« أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ، وَ أَمَّا مَنْ آمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحاً فَلَهُ جَزَاءً الْحُسْنَى وَ سَنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنَا يُسْراً»^[1]؛

اين برنامه دو تا بيان دارد، يكي بيان اجمالي و يكي­ تفصيلي است. بیان اجمالي­اش اين است که در آيات زيادی گفته شده « آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ»، ايمان و عمل به آنچه كه ايمان داريم. آنوقت اين شاخه­هاي زيادي دارد، يكي­اش نماز است، يكي­اش روزه است، يكي­اش دروغ نگفتن است، يكي‌اش ظلم نكردن است همه اينها جزء « عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ » است. عمل كه از انسان صادر مي­شود بايد صفت صلاح و شايستگي داشته باشد. گناه و كارهاي معصيت شايستگي ندارد، بنابراين ملاك سلامت و سعادت فرد و جامعه همين عمل كردن به صالحات است.

س: « وَ سَنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنَا يُسْراً »؟

ج: نتيجه عمل كردن به اين حرف خدا اين است كه زندگي آسان مي­شود. ما فرمان مي­دهيم مي­گوييم اين آدم چون گوش به حرف مي­دهد دزد مالش را نَبَرد. پولش نصيب ظالم نشود، سرطان نگيرد، ام اس نگيرد، اينها همه يُسر و مصداق آساني زندگي است. اما اگر بخواهي برعكس واجبات را انجام ندهي و محرمات را انجام بدهي آنوقت به عكس مي­شود سَنَقُول لَه عُسراً، زندگی سخت مي­شود. شب خوابيده است فردا يك بلاي بزرگي سراغش مي­آيد، مي­آيند چند ميليون ماليات به او مي­بندند، دزد به او مي­زند، بلاهاي زيادي سرش می­آید، اين هم مال اين است كه مردم هوشيار باشند و دور اين كارها نگردند و طرف عمل صالح بروند.

پرسش و پاسخ از استاد اخلاق و معرفت حضرت آیت الله خوشوقت اعلی الله مقامه مدرسه علمیه صاحب الأمرعج 24/09/1390

[1] . کهف آیه 88