یکی از دعاهایی که در قرآن کریم به کار رفته و ما انسان‌ها معمولاً از آن در قنوت نماز استفاده می‌کنیم، «رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً» است، دعایی قرآنی که با بیان آن، بهترین خیرات دنیا و آخرت را از درگاه الهی می‌خواهیم، اما سوالی که ممکن است برای خیلی‌ها مطرح شود این است که به راستی خیر دنیا و آخرت که این ما انسان‌ها آن را از خداوند درخواست می‌کنیم، چیست؟

 

در همین راستا، امام صادق علیه السلام در حدیثی در بیان مصداق خیر دنیا و آخرت می‌فرماید:

 

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ «رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً»(بقره/201):

 

رِضْوَانُ اللَّهِ وَ الْجَنَّةُ فِی الْآخِرَةِ وَ الْمَعَاشُ وَ حُسْنُ الْخُلُقِ فِی الدُّنْیَا.

 

امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه «رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً» فرمود:

 

 

کافی،‌ج55،‌ ص71