در محضر فرزانگان/ شیخ مفید

طرح/ بارقه‌ای از شیخ مفید در عصر غیبت

محمدبن‌محمدبن نُعمان (۳۳۶-۴۱۳ قـ)، مشهور به شیخ مفید، از علمای برجسته شیعه است. او از پیشگامان در تدوین کلام شیعه و اصول فقه امامیه است. او با نبوغ علمی بسیار بالا بحث «عقل‌گرایی» را در كلام تشیع به عنوان یک روش، مبنا و منبع وارد كرد و به آن رسمیت بخشید و شیوه‌ای از تفكر كلامی و اعتقادی را در مباحث علمی بنیان نهاد. از مسائلی که نشان از جایگاه رفیع او در بین عالمان شیعه دارد آن است که او در طول سه سال مشرف به دریافت سه نامه از امام زمان(عج) شده است. شیخ مفید شاگردان بسیاری تربیت نمود که سيدمرتضى، سيدرضى، شيخ طوسى و نجاشى از جمله آنان‌اند.