کیفیت زيارت حضرت امام حسين عليه السلام در عيد فطر و قربان.

به سند معتبر از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه هر كه در يك شب از سه شب قبر امام حسين عليه السلام را زيارت كند گناهان گذشته و آينده ‏اش آمرزيده شود شب عيد فطر يا شب عيد اضحى يا شب نيمه شعبان و به روايت معتبر از حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام منقول است كه فرمود سه شب است كه هر كه زيارت كند حضرت امام حسين عليه السلام را در آن شبها گناهان گذشته و آينده‏ اش آمرزيده شود شب نصف شعبان و شب بيست و سوم ماه رمضان و شب عيد يعنى شب عيد فطر و از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه كسى كه زيارت كند امام حسين عليه السلام را در شب نيمه شعبان و شب عيد فطر و شب عرفه در يك سال بنويسد حق تعالى براى او هزار حج مبرور و هزار عمره مقبوله و برآورد از براى او هزار حاجت دنيا و آخرت و از حضرت امام محمد باقر عليه السلام مروى است كه هر كه شب عرفه در زمين كربلا باشد و بماند آنجا تا زيارت روز عيد كند و برگردد نگاه دارد حق تعالى او را از شر آن سال بدان كه علما از براى اين دو عيد شريف دو زيارت نقل كرده ‏اند يكى زيارت سابقه كه به جهت ليالى قدر ذكر شد و ديگر اين زيارت است و از كلمات ايشان ظاهر مى‏ شود كه زيارت سابقه مال روزهاى عيدين است و اين زيارت مال شبهاى عيدين فرموده ‏اند چون اراده كنى زيارت آن حضرت را در اين دو شب پس بايست بر در قبه مطهره و نظر بيفكن به جانب قبر و بگو به جهت استيذان‏

 

يَا مَوْلاَيَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ عَبْدُكَ وَ ابْنُ أَمَتِكَ الذَّلِيلُ بَيْنَ يَدَيْكَ‏

اى آقاى من اى ابا عبد الله اى فرزند رسول خدا اين بنده تو فرزند كنيز تو كه به حال خوارى و ذلت در حضور توست

وَ الْمُصَغَّرُ فِي عُلُوِّ قَدْرِكَ وَ الْمُعْتَرِفُ بِحَقِّكَ جَاءَكَ مُسْتَجِيراً بِكَ قَاصِداً إِلَى حَرَمِكَ‏

و در مقابل مقام عالى قدرت متواضع و كوچك است و به حق و حقانيتت مقر و معترف است به درگاه (كرمت) پناه آورده و به قصد زيارتت بر درگاه حرم شريفت وارد گرديده

مُتَوَجِّهاً إِلَى مَقَامِكَ مُتَوَسِّلاً إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِكَ‏

با توجه به مقام منيع تو و با توسل بسوى خداى متعال بواسطه تو

أَ أَدْخُلُ يَا مَوْلاَيَ أَ أَدْخُلُ يَا وَلِيَّ اللَّهِ‏

آيا اكنون به حرم شريفت درآيم؟ اى مولاى من اى ولى خدا به حرم شريفت داخل گردم؟

أَ أَدْخُلُ يَا مَلاَئِكَةَ اللَّهِ الْمُحْدِقِينَ بِهَذَا الْحَرَمِ الْمُقِيمِينَ فِي هَذَا الْمَشْهَدِ

اى فرشتگان كه گرد اين حرم حلقه زده‏ ايد در اين حرم شريف داخل شوم؟

 

پس اگر دلت خاشع شد و چشمت گريان شد داخل شو و مقدم دار پاى راست را بر پاى چپ و بگو

 

بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ عَلَى مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ‏

به نام خدا و به ذات خدا و در راه خدا و بر آيين و طريقه رسول خدا

اللَّهُمَّ أَنْزِلْنِي مُنْزَلاً مُبَارَكاً وَ أَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ‏

پروردگارا مرا به منزلى با خير و بركت وارد ساز كه تو بهترين منزل دهندگانى

پس بگو

اللَّهُ أَكْبَرُ كَبِيراً وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ كَثِيراً وَ سُبْحَانَ اللَّهِ بُكْرَةً وَ أَصِيلاً

خدا بزرگتر از آن است كه ‏ادراك شود و حمد و ستايش بسيار مخصوص خداست و صبح و شام خدا را تنزيه مى ‏كنم

وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ الْمَاجِدِ الْأَحَدِ الْمُتَفَضِّلِ الْمَنَّانِ الْمُتَطَوِّلِ الْحَنَّانِ‏

ستايش مخصوص خداى فرد غنى الذات بزرگوار يكتاست كه صاحب فضل و نعمت و احسان و عطوفت است

الَّذِي مِنْ تَطَوُّلِهِ سَهَّلَ لِي زِيَارَةَ مَوْلاَيَ بِإِحْسَانِهِ‏

آنكه از جمله نعم و احسانش در حق من اين است كه زيارت آقايم حسين را بر من سهل و ميسر گردانيد

وَ لَمْ يَجْعَلْنِي عَنْ زِيَارَتِهِ مَمْنُوعاً وَ لاَ عَنْ ذِمَّتِهِ مَدْفُوعاً بَلْ تَطَوَّلَ وَ مَنَحَ‏

و از زيارتش محرومم نفرمود و از ذمه عهد ولايتش ممنوعم ننمود بلكه بر من لطف و احسان كرد

 

پس داخل شو و چون به ميان روضه رسيدى بايست محاذى قبر مطهر با حال خضوع و گريه و تضرع و بگو

 السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ آدَمَ صِفْوَةِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ نُوحٍ أَمِينِ اللَّهِ‏

سلام بر تو اى وارث علم آدم برگزيده خدا سلام بر تو اى وارث حلم نوح امين خدا

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُوسَى كَلِيمِ اللَّهِ‏

سلام بر تو اى وارث اخلاص ابراهيم خليل و دوست خاص خدا سلام بر تو اى وارث جلال موسى سخن گوى با خدا

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عِيسَى رُوحِ اللَّهِ‏

سلام بر تو اى وارث عيساى روح الله

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ حَبِيبِ اللَّهِ‏

سلام بر تو اى وارث مقام جامع محمد صلى الله عليه و آله حبيب خدا

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عَلِيٍّ حُجَّةِ اللَّهِ‏

سلام بر تو اى وارث مقام على (ع) حجت خدا

السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَصِيُّ الْبَرُّ التَّقِيُّ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ وَ الْوِتْرَ الْمَوْتُورَ

سلام بر تو اى وصى نيكوكار با تقواى كامل سلام بر تو اى كسى كه خون تو و پدر بزرگوارت در راه خدا ريخته شد و خدا خون بهاى شما و خونخواه و منتقم از دشمنان شماست و خدا از ظلم و جور وارد بر شما دادخواهى مى ‏كند

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاَةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ

گواهى مى‏ دهم كه تو نماز بپاداشتى و زكوة به مستحقان عطا كردى و امت را امر به معروف و نهى از منكر كردى

وَ جَاهَدْتَ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ حَتَّى اسْتُبِيحَ حَرَمُكَ وَ قُتِلْتَ مَظْلُوماً

همه عمر و در راه خدا به حق جهاد فرمودى تا وقتى كه حرمتت را نگاه نداشتند و مظلوم شهيدت كردند

 

پس بايست در نزد سر مقدس با دل خاشع و چشم گريان و بگو

 السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ‏

سلام بر تو اى ابا عبد الله سلام بر تو اى فرزند رسول خدا (ص) سلام بر تو اى پسر سيد اوصياء پيغمبر (ص)

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فَاطِمَةَ (الزَّهْرَاءِ) سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا بَطَلَ الْمُسْلِمِينَ‏

سلام بر تو اى فرزند فاطمه زهراء سيده زنان اهل عالم سلام بر تو اى يگانه شجاع و سلحشور عالم اسلام

يَا مَوْلاَيَ أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فِي الْأَصْلاَبِ الشَّامِخَةِ وَ الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ

اى آقاى من گواهى مى‏ دهم كه شما در عالى پاك پدران و ارحام مطهر مادران نور پاك الهى بوديد

لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجَاهِلِيَّةُ بِأَنْجَاسِهَا وَ لَمْ تُلْبِسْكَ (مِنْ) مُدْلَهِمَّاتِ ثِيَابِهَا

و هرگز مقام توحيد كامل شما آلوده به ناپاكيهاى شرك و جاهليت نگرديد و غبارى از رذايل صفات عصر شرك و جهالت بر دامان توحيد شما ننشست

وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ مِنْ دَعَائِمِ الدِّينِ وَ أَرْكَانِ الْمُسْلِمِينَ وَ مَعْقِلِ الْمُؤْمِنِينَ‏

و گواهى مى‏ دهم كه تو از اسطوانه‏ هاى دين و پايه ‏ها و اركان مسلمانان و دژ محكم مؤمنان

وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ الْإِمَامُ الْبَرُّ التَّقِيُّ الرَّضِيُّ الزَّكِيُّ الْهَادِي الْمَهْدِيُ‏

و گواهى مى‏ دهم كه شماييد امام بزرگوار و منزه و پسنديده صفات و رهبر و راهنماى خلق بسوى خدا

وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِكَ كَلِمَةُ التَّقْوَى وَ أَعْلاَمُ الْهُدَى وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَى وَ الْحُجَّةُ عَلَى أَهْلِ الدُّنْيَا

و گواهى مى ‏دهم كه هر يك از امامان فرزندانت همه روح زهد و تقوى بودند و پرچم هدايت و وسيله محكم ايمان و حجت كامل خداوند بر اهل دنيا بودند

 

پس بچسبان خود را به قبر و بگو

 إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ يَا مَوْلاَيَ أَنَا مُوَالٍ لِوَلِيِّكُمْ وَ مُعَادٍ لِعَدُوِّكُمْ‏

ما از جانب خدا آمده ‏ايم و بسوى او باز مى ‏گرديم اى مولاى من من دوستدار دوست شما و دشمن با دشمنان شما هستم

وَ أَنَا بِكُمْ مُؤْمِنٌ وَ بِإِيَابِكُمْ مُوقِنٌ بِشَرَائِعِ دِينِي وَ خَوَاتِيمِ عَمَلِي‏

و نيز من به حقانيت شما ايمان دارم و به بازگشت شما از روى يقين معتقدم هر قدمى كه در راه دين بردارم و هر عمل كه بانجام رسانم بدوستى شما خاندان رسالت است

وَ قَلْبِي لِقَلْبِكُمْ سِلْمٌ وَ أَمْرِي لِأَمْرِكُمْ مُتَّبِعٌ‏

دلم تسليم قلب پاك شما و كارم تابع امر مبارك شماست

يَا مَوْلاَيَ أَتَيْتُكَ خَائِفاً فَآمِنِّي وَ أَتَيْتُكَ مُسْتَجِيراً فَأَجِرْنِي وَ أَتَيْتُكَ فَقِيراً فَأَغْنِنِي‏

اى آقاى من به درگاهت خائف و ترسان از گناهان آمده ‏ام و به حضرتت پناه آورده ‏ام مرا پناه ده و با حال فقر و بينوايى آمده ‏ام مرا بى ‏نياز گردان

سَيِّدِي وَ مَوْلاَيَ أَنْتَ مَوْلاَيَ حُجَّةُ اللَّهِ عَلَى الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ‏

اى سيد من اى آقاى من توئى مولاى من و حجت خدا بر تمام خلق

آمَنْتُ بِسِرِّكُمْ وَ عَلاَنِيَتِكُمْ وَ بِظَاهِرِكُمْ وَ بَاطِنِكُمْ وَ أَوَّلِكُمْ وَ آخِرِكُمْ‏

من به پنهان‏ و آشكار شما و ظاهر و باطن شما و اول و آخر شما ايمان آورده ‏ام

وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ التَّالِي لِكِتَابِ اللَّهِ وَ أَمِينُ اللَّهِ الدَّاعِي إِلَى اللَّهِ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ

گواهى مى ‏دهم كه تو اى بزرگوار جانشين و تالى مرتبه كتاب خدا هستى و امين وحى خدا و دعوت كننده خلق با حكمت و برهان و موعظه و اندرز نيكو بسوى خدا هستى

لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ (وَ أُمَّةً قَتَلَتْكَ) وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذَلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ‏

خدا لعنت كند امتى را كه در حق شما ظلم و ستم كردند و امتى كه تو را كشتند و لعنت خدا بر امتى كه به ظلم و قتل شما چون شنيدند راضى و خوشنود شدند

 

پس دو ركعت نماز نزد سر آن حضرت بكن و چون سلام گفتى بگو

 اللَّهُمَّ إِنِّي لَكَ صَلَّيْتُ وَ لَكَ رَكَعْتُ وَ لَكَ سَجَدْتُ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ‏

پروردگارا من بجا آوردم نماز و ركوع و سجود براى تو خدايى كه يگانه و يكتايى و شريك ندارى

فَإِنَّهُ لاَ تَجُوزُ الصَّلاَةُ وَ الرُّكُوعُ وَ السُّجُودُ إِلاَّ لَكَ لِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ‏

زيرا نماز و ركوع و سجود جز براى تو بر هيچكس روا نيست كه تويى يگانه خدايى كه هيچ خدايى جز تو نيست

(اللَّهُمَّ) صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَبْلِغْهُمْ عَنِّي (أَفْضَلَ) السَّلاَمِ وَ التَّحِيَّةِ وَ ارْدُدْ عَلَيَّ مِنْهُمُ السَّلاَمَ‏

پروردگارا بر محمد و آل محمد درود فرست و از من بر آن ارواح پاك بهترين سلام و تحيت برسان و از آن بزرگواران هم به من پاسخ سلامم باز گردان

اللَّهُمَّ وَ هَاتَانِ الرَّكْعَتَانِ هَدِيَّةٌ مِنِّي إِلَى سَيِّدِي الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ‏

پروردگارا و اين دو ركعت نماز هديه من به پيشگاه آقايم حسين بن على عليهما السلام است

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَيْهِ وَ تَقَبَّلْهُمَا مِنِّي‏

خدايا درود فرست بر محمد مصطفى و بر حسين شهيد و اين دو ركعت نماز را از من قبول بفرما

وَ اجْزِنِي عَلَيْهِمَا أَفْضَلَ أَمَلِي وَ رَجَائِي فِيكَ وَ فِي وَلِيِّكَ يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ‏

و پاداشى بهتر از آنچه آرزو و اميدم از لطف و كرم تو و ولى توست به من عطا فرما اى دوستدار اهل ايمان

پس بچسبان خود را بر قبر و ببوس آن را و بگو

 

السَّلاَمُ عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ الْمَظْلُومِ الشَّهِيدِ قَتِيلِ الْعَبَرَاتِ وَ أَسِيرِ الْكُرُبَاتِ‏

سلام بر حسين بن على آن شهيد مظلوم آن مظلومى كه كشته اشك چشمان و اسير رنج و مصايب سخت گرديد

اللَّهُمَّ إِنِّي أَشْهَدُ أَنَّهُ وَلِيُّكَ وَ ابْنُ وَلِيِّكَ وَ صَفِيُّكَ الثَّائِرُ بِحَقِّكَ‏

اى خدا من گواهى مى‏ دهم كه حضرت حسين ولى تو و فرزند ولى توست و برگزيده تو كه خشم و غضبش براى حق دين تو بود

أَكْرَمْتَهُ بِكَرَامَتِكَ وَ خَتَمْتَ لَهُ بِالشَّهَادَةِ وَ جَعَلْتَهُ سَيِّداً مِنَ السَّادَةِ وَ قَائِداً مِنَ الْقَادَةِ

و تو در حق او كرم فرمودى و ختم‏كارش را شهادت قرار دادى و او را بزرگى از بزرگان عالم و پيشوايى از پيشوايان الهى جهان گردانيدى

وَ أَكْرَمْتَهُ بِطِيبِ الْوِلاَدَةِ وَ أَعْطَيْتَهُ مَوَارِيثَ الْأَنْبِيَاءِ وَ جَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلَى خَلْقِكَ مِنَ الْأَوْصِيَاءِ

و او را از كرمت طيب ولادت و پاكى نژاد و ميراث علم و صفات كماليه پيغمبران را به او عطا كردى و او را حجت بر خلقت از اوصياء رسول قرار دادى

فَأَعْذَرَ فِي الدُّعَاءِ وَ مَنَحَ النَّصِيحَةَ وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ حَتَّى اسْتَنْقَذَ عِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَيْرَةِ (وَ خَيْبَةِ) الضَّلاَلَةِ

و نيز او هم در دعوت خلق بسوى خدا از نصيحت و خيرخواهى امت خوددارى نكرد تا آنكه جان پاكش را در راه تو فدا كرد تا خلق را از جهل و نادانى و حيرت و گمراهى نجات داد

وَ قَدْ تَوَازَرَ عَلَيْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْيَا وَ بَاعَ حَظَّهُ مِنَ الْآخِرَةِ بِالْأَدْنَى وَ تَرَدَّى فِي هَوَاهُ‏

و از مردم گروهى بر عليه او همدست شدند كه دنيا آنان را فريب داده و بهره آخرت را به حظ ناچيز پست دنيا فروختند و در هواى نفس هلاك شدند

وَ أَسْخَطَكَ وَ أَسْخَطَ نَبِيَّكَ وَ أَطَاعَ مِنْ عِبَادِكَ أُولِي الشِّقَاقِ وَ النِّفَاقِ‏

و تو را و رسولت را به خشم آوردند و از آن بندگانت كه اهل شقاوت و نفاق بودند

وَ حَمَلَةَ الْأَوْزَارِ الْمُسْتَوْجِبِينَ النَّارَ فَجَاهَدَهُمْ فِيكَ صَابِراً مُحْتَسِباً مُقْبِلاً غَيْرَ مُدْبِرٍ

و بار گناه بسيار بدوش داشتند و مستوجب آتش دوزخ شدند اطاعت كردند پس آن حضرت با آن مردم جهاد كرد در راه رضا و خشنودى تو با صبر و تحمل و آزمون و توجه كامل بدون رو گردانى

لاَ تَأْخُذُهُ فِي اللَّهِ لَوْمَةُ لاَئِمٍ حَتَّى سُفِكَ فِي طَاعَتِكَ دَمُهُ وَ اسْتُبِيحَ حَرِيمُهُ‏

در حالى كه در راه خدا از سرزنش و ملامت باك نداشت تا آنكه خون پاكش در راه طاعتت ريخته شد و حرمت خونش مباح گرديد

اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ لَعْناً وَبِيلاً وَ عَذِّبْهُمْ عَذَاباً أَلِيماً

پروردگارا آنها را به لعن ناگوار شديد لعنت كن و به عذاب دردناك اليم معذب گردان

 

پس بگرد بجانب على بن الحسين عليهما السلام و آن جناب در طرف پاى مبارك حضرت حسين عليه السلام است پس بگو

 

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ‏

سلام بر تو اى ولى خدا سلام بر تو اى فرزند رسول خدا (ص)

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فَاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ‏

سلام بر تو اى فرزند خاتم پيغمبران سلام بر تو اى فرزند فاطمه زهراء سيده زنان عالم

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ‏

سلام بر تو اى پسر امير المؤمنين

السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمَظْلُومُ الشَّهِيدُ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي عِشْتَ سَعِيداً وَ قُتِلْتَ مَظْلُوماً شَهِيداً

سلام بر تو اى شهيد مظلوم پدر و مادرم فداى تو باد كه عمرى به سعادت زندگى كردى - و مظلوم كشته شدى و به مقام رفيع شهادت رسيدى

 

پس رو كن به سوى قبور شهدا رضوان الله عليهم و بگو

السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ أَيُّهَا الذَّابُّونَ عَنْ تَوْحِيدِ اللَّهِ‏

سلام بر شما اى كسانى كه براى دفاع از توحيد خدا قيام كرديد و با دشمنان جهاد نموديد

السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِّي فُزْتُمْ فَوْزاً عَظِيماً

سلام و تحيت بر شما باد در عوض صبر و تحملى كه فرموديد پس نيكو عاقبت در دار آخرت شديد پدر و مادرم فداى شما كه به فوز و سعادت بزرگى كامياب گرديديد

پس برو به مشهد عباس بن على عليهما السلام و بايست نزد ضريح شريف آن جناب و بگو

 

السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ وَ الصِّدِّيقُ الْمُوَاسِي‏

سلام بر تو اى بنده شايسته خدا و صادق با ايمان كامل كه با برادرت حسين (ع) مواسات و فداكارى كردى

أَشْهَدُ أَنَّكَ آمَنْتَ بِاللَّهِ وَ نَصَرْتَ ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ دَعَوْتَ إِلَى سَبِيلِ اللَّهِ وَ وَاسَيْتَ بِنَفْسِكَ‏

گواهى مى ‏دهم كه تو به خدا كاملا ايمان آوردى و فرزند پيغمبر خدا را يارى كردى و خلق را به راه خدا دعوت كردى و با جانت با برادر بزرگوارت يارى كردى

فَعَلَيْكَ مِنَ اللَّهِ أَفْضَلُ التَّحِيَّةِ وَ السَّلاَمِ‏

پس بهترين تحيت و درود خدا بر جان پاك تو باد

پس بچسبان خود را به قبر و بگو

 

بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا نَاصِرَ دِينِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا نَاصِرَ الْحُسَيْنِ الصِّدِّيقِ‏

پدر و مادرم فداى تو باد اى ناصر دين خدا سلام بر تو اى يارى كننده حسين صديق

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا نَاصِرَ الْحُسَيْنِ الشَّهِيدِ عَلَيْكَ مِنِّي السَّلاَمُ مَا بَقِيتُ وَ بَقِيَ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ

سلام بر تو باد اى يارى كننده حسين شهيد بر تو باد از من درود و سلام تا باقى هستم و باقى است شب و روز

 

پس نماز كن در نزد سر آن حضرت دو ركعت و بگو بعد از آن آنچه را كه مى‏ گفتى در نزد سر حضرت حسين عليه السلام يعنى بخوان دعاى اللَّهُمَّ إِنِّي صَلَّيْتُ الخ پس برگرد به سوى مشهد حسين عليه السلام و بمان در نزد آن حضرت آنچه خواهى مگر آنكه مستحب است آنجا را مكان بيتوته يعنى خوابگاه قرار ندهى و چون خواهى وداع كنى آن حضرت را بايست در نزد سر و گريه كن و بگو

 

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا مَوْلاَيَ سَلاَمَ مُوَدِّعٍ لاَ قَالٍ وَ لاَ سَئِمٍ‏

سلام بر تو اى آقاى من سلام وداعى كه نه از روى ملال و خستگى است

فَإِنْ أَنْصَرِفْ فَلاَ عَنْ مَلاَلَةٍ وَ إِنْ أُقِمْ فَلاَ عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِمَا وَعَدَ اللَّهُ الصَّابِرِينَ‏

كه اگر از حضور حضرتت بروم نه از ملالت است‏و اگر اقامت كنم نه از سوء ظن به آنچه خدا صابران را وعده داده است خواهد بود

يَا مَوْلاَيَ لاَ جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي لِزِيَارَتِكَ‏

اى آقاى من خدا اين زيارت را آخرين عهد من به زيارتت قرار ندهد

وَ رَزَقَنِي الْعَوْدَ إِلَيْكَ وَ الْمَقَامَ (الْمُقَامَ) فِي حَرَمِكَ وَ الْكَوْنَ فِي مَشْهَدِكَ آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ‏

و بر بازگشت به اين درگاه و اقامت در اين حرم شريف و مشهد مقدست موفقم بدارد اى پروردگار عالم اين دعا را اجابت فرماى.

 

پس ببوس ضريح را و جميع بدن خود را بر آن بمال بدرستى كه آن باعث امان و حرز تو است و بيرون برو از نزد آن حضرت بطورى كه رويت به جانب قبر باشد و پشت بر او مكن و بگو

 

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا بَابَ الْمَقَامِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا شَرِيكَ الْقُرْآنِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ الْخِصَامِ‏

سلام بر تو اى درگاه و اقامتگاه سلام بر تو اى شريك قرآن سلام بر تو اى حجت بر عليه دشمنان

السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا سَفِينَةَ النَّجَاةِ السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ يَا مَلاَئِكَةَ رَبِّيَ الْمُقِيمِينَ فِي هَذَا الْحَرَمِ‏

سلام بر تو اى كشتى نجات دوستان سلام بر شما اى فرشتگانى كه در اين حرم شريف اقامت گزيده ‏ايد

السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَبَداً مَا بَقِيتُ وَ بَقِيَ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ

سلام ما بر تو مادامى كه شب و روز در عالم است

و بگو

إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ‏

ما از جانب خدا آمده‏ ايم و بسوى او باز مى ‏گرديم و هيچ قدرت و نيروئى در جهان جز به قدرت خداى بلند مرتبه بزرگ نخواهد بود

پس برو بيرون و سيد بن طاوس و محمد بن المشهدى گفته‏ اند پس در وقتى كه چنين كردى مثل كسى مانى كه زيارت كرده خدا را در عرش‏.

منبع: موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت