.»
• در فراز دیگر دعاکننده به وحدانیت خدا، نبوت حضرت محمد(ص) و معاد اقرار می‌کند. به حقانیت امامت علی علیه السلام و اولاد آن حضرت شهادت می‌دهد و می‌گوید: «بار الها! این شهادت را نزد خود برای من ثبت کن، تا آن را در روز قیامت بر زبانم جاری کنی درحالی ‏که‏ از من خشنود باشی، همانا تو بر آنچه می‌خواهی توانایی»
• در ادامه، خداوند را با عبارات مختلفی حمد، و شکر می‌گوید مثل؛ «و تو را سپاس به میزان وزن آبهای دریا، و تو را سپاس به شماره برگ‏ درختان، و تو را سپاس به عدد آنچه روی زمین است، و تو را سپاس به تعداد آنچه کتابت برشمرده و تو را سپاس به عدد آنچه دانشت آن را فراگرفته، و تو را سپاس به شماره آدمیان و پریان و حشرات و پرندگان‏ و چهارپایان و درندگان.» و در پایان جملاتی آمده است که ده بار باید گفته شود و این جملات دلالت بر وحدانیت، زنده بودن و قدرت خداوند دارد.

منبع:ویکی شیعه

فایل صوتی دعای عشرات بانواي مداحان عربي

سيد وليد المزيدي 3.10 MB

ميثم كاظم 7.22 MB

دعای عشرات (پاورپوینت صوتی)

دانلود

میثم کاظم

ولید المزیدی

 متن و ترجمه دعای عشرات

متن و ترجمه:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

سُبْحانَ اللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اللّهُ اَكبَرُ وَ لا حَوْلَ ولا قُوَّةَ إلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظِيمِ

منزه است خدا وستايش خاص خدا است ومعبودى جزخدا نيست وخدا بزرگتر ازتوصيف است وهيچ جنبش ونيرويى نيست جز بوسيله خداى والاى بزرگ

سُبْحانَ اللّهِ آناءَ اللَّيْلِ وَ اَطْرافَ النَّهارِ
تنزيه خداى را در تمام ساعات شب و اوقات روز

سُبْحانَ اللّهِ بِالْغُدُوِّ وَ الآصالِ سُبْحانَ اللّهِ بِالْعَشِىِّ وَ الاِْبكارِ
تنزيه خداي را در بامداد و شامگاهان تنزيه خداى را در شب و صبح

سُبْحانَ اللّهِ حينَ تُمْسُونَ وَحينَ تُصْبِحُونَ
تنزيه خداى را چون شب كنيد و چون به بامدادان درآييد

وَ لَهُ الْحَمْدُ فِى السَّمواتِ وَالاْرْضِ وَ عَشِيّاً وَ حينَ تُظْهِرُونَ
و خاص او است ستايش در آسمانها و زمين و شبانگاه و هنگام ظهر

يُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىِّ وَ يُحْيىِ الاْرْضِ بَعْدَ مَوْتِها وَ كَذلِكَ تُخْرَجُونَ
بيرون آورد زنده را از مرده و برون آرد مرده رااززنده و زنده گرداند زمين را پس ازمردنش و شما هم اين چنين در رستاخيز بيرون آورده شويد منزه است پروردگار تو

سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمّا يَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى المُرْسَلينَ وَ الْحَمْدُلِلّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ
پروردگار عزت از آنچه وصف كنند و درود بر پيامبران و ستايش خاص خدا پروردگار جهانيان است

سُبْحانَ ذِى المُلْكِ وَالْمَلَكُوتِ سُبْحانَ ذِى الْعِزَّةِ وَ الْجَبَرُوتِ
منزه است خداى صاحب ملك و ملكوت منزه است خداى صاحب عزت و جبروت

سُبْحَانَ ذِى الْكِبْرِياَّءِ وَ الْعَظَمَةِ الْمَلِكِ الْحَقِّ الْمُهَيْمِنِ الْمُبينِ الْقُدُّوسِ
منزه است خداى صاحب بزرگى و عظمت آن پادشاه برحق و نگهبان و پاكيزه از هر عيب

سُبْحانَ اللّهِ الْمَلِكِ الْحَىِّ الَّذِى لا يَمُوتُ سُبْحانَاللّهِ الْمَلِكِ الْحَىِّ الْقُدُّوسِ
منزه است خداى فرمانرواى زنده اى كه نميرد منزه است خداى فرمانرواى زنده پاكيزه از هر عيب

سُبْحانَ الْقاَّئِمِ الْدّآئِمِ سُبْحانَ الْدّآئِمِ القاَّئِمِ سُبحَانَ رَبِّىَ الْعَظيِمِ سُبْحانَ رَبِّىَ الاْعْلى
منزه است خداى پاينده جاويدان منزه است خداى جاويدان پاينده منزه است پروردگار بزرگ من منزه است پروردگار برترم

سُبْحانَ الْحَىِّ القَيُّو مِسُبْحانَ الْعَلِىِّ الاْعْلى سُبْحانَهُ وَ تَعالى سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ
منزه است خداى زنده پاينده منزه است خداى والا و برتر منزه است او و برتر است بسيار منزه و پاكيزه است

رَبُّنا وَ رَبُّ الْمَلاَّئِكَةِ وَالرُّوحِ سُبْحانَ الدّآئِمِ غَيْرِ الْغافِلِ سُبْحانَ الْعالِمِ بِغَيْرِتَعْلِيمٍ
پروردگار ما و پروردگار فرشتگان و جبرئيل منزه است خداى جاويدانى كه غافل نيست منزه است داناى ناآموخته

سُبْحانَ خالِقِ ما يُرى و مَا لايُرى سُبْحانَ الَّذى يُدْرِكُ الاْبْصارَ وَلا تُدْرِكُهُ الاْبْصارُ وَ هُوَ اللَّطيفُ الْخَبِيرُ
منزه است آفريدگار ديدنيها و ناديدنيها منزه است خدايى كه ديده ها را درك كند ولى ديده ها دركش نكنند و او است دقيق و كاردان

اَللّهُمَّ إنّى اَصْبَحْتُ مِنْكَ فى نِعْمَةٍ وَ خَيْرٍ وَ بَرَكَةٍ وَ عافِيَةٍ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
خدايا من از لطف تو صبح كردم در ميان نعمت و خير و بركت و تندرستى پس درود فرست بر محمد و آلش

وَ اَتْمِمْ عَلَىَّ ِعْمَتَكَ وَ خَيْرَكَ وَ بَرَكاتِكَ وَ عافِيَتِكَ بِنَجاةٍ مِنَ الْنّارِ وَ ارْزُقْنِى شُكْرَكَ وَ عافِيَتَكَ وَ فَضْلَكَ وَ كَرامَتَكَ اَبَداً ما اَبْقَيْتَنِى
و تمام كن برمن نعمت و خير و بركات و عافيتت را به رهايى از آتش و روزيم كن سپاسگزارى و عافيت و فضل و بزرگواريت را هميشه تا زنده ام دارى

اَللّهُمَّ بِنُورِكَ اهْتَدَيْتُ وَ بِفَضْلِكَ اسْتَغْنَيْتُ وَ بِنِعْمَتِكَ اَصْبَحْتُ وَ اَمْسَيْتُ
خدايا به نور تو راه يافتم و به فضل تو بى نيازى جستم و به نعمت تو روز و شبم را گذراندم

اَللّهُمَّ ِنّى اُشْهِدُكَ وَ كَفى بِكَ شَهِيدا وَاُشْهِدُ مَلاَّئِكَتَكَ و اَنْبِياَّئَكَ وَ رُسُلَكَ وَ حَمَلَةَ عَرْشِكَ وَ سُكّانَ سَماواتِكَ وَ اَرْضِكَ وَ جَميعَ خَلْقِكَ
خدايا من تو را گواه مى گيرم و گواهى تو بس است و گواه گيرم فرشتگان و پيمبران ورسولانت را و حاملان عرشت را و ساكنان آسمانها و زمينت و همه خلق تو را

بِاَنَّكَ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ إلاّ اَنْتَ وَحْدَكَ لا شَرِيكَ لَكَ و اَنَّ مُحَمَّدا صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ وَ اَنَّكَ عَلى كُلِّشَىءٍ قَدِيرٌ
كه تويى خدايى كه معبودى جز تو نيست يگانه اى كه شريك ندارى و اينكه محمد صلى الله عليه و آله بنده و رسول تو است و به اينكه تو بر هر چيز توانايى

تُحْيى وَ تُميتُ وَ تُميتُ وَ تُحْيى
زنده مى كنى و مى ميرانى و مى ميرانى و زنده مى كنى

وَ اَشْهَدُ اَنَّ الْجَنَّةَ حَقُّ وَ اَنَّ الْنّارَ حَقُّ وَ النُّشُورَ حَقُّ وَالْسَّاعَةَ آتِيَةٌ لا رَيْبَ فيهَا
و گواهى دهم كه بهشت حق است و آتش دوزخ حق است و روز رستاخيز حق است و قيامت مسلما خواهد آمد و شكى در آن نيست

وَ اَنَّ اللّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِى القُبُورِ وَ اَشْهَدُ اَنَّ عَلِىَّ بْنَ اَبي طالِبٍ اَميرُ الْمُؤْمِنينَ حَقّا حَقّا
و حتما خداوندكسانى را كه در گورها خفته اند برمى انگيزد و گواهى دهم كه على بن ابيطالب برحق اميرمؤمنان است و البته برحق است

وَ اَنَّ الاْئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ هُمُ الاْئمَّةُ الهُداةُ الْمَهْدِيُّونَ غَيْرُالضّآلّينَ وَ لاَ الُمُضِلِّينَ
و براستى پيشوايان از فرزندان او آنهايند امامان راهنماى راه يافته كه نه گمراهند ونه گمراه شده

وَ اَنَّهُمْ اَوْلِياَّئُكَ الْمُصْطَفَوْنَ وَ حِزْبُكَ الْغالِبُونَ وَ صِفْوَتُكَ وَ خِيَرَتُكَ مِنْ خَلْقِكَ وَ نُجَباَّئُكَ
و گواهى دهم كه آنهايند دوستان برگزيده ات و حزب پيروزت و انتخاب شدگان و بهترين خلق تو و برگزيدگانى

الَّذِينَ انْتَجَبْتَهُمْ لِدينِكَ وَاخْتَصَصْتَهُمْ مِنْ خَلْقِكَ واصْطَفْيَتَهُمْ عَلى عِبادِكَ
كه آنان را براى دين خود برگزيدى و از ميان خلق خود مخصوصشان ساختى و بر بندگانت برگزيدى

وَجَعَلْتَهُمْ حُجَّةً عَلَى العالَمينَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِمْ والسَّلامُ وَ رَحْمةُ اللّهِ وَبَرَكاتُهُ
و آنها را بر جهانيان حجت قرار دادى درودهاى تو بر ايشان و سلام و رحمت خدا و بركاتش بر آنها باد

اَللّهُمَّ اكْتُبْ لى هذِهِ الشَّهادَهَ عِنْدَكَ حَتّى تُلِقِّنَنيها يَوْمَ الْقِيمَةِ وَ اَنْتَ عَنّى راضٍ اِنَّكَ عَلى ما تَشاَّءُ قَديرٌ
خدايا بنويس برايم اين گواهى را نزد خود تا اينكه در روز قيامت آن را بر زبانم جارى كنى در حالى كه تو از من خوشنود باشى زيرا تو بر هرچه بخواهى توانايى

اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمدُ حَمْداَ يَصْعَدُ اَوَّلُهُ وَ لا يَنْفَدُ آخِرُهُ
خدايا ستايش خاص تو است ستايشى كه آغازش بالا رود و انجامش پايان نداشته باشد

اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمدُ حَمْداَ تَضَعُ لَكَ السَّماَّءُ كَنَفَيْها وَ تُسَبِّحُ لَكَ الاْرْضُ وَ مَنْ عَلَيْها
خدايا ستايش خاص تو است ستايشى كه آسمان براى تو دو بال خويش فرو نهد و زمين و آنچه بر آن است زبان به تسبيحت گشايد

اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً سَرْمَداً اَبَداً لاَ انْقِطاعَ لَهُ وَ لا نَفادَ وَ لَكَ يَنْبَغى وَاِلَيْكَ يَنْتَهى فِىَّ
خدايا خاص است ستايش برای تو ، ستايشى دائمى و هميشگى و بى پايان و زوال ناپذير و ستايشى كه سزاوار تو باشد و بسوى تو منتهى گردد و در دل من

وَ عَلَىَّ وَلَدَىَّ وَ مَعى وَ قَبْلى وَ بَعْدى وَ اَمامِى وَ فَوْقى وَ تَحْتى
و بر تن من و در پيش من و با من و پيش از من و پس از من و پيش رو و بالاى سرم وزير پايم

وَ اِذا مِتُّ وَ بَقيتُ فَرْداً وَحيدا ثُمَّ فَنيتُ وَ لَكَ الْحَمْدُ اِذا نُشِرْتُ وَ بُعِثْتُ
و چون مُردم و تك و تنها ماندم و سپس فانى شدم و در هر حال ستايشت كنم و خاص تواست ستايش هنگامى كه دوباره زنده و برانگيخته شوم

يا مَوْلاىَ اَللّهُمَّ وَ لَكَ الْحَمْدُ وَ لَكَ الشُّكْرُبِجَميعِ مَحامِدِكَ كُلِّها عَلى جَميعِ نَعْماَّئِكَ كُلِّها
اى مولاى من خدايا و از آن تو است ستايش و براى تو است سپاسگزارى به تمام انواع حمد و ستايشت همگى ، بر تمام نعمتهايت همگى

حَتّى يَنْتَهِىَ الْحَمْدُ اِلى ماتُحِبُّ رَبَّنا وَ تَرْضى
تا برسد ستايش بدانجا كه تو دوست دارىپروردگارا، و خوشنود گردى

اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلى كُلِّ اَكْلَةٍ وَ شَربَةٍ وَبَطْشَةٍ وَ قَبْضَةٍ وَ بَسْطَةٍ وَ فى كُلِّ مَوْضِعِ شَعْرَةٍ
خدايا مخصوص تو است ستايش بر هر لقمه و هر جرعه و هر حمله كردن و هر بستن و گشودنى و بر هر جاى مويى

اللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداخالِداً مَعَ خُلُودِكَ و لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً لا مُنْتَهى لَهُ دُونَ عِلْمِكَ

خدايا ستايش از آن تو است ستايشى جاويدان به جاويدانى ذاتت و خاص تواست ستايش ستايشى كه در نزد علم تو انتهايى برايش نباشد

وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدا لا اَمَدَ لَهُ دُونَ مَشِيَّتِكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدا لا اَجْرَلِقآئِلِهِ اِلاّ رِضاكَ
و ستايش از آن تو است ستايشى كه پيش مشيت تو پايانى ندارد و از آن تو است حمد، حمدى كه براى گويندهاش جز رضاى تو پاداش نباشد

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلى حِلْمِكَ بَعْدَ عِلْمِكَ وَ لَكَ الْحَمْدُعَلى عَفِْوكَ بَعْدَ قُدرَتِكَ
و خاص تو است ستايش بر بردباريت از پس علم و دانشت و براىتو است ستايش بر گذشتت از پس قدرت و تواناييت

وَ لَكَ الْحَمْدُ باعِثَ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ وارِثَ الْحَمْدِ
و براى تو است حمد كه باعث حمدى و براى تو است ستايش كه وارث آنى

و لَكَ الْحَمْدُ بَديعَ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ مُنْتَهَى الْحَمْدِ
و براى تو است حمد كه پديده آورنده حمدى و براى تو است حمد كه انتهاى آنى

وَلَكَ الحَمْدُ مُبتَدِعَ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ مُشْتَرِىَ الْحَمْدِ
و براى تو است حمد كه خود سازنده حمدى و براى تو است ستايش كه خريدار آنى

وَ لَكَ الْحَمْدُ وَ لِىَّ الْحَمْدِ وَ لَكَ الْحَمْدُ قَديمَ الْحَمْدِ
و براى تو است حمد كه سرپرست آنى و براىتواست ستايش اى ديرينه ستايش

وَ لَكَ الْحَمْدُ صادِقَ الْوَعْدِ وَ فِىَّ الْعَهْدِ عَزيزَ الجُنْدِ قاَّئِمَ الْمَجْدِ
وخاص تواست حمد اى كه وعده ات راست و به پيمانت وفادارى لشكرت پيروزمند و مجد و عظمتت استوار است

وَ لَكَ الْحَمْدُ رَفيعَ الدَّرَجاتِ مُجيبَ الدَّعَواتِ مُنزِلَ الاْياتِ مِنْ فَوْقِ سَبْعِ سَمواتٍ
و ستايش خاص تو است اى والا درجات وپاسخ دهنده دعاها و فرو فرستنده آيات از بالاى هفت آسمان

عَظيمَ الْبَرَكاتِ مُخْرِجَ النُّورِمِنَ الظُّلُماتِ ومُخْرِجَ مَنْ فِى الظُّلُماتِ اِلىَ النُّورِ
و اى خداى بزرگ بركات و برون آرنده نوراز ظلمات وتاريكيها و برون آرنده مبتلايان به تاريكيها را به روشنى و نور

مُبَدِّلَ السَّيِّئاتِ حَسَناتٍ وَ جاعِلَ الْحَسَناتِ دَرَجاتٍ
واى تبديل كننده بديها به خوبيها و قراردهنده خوبيها را درجه خدايا

اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ غافِرَالذَّنْبِ وَ قابِلَ التَّوْبِ شَديدِ الْعِقابِ ذَاالطَّوْلِ لا اِلهَ الاّ اَنْتَ اِلَيْكَ الْمَصيرُ
حمد مخصوص تو است كه آمرزنده گناه و توبه پذير و سخت كيفر و صاحب بخشش و احسانى معبودى نيست جز تو و بسوى تو است بازگشت

اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ فِى الَّليْلِ اِذا يَغْشى وَ لَكَ الْحَمْدُ فِى النَّهارِ اِذا تَجَلّى
خدايا از آن تو است ستايش در شب هنگامى كه سياهيش فرا گيرد و براى تو است ستايش در روز هنگامى كه روشن گردد

وَ لَكَ الْحَمْدُ فِى الاْخِرَةِ وَ الاُْولى وَ لَكَ الْحَمْدُعَدَدَ كُلِّ نَجْمٍ وَ مَلَكٍ فِى السَّماَّءِ
و براى تو است ستايش در انجام و آغاز و براى تو است ستايش به عدد هرستاره و فرشته اى كه در آسمان است

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ الثَّرى وَالْحَصى وَالنَّوى وَلَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ ما فى جَوِّ السَّماَّءِ
و براى تو است حمد به عدد خاك و سنگ ريزه و هسته هاو براى تو است ستايش به شماره آنچه در ميان آسمان است

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ ما فى جَوْفِ الاَرْضِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ اَوْزانِ مِياهِ الْبِحارِ
و براى تو است ستايش به عدد آنچه دردلزمين است و براى تو است ستايش به عدد وزن آب درياها

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ اَوْراقِ الاْشْجارِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ ما عَلى وَجْهِ الاْرْضِ
و براى تو است حمد به شماره برگ درختان و براى تو است ستايش به شماره آنچه در روى زمين است

وَلَكَ اَلْحَمْدُ عَدَدَ ما اَحْصى كِتابُكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ ما اَحاطَ بِهِ عِلْمُكَ
و براى تواست ستايش به شماره آنچه كتاب تو آن را برشمرده و براى تو است حمد به عدد آنچه علمو دانشت بدان احاطه دارد

وَ لَكَ الْحَمْدُ عَدَدَ الاِْنْسِ وَالْجِنِّ وَالْهَوامِّ وَالطَّيْرِوَالْبَهاَّئِم ِ والسِّباعِ
و براى تو است ستايش به عدد انس و جن و خزندگان و پرندگان و چرندگان ودرندگان

حَمْداً كَثيرا طَيِّباً مُباركاً فِيهِ كَما تُحِبُّ رَبَّنا وَ تَرْضى
ستايشى بسيار و پاكيزه و بابركت چنانچه دلخواه تو است اى پروردگار و چنانچه بپسندى

وَكَما يَنْبَغى لِكَرَمِ وَجْهِكَ وَعِزِّ جَلالِكَ
و آن چنانكه سزاوارذات بزرگوار و شوكت جلال تو است

پس مى گوئى ده مرتبه :
لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُوَهُوَ اللَّطيفُ الْخَبيرُ
معبودى نيست جز خداى يكتا كه شريكى ندارد و او را است فرمانروايى و خاص او است ستايش و او است دقيق و كاردان

و ده مرتبه :
لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُالْحَمْدُ يُحْيى وَ يُميتُ
معبودى نيست جز خداى يكتا كه شريكى ندارد و او را است فرمانروايى و ستايش مخصوص او است كه زنده كند و بميراند

وَ يُميتُ وَ يُحْيى وَ هُوَ حَىُّ لا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلى كُلِّشَىءٍ قَديرٌ
و بميراند و زنده كند و او است زنده اى كه نميرد همه نيكيها بدست او است و اوبر همه چيز توانا است

و ده مرتبه
اَسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذِى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ وَاَتُوبُ اِلَيْهِ
آمرزش خواهم از خدايى كه معبودى جز او نيست و زنده و پاينده است و بسويش بازگشت كنم

و ده مرتبه:   يا اَللّهُ يا اَللّهُ اى خدا اى خدا

و ده مرتبه:  يا رَحْمنُ يا رَحْمنُ اى بخشاينده ، اى بخشاينده

و ده مرتبه:  يا رَحيمُ يا رَحيمُ اى مهربان اىمهربان

و ده مرتبه:  يا بَديعَ السَّمواتِ وَالاْرْضِ اى پديد آورنده آسمانها و زمين

و ده مرتبه :  يا ذَاالْجَلالِ وَالاِْكْرامِ اى صاحب جلال و بزرگوارى

وده مرتبه:   يا حَنّانُ يا مَنّانُ اى مهرورز نعمت ده

و ده مرتبه:   يا حىُّ يا قَيُّومُ اى زنده و پاينده

و ده مرتبه:  يا حَىُّ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اى زنده اى كه معبودى جز تو نيست

و ده مرتبه:   يا اَللّهُ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اى خدايى كه جز تو معبودى نيست

و ده مرتبه:  بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم بنام خداى بخشاينده مهربان ِ

و ده مرتبه:  اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ خدايا درود فرست بر محمد و آلش

و ده مرتبه: اَللّهُمَّ افْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ خدايا انجام ده درباره من آنچه را تو سزاوار آنى

و ده مرتبه:     آمينَ آمينَ به اجابت رسان

و ده مرتبه:    قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ بگو او خداى يكتا است

پس مى گويى:

اَللّهُمَّ اصْنَعْ بى ما اَنتَ اَهْلُهُ وَ لا تَصْنَعْ بى ما اَنَااَهْلُهُ
خدايا با من كن آنچه را تو شايسته آنى و مكن با من آنچه را من شايسته آنم زيراكه

فَاِنَّكَ اَهْلُ التَّقْوى وَ اَهْلُ الْمَغْفِرَةِ وَ اَنَا اَهْلُالذُّنُوبِ وَالْخَطايا
تو البته شايسته پرهيزكارى هستى و اهل آمرزشى و من اهل گناهان و خطاهاهستم

فَارْحَمْنى يا مَوْلاىَ وَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمينَ
پس به من رحم كن اى مولاى من و تويى مهربانترين مهربانان

و نيز ده مرتبه مى گوئى:

لاحَوْلَ وَ لاقُوَّهَ اِلاّبِاللّهِ تَوَكَّلْتُ عَلَى الْحَىِّ الَّذى لايَمُوتُ وَالْحَمْدُلِلّهِ
جنبش و نيرويى نيست جز به خدا، توكل بر خداى زنده اى كه نميرد و ستايش خاص خدايى است

الَّذى لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَريكٌ فى الْمُلْكِ وَ لَمْيَكُنْ لَهُ
كه فرزندى نگرفته و شريكى در فرمانروايى ندارد و او را

وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَكَبّرْهُ تَكْبيراً
دوستى براى رفع مذلت نيست و بزرگش شمار كامل و بسيار