با کمال دوستی ما نسبت به امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف ، ظهور او نه به حرف بنده است و نه به حرف شما.

به حضرت امیر علیه‌السلام هم پیشنهاد کردند با معاویه بساز.

اگر بنا بود به حرف آنها گوش کند، از همان اول گوش می‌کرد. به ایشان گفتند:

«با او بسازید، بعد که حکومت شما مستقر شد با او بجنگید»، ولی حضرت به حرف آنها گوش نکرد.

خدا چه صبری داده به حضرت غایب عجل‌الله تعالی‌فرجه‌الشریف که هزار سال است می‌بیند بر سر مسلمان‌ها چه بلاهایی می‌آید و چه بلاهایی خود مسلمانان بر سر هم می‌آورند، و همه را تحمل می‌کند!

در محضر بهجت، ج۱، ص ۱۲۳

 

 

 

دانشنامه مهدویت

 

این برنامه کاملارایگان میباشد
دانشنامه مهدویت، برنامه ایست کامل وجامع برای شناخت هرچه بیشتر آقاصاحب الزمان(عج)
بابیش از ۱۳۰۰ مطلب(داشتن این برنامه به هرمسلمانی توصیه میشود)
جهت استفاده از این برنامه لطفا سه صلوات جهت سلامتی وظهور آقاامام زمان(عج) بفرستیدوهمچنین مارا از دعای خیرتان محروم نکنید.

دانلود با لینک مستقیم

حجم ۶٫۹ مگابایت

برای دانلود این برنامه، کد زیر را اسکن کنید

 

فهرست عناوین قرار داده شده دربرنامه:
معرفی مهدویت
امام مهدی شناسی
تاریخ مهدویت
دوران غیبت
دوران ظهور
نشانه های ظهور
جغرافیای ظهور
رجعت
حکومت مهدوی
موعود شناسی
موعود در مذاهب اسلامی
موعود در ادیان الهی
موعود در مکاتب غیر الهی
در انتظار یار
مدعیان مهدویت
تشرف یافتگان
مهدویت و شبهات
امام عصر(عج) در قرآن
امام عصر(عج) در روایات
دلنوشته های مهدوی
کمی تامل
کمی بیشتر بدانیم
اشعار
ادعیه
داستان
پیامک مهدوی
فرهنگ انتظار
مهدویت و عاشورا
شباهت امام عصر(عج) به انبیاء
امام زمان(عج) در کلام بزرگان
کرامات
اس ام اس

 

ادامه »

السلام علیک یا اباصالح المهدی

***

من گریه میکنم که تماشا کنی مرا

مانند طفل گمشده پیدا کنی مرا

حَجت قبول دلبر احرام بسته ام

ای کاش در دعایِ خودت جا کنی مرا

با گریه کردن این دلِ من زنده می شود

دلمرده آمدم که تو احیا کنی مرا

اسباب زحمتِ تو شده این گدا ، ولی

هرگز مباد از سر خود وا کنی مرا

ای کاش امشبی که تو راهیِ مشعری

همراه خویش راهی صحرا کنی مرا

تو سفره دارِگریه ماه مُحَرمی

چشمی پُر اشک می شود اعطا کنی مرا ؟

آقا قسم به چادر خاکی مادرت

خواهم شریک گریه ی زهرا کنی مرا

آیا شود که مثلِ شهیدان دمِ وصال

با رویِ غرق خون شده زیبا کنی مرا

بیت الحرام سینه زنان خاک کربلاست

دارم امید مُحرِم آنجا کنی مرا

همراه خویش زائر شش گوشه ام کنی

مسند نشین عرشِ مُعلا کنی مرا

ای روضه خوان تنگ غروب مِنا بیا

پرچم به دوشِ ماتمِ کرب و بلا بیا

***

حاجی فاطمه شده صحرا نشین خدا

صاحب حرم دگر بشود از حرم جدا

رضا رسول زاده

 انسان با خود کاری می‌کند که هیچ دشمنی با او نمی‌کند، و آن اینکه سرچشمه صلاح را تا روز قیامت خشک می‌کند!

ازاین‌رو، معلوم نیست که همه باطناً به حضرت حجت عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف در وقت ظهور ایمان بیاورند، عده‌ای از روی اکراه ایمان می‌آورند.

در محضر بهجت، ج۲، ص۲۲۲

***

سبب غیبت امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف خود ما هستیم زیرا دستمان به او نمی‌رسد، وگرنه اگر در میان ما بیاید و ظاهر و حاضر شود چه کسی او را می‌کشد؟! آیا جنیان آن حضرت را می‌کشند، یا قاتل او انسان است؟! ما از پیش در طول تاریخ ائمه علیهم‌السلام، امتحان خود را پس داده‌ایم که آیا از امام تحفظ و اطاعت می‌کنیم و یا اینکه او را به قتل می‌رسانیم؟!

انحطاط و پستی انسان به‌حدی است که قوم حضرت صالح علیه‌السلام ناقه صالح را با اینکه وسیله ارتزاق و نعمت آنها بود، پی کردند، چنان‌که قرآن کریم درباه آن می‌فرماید:

«لهَا شِرْبٌ وَ لَکمْ شِرْبُ یوْمٍ معْلُومٍ؛ یعنی، یک روز آب سهم شما باشد و روز دیگر سهم آن».(شعراء: ۱۵۵)

آن ناقه، یک روز آب چاه را می‌خورد و در عوض به آنها شیر می‌داد! بنابراین، همان گونه که ممکن است عُقلا خزینه و انبار نعمت خود را نابود کنند ـ همچنان که ناقه صالح را کشتند ـ امکان دارد که ما انسان‌های عاقل! نیز امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف را که تمام خیرات از اوست و از ناقه صالح بالاتر و پر فیض‌تر است برای اغراض شخصیه خود به قتل برسانیم!

در محضر بهجت، ج۱، ص۹۱

ادامه »

با رویای لحظه آمدنت،

خیابان های انتظار را قدم می زنم چشم های خسته ام،

درد سالیان دراز سکوتت را و سالیان سرد نیامدنت را در این کوچه های مه آلود می گرید.

 هفته ها می روند و می آیند و من در ثانیه ثانیه جمعه ها تحلیل می روم .

جمعه ها می روند و می آیند و انتظار، ققنوسی است که  آتش خاکسترش را خاموشی نیست.

 آه ای دلیل بزرگ منتظران زمین،

 ای مسافرآمدنی،

 ای موعود،

بگو چند روز دیگر خورشید باید غروب کند.

ادامه »

صراحت بيان امام راحل در نفى ديدگاه اعتقادى و عملى برخى از منتظران، از شناخت و مواضع استوار ايشان درباره مسأله مهدويت حكايت دارد.

«موضوع ظهور و انتظار فرج و موضوعات مرتبط یه آن،مباحثی است که پس از غیبت کبرای امام عصر (عج) پیوسته و به فراخور شرایط اجتماعی و سیاسی نظام های حاکم بر مسلمین مطرح بوده است؛چرا که این موضوع نه فقط در اندیشه شیعه بلکه در کل جهان اسلام در اشکال مختلف جزء بنیادی ترین و زنده ترین مسائل دینی،اعتقادی و اسلامی به خصوص از منظر مکتب اهل بیت علیهم السلام است،از این رو علما و صاحب نظران عرصه دین مبین اسلام براساس نیاز و اقتضائات جامعه زمان خود از آن سخن گفته اند.

در میان دیدگاههای مطرح شده از سوی علمای اسلام ،نظریات و سخنان امام خمینی (ره) به جهت موفق شدن در پایه ریزی و استقرار نظامی مبتنی برآموزه های مهدوی از اهمیت به سزایی برخوردار است.

امام خمینی (ره) از کسانی است که جریان ظهور مصلح کل و عدل گستر جهانی را هم در آثار و اندیشه متجلی کرده و هم در میدان عمل درباره مهدویت از جنبه های مختلف به طور زنده، آموزنده و کارآمد سخن گفته و به مورد اجرا گذاشته است.»^(۱)

«انتظار در ديدگاه امام خمينى، در حقيقت بيان يك تكليف اعتقادى و اجتماعى است. ايشان در نقد مفهوم انتظارى كه غالبا منتظران در يك نظام طاغوتى دارند، منتظر حقيقى امام عصر(عج) را عامل به وظيفه شرعى خويش در قبال جامعه و روند آن مى‌داند. بدين‌گونه، انتظار را مى‌توان همان اعتراض منتظران مهدى شمرد، زيرا آنان از وضع موجود ناخرسند هستند و نظام سياسى صالحان را آرزومندند.

ادامه »

آیا با هر گناهی که یک مسلمان انجام می‌دهد، امام زمان(عج) ناراحت شده یا گریه می‌کند؟

 به‌طور کلی؛ بر اساس قرآن کریم و احادیث؛ همه‌ کارهای ما به محضر پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) و ائمه اطهار(علیهم السلام) - بویژه امام زمان(عج) به عنوان امام حاضر - عرضه می‌شود، و آن بزرگواران؛ نه تنها اعمال مسلمانان را می‌بینند و از آن خوشحال یا ناراحت می‌شوند، بلکه در قیامت، مطابق آنچه دیده‌اند شهادت می‌دهند. اما روایتی در مورد گریستن آن حضرات در پی انجام گناه از طرف یک مسلمان نیافتیم.

در قرآن کریم آمده است: «و بگو: [هر کارى می‌خواهید] بکنید، که به زودى خدا و پیامبر او و مؤمنان در کردار شما خواهند نگریست و به زودى به سوى داناى نهان و آشکار بازگردانیده می‌شوید؛ پس شما را به آنچه انجام می‌دادید آگاه خواهد کرد»؛^[1]

و در روایاتی تصریح شده است که منظور از “مؤمنان” در این آیه شریفه، ائمه اطهار(علیهم السلام) هستند.[2]

در همین راستا؛ روایاتی نیز وجود دارد که اندوهگین شدن پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) و امامان معصوم(علیهم السلام) را از گناهان پیروانشان نشان می‌دهد؛ از جمله روایت زیر:

امام صادق(علیه السلام) فرمود: «چرا رسول خدا(صلی الله علیه و آله) را اندوهگین می‌کنید؟»

گفتند: چگونه؟!

فرمود: «مگر نمی‌دانید که اعمال شما بر او عرضه می‌شود و اگر معصیت خدا را در آن ببیند، اندوهناک می‌شود؟!»

آن‌گاه سفارش کرد: «تلاش کنید پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) را خوشحال کنید و موجبات ناراحتی او را فراهم نکنید».[3]

[1]. توبه، 105.

[2]. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج ‏1، ص 304، قم، دار الکتاب، چاپ سوم، 1404ق؛ عیاشی، محمد بن مسعود، التفسیر، ج ‏2، ص 109، تهران، المطبعة العلمیة، چاپ اول، 1380ق؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی،  ج ‏1، ص 219، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.

[3]. کوفی اهوازی، حسین بن سعید، الزهد، ص 16، قم، المطبعة العلمیة، چاپ دوم، 1402ق.

style="font-size: 10pt; font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif; color: #000000;">
_{منبع: اسلام کوئست}

پیام عدل الهی عمومی است و انفرادی نیست که برای یک قوم و عشیره‌ای باشد.

خدا ذخیره اش را همینطور مجانی خرج هر کسی نمی‌کند.

آن عدل مُنتَظر خواهد آمد امّا با زمینه؛ باید زمینه ها این عدالت گستری امام زمان عجل الله در جامعه برای امتی که پذیرای این عدل هستند، فراهم شود.

 

پیام عدل  الهی عمومی است و انفرادی نیست که برای یک قوم و عشیره‌ای باشد عدل برای همه است و حتی جاهلان قاصر نیز مستحق دریافت عدل و امام عادل هستند و چون انبیا نتوانستند این کار را به اتمام برسانند آن ناموس دهر، تتمه زمان و امین خلق و آن وجود مقدس و آن موعود اُمَم که از نسل ابراهیم و خاتم انبیا است.

حضرت مهدی آل محمد صلوات الله علیه خواهد آمد و عدالت را به معنا واقعی گسترش می دهد.

_{منبع: وارث/بخشی از سخنرانی حجت الاسلام سید عبدالحمید شهاب در هیئت محبان الرضا علیه السلام در جشن شب ولادت حضرت صاحب الزمان علیه السلام؛}

بشریت دارد همین‌طور این راه را طی می کند تا به اتوبان برسد؛

این اتوبان، دورانِ مهدویت است

در راهی که این راه یک صراط مستقیم است و او را به مقصد آفرینش می رساند؛

باید باور کنیم که ظهور در جمعه نیست بلکه در جمجمه هاست “سالهاست امام عصر عج منتظر ماست تا ما ظهور کنیم تا ما اماده و محیای امدنش باشیم ” اما بشریت دارد در جاهلیتی به سر میبرد که گمان میکند خودش منتظر است “انتظار یعنی انتظار فرج در واقع، انتظار حکومت جهانی اسلام است، انتظار تشکیل حکومت توحیدی در سطح جامعه انسانی است، انتظار تحقق عدالت در اجتماع است،ملت ما باید روح انتظار را در خود زنده کند “بیاید ظهور کنیم مهدی عج منتظر ماست …..

 _{منبع: جوان عاشورایی}

 

 آیا نباید توجه داشته باشیم که ما رییسی داریم که بر احوال ما ناظر است؟!

وای بر حال ما اگر در کارهایمان او را ناظر نبینیم و یا او را در همه جا ناظر ندانیم!

گناهان شخصی که در خلوت انجام می گیرد و ربطی به امور اجتماعی ندارد، استحقاق جهنّم را دارد، «الا بِتَوبةٍ مُناسبَةٍ لِلخال؛ مگر این که بعد از آن، توبه ای مناسب حال انجام گیرد» عواقب گناهان اجتماعی که موجب تغییرات در جامعه و اختلال نظام و انحلال آن، و یا تحریم حلال وترک واجب و یا مصادرة اموال و هتک حرمت و قتل نفوس زکیّه و ریختن خون مسلمانان و حکم به ناحقّ و … می شود، چه گونه خواهد بود؟

با وجود اعتقاد به داشتن رییسی که «عین الله الناظره»^[1] است، آیا می توانیم از نظر الهی فرار کنیم و یا خود را پنهان کنیم؟ و هر کاری را که خواستیم انجام دهیم!؟ چه پاسخی خواهیم داد؟! همه ادوات و ابزار را از خود او می گیریم و به نفع دشمنان به کار می گیریم، و آلت دست کفّار و اجانب می شویم و به آنان کمک می کنیم؟! چه قدر سخت است اگر برای ما این امر ملکه نشود که در هر کاری که می خواهیم اقدام کنیم و انجام دهیم، ابتدا، رضایت و عدم رضایت او را در نظر بگیریم و رضایت و خشنودی او را جلب کنیم! البته رضایت و سخط او در هر امری معلوم است و ظاهراً منتهی به واضحات می شود و در غیر واضحات و موارد مشکوک، باید احتیاط کنیم.

در همین اواخر، اتّفاق افتاده که شخصی در تقلید و تعیین مرجع شایسته، شک و تردید داشت. در خواب، چهرة شخص مورد نظر را به او معرفی کردند. به نجف رفت و پس از مدتی جستجو پیدا کرد او را. همچنین برای بعضی اتفاق افتاده که در بقاء بر تقلید و یا عدول به حیّ، تردید داشته اند، و از قبر معصوم شنیده است که «باقی باش». البته، هر کدام از این نقل ها، قابل تکذیب است، ولی از مجموع این قضایا، معلوم می شود که امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف متوجه و مراقب ما است و نمی توان گفت، از احوال ما مطلع نیست و ما هر کار و یا هرچه را خواستیم، می توانیم آزادانه انجام دهیم.^[2]

_{[1]. بحارالانوار، ج 26، ص 240، توحید صدوق، ص 167، معانی الاخبار، ص 16.}

_{[2]. امام زمان در کلام آیت الله بهجت، تقی امیدیان.}

_{منبع: مجله امان - مهر و آبان 1386، شماره 7 - در محضر خوبان}

/>