پیامبرصلی الله علیه و آله  درباره خصوصیات بهترین مردم فرمودند:

خداوند متعال ابراهیم علیه السلام را به دوستی نگرفت مگر به خاطر اطعام دادن و نماز خواندن در دل شب،درحالی که مردم در خواب بودند. 

آیت الله مجتهدی در شرح این حدیث می فرمایند:

خدایا،کاری کن که من خوبی را دوست داشته باشم و از بدی و گناه بدم بیاید.از عبادت خوشم بیاید.یک کاری کن که من خدمت کنم.کارخوب کنم.حال به درمی یا قدمی یا زبانی.سخنی بگویم که کار خوبی باشد.خدایا کاری کن که من دوست داشته باشم کار خوب بکنم.خیلی این دعا، دعای خوبی است که انسان از کار خوب کیف کند.لذت ببرد.اگر فقیری را می شناسی یا همسایه ات فقیر است،یک قالی ماشینی بخر و در خانه اش ببر.خودت هم نبر که او خجالت بکشد.بده یک نفر غریبه ببرد.این کار خوب است.قصد قربت است.آبروی کسی را نریز.در احسان کردن ریاکاری نکنید تا در قیامت اجر داشته باشید.بهترین خوبی ها این است که انسان به فامیل ندارش کمک کند.بعضی ها به فامیل ندارشان نمی رسند.فامیل مستحق دارند،اما به جاهای دیگر کمک می کنند.

ایشان ادامه می دهند: پس از خدا بخواهید که خدایا کاری کن که من احسان را دوست داشته باشم.لذت ببرم وقتی یک قالی ماشینی یا یخچال یا ماشین لباسشویی یا وسایل عروسی را به شخص مستحقی می رسانم.بعضی ها این کارها را می کنند.عروس و داماد های آبرودار را پیدا می کنند و به ان ها کمک می کنند.بندگان خوب خدا هم،همین ها هستند.روایت دارد که بهترین شما آن کسی است که غذا درست کند و در خانه بدهد.قدیم آبگوشت درست می کردند یک کاسه به همسایه می دادند.شب جمعه پلو  درست می کردند در خانه ها می دادند.پدر از دنیا رفته در زمان حیاتش عدس پلو یا قیمه دوست داشته الان بعد فوتش آن را درست کن و به همسایه ها بده.حدیث دارد که پیامبر خدا (ص ) فرمودند: بهترین شما آن کسی است که به مردم طعام بدهد و بلند سلام کند و هنگامی که مردم در خواب هستند او نماز شب بخواند.

مجتهدی می افزایند: مردم همه توی خانه هایشان خواب هستند و این شخص در گوشه خانه اش مشغول نماز خواندن است.حدیث دارد که او از بهترین مردم است.البته او هم نباید آن موقع یاد این حدیث بیفتد و بادی بکنند.با اینکه نماز شب هم می خوانی،اما بگو من بدترم.امام چهارم در دعای اباحمزه عرض می کند خدایا کسی که وضعش از من بدتر باشد در بین بندگان تو هست ؟ یا اینکه امام معصوم علیه السلام است،مع ذلک خودش را کوچک می کند.پس خودت از خودت مایوس باش.البته نه یاسی که از گناهان کبیره است.امید به خدا داشته باش،اما خودت را خوب ندان.همیشه بگو: خدایا نمی دانم خوب هستم یا بد، بهشتی هستم یا جهنمی؟نمی دانم.بین خوف و رجا باش.عمل کن و در عین اینکه عبادت و بندگی می کنی و گناه هم نمی کنی،باز بین خوف و رجا باش. 

کتاب احسن الحدیث