آن چنان که هر یک از شما، هنگام بیماری نزد پزشک می رود و مبلغی به وی می پردازد و نیز در حال نیاز به زمامدار، به دربان پیشکشی می دهد، اگر در زمان گرفتاری، به خدای متعال پناه ببرد و وضو سازد و کم یا بیش صدقه دهد و سپس وارد مسجد شود و دو رکعت نماز بگزارد و حمد و ثنای الهی را به جای آورد و بر پیامبر و اهل بیتش درود بفرستد و بگوید:
«خدایا! از بیماری ام، تن درستی و از سفرم، بازگشت و از هرآنچه از آن ترسانم، مرا سلامت عطا فرما»،
خدای متعال، حاجتش را برمی آورد.
این، سوگند واجب خداوند است که با شکرگزاری بنده، تحقّق می پذیرد.
منبع : حوزه/من لا یحضره الفقیه،ج ۱،ص۵۵۷