حضرت معصومه علیهاالسلام از قبیل امامزاده‌های مطلق نیست ـ که هنگام زیارت او، زیارت‌نامه مطلق امامزاده‌ها خوانده شود، بلکه زیارت مخصوص به خود دارد ـ زیرا در روایت است: «مَنْ زارَها وَجَبَتْ لَهُ الْجَنةُ؛ هر کس او را زیارت کند، بهشت بر او واجب می‌گردد»_{(بحارالانوار، ج۴۸، ص۳۱۷؛ ج۹۹،‌ص۲۶۷.)}خیلی کلمه بزرگی است!

نقل شده که روزی حضرت امام موسی کاظم علیه‌السلام در مدینه، در خانه تشریف نداشتند، شخصی آمد که سؤالی از آن حضرت بنماید، حضرت معصومه علیهاالسلام که در سن کودکی بودند و در خانه تشریف داشتند، می‌فرمایند:

آن حضرت تشریف ندارند، چه کار دارید؟

آن شخص عرض کرد: مسئله‌ای دارم.

می‌فرماید: بنویس. می‌نویسد، ایشان پاسخ آن را می‌دهد،

بعد که حضرت امام کاظم علیه‌السلام به خانه برمی‌گردد، مادرش جریان را به آن حضرت عرض می‌کند، حضرت می‌فرماید: «بِأَبِی هِی وَ أُمی، حَکمَتْ بِما حَکمَ الله‏ُ!؛ پدر و مادرم به فدایش، به آنچه خداوند حکم فرموده، حکم نموده است».

اینها افراد عادی نبوده‌اند، خدا می‌داند این خاندان چه شخصیت‌هایی بوده‌اند، این همه کرامات برای ایشان ذکر کرده‌اند، پس چه می‌گویند کسانی که این مطالب را درباره خود حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم هم خرافات می‌دانند! یا آن کس که ـ نعوذبالله ـ می‌گوید: «عَصای خَیرٌ مِنْ مُحَمدٍ!؛ عصای من بهتر از محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم است». و یا آن پاسبانی که کنار ضریح حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم ایستاده و می‌گوید: به جای ضریح، دست مرا ببوس!_{(در محضر بهجت، ج۲، ص۱۳۷)}

نوجوان‌ها و جوان‌ها باید ملتفت باشند که همچنانی که خودشان در این سن هستند و روزبه‌روز به سنّ بالا می‌روند، علم و ایمانشان هم باید همین‌جور باشد، مطابق این باشد؛ معلوماتشان، از همان کلاس اولِ علوم دینیه، به بالا برود، ایمانشان ملازم با همین علمشان باشد.

ما مسلمان‌ها، امتیازی از غیر مسلمان‌ها نداریم، الاّ به قرآن و عترت؛ والاّ ما هم مثل غیر مسلمان‌ها می‌شویم.

باید بدانید اینکه ما مسلمان‌ها، امتیازی از غیرمسلمان‌ها نداریم، الاّ به قرآن و عترت؛ والاّ ما هم مثل غیرمسلمان‌ها می‌شویم. اگر ما قرآن نداشته باشیم، مثل غیر مسلمان‌ها هستیم؛ اگر ما عترت را نداشته باشیم، مثل مسلمان‌هایی که اهل ایمان نیستند، هستیم. باید ملتفت باشیم روزبه‌روز در این دو امر ترقی بکنیم؛ همچنان که سنّ ما به بالا می‌رود، معلومات ما هم در همین دو امر، بالا برود. این طرف، آن طرف نرود و الاّ گم می‌شود؛ گمش نکنند! گمراهش نکنند! این دو اصلِ اصیل را از اینها نتوانند بگیرند.

ما می‌گوییم: اگر [می‌گویید] اسلام درست نیست [و] شما قرآن را قبول ندارید، [پس] مثل قرآن بیاورید؛ یک سوره‌ای مثل قرآن بیاورید. می‌گویند: نه، نمی‌توانیم بیاوریم و نمی‌آوریم و مسلمان هم نمی‌شویم! این ادعا و این کلام، جواب ندارد، برای اینکه می‌گویند: «ما می‌دانیم و عمل نمی‌کنیم». همچنین کسانی که صورتاً با قرآن هستند و با عترت نیستند، به اینها می‌گوییم که این آثار عترت، این فضائل عترت، این ادعیه اینها، این احکام اینها، این خُطَب اینها، این رسائل اینها، این «نهج‌البلاغه»، این «صحیفه سجادیه»، در مخالفینِ عترت، مثل اینها را بیاورید! اگر آوردید، ما دست برمی‌داریم.
این علمیاتشان، این عمَلیاتشان، این ایمانشان، این کراماتشان این معجزاتشان، باید بدانیم این دو تا را از ما نگیرند. می‌دانید چقدر پول به ما می‌دهند اگر اینها را به آنها بدهیم؟ خیلی می‌دهند، لکن این پول ارزش ندارد؛ فردا از راه غیرمستقیم همین پول را از ما می‌گیرند و یک بلایی هم بر سر ما می‌آورند. اینها به ما وفا نمی‌کنند؛ تا خودشان استفاده‌شان را از ما بگیرند، دیگر کار ما را می‌سازند.

زنی از بستگان دختر آقا شیخ جواد مجتهد رشتی رحمه‌الله می‌گوید: با پدر و مادرم از ایران به زیارت عتبات رفتیم و آنان مرا در نجف به طلبه سیدی تزویج کردند و رفتند. از سویی دوری آنها مرا ناراحت می‌کرد و از سوی دیگر گاهی شوهرم نزدیک ظهر همراه با مقداری گوشت و چند میهمان وارد منزل می‌شد؛ لذا من با شوهرم بداخلاقی می‌کردم و منشأ آن دوری والدینم بود. البته خوب است والدین در این امر مواظب باشند و دخترشان را به تزویج کسی که در جای دور زندگی می‌کند، در نیاورند.

آن خانم می‌گوید: مریض شدم و تب به شدت مرا فراگرفت، در همان حال، در حالت بیداری حضرت زهرا علیهاالسلام را دیدم، فرمود: «شفای تو به دست شوهرت می‌باشد» و به من توصیه فرمود که با او خوش‌رفتار باشم. شوهرم از راه رسید و عبای خود را روی من انداخت، و من بلافاصله شفا یافتم و به حرم حضرت امیر علیه‌السلام مشرف شدم و به آن حضرت اصرار کردم که یا مرگ مرا برساند یا والدین مرا. از حرم بیرون آمدم و دیدم که حضرت امیر علیه‌السلام درست از جهت مقابل من وارد صحن می‌شود، تغییر مسیر دادم و به‌جهت دیگر حرکت کردم تا با حضرت مواجه نگردم، دیدم به سوی من تغییر مسیر دادند تا اینکه به خدمت ایشان رسیدم. فرمود: «خانم! ما به تو نظر داریم؛ با شوهر خود خوب رفتار کن؛ برو در سرداب منزل با ذغال تا چهل روز روی دیوار علامت بگذار، روز چهلم والدینت می‌آیند. همچنین برای برآورده شدن حوایج خود بالای بام برو و چند صلوات بفرست، درست می‌شود».
وی می‌گوید: من این کار را می‌کردم، وقتی شوهرم گوشت و لوازم طبخ را می‌آورد، همه را در دیگ می‌ریختم و بالای بام می‌رفتم و چند صلوات می‌فرستادم و می‌آمدم و می‌دیدم غذا پخته و طبقه‌بندی و چیده شده و خوش طعم و لذیذ آماده است!

به‌مناسبت سرکوب قیام مردم بر علیه کشف حجاب در مسجد گوهرشاد

امر عجیب کشف حجاب برای چه بود؟

چرا چادر زن‌های مسلمان باید برداشته شود و چرا باید اتحاد لباس به وجود آید؟!

نمی‌دانستیم که از سیصد سال قبل، در همان عهدنامۀ آنها این امر بود که این‌گونه کار برای استعباد و نوکری و استثمار انجام شود.۱

اگر دین را از دست دادیم، دیگر برای ما دیانت شاه و عدم آن فرقی ندارد.

به خدا پناه می‌بریم از ابتلائات بزرگ در امر دین!

 در محضر بهجت، ج۱، ص۶۰

 ۱. ر.ک: خاطرات مستر همفر.

در حدیث قدسی آمده است:

«الصَّوْمُ لی وَ أَنَا أَجْزی بِهِ؛

روزه برای من است، و من خود پاداش آن را می‌دهم»؛۱

یعنی خداوند متعال ثواب آن را بدون واسطه می‌دهد، علاوه بر ثواب‌هایی که در کتاب و سنت ذکر شده است:

«فَلاَ تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّآ أُخْفِی لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْینٍ؛

پس هیچ‌کس نمی‌داند که چه چشم‌روشنی‌هایی برای آنان مخفی شده است».۲

در محضر بهجت، ج۱، ص۲۲۵

 ۱. من لایحضره‌الفقیه، ج‌۲، ص‌۷۵؛ تهذیب، ج‌۴، ص‌۱۵۲؛ وسائل‌الشیعة، ج‌۱۰، ص‌۴۰۰؛ بحارالانوار، ج‌۹۳، ص‌۲۵۵.

۲. سجده: ۱۷؛ یعنی قابل وصف و توصیف نیست.