دانلود تلاوت دعای  يَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَكَارِهِ با صوت مرحوم سید هاشم حداد (ره)

سيّد جليل القدر، سيّد بن طاووس ‏رحمه الله در كتاب «مهج الدعوات» مى نويسد: يسع بن حمزة القمى مى‏ گويد:

 عمرو بن مسعده، وزير معتصم عبّاسى به من گفت: پرونده سختى در مورد توست .

 آنگاه آنان مرا دستگير و زندانى كرده و با غل و زنجير بستند، من بر جان خود بيمناك شده و ترسيدم كشته شده و اموالم را مصادره نمايند و فرزندان و بازماندگانم پس از من فقير شوند. به همين جهت، طى نامه‏ اى اين جريان را به آقايم امام هادى‏ عليه السلام نوشته و به آن حضرت شكوه كردم. و از حضرتش خواستم كه مشكل مرا حل نمايند.

 مولايم امام هادى‏ عليه السلام در پاسخ نامه مرقوم فرمود:

 ترسى براى تو نيست و چيز مهمّى نيست، اين دعايى را كه براى تو مى ‏نويسم بخوان و خداوند متعال را با اين كلمات نيايش كن تا به زودى از آنچه مبتلا شدى تو را نجات داده و در كار تو گشايشى قرار دهد، چرا كه اين دعايى است كه آل محمّد عليهم السلام به هنگام فرود آمدن بلا و آشكار شدن دشمنان و هنگام فقر و دلتنگى مى‏ خوانند .

 يسع بن حمزه گويد : ابتداى روز بود كه من شروع به خواندن دعايى كه مولايم براى من نوشته بود، كردم، سوگند به خدا ! هنوز خيلى از روز نگذشته بود كه مأمور آمد و گفت : وزير تو را مى ‏خواهد .

 من برخاستم و نزد وزير رفتم، وقتى چشمش به من افتاد لبخندى زد و دستور داد غل و زنجير از من باز كردند، آنگاه دستور داد لباس فاخرى براى من آوردند، مرا در كنار خود نشاند و شروع كرد با من صحبت كردن و عذر خواهى نمودن .

 او همه اموالى كه از من گرفته بود پس داد و با بهترين وجه از من پذيرايى كرد. آنگاه مرا به همان منطقه‏ اى كه تحت نظر من بود فرستاد و بخش ديگرى را نيز به آن افزود.

دعايى كه مولايم امام هادى‏ عليه السلام نوشته بود، چنين است:

يَا مَنْ‏ تُحَلُ‏ بِهِ‏ عُقَدُ الْمَكَارِهِ‏، وَ يَا مَنْ يَفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ، وَ يَا مَنْ يُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ.ذَلَّتْ لِقُدْرَتِكَ الصِّعَابُ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِكَ الْأَسْبَابُ، وَ جَرَى بِقُدرَتِكَ الْقَضَاءُ، وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِكَ الْأَشْيَاءُ. فَهِيَ بِمَشِيَّتِكَ دُونَ قَوْلِكَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَ بِإِرَادَتِكَ دُونَ نَهْيِكَ مُنْزَجِرَةٌ.

 أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ، وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِي الْمُلِمَّاتِ، لَا يَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ، وَ لَا يَنْكَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا وَ قَدْ نَزَلَ بِي يَا رَبِّ مَا قَدْ تَكَأَّدَنِي ثِقْلُهُ، وَ أَلَمَّ بِي مَا قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ.

 وَ بِقُدْرَتِكَ أَوْرَدْتَهُ عَلَيَّ وَ بِسُلْطَانِكَ وَجَّهْتَهُ إِلَيَّ. فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ، وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ، وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ، وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ، وَ لَا مُيَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ، وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ. فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ افْتَحْ لِي يَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِكَ، وَ اكْسِرْ عَنِّي سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِكَ، وَ أَنِلْنِي حُسْنَ النَّظَرِ فِيمَا شَكَوْتُ، وَ أَذِقْنِي حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِيمَا سَأَلْتُ، وَهَبْ لِي‏ مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِيئاً، وَ اجْعَلْ لِي مِنْ عِنْدِكَ مَخْرَجاً وَحِيّاً.

 وَ لَا تَشْغَلْنِي بِالاهْتِمَامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِكَ، وَ اسْتِعْمَالِ سُنَّتِكَ. فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِي يَا رَبِّ ذَرْعاً، وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَيَّ هَمّاً، وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى كَشْفِ مَا مُنِيتُ بِهِ، وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِيهِ، فَافْعَلْ بِي ذَلِكَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْكَ، يَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِيمِ. ، وذا المنّ الكريم ، فأنت قادر يا أرحم الراحمين ، آمين يا ربّ العالمين .(1)

اى خدايى كه گره ناگواريها با نامهاى او گشايش مى ‏يابد ، و اى آن كه با ياد او سختيها از بين مى ‏رود ، اى آن كه نامهاى بزرگش براى خروج از شدّت به سوى گشايش خوانده مى ‏شود . سختيها به نيروى تو رام و اسباب به لطف تو سبب ‏ساز مى‏ گردند ، و قضا به قدرت تو جارى گردد ، و چيزها به ياد تو امضا مى گردد ، پس هر چه بخواهى به مجرّد خواست تو بدون فرمانت انجام پذيرد و به مجرّد اراده‏ ات بدون وحى تو باز ايستد .

 تو اُميد براى مهمّات جهان و پناهگاه براى پريشانيها هستى ، هيچ درد و رنجى از بين نمى ‏رود جز آن كه تو دفع كنى و هيچ مصيبتى بر طرف نمى ‏شود جز آن كه تو برطرف نمايى ، به راستى كه براى من حادثه‏ اى رخ داده كه سنگينى آن قابل تحمّل نيست و چنان بر من پيش‏آمد نموده كه حملش بر من سنگين آمده و اين را تو به قدرت خودت بر من وارد آورده‏ اى و با سلطان تو بر من رو آورده ، پس آنچه تو وارد آورده باشى كسى نمى ‏تواند آن را از ميان بردارد ، و آنچه را كه تو مشكل كنى كسى نمى ‏تواند آن را آسان نمايد ، و آنچه را تو گسيل دارى برگرداننده‏ اى نيست و آنچه را كه تو ببندى ، گشاينده‏ اى براى آن نيست و آنچه را تو باز كنى ، كسى را ياراى بستن آن نيست و كسى را كه تو خوار نمايى ياورى جز تو نيست ، بر محمّد و آل محمّد درود فرست ، و از فضلت درِ گشايش را براى من بگشا ، و با نيروى خود تسلّط اندوه را از من برگردان ، و براى من در آنچه به سوى تو شكوه نمودم خوش ‏بينى مرحمت فرما ، و شيرينى عمل در آنچه از درگاه تو خواستم براى من روزى كن و از پيشگاه خود براى من گشايشى فورى عنايت كن و از پيشگاه خود براى من چاره‏ اى گوارا قرار بده ، و مرا با گرفتارى ، از انجام واجبات تو و بكارگيرى مستحبّات تو مشغولم مكن ، چرا كه از آنچه به من رسيده - پروردگارم - در تنگنا هستم و دلم از اندوه بار سنگينى كه براى من پيش آمده ، پر شده و تنها تو قادرى آنچه را كه باعث گرفتارى من شده برطرف كنى ، و آنچه مرا در خود فرو برده از بين ببرى .

 اين كار را براى من انجام بده ، گرچه سزاوار چنين امرى از جانب تو نيستم . اى داراى عرش بزرگ و عطاى كريم ، پس تو توانايى اى مهربانترين مهربانان ، اجابت فرما اى پروردگار جهانيان.

 1) مهج الدعوات : 326 - 324 ، بحار الأنوار : 224/50 ح 12 (بخشى از حديث) و 229/95 ح 27 .

منابع:پایگاه علمی المنجی/فایل صوتی” پایگاه اطلاع رسانی حضرت آیت الله کمیلی خراسانی “