سدیر می‌گوید؛حضرت صادق ^{علیه‌السلام} فرمود: آیا هر روز قبر امام حسین علیه‌السلام را زیارت می‌کنی؟

عرضه داشتم: فدایتان شوم، خیر.

حضرت فرمود: پس چقدر شما جفاکار هستید. آیا در هر جمعه زیارت می‌کنی؟

عرضه داشتم: خیر.

حضرت فرمود: آیا در هر ماه ایشان را زیارت می‌کنی؟

عرض کردم: خیر.

سپس فرمود: آیا در هر سال زیارت می‌نمایی؟

عرض کردم: بله.

حضرت فرمود:‌ای سدیر، شما نسبت به حسین علیه‌السلام بسیار جفا کار هستید. آیا نمی‌دانی که خداوند عزوجل هزار هزار ملک ژولیده و گرد آلود دارد که دائماً بر حضرتش گریه می‌کنند و ایشان را زیارت می‌نمایند. پس تو را چه می‌شود که در هر جمعه، پنج بار و در هر روز یک بار او را زیارت نمی‌کنی؟

گفتم: فدایتان شوم، مابین ما و ایشان فاصله‌ای بسیار است.

پس حضرت به من فرمود: بالای بام خانه‌ات می‌روی، و به طرف راست و چپ توجه می‌کنی، آن‌گاه سرت را به طرف آسمان بلند کرده و روی به سوی قبر حسین علیه‌السلام می‌کنی و چنین می‌گوئی:

«السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُه‏».

پس برای تو زیارتی معادل یک حج و یک عمره نوشته می‌شود. _{(کافی ج۴، ص۵۸۹ / ابواب الجنات الی آداب الجمعات، ص ۲۹۸)}

حضرت صادق علیه‌السلام فرمود:‌ای حنان بن سدیر، آیا حضرت ابا عبدالله علیه‌السلام را در هر ماه زیارت می‌کنی؟ گفت: نه.

فرمود: دو ماه یک‌ بار؟ گفت: نه. فرمود: سالی یک بار؟ گفت: نه.

فرمود: چقدر شما به آقای خودتان ستم کارید.

گفت: یابن رسول الله، کمی زاد و توشه و دوری راه مانع است.

فرمود: آیا می‌خواهید شما را دلالت کنم بر زیارت مقبوله، اگر چه از راه دور باشد؟

گفت: بلی، پس چگونه او را زیارت کنم؟

فرمود: روز جمعه یا هر روز که می‌خواهی، نخست غسل کن و پاکیزه‌ترین جامه‌هایت را بپوش، و به بالا‌ترین جای خانه‌ات یا به صحرا برو، سپس رو به قبله کن و در حالی‌که توجه داری که قبر آن حضرت آنجاست (زیرا خدا می‌فرماید: فَأَیْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّه)، چنین بگو:

«السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلَایَ وَ ابْنَ مَوْلَایَ، وَ سَیِّدِی وَ ابْنَ سَیِّدِی، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلَایَ، یَا قَتِیلَ بْنَ الْقَتِیلِ الشَّهِیدَ بْنَ الشَّهِیدِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ، أَنَا زَائِرُکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ بِقَلْبِی وَ لِسَانِی وَ جَوَارِحِی، وَ إِنْ لَمْ أَزُرْکَ بِنَفْسِی وَ الْمُشَاهَدَهِ، فَعَلَیْکَ السَّلَامُ یَا وَارِثَ آدَمَ صَفْوَهِ اللَّهِ، وَ وَارِثَ نُوحٍ نَبِیِّ اللَّهِ، وَ وَارِثَ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِ اللَّهِ، وَ وَارِثَ مُوسَى کَلِیمِ اللَّهِ، وَ وَارِثَ عِیسَى رُوحِ اللَّهِ وَ کَلِمَتِهِ، وَ وَارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِیبِ اللَّهِ وَ نَبِیِّهِ وَ رَسُولِهِ، وَ وَارِثَ عَلِیٍّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَصِیِّ رَسُولِ اللَّهِ وَ خَلِیفَتِهِ، وَ وَارِثَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ وَصِیِّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ، لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلِیکَ وَ جَدَّدَ عَلَیْهِمُ الْعَذَابَ فِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی کُلِّ سَاعَهٍ، أَنَا یَا سَیِّدِی مُتَقَرِّبٌ إِلَى اللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ، وَ إِلَى جَدِّکَ رَسُولِ اللَّهِ، وَ إِلَى أَبِیکَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ، وَ إِلَى أَخِیکَ الْحَسَنِ، وَ إِلَیْکَ یَا مَوْلَایَ، فَعَلَیْکَ سَلَامُ اللَّهِ وَ رَحْمَتُهُ بِزِیَارَتِی لَکَ بِقَلْبِی وَ لِسَانِی وَ جَمِیعِ جَوَارِحِی، فَکُنْ یَا سَیِّدِی شَفِیعِی لِقَبُولِ ذَلِکَ مِنِّی، وَ أَنَا بِالْبَرَاءَهِ مِنْ أَعْدَائِکَ وَ اللَّعْنَهِ لَهُمْ وَ عَلَیْهِمْ أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَیْکُمْ أَجْمَعِینَ، فَعَلَیْکَ صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ رِضْوَانُهُ وَ رَحْمَتُهُ»

آن‌گاه اندکی به‌ جانب چپ تمایل پیدا کن و رو به سوی قبر علی بن الحسین علیهما‌السلام (و او نزد پای پدر بزرگوارش می‌باشد) نما و به همین‌ گونه بر او سلام کن. (به جای إِلَى أَخِیکَ الْحَسَنِ، می‌گویی: إِلَى عَمِّکَ الْحَسَنِ)

سپس برای هر امری از امور دین و دنیا که دوست داری دعا نما، در ادامه چهار رکعت نماز بخوان (که نماز زیارت، هشت رکعت، یا شش رکعت، یا چهار رکعت، یا دو رکعت است، و افضل آن هشت رکعت است) و سپس رو به قبله به جانب قبر ابی‌عبد‌الله علیه‌السلام چنین بگو:

«أَنَا مُوَدِّعُکَ یَا مَوْلَایَ وَ ابْنَ مَوْلَایَ وَ سَیِّدِی وَ ابْنَ سَیِّدِی، وَ مُوَدِّعُکَ یَا سَیِّدِی وَ ابْنَ سَیِّدِی یَا عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ، وَ مُوَدِّعُکُمْ یَا سَادَتِی یَا مَعْشَرَ الشُّهَدَاءِ، فَعَلَیْکُمْ سَلَامُ اللَّهِ وَ رَحْمَتُهُ وَ رِضْوَانُهُ» _{(بحارالأنوار ج۱۰۱، ص ۳۶۸-۳۶۷ / ابواب الجنات الی آداب الجمعات، ص ۲۹۹-۲۹۸)}

^{http://karbobala.com}